IJsland

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Ísland
Hoofdstad Reykjavík
Oppervlakte 103.001 km²
Inwonertal 387.000
Lengte wegennet 13.034 km
Lengte snelwegennet 0 km
Eerste snelweg nvt
Benaming snelweg Þjóðvegur
Verkeer rijdt rechts
Nummerplaatcode IS

IJsland (IJslands: Ísland) is een eilandstaat in het noordwesten van Europa, op de overgang van de Atlantische Oceaan en de Noordelijke IJszee. Het land telt 387.000 inwoners en is ruim 2 keer zo groot als Nederland. De hoofdstad is Reykjavík.

Inleiding

Ruig landschap in het zuiden van IJsland.

Geografie

IJsland is een groot eiland in de noordelijke Atlantische Oceaan, 300 kilometer van de kust van Groenland, 800 kilometer ten noordwesten van Schotland en 1.000 kilometer ten westen van Noorwegen. Het eiland meet maximaal 500 kilometer van west naar oost en 300 kilometer van noord naar zuid, het is daarmee na Groot-Brittannië het grootste eiland van Europa. IJsland ligt net ten zuiden van de poolcirkel, maar het landschap is ruiger en kaler dan een groot deel van Scandinavië op deze breedtegraad. Op IJsland groeien nauwelijks bomen.

De kust van IJsland bestaat gedeeltelijk uit fjorden, het binnenland is bergachtig met brede valleien en kent tal van bergketens. Alhoewel de bergen vergeleken met de Alpen vaak niet zo hoog zijn, rijzen ze steil uit zee op, waardoor het landschap zeer ruig is langs een groot deel van de kust. Het zuidwesten van IJsland is minder bergachtig. De hogere delen van IJsland zijn vergletsjerd, waarvan Vatnajökull het grootste is, met een oppervlakte van 8.100 km². De hoogste berg van IJsland, de Hvannadalshnúkur (2.110 meter) is hier ook gelegen. Onder enkele ijskappen liggen vulkanen, bij een uitbarsting kan het ijs zeer snel smelten wat grote overstromingen met zich meebrengt, een fenomeen dat een jökulhlaup wordt genoemd.

IJsland heeft een oceanisch subpolair klimaat langs de kust, dat sterk beïnvloed wordt door de Golfstroom, het eiland is warmer dan bijna alle andere gebieden op deze breedtegraad. De wateren rond IJsland blijven in de winter bijna altijd ijsvrij. De zuidkust is wat warmer dan de noordkust en verwerkt ook meer neerslag en wind. Daardoor is er op IJsland ondanks het barre landschap toch enige landbouw mogelijk. In een groot deel van IJsland heerst een toendra-klimaat. De gemiddelde maximumtemperatuur varieert van 2 °C in januari tot 13 °C in juli. Temperaturen boven de 20 °C zijn zeldzaam.

Economie

IJsland is één van de rijkste landen ter wereld. De economie was van oudsher gebaseerd op de visserij, die nog steeds goed is voor bijna de helft van de export. Aluminium is ook een belangrijk exportproduct. Het land werd hard geraakt door de recessie van 2008-2011 maar is daarna hersteld, de werkloosheid is laag en de inkomens zijn hoog. In IJsland betaalt men met de króna (IJslandse kroon), afgekort ISK. Het gemiddeld salaris bedroeg in 2022 8.374.000 ISK per jaar, of 697.800 ISK per maand (circa € 4800).[1]

Demografie

IJsland heeft een klein inwonertal en verreweg de meeste inwoners wonen in en rond de hoofdstad Reykjavík. Bijna tweederde van de inwoners woont in de hoofdstedelijke regio, die slechts 1 procent van de landoppervlakte van IJsland omvat. De grootste plaats buiten de hoofdstedelijke regio is Akureyri met 18.000 inwoners aan de noordkust. Er zijn slechts 9 plaatsen met meer dan 5.000 inwoners.

IJsland heeft een sterk groeiend inwonertal, van 78.000 in 1900 naar 141.000 in 1950, 279.000 in 2000 en 387.000 inwoners in de census van 2022.[2]

In IJsland wordt het IJslands gesproken, een taal die afstamt van het oud-Noors en veel elementen bevat die in Noorwegen zelf in onbruik zijn geraakt. Het Engels en het Deens worden als tweede taal door een groot deel van de bevolking gesproken.

