Hauptstrasse 3 (Zwitserland)
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| H3 | |||
| Begin | Basel | ||
| Einde | Castasegna (I) | ||
| Lengte | 343 km | ||
| |||
De Hauptstrasse 3 of H3 is een Hauptstrasse in Zwitserland. De weg vormt een oost-west- en noord-zuidverbinding van Basel via Zürich en Chur naar de grens met Italië bij Castasegna. De weg heeft alleen in Graubünden een doorgaand belang. De weg is 343 kilometer lang.
Routebeschrijving
Zo goed als de gehele route van de A3 loopt parallel aan de H3 tussen Basel en Sargans. De H3 loopt door alle dorpen op de route. De weg volgt eerst het Rheintal en de grens met Duitsland, maar buigt later naar het zuidoosten af en loopt via Brugg en Baden naar de grote stad Zürich. Na Zürich loopt de H3 langs de Zürichsee en de Walensee. Met name de route langs de Walensee is erg mooi. Tussen Sargans en Chur loopt de H3 parallel aan de A13. Het belang van de H3 blijft lokaal. Dat verandert ten zuiden van Chur, waar de H3 van de A13 afsplitst en zuidwaarts naar Tiefencastel loopt. Tussen Chur en Tiefencastel loopt de weg over de gemakkelijk te berijden Lenzerheidepass. Vanaf Tiefencastel verwerkt de H3 het doorgaande verkeer naar het Oberengadin. Dit deel loopt over de steile en hogere Julierpass. Dit is tevens het hoogste punt van de H3 op 2.284 meter. Daarna daalt men kort af naar het Oberengadin, bij het dorp Silvaplana. De weg slaat dan naar het zuidwesten af en daalt via de Malojapass af naar het Bergell, het Italiaanstalige deel van Graubünden. Bij Castesegna volgt de grens met Italië. Aan Italiaanse zijde gaat de SS37 verder naar Chiavenna.
Geschiedenis
A3
De Hauptstrasse 3 was tussen Basel en Zürich en tussen Zürich en Sargans een belangrijke doorgaande weg, die al vrij vroeg door Autobahnen vervangen werd. Het eerste deel van de A3 opende al in 1962 bij Sargans voor het verkeer. Tegen 1974 waren grote delen van de H3 vervangen door de parallelle A3. Er waren echter wat stukken die relatief laat openden, zodat de H3 langer een doorgaand belang had. In 1987 was de gehele A3 in oost-Zwitserland gereed. In 1996 opende de laatste schakel van de A3 tussen Basel en Zürich. De H3 werd nog lang gebruikt door transitverkeer in Zürich. Pas in 2009 was de gehele A3 rond Zürich gereed.
A13
Begin jaren '60 werden de eerste delen van de A13 opengesteld tussen Sargans en Chur. Dit was in eerste instantie een enkelbaans Autostrasse die al 1962 gereed was. De weg is daarna verdubbeld naar Autobahn in de jaren '80.
Basel - Zürich
In Baden opende in 1926 de Limmat Hochbrücke, een betonnen boogbrug over de rivier de Limmat. De brug ligt 26 meter boven de rivier en heeft een hoofdoverspanning van 72 meter lengte.[1] De brug is tussen 1924 en 1926 aangelegd en tussen 1988 en 1991 verbreed van 13 naar 18 meter.[2] In de jaren '60 is de Schlossbergtunnel bij het centrum van Baden aangelegd.[3]
Zürich
De route door Zürich is één van de bredere wegen van de stad, met grotendeels 2x2 rijstroken over de Badenerstrasse en Seebahnstrasse. De Sihlhölzbrücke in Zürich is een historische brug en werd in 1918 verdubbeld naar 2x2 rijstroken. De Ulmbergtunnel in Zürich was oorspronkelijk als spoortunnel in 1875 aangelegd maar is sinds 1927 een verkeerstunnel. In 1967 werd er een tweede buis naast gelegd. De Ulmbergtunnel is 254 meter lang. De tunnel is tussen 2011 en 2013 gerenoveerd.
Tiefencastel - Silvaplana
Sinds 2020 is het traject van Thusis via Tiefencastel naar Silvaplana een Nationalstrasse en dus in het beheer van de federale regering. De weg is daarmee echter niet vignetplichtig geworden. Deze heeft het administratieve nummer N29 gekregen.
Silvaplana
Al in 1969 ontstonden plannen voor een rondweg bij Silvaplana in Graubünden. De weg vanaf de Julierpass kwam in het centrum van het dorp uit. Aan de noordkant van Silvaplana is een rondweg aangelegd die op de Hauptstrasse 27 aansluit. Deze ligt in een 750 meter lange tunnel die in een steile helling van 8,5% ligt. De rondweg opende op 27 juni 2018 voor het verkeer.[4]
Referenties
| Hauptstrassen in Zwitserland |
|---|
|
|
