Indonesië

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Flag of Indonesia.svg
Indonesia
Indonesië.png
Hoofdstad Jakarta
Oppervlakte 1.919.440 km²
Inwonertal 270.204.000
Lengte wegennet 213.649 km
Lengte snelwegennet 2.629 km[1]
Eerste snelweg 1978
Benaming snelweg Jalan Bebas Hambatan
Verkeer rijdt links
Nummerplaatcode RI

Indonesië (Indonesia), formeel de Republiek Indonesië (Republik Indonesia) is een groot land in Zuidoost-Azië. Het land telt 270 miljoen inwoners en is 40 keer zo groot als Nederland. Het bestaat uit talloze grote en kleine eilanden. De hoofdstad is Jakarta.

Inleiding

Geografie

Indonesië is een archipel in Zuidoost-Azië en heeft landsgrenzen met Maleisië, Papua Nieuw Guinea en Oost-Timor. Het land ligt ten noorden van Australië en meet maximaal 5.300 kilometer van oost naar west en ongeveer 1.600 kilometer van noord naar zuid en is hiermee één van de meest uitgestrekte landen ter wereld. Het land bestaat uit duizenden eilanden, waarvan Sumatra, Java, Borneo, Sulawesi en New Guinea de grootste zijn. New Guinea is het op één na grootste eiland ter wereld, het is voor ongeveer de helft Indonesisch grondgebied.

Het land bestaat uit 17.508 eilanden, waarvan 6.000 bewoond zijn. Het land ligt aan beide zijden van de evenaar en het land is het op 15 na grootste ter wereld. De Puncak Jaya in Papua is het hoogste punt op 4.884 meter. Er zijn weinig langere rivieren doordat de afstanden op de eilanden daar niet groot genoeg voor zijn, maar een aantal zijn groot in waterafvoer door de grootschalige neerslag. Naar het westen ligt de Indische Oceaan, naar het oosten de Pacifische Oceaan. De Javazee scheidt Java van Borneo, de Celebeszee scheidt Borneo en Sulawesi van de Filippijnen. De Timorzee en Arafurazee liggen tussen Indonesië en Australië.

Het eiland Java is het economische centrum van Indonesië, waar ook Jakarta en een aantal andere grote steden op gelegen is. Het eiland meet bijna 1.000 kilometer van oost naar west en maximaal 200 kilometer van noord naar zuid en ligt tussen Sumatra en Bali. Sumatra is veel groter en meet ruim 1.700 kilometer in de lengte en ruim 400 kilometer in de breedte en ligt vlak naast Singapore en Maleisië. Het Indonesische deel van Borneo heet Kalimantan en heeft een landgrens met Maleisië. Hier zijn weinig grote steden en het eiland meet 1.100 kilometer van oost naar west en 1.250 kilometer van noord naar zuid, deels in Maleisië. Het eiland Sulawesi bestaat voornamelijk uit grillige schiereilanden. Het Indonesische deel van het eiland New Guinea heet Papua en grenst aan Papua New Guinea. Het Indonesische deel meet 1.250 kilometer van oost naar west en 730 kilometer van noord naar zuid.

Indonesië ligt op de evenaar en heeft daardoor het hele jaar door min of meer dezelfde temperaturen, met een equatoriaal klimaat. Er is wel sprake van een regenseizoen en een droog seizoen. De gemiddelde maximumtemperatuur in Jakarta schommelt het hele jaar door tussen 29°C en 31°C. De neerslag bedraagt 1.800 mm per jaar, dat voor een groot deel tussen oktober en mei valt.

Demografie

Het inwonertal van Indonesië verdubbelde tussen de jaren '50 en jaren '70 in amper 25 jaar van 75 naar 150 miljoen inwoners. Eind jaren '90 werd de grens van 200 miljoen inwoners overschreden en in 2015 werd de grens van 250 miljoen inwoners overschreden.

De hoofdstad Jakarta ligt op Java en telt 10 miljoen inwoners. De agglomeratie is één van de grootste ter wereld met 30 miljoen inwoners. Er zijn in totaal 9 steden met meer dan 1 miljoen inwoners, waaronder Bandung, Surabaya, Medan, Bekasi, Palembang en Semarang. Java is het meest bevolkte eiland ter wereld met 151 miljoen inwoners, wat neer komt op 1.121 inwoners per km². De andere eilanden zijn echter aanzienlijk minder dichtbevolkt, Sumatra telt 50 miljoen inwoners, Sulawesi telt 18 miljoen inwoners en Kalimantan telt 16 miljoen inwoners.