Geschiedenis

Het eiland werd vanaf 874 bewoond door Noren. Het eiland stond eeuwen onder Noors bestuur, tot 1814, en daarna onder Deens bestuur, tot het in 1918 onafhankelijk werd. De cultuur van IJsland is goed bewaard gebleven door de geïsoleerde ligging. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is IJsland bezet geweest, eerst vanaf 1940 door het Verenigd Koninkrijk, en daarna door de Verenigde Staten. Dit werd noodzakelijk geacht omdat IJsland geen leger had en men wilde voorkomen dat Nazi-Duitsland het zou bezetten. In 1946 verlieten de geallieerden het eiland, het land werd kort daarna lid van de NAVO in 1949. Tijdens de 20e eeuw bleven Amerikaanse troepen gestationeerd op IJsland. De laatste Amerikaanse troepen verlieten in 2006 het eiland. IJsland profiteerde sterk van het Marshall Plan na de Tweede Wereldoorlog, het was gerekend per inwoner de grootste ontvanger, bijna twee keer zo veel als nummer twee, Nederland. In 1994 werd het land lid van de Europese Economische Ruimte, maar het is geen lid van de Europese Unie geworden. Eind 2008 gingen alle grote banken in IJsland failliet wat een diepe crisis veroorzaakte. Sinds 2011 is de IJslandse economie weer hersteld.

Wegennet

De primaire wegen (stofnvegir) in IJsland.

In 2017 had IJsland 12.901 kilometer nationale weg (Þjóðvegir), opgedeeld in 4.416 kilometer primaire wegen (Stofnvegir), 503 kilometer primaire bergwegen (Stofnvegir um hálendi), 3.393 kilometer secundaire wegen (Tengivegir), 1.938 kilometer bergwegen (Héraðsvegir) en 2.651 kilometer lokale toegangswegen (Landsvegir).[3] In 2007 is het IJslandse wegennet geclassificeerd in nationale wegen, gemeentelijke wegen, publieke paden en private wegen.[4][5] In IJsland waren in 2022 330.000 motorvoertuigen geregistreerd, waaronder 287.000 personenauto's.[6] Het autobezit in IJsland is één van de hoogste van Europa.

Slechts 4.700 kilometer van de IJslandse wegen zijn verhard. Rondom Reykjavik bestaan wegen met 2x2 rijstroken en ongelijkvloerse aansluitingen, maar er zijn officieel geen autosnelwegen. Wel heeft het IJslands een woord voor de autosnelweg: de Autobahn. De belangrijkste doorgaande weg is de ringweg Route 1 (Hringvegur), die om het eiland hele eiland verloopt en in 1974 voltooid was. De Route 1 is 1.321 kilometer lang en is volledig geasfalteerd. Dat is echter niet vanzelfsprekend voor andere wegen, sommige wegen die als primaire weg geclassificeerd zijn, kennen nog onverharde delen, met name in het noorden van IJsland.

Wegen rond Reykjavík

Rond Reykjavík zijn de wegen van hogere standaard dan elders op IJsland. Belangrijke stadswegen zijn met 2x2 rijstroken uitgevoerd, soms ongelijkvloers, maar vaak ook met verkeerslichten. Vesturlandsvegur (Route 49) is de primaire oost-west invalsweg van Reykjavík en is de drukste weg van het land. Reykjanesbraut (Route 41) is de langste dubbelbaans weg, die zowel een oostelijke bypass van Reykjavík vormt als een doorgaande route naar de luchthaven bij Keflavík. Deze weg heeft het meest weg van een autosnelweg in IJsland, met name het deel naar Keflavík. Hafnarfjarðarvegur (Route 40) vormt de belangrijkste noord-zuidroute door de stad.

De Route 1 van Reykjavík naar Akernes en naar Selfoss heeft de best uitgebouwde delen, met deels ongelijkvloerse aansluiten, kleine stukken dubbelbaans in de nabijheid van Reykjavík, en enkele delen met inhaalstroken of gescheiden rijbanen.

Golden Circle

De Golden Circle is de naam van een serie wegen op het zuidwesten van IJsland (ten oosten van Reykjavík) waar een grote concentratie aan toeristische attracties is.[7] Dit omvat vooral de Route 35 en Route 36, evenals aftakkingen daarvan naar attracties. Hier kan men de geisers, watervallen, kraters en kloven bezoeken. Deze route kan het hele jaar door bereden worden en vereist geen 4x4 voertuig.

Wegen over de hooglanden

De F-wegen in IJsland vereisen soms passages door rivieren.

