Hood Canal Bridge
Hood Canal Bridge | |
---|---|
![]() | |
Overspant | Hood Canal |
Rijstroken | 1x2 |
Totale lengte | 2.398 meter |
Hoofdoverspanning | 180 meter |
Hoogte brugdek | 55 meter |
Openstelling | 12-08-1961 |
Verkeersintensiteit | 15.000 mvt/etmaal |
Locatie | kaart |
De Hood Canal Bridge is een pontonbrug in de Verenigde Staten, gelegen in de staat Washington. De brug overspant het Hood Canal van het Puget Sound ten noordwesten van Seattle.
Kenmerken
De Hood Canal Bridge is een bijzonder type pontonbrug, want hij is beweegbaar. Halverwege de overspanning zijn twee drijvende eilanden met daarop een brugdek dat omhoog gaat, waardoor het aansluitende brugdek ingetrokken wordt, waarmee de scheepvaart doorgang kan vinden. De hoofdoverspanning hiervan is 180 meter lang. Aan beide kanten van de brug is een korte vakwerkbrug voor de reguliere scheepvaart. De totale lengte van de brug is 2.398 meter. Over de brug loopt de tweestrooks State Route 104. De brug is tolvrij.
Geschiedenis
Planning voor een brugverbinding over het Hood Canal begon begin jaren '50. De ingenieurs stonden voor een moeilijke opgaven. De zeestraat is relatief diep en heeft te maken met forse hoogteverschillen van 5 meter door getijden. Toen een pontonbrug werd voorgesteld was niet iedereen hier positief over, omdat de golfslag op zee significant kan zijn, en bovendien geen ervaring was met pontons in zout water. Destijds was nog een drijvende brug in de regio, die van de Interstate 90 uit 1940.
De brug is begin jaren '60 aangelegd en opende op 12 augustus 1961 voor het verkeer. De aanleg kostte destijds $ 26,6 miljoen. De brug heet sinds 1977 officieel ook de William A. Bugge Bridge, naar William A. Bugge (1900-1992), een ingenieur die een belangrijke rol speelde in de aanleg van infrastructuur in het noordwesten van de Verenigde Staten.
Zinken in 1979
In de nacht van 13 februari 1979 woedde er een zware storm in het gebied, met windstoten tot 190 km/h. De brug was toen afgesloten voor alle verkeer. Om 7 uur 's ochtends brak het westelijke deel van de pontonbrug en de inschuifbare overspanning af en zonk. Tijdens de reparatieperiode, die ruim 3 jaar duurde, was er een tijdelijke veerdienst, of een omweg over de US 101 van 80 kilometer. De brug heropende op 25 oktober 1982 voor het verkeer en was kortstondig een tolweg tot 1985.
Renovatie 2003-2009
Tussen 2003 en 2009 is een groot deel van de brug vervangen, met name de oostelijke helft. Dit project kostte $ 471 miljoen.
Verkeersintensiteiten
In 2012 reden dagelijks 15.000 voertuigen over de brug, die daarmee niet overbelast is.
Referenties