Indonesië is etnisch divers, met meer dan 300 etnische groepen. De meeste Indonesiërs zijn van Austronesische of Melanesische afkomst. Javanen vormen de grootste etnische groep met circa 40% van de bevolking. De Sundanezen, Batak en Madurezen vormen daarna de grootste groepen.

De officiële taal van Indonesië is het Indonesisch (bahasa Indonesia), een variant van het Maleis dat al eeuwen de lingua franca is op de eilandengroep. Vanwege het grote inwonertal van Indonesië is het één van de meest gesproken talen ter wereld. Daarnaast spreken de meeste mensen ook hun eigen regionale taal, er zijn meer dan 700 talen in Indonesië geregistreerd. Het Javaans wordt gezien als de meestgesproken taal ter wereld die geen officiële status heeft. Het Indonesisch en de meeste andere talen worden in het Latijnse schrift geschreven, alhoewel veel talen vroeger in een afwijkend schrift werden geschreven. Het Nederlands heeft geen officiële status in Indonesië en wordt nauwelijks meer nog gesproken. Het Engels wordt veel gesproken als buitenlandse taal, het aantal Engelstalige media in Indonesië is relatief groot.

Economie

Indonesië is een lid van de G20 en is de grootste economie van Zuidoost-Azië. In 2018 was het de 16e economie ter wereld. Van oorsprong was de economie van Indonesië vooral op de landbouw gericht, om in de eigen voedselvoorziening te kunnen voorzien. Vanaf de jaren '60 begon het land meer te industrialiseren en te verstedelijken, met name rond Jakarta. Door de economische groei nam de armoede sterk af van circa 60% in de jaren '60 tot zo'n 15% in de jaren '80. Het land werd echter zwaar getroffen door de Aziatische financiële crisis van 1997. Na 2000 begon de economie weer sterk te groeien. De werkloosheid is laag en de armoede is teruggebracht tot circa 10% van de bevolking. In en rond de grote steden is een grote middenklasse ontstaan.

Het land exporteert een gevarieerde mix van mijnbouwproducten, olie, gas en landbouw en bosbouwproducten. Het grootste exportproduct is kolen, gevolgd door palmolie, gas, olie en goud. In Indonesië is ook een grote maakindustrie, met name in de textielsector en elektronische apparaten. De maakindustrie is voor een groot deel op Java gelegen.

Geschiedenis

De eilandengroep lag strategisch op handelsroutes tussen India en China. Buitenlandse machten zijn altijd van grote invloed geweest op de eilandengroep. Moslims brachten de Islam naar Indonesië, later gevolgd door het christendom door Europeanen. De handel van specerijen was van groot belang in de late middeleeuwen. Indonesië kwam geleidelijk onder Nederlands koloniaal bestuur te staan. De hoofdstad heette destijds Batavia. Alhoewel Indonesië meer dan 3 eeuwen onder Nederlands bestuur heeft gestaan, waren er ook invloeden van de Portugezen, Fransen en Britten. Indonesië werd door Japan bezet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Kort na de oorlog poogde Nederland om Indonesië te behouden als kolonie, maar Nederland gaf de zogenaamde 'politionele acties' tegen de door de Indonesiërs gevoerde onafhankelijkheidsoorlog op onder grote Amerikaanse druk; i.e. de hulp van de Amerikanen aan de wederopbouw van Nederland. Met de troonwisseling van Wilhelmina op Juliana werd het mogelijk om de in 1945 door Sukarno uitgeroepen onafhankelijkheid van de vroegere kolonie ook in Nederland bestuurlijk te accepteren. Indonesië werd daarmee eind 1949 formeel een onafhankelijk land. Het westelijk deel van het eiland Papua bleef nog enige tijd onder Nederlands bestuur staan ('Nederlands Nieuw-Guinea') en werd pas in 1962 onderdeel van Indonesië. De lange koloniale geschiedenis, de onafhankelijkheidsoorlog en de nationalisatie van Nederlandse bedrijfsbezittingen begin jaren '50 zorgden voor een grote migratie van Indische Nederlanders naar Nederland.