IJsland heeft een specifieke klasse voor wegen die over de hooglanden in het binnenland voeren, de F-wegen (Fjallvegur).[8] Dit zijn wegen die vrijwel altijd een gravelweg zijn en sommige wegen hebben ook geen vaste bruggen over rivieren en zijn alleen met 4x4 voertuigen te berijden. Sommige van deze F-wegen hebben rivierkruisingen die alleen met grote jeeps met hoge bodemvrijheid en een snorkel bereden kunnen worden. Veel F-wegen zijn doorgaans gesloten in de winter en in het sneeuwsmeltseizoen, in de praktijk openen de wegen tussen begin juni en midden juli en sluiten weer in oktober. De meest ruige route over de hooglanden is de F26, een verlenging van de Route 26.

Op de F-wegen zijn geen tankstations, geen voorzieningen en vaak ook geen mobiele dekking. De wegen worden slechts beperkt onderhouden. Op sommige wegen moet men door kleine rivieren rijden. De F35 (Route 35) is beter ontwikkeld en heeft vaste bruggen. F66 in het noordwesten van IJsland is een moeilijk begaanbare weg. F88 en F210 worden vaak gezien als één van de lastigste F-wegen. F208 wordt gezien als één van de mooiste wegen. F232 is bekend vanwege de route bijna over de top van een waterval.[9]

Vanwege verbeteringen aan wegen, veelal vanwege de bouw van vaste bruggen, zijn sommige F-wegen geherklasseerd als een gewone weg, die ook met reguliere personenauto's bereden kunnen worden. Het wegnummer is dan zonder de prefix 'F'.

Verkeersintensiteiten

IJsland is een land van contrasten. Het verkeer bij Reykjavík is verrassend druk, met op diverse wegen intensiteiten van meer dan 50.000 voertuigen per dag. Vesturlandsvegur (Route 49) in het oosten van Reykjavík is de drukste weg van IJsland met 110.000 motorvoertuigen per dag.[10] Rondom Reykjavík hebben diverse invalswegen intensiteiten van meer dan 30.000 voertuigen per dag, maar alleen delen van de Route 1 naar Selfoss en Akernes tellen meer dan 10.000 voertuigen per dag over wat langere trajecten, evenals de Route 41 tussen Reykjavík en Keflavík.

Het beeld is in een groot deel van IJsland echter heel anders, waar de intensiteiten zelden op meer dan 1.000 voertuigen per dag liggen. Veel langere trajecten in het noordwesten, noorden en oosten van IJsland kennen minder dan 500 motorvoertuigen per dag en er zijn zelfs primaire wegen die amper 100 voertuigen per dag verwerken.

Op de wegen door de hooglanden liggen de intensiteiten vaak op minder dan 100 voertuigen per dag, op enkele wegen zelfs slechts 10 motorvoertuigen per dag.

In IJsland is vanwege het intensieve toerisme wel sprake van een grote seizoensvariatie, op veel plekken rijdt in de zomer substantieel meer verkeer dan in de winter, vaak wel twee keer zo veel. Met name het zuidwesten van IJsland, waar veel attracties zijn, kent wegen waar in de zomer relatief veel verkeer rijdt.

Geschiedenis

De Route 63 op het noordwesten van IJsland.

Vanaf 1918 begon de IJslandse regering het wegennet actief te beheren. IJsland bestond indertijd vrijwel volledig uit vissersdorpen en transport over zee was de norm, niet over land. Het wegennet begon vooral vanaf de jaren '30 te ontwikkelen, maar nog lange tijd had IJsland vrijwel alleen maar onverharde wegen. Indertijd waren er alleen bij Reykjavík verharde wegen. Het wegennet van de regio Reykjavík had tijdens de Tweede Wereldoorlog betekenis omdat het eiland een belangrijke positie in de noordelijke Atlantische Oceaan had, er werden diverse bases op het eiland gebouwd om de vaarroutes op de oceaan te beschermen. Belangrijk daarbij was de luchthaven Keflavík, dat ook tegenwoordig nog de primaire luchthaven van IJsland is.

