Changshen Expressway
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| G25 | |||
| Begin | Changchun | ||
| Einde | Shenzhen | ||
| Lengte | 3.585 km | ||
| |||
De Changshen Expressway (Chinees: 天汕高速公路), voluit de Changchun - Shenzhen Expressway (Chinees: 长春－深圳高速公路) is een expressway in China. De snelweg vormt een lange noord-zuidroute door het oosten van het land, en verbindt Changchun met Shenzhen, waar de snelweg naar vernoemd is. De snelweg voert door de provincies Jilin, Inner Mongolia, Liaoning, Hebei, Tianjin, Shandong, Jiangsu, Anhui, Zhejiang, Fujian en Guangdong. De snelweg doet onderweg diverse grote steden aan, waaronder Changchun, Tianjin, Lianyungang, Nanjing, Hangzhou en Shenzhen. De Changshen Expressway verloopt iets landinwaarts ten opzichte van de Shenhai Expressway (G15), en is één van de twee belangrijke noord-zuidsnelwegen van de kustregio van China. De snelweg is 3.585 kilometer lang.
Naam
De naam Changshen Expressway is een portmanteau van de namen van de steden die de G25 verbindt, namelijk Changchun en Shenzhen.
Routebeschrijving
De Changshen Expressway verloopt grotendeels parallel aan de Jingha Expressway (G1) en de Shenhai Expressway (G15), maar verloopt veelal iets westelijker of verder landinwaarts, waardoor de snelweg weinig grote kuststeden aan doet.
Jilin
De snelweg begint op de Ring Expressway (G0102) van de grote stad Changchun. De snelweg voert vanaf hier eerst zo'n 130 kilometer westwaarts door dichtbevolkt platteland. Er zijn weinig hoogteverschillen. Bij Shuangliao bereikt men de Daguang Expressway (G45), waarna de Changshen Expressway naar het zuiden afslaat. Vanaf hier tot Chengde in Hebei kan het verkeer kiezen tussen de G25 en G45, beide snelwegen komen bij Chengde weer samen, waarbij de Changshen Expressway de zuidelijke route vormt.
Inner Mongolia
De snelweg passeert dan kortstondig door het uiterste oosten van de autonome regio Inner Mongolia. De route door de regio is nog geen 50 kilometer lang en doet geen plaatsen van omvang aan. De snelweg voert hier door vlak gebied met steppes en weilanden.
Liaoning
Vervolgens legt de Changshen Expressway een lang stuk door het noordwesten van de provincie Liaoning af, bijna 500 kilometer. De snelweg voert eerst nog zuidwaarts tot Kangping, maar buigt al snel naar het westen af. De snelweg verloopt parallel aan de grens met Inner Mongolia, die iets noordelijker ligt. Naar het zuidwesten toe wordt het landschap geleidelijk bergachtig. De belangrijkste plaatsen op de route zijn Zhangwu, Fuxin en Chaoyang. De snelweg kruist diverse noord-zuid verlopende expressways. Het westelijkste deel in Liaoning kent bergen met toppen tot circa 1.000 meter.
Hebei (noord)
De snelweg voert op twee punten door de provincie Hebei, gescheiden door een deel van de route dat door Tianjin loopt. Het noordelijk deel van de route voert via de stad Chengde. Dit is een gebied met veel hoogteverschillen, de bergen zijn op zich niet hoog, maar de dalen zijn steil en diep, zodat de Changshen Expressway door het noorden van Hebei nogal wat tunnels kent. De snelweg voert eerst nog westwaarts naar de stad Chengde, waar de Daguang Expressway (G45) weer aansluit, waarna de Changshen Expressway naar het zuiden afbuigt. De snelweg voert door bergachtig terrein tot aan Zunhua, zuidelijk daarvan bereikt men de grote kustvlakte. Nabij Tangshan kruist men diverse expressways, waaronder de belangrijke Jingha Expressway (G1). De Changshen Expressway passeert op 130 kilometer ten oosten van Beijing langs. Aan de zuidkant van Tangshan buigt de snelweg naar het zuidwesten af, om de route rond de Bohaizee te maken.