De eerste president van Indonesië was Sukarno, zijn regering neigde vanaf de late jaren '50 steeds meer naar een dictatuur. Na een poging tot een staatsgreep in 1965 volgde de Indonesische massamoord van 1965-66, waarin de Communistische Partij van Indonesië werd vernietigd. Dit werd heimelijk gesteund door westerse regeringen als onderdeel van hun strategie om het communisme in Azië in te perken. Het aantal doden in deze periode wordt geschat op 500.000 tot 3 miljoen. Sukarno was echter verzwakt en werd in 1968 opgevolgd door Suharto, waarna een periode van stevige economische groei volgde. Hij was 31 jaar lang president, tot hij aftrad in 1998 als gevolg van de financiële crisis die in 1997 uitbrak. In 1999 stemde Oost-Timor voor onafhankelijkheid, het was toen al 25 jaar bezet door Indonesië nadat het onafhankelijk werd van Portugal. Tussen 1998 en 2004 werd Indonesië geregeerd door drie presidenten, waarna het land een langere periode van 2004 tot 2014 onder bestuur stond van president Yudhoyono, gevolgd door Joko Widodo.

Het is gepland om de hoofdstad van Indonesië te verplaatsen naar Kalimantan op het eiland Borneo. De nieuwe hoofdstad moet 'Nusantara' gaan heten.[2]

Wegennet

Het tolwegennet van Java (groen).

Indonesië heeft een nogal uiteenlopend wegennet. Het wegennet is dicht op Java, waar ook diverse snelwegen zijn, die vrijwel altijd een tolweg zijn. Jakarta heeft een vrij uitgebreid netwerk van autosnelwegen. Er zijn tevens snelwegen die over langere afstand lopen, sinds 2018 is de Trans-Java Toll Road tussen Jakarta en Surabaya doorgaand te berijden. Lange-afstands hoofdwegen zijn vaak met 2x2 rijstroken uitgebouwd, maar geen snelweg.

Op Sumatra is het wegennet aanzienlijk dunner, met enkel hoofdwegen. Reizen over Sumatra is geen gemakkelijke opgave, grote delen zijn bergachtig of bestaan uit ondoordringbare jungles. De Trans-Sumatra Toll Road wordt echter in hoog tempo ontwikkeld als de primaire wegverbinding over Sumatra. Er wordt al jaren gesproken over een brugverbinding over de Sunda Strait, een smalle zeestraat tussen Java en Sumatra. Een dergelijke brug zou een kleine 30 kilometer lang worden. Een brug tussen Sumatra en Singapore behoort eveneens tot de mogelijkheden, via de Singapore Strait. Deze afstand is ongeveer 100 kilometer, maar er is een groot aantal eilanden van redelijke omvang in dit gebied die één lange brug niet noodzakelijk maken. De grootste overspanning zou ongeveer 15 kilometer zijn.

Op het Indonesische deel van het eiland Borneo, Kalimantan, wonen 12 miljoen mensen, voornamelijk verspreid op het platteland, de grootste stad is Pontianak met 500.000 inwoners. Sprake van een echt wegennet is er niet in Kalimantan, het grote aantal brede rivieren die over het eiland lopen zorgen er voor dat er vrijwel geen bruggen zijn. In de stad Pontianak is slechts één brug over de rivier de Kapuas. Er zijn grensovergangen met Maleisië, maar de meesten zijn onverhard.

Op de kleinere eilanden zijn kleine wegennetten, met name op Bali, rond de stad Denpasar en rond het eiland. Op Lombok en Sumbawa zijn weinig doorgaande wegen, en alhoewel de afstanden tussen de eilanden kort zijn, zijn er geen bruggen die de eilanden verbinden, men moet via veerdiensten. Op het Indonesische deel van Timor zijn eveneens amper doorgaande wegen, te meer daar de meeste bevolking in Oost-Timor woont. Op het Indonesische deel van New Guinea, Papua, is een wegennet vrijwel afwezig, het centrale deel is zeer bergachtig en de rest bestaat uit ondoordringbare jungles.

