G314 (China)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
China G314.svg
China G314 map.png
G314
Begin Ürümqi
Einde Tashkurgan (PK)
Lengte 1.948 km
Route

Centrum.svg Ürümqi China G216.svgChina G312.svg

Centrum.svg Toksun

Centrum.svg Yanqi

Centrum.svg Bayingol China G218.svg

Centrum.svg Kuqa

Centrum.svg Aksu

Centrum.svg Kashgar China G315.svg

Centrum.svg Tashkurgan

Flag of Pakistan.svg Pakistan N-35.svg

De G314 is een China National Highway. De weg vormt een noord-zuidroute in het uiterste westen van het land, tussen Ürümqi en de grens met Pakistan bij Tashkurgan. De gehele route is in de autonome regio Xinjiang gelegen en voert door extreme klimaten en onherbergzaam terrein. Een groot deel van de route wordt gevormd door de Tuhe Expressway (G3012). De G314 is in totaal 1.948 kilometer lang.

Routebeschrijving

De G314 begint formeel in de grote stad Ürümqi, de grootste stad in het westen van China. Vanaf hier volgt de G314 eerst de Lianhuo Expressway (G30) naar het zuidoosten, tot de G314 ten noorden van Toksun naar het zuiden afslaat. Vanaf hier wordt de G314 gevormd door de Tuhe Expressway (G3012). De Tuhe Expressway is een wat meer substandaard expressway en is een verdubbeling van de G314.

Tuhe Expressway

De Tuhe Expressway begint op een ruim opgezet knooppunt met de Lianhuo Expressway (G30) in de woestijn, ruim ten westen van Turpan. De snelweg voert in eerste instantie zuidwaarts, met grote hoeveelheden windturbines in het kale en desolate landschap. Men passeert na 30 kilometer door het stadje Toksun. Dit is gelegen in de Turpan-depressie, ondanks de duizenden kilometers van zee ligt dit gebied bijna op zeeniveau. Naar het zuiden toe doemt dan een rotsgebergte op, met toppen van meer dan 2.000 meter in de directe omgeving. De Tuhe Expressway kent hier een zeer lange rijbaansplitsting van bijna 60 kilometer lengte. Beide rijbanen lopen maximaal 15 kilometer uit elkaar. Beide rijbanen stijgen naar ruim 1.700 meter boven zeeniveau. Op dit traject is over 80 kilometer geen afslag.

Men komt dan in een brede en desolate vallei op circa 1.000 meter hoogte. Daarna volgt een passage door een gebergte waarbij de snelweg een zeer grote S-bocht maakt. Daarna komt men in een zeer brede vallei waarbij de bergen amper nog zichtbaar zijn. Dit is een woestijn, maar rond Bosten Lake is de omgeving geïrrigeerd en gecultiveerd. Dit agrarische gebied is ongeveer 100 kilometer lang. De stadjes Hoxud en Yanqi zijn er gelegen.

Vlak voor de grotere stad Bayingol komt men door een korte bergrug, waarna de snelweg langs de noordkant van Bayingol loopt. De snelweg volgt westelijk van Bayingol de voet van een 3.500 meter hoog gebergte. Naar het zuiden ligt een gecultiveerd gebied, maar de snelweg loopt voornamelijk door de woestijnrand. De snelweg loopt door een nogal desolaat gebied waarbij afritten vaak tientallen kilometers uit elkaar liggen. De omgeving is een afwisseling van vlakke woestijn en geïrrigeerd landbouwgebied. Via Kuqa loopt de snelweg naar Aksu, een regionale stad in een wat meer gecultiveerd gebied, niet ver van het drielandenpunt tussen China, Kazachstan en Kyrgyzstan.

De snelweg voert dan in zuidwestelijke richting en voert lange stukken door desolaat en zeer dunbevolkt gebied. Er zijn relatief weinig aansluitingen, en de snelweg volgt de brede valleien aan de noordrand van het Tarim Basin. Het is een afwisseling van woestijn en agrarisch gebied, alhoewel de woestijn overheerst. Tussen Aksu en Kashgar ligt over meer dan 400 kilometer geen plaats groter dan een dorp op de route. Net ten noorden van Kashgar splitst de Tuyi Expressway (G3013) richting Kyrgyzstan af. Hierna buigt de Tuhe Expressway naar het zuiden af en eindigt aan de noordkant van de grotere stad Kashgar.