In 1947-1948 opende ten oosten van Ísafjörður de tunnel Arnarnessgöng, een 30 meter lange tunnel. Dit is de oudste wegtunnel in IJsland en verbond het met Súðavík. De wegenbouw in IJsland begon in de jaren '50 wat meer vorm te krijgen, maar het zou nog lang duren voordat er moderne wegen tot ver buiten Reykjavík reikten. In de jaren '60 zijn over een groot aantal rivieren de eerste vaste bruggen aangelegd, vaak zeer smalle bruggen waar voertuigen maar in één richting tegelijk kon passeren. In 1974 was de ringweg (Route 1) voltooid, het was toen mogelijk om rond geheel IJsland te rijden.

In de jaren '70-80 zijn de eerste dubbelbaans wegen van Reykjavík aangelegd, vooral voortkomend uit wegenplannen uit de jaren '60, zoals het wegenplan van 1966. Later zijn deze wegen verlengd en verder verbreed. Het toerisme naar IJsland nam na verloop van tijd gestaag toe zodat het noodzakelijk werd om meer wegen te verharden. De wegen die agrarisch land ontsloten hadden de meeste prioriteit om verhard te worden, evenals korte zijtakken naar vissersplaatsen die vanaf de Route 1 te bereiken waren. Vanaf de jaren '90 begon men smalle bruggen te vervangen door modernere verkeersbruggen, mede vanwege het toegenomen toeristenverkeer. Het aantal enkelstrooks bruggen op de Route 1 is nadien scherp gedaald. Tegen 2000 was het verharde wegennet substantieel uitgebreid, maar nog steeds waren er op vrij belangrijke wegen nog onverharde delen. Sinds 2017 is de Route 1 volledig geasfalteerd rond het eiland.

In de jaren '90 begon men met het bouwen van lange tunnels. In 1996 opende de drietakstunnel Vestfjarðargöng in het noordwesten van IJsland, bij Ísafjörður. Kort daarna, in 1998, opende de eerste onderzeetunnel van IJsland, Hvalfjarðargöng. Deze verkortte de reisafstand van de Route 1 ten noorden van Reykjavík met meer dan 50 kilometer, omdat men onder het fjord door ging in plaats van er helemaal omheen. Tussen 2017 en 2020 openden drie lange tunnels kort na elkaar, de 7,5 kilometer lange Norðfjarðargöng naar Neskaupstaður, de 7,5 kilometer lange Vaðlaheiðargöng ten oosten van Akureyri en de 5,6 kilometer lange Dýrafjarðargöng in het noordwestelijk fjordengebied.