Kenmerkend aan Indonesië is het extreme verkeersaanbod bij Idul Fitri (Eid al-Fitr), het eind van de Ramadan. Stedelingen gaan dan massaal terug naar hun geboortedorp dat tot enorme congestie leidt. Met de bouw van meer toll roads is het leed iets verzacht, maar uren vertraging is nog steeds gebruikelijk.[3][4]

Flag of Indonesia.svg Toll Roads in Indonesië Flag of Indonesia.svg

Trans-Java Toll RoadTrans-Sumatra Toll Road

Java

Antasari - Depok Toll RoadBatang - Semarang Toll RoadBecakayu Toll RoadBogor Toll RoadCiawi - Sukabumi Toll RoadCijago Toll RoadCipularang Toll RoadCisumdawu Toll RoadGempol - Pandaan Toll RoadGetaci Toll RoadJagorawi Toll RoadJakarta - Cikampek Toll RoadJakarta - Serpong Toll RoadJakarta - Tangerang Toll RoadJakarta Inner Ring RoadJakarta Outer Ring RoadJakarta Outer Ring Road 2Kanci - Pejagan Toll RoadKertosono - Mojokerto Toll RoadMojokerto - Surabaya Toll RoadPadaleunyi Toll RoadPalikanci Toll RoadPandaan - Malang Toll RoadPasuruan - Probolinggo Toll RoadPejagan - Pemalang Toll RoadPemalang - Batang Toll RoadProbolinggo - Banyuwangi Toll RoadSedyatmo Toll RoadSemarang - Demak Toll RoadSemarang - Solo Toll RoadSemarang Toll RoadSerang - Panimbang Toll RoadSoroja Toll RoadSunter - Pulo Gebang Toll RoadSurabaya - Gempol Toll RoadSurabaya - Gresik Toll RoadTangerang - Merak Toll RoadTanjung Priok Access Road

Sumatra

Bakter Toll RoadBelmera Toll RoadBengkulu - Lubuklinggau Toll RoadKayuagung - Palembang - Betung Toll RoadMedan - Binjai Toll RoadMedan - Kuala Namu - Tebing Tinggi Toll RoadPadang - Pekanbaru Toll RoadPalindra Toll RoadPekanbaru - Dumai Toll RoadPematang Panggang - Kayuagung Toll RoadSigli - Banda Aceh Toll RoadTerbanggi Besar - Pematang Panggang Toll Road

Kalimantan

Balikpapan - Samarinda Toll Road

Sulawesi

Makassar Toll RoadManado - Bitung Toll Road

Bali

Bali Toll RoadGilimanuk - Mengwi Toll Road


Tol

De meeste snelwegen in Indonesië zijn tolwegen en derhalve goed onderhouden. Ze hebben vaak goede voorzieningen zoals tankstations en rustplaatsen. Tankstations zijn modern met grootschalige voorzieningen, zoals Amerikaanse fastfoodketens. Een elektronisch tolsysteem, genaamd E-toll is in gebruik. Sinds 3 oktober 2014 wordt een elektronisch systeem gebruikt waarbij verkeer niet meer hoeft te stoppen, maar met 40 km/h door de tolpoorten kan.[5][6]

Afritnummering

Sinds circa 2014 wordt afritnummering bewegwijzerd op de toll roads. De afritnummering is op afstand gebaseerd en verschijnt met de tekst 'Keluar' en dan het nummer. Het afritnummer wordt bewegwijzerd op een wit ruiter met zwarte letters.

Wegnummering

Een jalan nasional

De Indonesische term voor een wegnummer is een nomor rute.

In Indonesië is een nationale en provinciale wegnummering. De nationale wegen heten een jalan nasional en zijn genummerd volgens een landelijk netwerk. Deze wegnummers hebben geen prefix. Tevens zijn er provinciale wegen, die een jalan provinsi heten (soms nog geschreven als propinsi). Beide wegklassen worden met hetzelfde wegnummerschild aangegeven, alleen staat er dan in dat het om een provinciaal of nationala nummer gaat, met rond deze tekst een andere kleur als achtergrond.