Tianjin
De Changshen Expressway voert daarna door het oosten van de speciale gemeente Tianjin, een groot en uitgestrekt stedelijk gebied met een zeer dicht netwerk van expressways. De G25 kruist diverse snelwegen die vanuit Beijing en de stad Tianjin naar het havengebied rond Binhai lopen. De Changshen Expressway verloopt enigszins landinwaarts, ten oosten en zuiden van de grote metropool Tianjin langs.
Hebei (zuid)
Vervolgens komt men nog weer circa 70 kilometer door het oosten van de provincie Hebei. Hier liggen geen grotere steden, maar de snelweg is wel dubbelgenummerd met de Rongwu Expressway (G18). De Changshen Expressway verloopt hier zo'n 20 kilometer landinwaarts door het laagland.
Shandong
De snelweg voert daarna door de dichtbevolkte provincie Shandong, maar de snelweg vermijdt de grootste steden, en maakt een S-vormige route door het midden van de provincie, via Binzhou en Qingzhou. De Changshen Expressway kruist tal van oost-west verlopende expressways, waaronder de Qingyin Expressway (G20) en Qinglan Expressway (G22). De route door Shandong voert door dichtbevolkt platteland, dat halverwege de provincie wat glooiender is. In het zuiden van Shandong loopt de G25 weer dichter langs de kustregio.
Jiangsu & Anhui
Vervolgens komt de snelweg bij de grote havenstad Lianyungang de provincie Jiangsu binnen. Lianyungang is een belangrijke exporthaven van China, men kruist er de Lianhuo Expressway (G30), die helemaal tot aan de grens met Kazachstan loopt. Tevens kruist men er de Shenhai Expressway (G15) twee maal. De Changshen Expressway buigt dan wat naar het zuidwesten af, om verder landinwaarts te lopen. De snelweg voert hier door dichtbevolkt laagland, via de grotere stad Huai'an. Ook in het noorden en midden van de provincie Jiangsu kruist men tal van andere snelwegen.
De Changshen Expressway passeert ook kortstondig door het uiterste oosten van de provincie Anhui. De passage door Anhui is nog geen 15 kilometer lang. Niet ver daarna bereikt men de metropool Nanjing, gelegen aan de machtige Yangtze. De G25 verloopt via het oostelijk deel van de Ring Expressway (G2501) en kruist de Yangtze via een grote hangbrug. Langs Nanjing kruist men diverse oost-west verlopende expressways, waaronder de Hushan Expressway (G40) en Hurong Expressway (G42).
Zuidelijk van Nanjing buigt de Changshen Expressway wat naar het zuidoosten af, dichter richting Shanghai. De snelweg voert door een gebied met diverse kleinere steden, en kruist nogal wat andere snelwegen. De snelweg voert bijna oostwaarts tot aan het Lake Taihu, een groot meer. De Changshen Expressway voert hier zo'n 130 kilometer ten westen van Shanghai langs.
Zhejiang
Men komt dan in de dichtbevolkte provincie Zhejiang. Het eerste deel tot aan Hangzhou voert nog door vlak gebied, waarbij men de Huyu Expressway (G50) kruist. De G25 verloopt dan over het westelijk deel van de Ring Expressway (G2501) rond Hangzhou, waarbij men ook de Hangrui Expressway (G56) en Hukun Expressway (G60) kruist.
Na Hangzhou buigt de Changshen Expressway naar het zuidwesten af en voert door een smaller wordende vallei door het bergachtige binnenland van de provincie Zhejiang. De snelweg buigt daarna ook wat naar het zuiden af, via Tonglu en Jinhua. De snelweg maakt een slinger door het zuidwesten van Zhejiang door een gebied met nogal wat tunnels. Via Lishui voert de snelweg zuidwestwaarts en kruist in het binnenland van Zhejiang de nodige snelwegen.
Fujian
Daarna loopt de Changshen Expressway door het binnenland van de bergachtige provincie Fujian. De steden op de route door Fujian zijn over het algemeen wat kleiner dan de grote kuststeden. De snelweg kruist een groot aantal landinwaarts lopende snelwegen, waaronder de Jingtai Expressway (G3), Fuyin Expressway (G70), Quannan Expressway (G72) en Xiarong Expressway (G76). De snelweg kent tal van tunnels, maar weinig echt lange tunnels of zeer hoge viaducten. De snelweg volgt smalle valleien via Nanping en Sanming naar het zuidwesten.
