Hahntennjoch
| |
|---|---|
| Hahntennjoch | |
| |
| Hoogte | 1.894 m |
| Weg | L246, L72 |
| Hellingspercentage | 19% |
| Verboden voor aanhangers? | ja |
| Wintersluiting | november-april |
| Opengesteld | 1969 |
| Kaart | kaart |
Het Hahntennjoch is een bergpas in Oostenrijk, gelegen in Tirol. De 1.894 meter hoge bergpas is gelegen in de Lechtaler Alpen.
Kenmerken
Het Hahntennjoch is een oost-west georiënteerde bergpas, die het Inntal bij Imst verbindt met het Lechtal bij Elmen. De pasroute begint bij Imst als de L246, op een kruising met de B189. Vanuit Imst volgt eerst een traject door de bebouwde kom, daarna een steil traject door de bossen, dat hellingen tot 19% heeft. Het hoogste deel ligt boven de boomgrens en biedt uitzicht op de ruige Lechtaler Alpen rondom. De pashoogte ligt op 1.894 meter. De omringende bergen bestaan uit ruige rotsgebergtes met toppen tot 2.700 meter, de Imster Muttekopf van 2.774 meter is het hoogste punt in de nabijheid van de pas.
Naar het westen toe is de afdaling wat langer. Op de pashoogte wisselt het wegnummer van de L246 naar de L72. Bij het gehucht Boden wisselt dit naar de L266. Ook op dit traject heeft men mooi uitzicht op de bergen. Men bereikt uiteindelijk het hooggelegen Lechtal, dat op bijna 1.000 meter boven zeeniveau ligt, maar wel vlak is. Vlak voor Elmen mondt de Hahntennjochstraße uit op de B198.
Geschiedenis
Het Hahntennjoch was geen historische weg- of handelsverbinding. Vanaf 1930 werd het westelijk deel van de weg aangelegd tussen Elmen naar Bschlabs, wat vanaf 1935 verlengd werd richting Boden. Het deel tussen Elmen en Bschlabs opende in 1937 voor autoverkeer, het deel tot Boden pas in 1947. Dit maakte hoger gelegen alpenweiden toegankelijk.
De eigenlijke Hahntennjochstraße tussen Imst en Boden was het levenswerk van de Imster burgemeester Josef Koch en is tussen 1950 en 1969 aangelegd. Bij de pashoogte staat een klein monument dat aan Koch herinnert. De weg was bij openstelling deels nog een gravelweg, in de periode tot 1977 zijn nog werkzaamheden uitgevoerd om de weg te asfalteren en van geleiderails te voorzien.[1]
Hedendaags belang
Het Hahntennjoch is voornamelijk een toeristenweg, vanwege de wintersluiting zijn er geen economische banden tussen beide valleien het hele jaar door, en vanwege de zeer steile hellingen is het niet geschikt voor vrachtverkeer. Indien er veel vertraging is op de Fernpass kan het Hahntennjoch als alternatieve route dienen, het is echter geen snelle route en is ongeschikt voor voertuigen met aanhangers. Sinds 1984 is er een verbod op voertuigen van meer dan 14 ton en aanhangers van meer dan 2 ton, evenals voor caravans.[2]
De maximumsnelheid op de Hahntennjochstraße bedraagt slechts 30 km/h in Imst en 60 km/h op het grootste deel van de rest van de route. Sinds 2020 geldt er ook een verbod op luide motoren.[3]
Wintersluiting
De Hahntennjochstraße wordt vanwege het geringe belang voor doorgaand verkeer in de winter niet open gehouden. De wintersluiting is veelal van november tot april, maar kan soms langer duren.
Tijdens de wintersluitingen zijn er weinig andere wegen open in dit deel van Tirol. Verkeer tussen het Inntal en het Lechtal rijdt dan veelal om via de Fernpass en Reutte.
Referenties
- ↑ Das Hahntennjoch: Kulturraum – Naturraum – Rennstrecke | imst.gv.at
- ↑ Fahrverbot für Fahrverbot für Fahrzeuge über 141 GG und Fahrverbot für Kraftfahrzeuge mit Anhänger über 2 t HGG auf der L 72 Hahntenniochstraße | tirol.gv.at
- ↑ Fahrverbote für besonders laute Motorräder im Außerfern und am Hahntennjoch | meinbezirk.at
 Bergpassen in Oostenrijk
|
|---|
|
Bergpassen Arlbergpass • Brennerpass • Fernpass • Flexenpass • Furkajoch • Hahntennjoch • Hochtannbergpass • Kühtaisattel • Radstädter Tauernpass • Schönfeldsattel • Sölkpass • Staller Sattel • Timmelsjoch • Turracher Höhe Toeristenwegen Großglockner Hochalpenstraße • Kaunertaler Gletscherstraße • Nockalmstraße • Ötztaler Gletscherstraße • Silvretta Hochalpenstraße • Zillertaler Höhenstraße
|