I1 (Zuid-Sudan)

	I1
Begin	Wau
Einde	Narus (EAK)
Lengte	1.198 km
Route Wau Tambura Yambio Maridi Mundri Jambo Juba Torit Kapoeta Narus

De I1 is een Interstate Road in Zuid-Sudan. De weg vormt een oost-westverbinding door het westen en zuiden van het land, vanaf Wau via Juba naar de grens met Kenia bij Narus. De I1 is 1.198 kilometer lang.

Routebeschrijving

De brug over de Nijl in Juba, aangelegd door Rijkswaterstaat.

De I1 begint in Wau, één van de grotere plaatsen in Zuid-Sudan en een primaire stad in het westen van het land. De weg verloopt vanaf Wau eerst een lang stuk zuidwaarts tot Tambura, nabij de grens met de Centraal-Afrikaanse Republiek. De I1 verloopt daarna in zuidoostelijke richting, parallel aan de grens met de Democratische Republiek Congo. Dit traject voert door een streek die bestaat uit tropische bossen. Vanaf Yambio voert de weg oostwaarts, later noordoostwaarts naar Mundri. Hier gaan de tropische bossen over in dichtbegroeide savanne. Vanaf Mundri voert de weg zuidoostwaarts naar de hoofdstad Juba.

De westelijke invalsweg van Juba is met 2x3 rijstroken uitgerust. De weg verloopt in Juba over het stratennet, dat grotendeels 2x2 rijstroken telt. Men steekt dan via een vaste brug de rivier de Nijl over. Vanaf Juba verloopt de weg in oostelijke tot zuidoostelijke richting via Torit. Op het oostelijk deel van de route voert de weg door een gebied met bergketens die vrij hoog boven het verder vlakke landschap uitrijzen. De I1 verloopt hier net ten zuiden van. De weg eindigt uiteindelijk op de grens met Kenia nabij Narus, waar de Keniaanse A1 naar Lokichogio en Kitale aansluit.

Geschiedenis

Onder Sudanees bestuur was de weg genummerd als de A44 tussen Wau en Mundri, de A43 tussen Mundri en net voorbij Juba en ongenummerd op het oostelijk deel tot de grens met Kenia.

De brug over de Nijl in Juba is in 1972-1974 aangelegd door een Nederlands bedrijf met een ontwerp van Rijkswaterstaat en verving een brug uit de Tweede Wereldoorlog. De brug opende op 15 maart 1974 voor het verkeer.

In 2011 werd Zuid-Sudan onafhankelijk. Op dat moment was de weg nagenoeg volledig onverhard, ook in de stad Juba waren slechts een paar geasfalteerde straten. Er was wel al een brug over de Nijl. In de periode 2009-2011 is het stratennet in de kern van Juba geasfalteerd, waaronder ook de route van de I1.

Direct na onafhankelijkheid is verder gegaan met het asfalteren van de invalswegen van Juba. In de periode 2012-2013 is de 7 kilometer lange westelijke invalsweg tot de toenmalige stadsrand aangelegd als dubbelbaans verharde weg. Ook is toen de weg vanaf Juba zuidwaarts geasfalteerd, dit was onderdeel van een project om de weg van Juba naar de grens met Uganda bij Nimule te asfalteren, wat op 12 september 2012 werd opgeleverd. Dit was het eerste grote wegenproject na de onafhankelijkheid. De I/1 lift hier alleen dicht bij Juba op mee.

In de periode 2020-2023 is 10 kilometer van de I1 ten westen van Juba meteen als weg met 2x3 rijstroken aangelegd. Op 19 mei 2022 opende in het zuiden van Juba een boogbrug over de Nijl, de tweede brug over de rivier in Juba die dient als bypass voor doorgaand verkeer.

Buiten Juba was de situatie in 2022 nog abominabel slecht, de gehele rest van de route was destijds nog een onverharde zandweg, deels een all-weather road. Bij rivieren ontbreken vaak bruggen. In 2022 is wel begonnen om het traject tussen Mundri en Juba voor te bereiden op een verharde weg. In 2022 werd ook gestart met een groter project om 431 kilometer tussen Yambio en Juba aan te leggen.