Guangdong
Vervolgens komt men in de laatste provincie, Guangdong. De snelweg verloopt eerst zuidwaarts tot Meizhou, en daarna westwaarts, waarbij de bergen wat minder hoog worden. Tussen Xingning en Heyuan is een vrij lange dubbelnummering met de Jiguang Expressway (G35). De snelweg benadert de agglomeratie Pearl River Delta dan vanuit het noordoosten, waarbij het laatste deel van de Changshen Expressway zuidwaarts loopt, door de oostelijke voorsteden rond Huizhou. Men kruist diverse oost-westsnelwegen, waarbij de Changshen Expressway uiteindelijk aan de oostkant van Shenzhen eindigt op de Shenhai Expressway (G15), niet ver van de grens met Hong Kong.
Geschiedenis
De snelweg is één van de langste van China, maar het duurde betrekkelijk lang voordat bijna de gehele route ononderbroken te berijden was, dit komt omdat de snelweg grotendeels parallel loopt aan andere expressways die in de jaren '90 een hogere prioriteit hadden, meest prominent de Jingha Expressway (G1) tussen Changchun en Tangshan, de Jinghu Expressway (G2) tussen Tianjin en het midden van Shandong en de Shenhai Expressway (G15) die de meeste grote kustplaatsen aan doet. Daardoor had de Changshen Expressway langere tijd nog tal van ontbrekende trajecten.
Het eerste deel dat opende was tussen Huizhou en Shenzhen in de zuidelijke provincie Guangdong in 1993. De meeste andere vroegere trajecten zijn ook bij de grote steden aangelegd. Het grootste deel van de snelweg is echter pas na 2005 in gebruik genomen, waarbij grote delen tussen 2005 en 2012 zijn opengesteld, en enkele andere trajecten tot en met 2015.
De Changshen Expressway heeft op nogal wat punten een routewijziging gehad, vooral omdat de snelweg tijdelijk over andere routes werd geleid voordat het beoogde traject van de snelweg gereed kwam. Zo verliep de route tussen Changchun en Kangping oorspronkelijk zuidelijker, niet door Inner Mongolia. Ook verliep de route rond Binzhou in de provincie Shandong anders rond deze stad. Ook is de route in Zhejiang en de provincie Fujian gewijzigd en volgde voorheen een onlogische route die vaak van richting veranderde, met name tussen Hangzhou en Jian'ou.
Jilin
Oorspronkelijk was het eerste deel van de G25 dubbelgenummerd met de Jingha Expressway (G1) tussen Changchun en Siping. Later is een alternatieve route ontwikkeld die vanaf Changchun eerst westwaarts loopt tot Shuangliao en daarna naar het zuiden afbuigt. Het oudste deel is het deel langs de oostkant van Shuangliao, dat circa 2010 in gebruik is genomen. In 2015 opende het grootste deel van de route tussen Changchun en Shuangliao, alleen de eerste paar kilometer aan de westkant van Changchun was vertraagd en is uiteindelijk op 30 november 2017 opengesteld.[1]
| van | naar | lengte | datum |
|---|---|---|---|
| Shuangliao | grens Inner Mongolia | 31 km | circa 2010 |
| Dalingzhen | Shuangliao | 119 km | 26-10-2015 |
| Changchun | Dalingzhen | 6 km | 30-11-2017 |
Inner Mongolia
Op 21 november 2011 is het traject door het uiterste oosten van Inner Mongolia opengesteld. Het grenstraject met de provincie Lianoning kon pas in 2015 opengesteld worden toen het deel in Liaoning gereed kwam.