Hoofdwegen en stadsautowegen in IJsland

HafnarfjarðarvegurReykjanesbrautVesturlandsvegur


Lijst van nationale wegen

No. # Naam Route Lengte
Route 1 Hringvegur Reykjavík - Selfoss - Egilsstaðir - Akureyri - Borgarnes - Reykjavík 1.321 km
Route 22 Dalavegur Vestmannaeyjar 2 km
Route 25 Þykkvabæjarvegur Hella - Þykkvabær 19 km
Route 26 Landvegur / Sprengisandsleið Route 1 - Route 32 - F26 126 km
Route 30 Skeiða- og Hrunamannavegur Route 1 - Flúðir - Route 35 56 km
Route 31 Skálholtsvegur Route 30 - Laugarás - Route 35 15 km
Route 32 Þjórsárdalsvegur Route 30 - Route 25 51 km
Route 33 Gaulverjabæjarvegur Selfoss - Stokkseyri - Eyrarbakki 26 km
Route 34 Eyrarbakkavegur Selfoss - Eyrarbakki - Þorlákshöfn 24 km
Route 35 Biskupstungnabraut / Kjalvegur Selfoss - Reykholt - Gulfoss 70 km
Route 36 Þingvallavegur Route 35 - Veiðilundur - Mosfellsbær 68 km
Route 37 Laugarvatnsvegur Route 35 - Laugarvatn - Route 35 36 km
Route 38 Þorlákshafnarvegur Hveragerði - Þorlákshöfn 19 km
Route 39 Þrengslavegur Route 1 - Route 38 16 km
Route 40 Hafnarfjarðarvegur Reykjavík 9 km
Route 41 Reykjanesbraut Reykjavík - Keflavík 55 km
Route 42 Krýsuvíkurvegur Hafnarfjörður - Route 427 27 km
Route 43 Grindavíkurvegur Njardvik - Grindavik 14 km
Route 44 Hafnavegur Njardvik - Hafnir 9 km
Route 45 Garðskagavegur Keflavík - Garður - Sandgerði - Hafnir 31 km
Route 46 Helguvíkurvegur Keflavík 2 km
Route 47 Hvalfjarðarvegur Grundarhverfi - Hvalfjörður - Route 1 61 km
Route 48 Kjósarskarðsvegur Route 36 - Route 47 22 km
Route 49 Vesturlandsvegur/Nesbraut Reykjavík 11 km
Route 50 Borgarfjarðarbraut Route 1 - Kleppjárnsreykir - Route 1 49 km
Route 51 Akrafjallsvegur Route 1 - Akranes - Route 1 18 km
Route 52 Uxahryggjavegur Route 50 - Route 35 83 km
Route 54 Snæfellsnesvegur Borgarnes - Grundarfjörður - Búðardalur 229 km
Route 55 Heydalsvegur Route 54 - Route 54 26 km
Route 56 Vatnaleið Route 54 - Route 54 16 km
Route 58 Stykkishólmsvegur Route 54 - Stykkishólmur 11 km
Route 59 Laxárdalsvegur Búðardalur - Borðeyri 36 km
Route 60 Vestfjarðavegur Bifröst - Búðardalur - Króksfjarðarnes - Flókalundur - Ísafjörður 306 km
Route 61 Djúpvegur Króksfjarðarnes - Hólmavík - Ísafjörður 266 km
Route 62 Barðastrandarvegur Flókalundur - Patreksfjörður 60 km
Route 63 Bíldudalsvegur Route 60 - Bíldudalur - Patreksfjörður 63 km
Route 64 Flateyrarvegur Route 60 - Flateyri 7 km
Route 65 Súgandafjarðarvegur Route 60 - Suðureyri 17 km
Route 67 Hólmavíkurvegur Hólmavík 1 km
Route 68 Innstrandavegur Route 1 - Borðeyri - Fjardharhorn - Hólmavík 105 km
Route 72 Hvammstangavegur Route 1 - Hvammstangi 6 km
Route 73 Þverárfjallsvegur Blönduós - Sauðárkrókur 48 km
Route 74 Skagastrandarvegur Blönduós - Skagaströnd 13 km
Route 75 Sauðárkróksbraut Varmahlíð - Sauðárkrókur - Route 76 38 km
Route 76 Siglufjarðarvegur Route 1 - Hofsós - Siglufjörður - Ólafsfjörður 118 km
Route 77 Hofsósbraut Route 76 - Hofsós 1 km
Route 82 Ólafsfjarðarvegur Möðruvellir - Dalvík - Ólafsfjörður 88 km
Route 83 Grenivíkurvegur Route 1 - Grenivík 32 km
Route 84 Víkurskarðsvegur Route 1 - Route 83 14 km
Route 85 Norðausturvegur Fossholl - Húsavík - Skinnastaðir - Þórshöfn - Vopnafjörður - Route 1 319 km
Route 87 Kísilvegur Reykjahlíð - Húsavík 42 km
Route 91 Hafnarvegur í Bakkafirði Route 85 - Bakkafjörður 4 km
Route 92 Norðfjarðarvegur Reyðarfjörður - Eskifjörður - Neskaupstadur 37 km
Route 93 Seyðisfjarðarvegur Egilsstaðir - Seyðisfjörður 27 km
Route 94 Borgarfjarðarvegur Egilsstaðir - Eiðar - Bakkagerði 68 km
Route 95 Skriðdals- og Breiðdalsvegur Egilsstaðir - Breiðdalsvík 81 km
Route 97 Breiðdalsvíkurvegur Route 1 - Breiðdalsvík 1 km
Route 98 Djúpavogsvegur Route 1 - Djúpivogur 2 km
Route 99 Hafnarvegur Route 1 - Höfn 5 km

Wegbeheer

De IJslandse wegbeheerder heet Vegagerðin,[11] ook wel de Icelandic Road and Coastal Administration (IRCA) in het Engels. Vrijwel alle wegen buiten de bebouwde kom zijn in het beheer van Vegagerdin, circa 13.000 kilometer in totaal, waarvan circa een derde verhard is. Het wegbeheer is opgedeeld in vier wegendistricten. Oorspronkelijk had Vegagerðin alleen het wegbeheer als taak, maar in 2013 kwam daar ook de zeevaart bij met de samenvoeging met het agentschap Siglingastofnun.