Alleen op het eiland Java zijn wegnummers ingevoerd.[7]

Routenummers

# Route Lengte
1 Merak - Serang - Jakarta - Cikampek - Cirebon - Batang - Semarang - Surabaya - Ketapang 1.200 km
2 Jakarta - Bogor - Cibadak 100 km
3 Cilegon - Cibadak - Bandung - Yogyakarta - Ketapang 1.400 km
4 Cikampek - Padalarang 66 km
5 Cileunyi - Palimanan 94 km
6 Tegal - Cilacap 130 km
7 Lohbener - Cirebon 61 km
8 Purwokerto - Cilacap 48 km
9 Ajibarang - Purwokerto - Secang 158 km
10 Banyumas - Buntu 8 km
11 Simpang Labuhan - Bogor - Cianjur 214 km
12 Jakarta - Parung - Bogor 50 km
13 Jakarta (JN1 - JN2) 9 km
14 Semarang - Magelang - Yogyakarta 117 km
15 Yogyakarta - Surakarta - Waru 320 km
16 Bawen - Kartosuro 55 km
17 Tuban - Gresik 88 km
18 Banjar - Kadangherang - Pangandaran 66 km
19 Merak - Suralaya - Serdang 36 km
20 Babat - Padangan - Ngawi - Madiun - Mejayan 162 km
21 Kamal - Bangkalan - Pamekasan - Kalianget 175 km
22 Kertosono - Kediri - Tulungagung 60 km
23 Gempol - Malang - Kepanjen 74 km
24 Mojokerto - Gempol 36 km
25 Probolinggo - Wonorejo 38 km

Asian Highways

Asian Highways in Indonesië

AH2AH25AH150AH151AH152


Bewegwijzering

De bewegwijzering is redelijk eenvoudig, en wegnummers niet altijd aangegeven. Men gebruikt groene borden met witte letters, gebruik makend van het Highway Gothic, ook wel Interstate-lettertype. Sinds 2014 is Clearview de standaard voor nieuwe bewegwijzering.[8] De pijlen op portaalborden zijn eveneens naar Amerikaans model. De wegwijzers zijn in normaalschrift, dus niet in kapitalen.

Afritten worden goed aangegeven op snelwegen, met een afritnummer en de tekst "keluar" met afstandsaanduiding. Afstandsborden zijn, net zoals in de Verenigde Staten, eenvoudig met een aantal doelen en de afstand erachter, met de aanduiding "km", zoals dat ook in Duitsland gangbaar is. Afslagen worden tot 2.000 meter van te voren aangegeven.

Voorzieningen langs snelwegen, evenals tolpoorten, worden met blauwe borden aangegeven. Op sommige snelwegen rond Jakarta is rijstrooksignalisatie toegepast met groene pijlen en rode kruisen.

Kilometerpaaltjes

Hmpaal Indonesie.jpg

In Indonesië worden witte vierkante bordjes gebruikt als kilometerpaal, met daarop de tekst "km" met daaronder de waarde in zwarte letters. Ze worden bij snelwegen in de middenbarrier geplaatst. Op sommige wegen worden ook hectometerpaaltjes geplaatst om de 100 meter. Hierbij wordt hetzelfde kilometerpaaltje gebruikt, maar dan met de aanduiding in 100-tallen in het groen eronder.

Markeringen

Indonesië gebruikt de Amerikaanse markeringen, met een gele markering die rijrichtingen scheidt en witte markeringen die rijstroken in dezelfde richting scheiden. Anders dan in sommige andere Aziatische landen is de toepassing van de markering consistent.

Verkeersborden

De gebruikelijke verkeersborden, zoals men die in Europa ziet, worden ook in Indonesië gebruikt. Incidenteel worden ook Amerikaanse verkeersborden gebruikt, bijvoorbeeld om wegversmallingen aan te duiden. Borden die bochten aanduiden zijn eveneens Amerikaans met gele schilden met zwarte pijlen.

Zie ook

Referenties

Wegen van Azië

AfghanistanArmeniëAzerbeidzjanBahrainBangladeshBhutanBruneiCambodjaChinaCyprusFilippijnenGeorgiëIndiaIndonesiëIrakIranIsraëlJapanJemenJordaniëKazachstanKoeweitKyrgyzstanLaosLibanonMaleisiëMaledivenMongoliëMyanmarNepalNoord-KoreaOmanOost-TimorPakistanPalestijnse gebiedenQatarRuslandSaudi-ArabiëSingaporeSri LankaSyriëTaiwanTadzjikistanThailandTurkijeTurkmenistanUzbekistanVerenigde Arabische EmiratenVietnamZuid-Korea

Wegen van Oceanië

AustraliëFijiKiribatiMarshall IslandsMicronesiëNauruNieuw-ZeelandPalauPapua New GuineaSamoaSolomon IslandsOost-TimorTongaTuvaluVanuatu