| van | naar | lengte | datum |
|---|---|---|---|
| grens Jilin | Charisuzhen | 35 km | 21-11-2011 |
| Charisuzhen | grens Liaoning | 9 km | 07-07-2015 |
Liaoning
Een groot stuk in het westen van de provincie Liaoning is simultaan aangelegd, ruim 440 kilometer tussen Kangping en de grens met de provincie Hebei. Dit traject is circa 2008 in gebruik genomen, onbekend is of dit in één keer gebeurde, of in fases. Op 7 juli 2015 opende het laatste deel in Liaoning, het nieuwe tracé vanaf Kangping tot Charisuzhen in het uiterste oosten van Inner Mongolia. Het deel in Inner Mongolia was al eerder gereed, maar kon pas worden opengesteld toen ook het deel in Liaoning gereedkwam. Het opengestelde deel is 33 kilometer lang, waarvan 24 kilometer in Liaoning.[2]
| van | naar | lengte | datum |
|---|---|---|---|
| Kangping | grens Hebei | 441 km | circa 2008 |
| grens Inner Mongolia | Kangping | 24 km | 07-07-2015 |
Hebei
De snelweg is in Hebei in verschillende periodes aangelegd. Het oudste deel is het traject vanaf Tangshan richting Tianjin, dat al in 1999 is opengesteld. Daarna opende rond 2002 het deel langs de westkant van Tangshan, waarmee deze stad ook met de Jingha Expressway (G1) werd verbonden. In 2006 opende de zuidelijke bypass van de stad Chengde en rond 2007 opende het tracé door het zuidoosten van Hebei, tussen de grenzen met Tianjin en Shandong. Het noordelijk deel van de route is wat later aangelegd, in 2010 opende de snelweg tussen Chengde en de grens met de provincie Liaoning en in rond 2011 opende de snelweg tussen Chengde en Fengrun nabij Tangshan. Dit was de eerste bergroute in de provincie Hebei met 2x3 rijstroken. Hiermee was de Changshen Expressway in de provincie Hebei voltooid.
Op 26 september 2022 begon de verbreding van de G18/G25 langs Cangzhou.[3] Dit deel is naar 2x3 rijstroken verbreed.
| van | naar | lengte | datum |
|---|---|---|---|
| Tangshan (S41) | grens Tianjin | 24 km | 28-09-1999 |
| Fengrun | Tangshan (S41) | 44 km | circa 2002 |
| Chengde (S52) | Chengde (S11) | 13 km | circa 2006 |
| grens Tianjin | grens Shandong | 63 km | circa 2007 |
| grens Liaoning | Chengde | 116 km | circa 2010 |
| Chengde | Fengrun | 134 km | circa 2011 |
Tianjin
Het deel door het industriële oosten van Tianjin is vermoedelijk in 2002 of 2003 opengesteld. Oorspronkelijk maakte de G25 een omweg via Cangzhou in Hebei, later is een directer tracé van Tianjin naar het zuiden aangelegd dat samenviel met de Rongwu Expressway (G18), dat in 2007 is geopend, direct met 2x3 rijstroken.
De rivier de Haihe werd overspannen door een tuibrug met 2x2 rijstroken. Op 29 september 2021 openden aan weerszijden liggerbruggen met elk twee rijstroken voor het verkeer, zodat er 4x2 rijstroken over de rivier beschikbaar kwamen.[4]
| van | naar | lengte | datum |
|---|---|---|---|
| grens Hebei | Chadianzhen | 8 km | 00-01-1997 |
| Chadianzhen | Binhai (G103) | 42 km | circa 2002 |
| Binhai (G103) | Tianjin (G18) | 45 km | 19-11-2003 |
| Tianjin (G18) | grens Hebei | 31 km | 16-11-2007 |
Shandong
De G25 verliep oorspronkelijk noordelijk en oostelijk van Binzhou langs, dit viel samen met de Rongwu Expressway (G18). Rond 2000 opende het eerste deel van de huidige snelweg, een 43 kilometer lang traject tussen de G18 bij Guangrao en de noordkant van de stad Qingzhou. Daarna is in 2004 het traject langs de westkant van de stad Binzhou geopend. Rond 2008 werd dit noordwaarts verlengd tot de grens met de provincie Hebei. Dit deel is direct met 2x3 rijstroken aangelegd. Op 20 januari 2013 opende een 223 kilometer lang traject in het zuiden van Shandong voor het verkeer, ten zuiden van Qingzhou tot de grens met Jiangsu. Het laatste deel van de Changshen Expressway in de provincie Shandong was de zuidelijke bypass van Binzhou, een 54 kilometer lang traject tussen Gaoqing en Guangrao dat op 30 november 2019 opende.[5]