Tunnels

De IJslandse naam voor een tunnel is 'göng'.[12]

tunnel opening lengte
Vestfjarðargöng 1996 9120 m
Norðfjarðargöng 2017 7542 m
Vaðlaheiðargöng 2018 7490 m
Héðinsfjarðargöng 2010 6900 m
Fáskrúðsfjarðargöng 2005 5850 m
Hvalfjarðargöng 1998 5770 m
Dýrafjarðargöng 2020 5601 m
Bolungarvíkurgöng 2010 5426 m

Bewegwijzering

De IJslandse bewegwijzering bestaat uit gele borden met zwarte letters, enigszins vergelijkbaar met Noorwegen. Wegnummers worden in witte vlakken met een zwart kader en zwarte cijfers zonder prefix aangegeven. Er wordt tevens gewerkt met bewegwijzering met indirecte nummers, wat in de rest van Scandinavië ook heel gangbaar is. Op de IJslandse bewegwijzering komen ook de afwijkende letters van het IJslandse alfabet voor, zoals de á, ð, é, í, ó, ú, ý, þ, æ en ö.

Het gebruikte lettertype in IJsland is Transport, vergelijkbaar met Denemarken.

Er komen ook veel serviceborden voor, die in het blauw met witte letters zijn uitgevoerd en een schematisch overzicht geven van nabijgelegen bestemmingen die geen plaats zijn, zoals boerderijen en toeristische plekken.

Wegnummering

In het IJslandse wegnummeringsysteem bestaan twee typen wegen, de nationale wegen en de bergwegen. De nationale wegen hebben geen prefix. De bergwegen (Fjallvegur) hebben de prefix F.

De wegnummering is gezoneerd, globaal samenvallend met de regio's. De Route 1 vormt de ringweg van IJsland, dit is het enige ééncijferige nummer. De nummers 10 t/m 99 zijn gezoneerd, vanaf Zuid-IJsland in groepen met de klok mee. Vanwege de dichtheid van het wegennet zijn de series 30 en 40 volledig vergeven, hogere nummers niet altijd, serie 10 wordt volledig overgeslagen en de serie 80-99 heeft vrij veel overgeslagen routes. Niet alle wegnummers met twee cijfers zijn langere wegen, veel routes zijn slechts enkele kilometers lang, vaak om een kustplaats met de Route 1 te verbinden.

De driecijferige nummers zijn gerelateerd aan de tweecijferige nummers. Zo liggen nummers in de 200-serie in hetzelfde gebied als de nummers in de 20-serie.

Maximumsnelheid

wegtype Vmax

In IJsland is de maximumsnelheid in het algemeen 50 km/h in de bebouwde kom en 90 km/h buiten de bebouwde kom.[13] Binnen de bebouwde kom geldt vaak 30 km/h in woonwijken en 60 km/h op doorgaande wegen. Buiten de bebouwde kom geldt 90 km/h op verharde wegen en 80 km/h op onverharde wegen. Rond Reykjavík liggen enkele snelwegachtige wegen, daar geldt 80 of 90 km/h.

Een trajectcontrole heet in IJsland 'meðalhraðaeftirlit'. Op 16 november 2021 werden de eerste twee trajectcontroles van het land in gebruik genomen, in de tunnel Norðfjarðargöng en op de Route 43.[14] Later zijn trajectcontroles op meerdere wegen ingevoerd.

Tol

Er is geen algemene tolheffing in IJsland, maar er zijn wel een aantal tunnels (geweest) waarvoor men tol moet betalen. Hvalfjarðargöng werd in 2018 tolvrij. De in 2018 opengestelde Vaðlaheiðargöng is een toltunnel.

Men is voornemens om een kilometerheffing in te voeren.[15]

Verkeersveiligheid

IJsland heeft één van de laagste aantallen verkeersdoden per 1 miljoen inwoners in Europa. In 2021 en 2022 vielen in elk jaar 9 verkeersdoden.[16]

Referenties

Wegen van Europa

AlbaniëAndorraArmeniëAzerbeidzjanBelarusBelgiëBosnië-HerzegovinaBulgarijeCyprusDenemarkenDuitslandEstlandFinlandFrankrijkGeorgiëGriekenlandHongarijeIerlandIJslandItaliëKazachstanKosovoKroatiëLetlandLiechtensteinLitouwenLuxemburgNoord-MacedoniëMaltaMoldaviëMonacoMontenegroNederlandNoorwegenOekraïneOostenrijkPolenPortugalRoemeniëRuslandSan MarinoServiëSloveniëSlowakijeSpanjeTsjechiëTurkijeVaticaanstadVerenigd KoninkrijkZwedenZwitserland

in cursief landen die deels in Europa liggen of met Europa geassocieerd worden