Hutchinson River Parkway
Reference Route 907W/908A | |||
Begin | New York | ||
Einde | Rye Brook | ||
Lengte | 19 mi | ||
Lengte | 30 km | ||
|
De Hutchinson River Parkway is een parkway in de Amerikaanse staat New York en verloopt van New York City door de suburbs in Westchester County naar de grens met Connecticut bij Rye Brook, waar de autosnelweg overgaat in de Merritt Parkway richting New Haven. De Hutchinson River Parkway is 30 kilometer lang.
Routebeschrijving
De Hutchinson River Parkway begint op het grote Bruckner Interchange, waar men I-95, I-278, I-295 en I-678 kruist. Men doorkruist het oosten van de borough Bronx van New York en telt 2x3 rijstroken. De Hutchinson River Parkway ligt min of meer verdiept. Er missen vluchtstroken. In de wijk Baychester kruist men I-95 nogmaals, waar beperkt uitwisselingsmogelijkheden toe zijn. Men passeert langs de Bay Mall Plaza, een enorm winkelcentrum en steekt de Eastchester Bay over. Men passeert door het onbebouwde Pelham Bay Park en bij Co-op City kruist men voor de derde keer I-95.
Hierna zijn 2x2 rijstroken beschikbaar en komt men in de voorstad Mount Vernon. De Hutchinson River Parkway verloopt vanaf hier door de beboste woonwijken. Ter hoogte van Bronxville sluit de Cross County Parkway aan, die vanuit Yonkers komt, de grootste voorstad ten noorden van New York. Hierna zijn kort 4+3 rijstroken beschikbaar, maar versmalt weer snel naar 2x2 rijstroken. Men komt langs Eastchester en door het noorden van de suburb New Rochelle. Hier draait de Hutchinson River Parkway naar het noordoosten.
Ten oosten van White Plains ligt er een verzorgingsplaats in de middenberm, die vanuit beide richtingen bereikbaar is. Men komt door de voorstad Harrison, en kruist de Interstate 287, die een partiële ringweg om New York vormt. Direct daarna slaat de Interstate 684 af, die naar de noordelijke voorsteden leidt. Dit gebied is dicht bebost. De laatste voorstad in New York is Rye Brook, waar bij de grens met Connecticut de Hutchinson River Parkway overgaat in de Merritt Parkway.
Geschiedenis
In 1924 stelde het Westchester County Parks Commission voor om een parkway te bouwen in het oosten van Westchester County. De bestaande route, de Boston Post Road (later: US 1) was al overbelast in de jaren '20. De bouw begon nog datzelfde jaar en in december 1927 werd het eerste 3 kilometer lange deel geopend in Pelham. Over de autosnelweg werd een nieuwe spoorbrug gebouwd voor belangrijke spoorlijnen. In oktober 1928 werd 18 kilometer opgeleverd tussen de US 1 in Pelham en Westchester Avenue in White Plains. De autosnelweg had 2x2 rijstroken van 2,7 meter en een maximumsnelheid van 60 km/uur, de standaard in die tijd. Er waren geen echte invoegstroken, maar de weg was wel ongelijkvloers. Ook ontbrak een middenafscheiding tussen beide rijrichtingen, zoals gebruikelijk was bij de eerste parkways in de jaren '20.
Nog in de jaren '20 stelde masterplanner Robert Moses een verlenging door naar Connecticut. Deze plannen werden uitgevoerd in 1937, toen de parkway verlengd werd naar het noorden, tot aan de grens met Connecticut, waar deze zou aansluiten op de Merritt Parkway. Die autosnelweg werd toen aangelegd. In 1936 besloot Robert Moses ook om de Parkway verder naar het zuiden te verlengen, naar de voorgestelde Whitestone Bridge naar Queens. Het eerste deel hiervan opende over 2 kilometer in december 1937 tussen de US 1 in Pelham tot de Orchard Beach Road in het Pelham Bay Park.
In 1941 werd de Hutchinson River Parkway verlengd tot wat nu het Bruckner Interchange is, twee jaar na opening van de Whitestone Bridge. De autosnelweg had 2x2 rijstroken en een middenafscheiding en werd eind jaren '40 verbreed naar 2x3 rijstroken in the Bronx. In 1938 werd tevens het oudere deel tussen Pelham en White Plains aangepast met bredere rijstroken en een middenafscheiding. De Hutchinson River Parkway voldeed echter nog niet aan moderne standaarden, met name voor wat betreft bochten en hellingen. Ook ontbraken vluchtstroken.
Begin jaren '50 maakten zo'n 30.000 voertuigen gebruik van de Hutchinson River Parkway, twee keer zoveel als in 1945. Het was de verwachting dat het verkeer in 1958 verdubbeld zou zijn naar 60.000 voertuigen. Westchester County groeide na de Tweede Wereldoorlog snel, evenals het zuidwesten van Connecticut. Er werden plannen gemaakt om de Hutchinson River Parkway te verbreden naar 2x4 rijstroken tussen de Whitestone Bridge en White Plains en 2x3 rijstroken naar de grens met Connecticut. De reconstructie moest in 1956 voltooid zijn, maar in 1961 bleek dat er amper wat gebeurd was, alleen een middenberm was gebouwd. In 1962 werd besloten om het deel tussen I-95 en I-287 op te waarderen naar expressway, waarbij ook vrachtwagens en bussen van de autosnelweg gebruik mochten maken. Uiteindelijk werd alleen de zuidelijke 4 kilometer opgewaardeerd naar 2x3 rijstroken met toegang voor al het verkeer. Dit was in 1972 voltooid.
Openstellingsgeschiedenis
Van | Naar | Opening |
---|---|---|
US 1 (Pelham) | I-287 (White Plains) | 00-10-1928 |
I-287 (White Plains) | Connecticut border | 00-00-1937 |
Orchard Beach Road | US1 (Pelham) | 00-12-1937 |
I-95 (Bronx) | Orchard Beach Road | 00-00-1941 |
Verkeersintensiteiten
Tussen de I-95 en de I-287 liggen de intensiteiten stabiel rond 100.000 voertuigen per etmaal. Verder richting Connecticut is de weg wat rustiger met 55.000 voertuigen per etmaal.
Rijstrookconfiguratie
Van | Naar | Rijstroken |
---|---|---|
Exit 1 (I-95) | Exit 6 (I-95) | 2x3 |
Exit 6 (I-95) | Exit 13 | 2x2 |
Exit 13 | Exit 18 | 2x3 |
Exit 18 | Exit 30 | 2x2 |
Referenties