Op 31 december 2021 begon de verbreding van het oudste deel van de autosnelweg in Shandong, een 89 kilometer lang traject tussen Dongying en Qingzhou. Dit omvat ook een stuk van de Rongwu Expressway (G18). Dit traject wordt van 2x2 naar 2x4 rijstroken verbreed.[6]
| van | naar | lengte | datum |
|---|---|---|---|
| Guangrao (G18) | Qingzhou | 43 km | 00-00-2000 |
| Binzhou (G205) | Binzhou (S319) | 47 km | circa 2004 |
| grens Hebei | Binzhou (G205) | 57 km | circa 2008 |
| Qingzhou | grens Jiangsu | 223 km | 20-01-2013 |
| Gaoqing | Guangrao | 54 km | 30-11-2019 |
Jiangsu & Anhui
Het oudste deel van de Changshen Expressway is het 111 kilometer lange traject tussen Lianyungang en Huai'an in het noorden van de provincie Jiangsu, dat rond 1996 werd opengesteld. De passage door Lianyungang was oorspronkelijk geen onderdeel van de G25, maar is na de openstelling van het deel tussen de grens met Jiangsu en Lianyungang in 2010 opgewaardeerd van semi-ongelijkvloerse stadsweg tot modernere expressway. Het deel ten noorden van Lianyungang is direct met 2x3 rijstroken aangelegd.
De bypass van Huai'an is in twee fases in 2005 en 2006 opengesteld en is direct met 2x3 rijstroken aangelegd. Aan de westkant van Huai'an is een tuibrug gebouwd over een kanaal. In 2005 opende ook het deel tussen Huai'an en Nanjing, dit is ook direct met 2x3 rijstroken aangelegd.
Oorspronkelijk verliep de Changshen Expressway over de ringweg van de metropool Nanjing. Later is een nieuwe bypass ten oosten van de stad aangelegd, met een nieuwe brug over de rivier de Yangtze, de Nanjing Fourth Yangtze Bridge. Dit deel van 69 kilometer opende op 24 december 2012 voor het verkeer. Dit wordt ook als onderdeel van de G2501 beschouwd.
In 2004 opende een vrij lang traject in het uiterste zuiden van de provincie Jiangsu, tussen Lishui en de grens met de provincie Zhejiang. Dit opende circa 2004 voor het verkeer en was het tweede deel van de G25 dat in de provincie werd opengesteld. Het deel tussen Nanjing en Lishui is relatief laat aangelegd omdat westelijker al een snelwegverbinding via het Nanjing Lukou International Airport verliep. Dit deel opende in augustus 2008 voor het verkeer.
Tussen 2020 en 2024 is het 99 kilometer lange deel tussen Lianyungang en Huai'an in het noorden van de provincie Jiangsu van 2x2 naar 2x4 rijstroken verbreed.[7][8]
| van | naar | lengte | datum |
|---|---|---|---|
| Lianyungang | Huai'an | 111 km | circa 1996 |
| Lishui | grens Zhejiang | 109 km | circa 2004 |
| Huai'an (G2513 (north)) | Huai'an (G2513 south) | 14 km | 00-00-2005 |
| Huai'an | Luhe (inclusief passage Anhui) | 128 km | 00-00-2005 |
| Huai'an (northeast) | Huai'an (G2513 (north)) | 20 km | 00-00-2006 |
| Nanjing | Lishui | 32 km | 00-08-2008 |
| grens Shandong | Lianyungang | 50 km | 00-11-2010 |
| Luhe | Nanjing (south) | 69 km | 24-12-2012 |
Zhejiang
De snelweg is gefaseerd in gebruik genomen in de provincie Zhejiang. De eerste delen zijn in het noorden van Zhejiang aangelegd en zijn in vrij korte tijd tussen 2001 en 2003 opengesteld tussen de grens met Jiangsu en Hangzhou.
Vervolgens is gebouwd aan de route in het bergachtige binnenland van Zhejiang. Rond 2003 opende het eerste deel in het zuiden van Zhejiang, tussen Jinhua en een tijdelijk einde bij Dagangtouzhen. Rond 2005 opende het traject vanaf Hangzhou tot Tonglu. In 2006 bereikte de snelweg Longquan en op 25 juni 2013 opende de zuidelijkste 54 kilometer tussen Longquan en de grens met de provincie Fujian.