Kashgar - Khunjerab Pass

De Khunjerab Pass op de grens met Pakistan.

Kashgar is de grootste stad in het uiterste westen van China en ligt niet ver van de grenzen met vier buurlanden. Kashgar ligt op circa 1.300 meter boven zeeniveau in een depressie waar landbouw mogelijk is. Deze regio is betrekkelijk dichtbevolkt en gecultiveerd. De eerste 100 kilometer vanaf Khasgar kent weinig hoogteverschillen, en voert langs de rand van woestijngebied.

Vrij abrupt loopt de weg de Karakoram in, een hooggebergte met toppen tot meer dan 7.000 meter in de directe nabijheid van de G314. De weg stijgt via een smalle kloof naar circa 3.300 meter boven zeeniveau en buigt dan naar het zuiden af, en loopt tussen twee bergketens in. De weg voert langs de voet van de 7.649 hoge Kongur Tagh, de hoogste berg van Xinjiang die niet op de grens met een buurland ligt. De weg voert door een hoger wordend dal met diverse 7000-ers rondom. De bergen zijn permanent met sneeuw en gletsjers bedekt.

Aan de voet van de 7.509 meter hoge Muztag Ata voert de G314 over een eenvoudige bergpas van circa 4.100 meter hoogte. Daarna daalt de weg af door een rivierdal, parallel aan de grens met Tadzjikistan. Er liggen enkele kleine dorpen op de route, Tashkurgan is daarvan het belangrijkste. De weg voert oostelijk van de Wakhan Corridor van Afghanistan langs en verloopt kort daarna parallel aan de grens met Pakistan. De weg stijgt hier naar de 4.693 meter hoge Khunjerab Pass op de grens met Pakistan. Aan Pakistaanse zijde gaat de N-35 (Pakistan) verder naar Gilgit en Islamabad.

Geschiedenis

De G314 nabij Tashkurgan.

Tuhe Expressway

Circa 2006 opende het eerste deel van de snelweg tussen Hoxud en Bayingol voor het verkeer. Op 21 februari 2012 werd het deel tussen Kashgar en Yicheng (Kargilik) opengesteld voor het verkeer. De aanleg van de 250 kilometer lange snelweg kostte $ 578 miljoen.[1] Op 15 oktober 2012 opende een 235 kilometer lang deel tussen Toksun en Hoxud voor het verkeer, inclusief één van de breedste rijbaansplitsingen ter wereld; 12 kilometer. Delen van deze route waren al in 2010 gereed. De aanleg volgde voornamelijk door de bestaande weg te verdubbelen, er zijn nauwelijks aansluitingen en kruisende wegen.

Daarna is tussen 2011 en 2015 een zeer lang stuk aangelegd tussen Aksu en Kashgar. Dit deel is parallel aan de G314 aangelegd, en niet er recht overheen of een verdubbeling ervan, zoals sommige andere snelwegen in het westen van China. Delen waren in 2013 al gereed, de formele openstelling van het 428 kilometer lange deel was op 20 juni 2015, alhoewel de openstelling ook op 1 juli 2015 werd gemeld.[2]

Khunjerab Pass

De G314 is de enige verbinding tussen China en Pakistan en daarom van groot economisch belang voor beide landen. De weg over de 4.693 meter hoge Khunjerab Pass op de grens met China opende in 1982 voor het verkeer. Het is de hoogste geasfalteerde grensovergang ter wereld. Vanwege sneeuw en lawines is de grensovergang veelal tussen eind november en begin mei gesloten voor alle verkeer. De weg over de pashoogte is rond 2009 geasfalteerd. Voor 2009 was de grensovergang alleen voor militair personeel te gebruiken.[3]

Aksu Ring Road

Bij de stad Aksu is een 93 kilometer lange ringweg aangelegd. Het westelijk deel hiervan is in 2019-2020 aangelegd als een conventionele weg. Het oostelijk deel is aangelegd als een 45 kilometer lange autosnelweg, die bij opening op 30 juni 2022 werd aangegeven als onderdeel van de G314.

Referenties

China National Highways

radialen van Beijing:

101102103104105106107108109110111112

noord-zuidroutes:

201202203204205206207208209210211212213214215216217218219220221222223224225227228229230231232233234235236237238239240241242243244245246247248

oost-westroutes:

301302303304305306307308309310311312314315316317318319320321322323324325326327328329330331332333334335336337338339340341342343344345346347348349350351352353354355356357358359360361