Alhoewel verkeer de beschikking heeft over snelwegen in de gebieden waar de G25 doorheen verloopt was het gepland dat nog enkele delen van de Changshen Expressway aan te leggen. De Changshen Expressway maakte oorspronkelijk een rare slinger door het binnenland van Zhejiang, vanaf Tonglu via Longyou naar Jinhua. Als laatste is een directer tracé van 58 kilometer tussen Tonglu en Jinhua aangelegd.[9] Dit deel is op 22 december 2020 opengesteld voor het verkeer.[10]
| van | naar | lengte | datum |
|---|---|---|---|
| Changxing | Huzhou | 24 km | circa 2001 |
| grens Jiangsu | Changxing | 22 km | circa 2002 |
| Hangzhou (north) | Hangzhou (G320) | 32 km | circa 2002 |
| Huzhou | Hangzhou | 54 km | circa 2003 |
| Jinhua | Dagangtouzhen | 140 km | circa 2003 |
| Hangzhou | Tonglu | 69 km | 26-12-2005 |
| Dagangtouzhen | Longquan | 80 km | circa 2006 |
| Longquan | grens Fujian | 55 km | 25-06-2013 |
| Tonglu | Jinhua | 58 km | 22-12-2020 |
Fujian
De snelweg is in het bergachtige binnenland van de provincie Fujian in fases aangelegd. Het oudste deel ligt tussen Nanping en Sanming, dat circa 2004 werd geopend. De rest van de snelweg is grotendeels tussen 2008 en 2010 opengesteld, waarbij de zuidelijke 200 kilometer van Yong'an tot de grens met Guangdong simultaan is aangelegd en vermoedelijk tegelijkertijd is opengesteld. Op 18 december 2012 opende een 107 kilometer lang deel in het noorden vanaf de grens met Zhejiang tot Jian'ou, hiermee was het tracé door Fujian voltooid.
Oorspronkelijk gaven kaarten een andere route voor de G25 aan in het noorden van Fujian. Deze verliep via Pucheng en over de Jingtai Expressway (G3) omdat deze route eerder gereed was, terwijl er op de latere route nog een groot stuk ontbrak. Oorspronkelijk waren de G3 en G25 ook dubbelgenummerd tussen Jian'ou en Nanping, later is de G3 over een nieuw tracé aangelegd, waardoor de dubbelnummering verviel.
| van | naar | lengte | datum |
|---|---|---|---|
| Nanping | Sanming | 65 km | circa 2004 |
| Sanming | Yong'an | 59 km | circa 2008 |
| Jian'ou | Nanping | 65 km | circa 2008 |
| Yong'an | grens Guangdong | 199 km | circa 2010 |
| grens Zhejiang | Jian'ou | 107 km | 18-12-2012 |
Guangdong
De bouw van de snelweg begon begin jaren '90 op het zuidelijkste deel tussen Huiyang en Shenzhen, dat in 1993 is opengesteld. In 2001 opende de westelijke bypass van Huizhou, waarna de snelweg in fases is opengesteld tussen de grens met Fujian en Huizhou tussen 2003 en 2006.
| Van | Naar | Lengte | Datum |
|---|---|---|---|
| Huiyang | Shenzhen | 64 km | 00-04-1993 |
| Huizhou | Huiyang | 28 km | 28-10-2001 |
| Puqianzhen | Huizhou | 52 km | 20-12-2003 |
| Liuchengzhen | Heyuan | 47 km | 30-06-2005 |
| Meizhou | Liuchengzhen | 160 km | 30-10-2005 |
| Heyuan | Puqianzhen | 39 km | 28-12-2005 |
| Meizhou (north) | Meizhou (south) | 19 km | 15-11-2006 |
| grens Fujian | Meizhou | 58 km | 30-12-2006 |
Zie ook
- Xinlu Expressway (G2511)
- Fujin Expressway (G2512)
- Huaixu Expressway (G2513)
- Luhuo Expressway (G2515)
- Donglu Expressway (G2516)
- Shaxia Expressway (G2517)
- Shencen Expressway (G2518)
- Ring Expressway (Hangzhou) (G2501)
- Ring Expressway (Nanjing) (G2501)
- Ring Expressway (Shenzhen) (G2501)
- Ring Expressway (Tianjin) (G2501)
Referenties
- ↑ 长春至深圳高速公路长春至大岭段建成通车 | chinanews.com
- ↑ 长春—深圳高速公路辽宁段全线建成通车 | xinhuanet.com
- ↑ 双向六车道！荣乌高速公路沧州段改扩建项目今天开工！ | hebtv.com
- ↑ 长深高速海河特大桥9月29日通车 | chinanews.com
- ↑ 今天山东高速公路通车两条、开工两条 通车及在建里程超8200公里 | dzwww.com
- ↑ 双向八车道、设计时速120公里 东营至青州高速改扩建工程开工启动 | sdnews.com.cn
- ↑ 长深高速公路连云港至淮安段改扩建工程 | china-highway.com
- ↑ 宁连高速连淮段将扩建为八车道 南京开车去连云港更方便 | sina.com.cn
- ↑ 建金高速12月正式通车 连接三大省内干线、覆盖多个4A级以上景区 可驾车从杭州直达深圳 | hangzhou.com.cn
- ↑ 今天浙江省多条高速正式开通 | xinhuanet.com
| National Expressways in China |
|---|
|
G1 • G2 • G3 • G4 • G5 • G6 • G7 • G10 • G11 • G12 • G15 • G16 • G18 • G20 • G22 • G25 • G30 • G35 • G36 • G40 • G42 • G45 • G50 • G55 • G56 • G59 • G60 • G65 • G69 • G70 • G72 • G75 • G76 • G78 • G80 • G85 • G91 • G92 • G93 • G94 • G95 • G98 • G99 |
| Expressways in Liaoning |
|---|
|
National expressways: Jingha Expressway (G1) • Heda Expressway (G11) • Jishuang Expressway (G1112) • Danfu Expressway (G1113) • Shenji Expressway (G1212) • Shenhai Expressway (G15) • Ring Expressway (G1501) • Danxi Expressway (G16) • Changshen Expressway (G25) • Xinlu Expressway (G2511) • Fujin Expressway (G2512) • Kangshen Expressway (G2519) • Naiying Expressway (G4513) • Chisui Expressway (G4515) • Liaozhong Ring Expressway (G91) • Benji Expressway (G9111) Provincial expressways: Shenkang Expressway (S2) • Tongnan Expressway (S10) • Pichang Expressway (S12) • Yonghuan Expressway (S13) • Liaokai Expressway (S14) • Pingkang Expressway (S17) • Zhuanggai Expressway (S19) • Dengliao Expressway (S20) • Fuying Expressway (S21) • Dayaowan Shugang Expressway (S23) • Xingjian Expressway (S26) • Suiling Expressway (S27) • Panjin Port Expressway (S29) • Dandong Port Expressway |
| Expressways in Jilin |
|---|
|
National expressways: Jingha Expressway (G1) • Changliao Expressway (G0112) • Tieke Expressway (G1015) • Heda Expressway (G11) • Jishuang Expressway (G1112) • Fuchang Expressway (G1118) • Bailin Expressway (G1119) • Muyan Expressway (G1131) • Hunwu Expressway (G12) • Ring Expressway (Jilin) (G1201) • Ring Expressway (Songyuan) (G1202) • Shenji Expressway (G1212) • Songchang Expressway (G1215) • Yanchang Expressway (G1221) • Changshen Expressway (G25) • Ring Expressway (Changchun) (G2501) • Daguang Expressway (G45) • Shuangnen Expressway (G4512) • Benji Expressway (G9111) • Changchun Metropolitan Ring Expressway (G9902) Provincial expressways: Changchang Expressway (S1) • Tongnan Expressway (S10) • Huilin Expressway (S13) • Yingdong Expressway (S14) • Liaokai Expressway (S14) • Changchun Economic Zone Ring Expressway (S96) • Yingdong Expressway (S2611) • Yiliao Expressway (S2612) • Ring Expressway (Baicheng) |