Interstate 15 in Montana
I-15 | |||
Begin | Monida Pass | ||
Einde | Sweetgrass | ||
Lengte | 398 mi | ||
Lengte | 640 km | ||
|
De Interstate 15 of I-15 is een Interstate Highway in de Amerikaanse staat Montana. De snelweg vormt een noord-zuidroute in het westen van de staat, en is de enige noord-zuidroute in de dunbevolkte staat die als autosnelweg is uitgebouwd. De snelweg begint op Monida Pass bij de grens met Idaho, en loopt via een aantal kleine steden naar de Canadese grens bij Sweetgrass, waarna de snelweg als de Highway 4 in Alberta verder gaat richting Calgary. De route in Montana is gedeeltelijk bergachtig, en loopt gedeeltelijk over de High Plains. Het traject is 640 kilometer lang.
Routebeschrijving
Op de 2094 meter hoge Monida Pass gaat de Interstate 15 in Idaho over in Montana. De snelweg loopt door de vallei van de Red Rock rivier richting het noorden. Aan beide zijden van de snelweg zijn bergen die tot 3200 meter reiken. Dit gebied is zeer dunbevolkt, met sporadisch afslagen naar afgelegen gehuchten. De eerste plaats die men tegenkomt is Dillon, na 100 kilometer. Verder naar het noorden kruist men opnieuw de Continental Divide, de waterscheiding tussen beide oceanen op 1799 meter, Deer Lodge Pass. Niet ver hierna sluit de I-15 aan op de Interstate 90, even ten westen van Butte. Naar het noordwesten leidt de I-90 naar Missoula, Spokane en uiteindelijk Seattle. De I-90 en I-15 zijn hier dubbelgenummerd ter hoogte van de mijnstad Butte, welke 34.000 inwoners telt, en de grootste plaats is in de wijde omtrek. Naar het centrum van Butte slaat de Interstate 115 af, een korte snelweg die meer een lange afrit is. Aan de oostkant van de stad slaat de I-15 af naar het noorden, en loopt de I-90 verder naar het oosten, naar Billings, en verder over de onafzienbare prairies.
Ten noorden van Butte passeert men de Elk Grant Pass, welke 1941 meter hoog is. Hierna daalt de I-15 snel af richting Helena, de hoofdstad van de staat Montana. Hier kruist men de US 12, die naar het westen loopt naar de I-90 en Missoula, en richting het oosten naar Miles City in het oosten van Montana. Helena zelf is maar klein, met 26.000 inwoners. Men komt hier meer op de hoogvlakte van de High Plains. Bij Holter Dam slaat de US 287 af naar het noorden, onder andere naar Glacier National Park. Vanaf hier loopt de snelweg ook parallel aan de rivier de Missouri. Niet ver van de snelweg liggen nog hoge bergketens zoals de Big Belt Mountains en de Little Belt Mountains, die tot 2800 meter reiken. Hierna passeert men langs Great Falls, met 57.000 inwoners de grootste stad op de route, en de tweede grootste stad van de staat. De snelweg loopt ten westen van de stad langs. Wat verderop slaat de US 89 af, die naar Glacier National Park loopt. Dit gebied bestaat voornamelijk uit landbouwgebieden. Rijden in de winter kan hier gevaarlijk zijn tijdens sneeuwstormen, door de afgelegenheid van dit gebied. De landbouwgebieden worden af en toe onderbroken door woest heuvelland. De laatste iets grotere plaats voor de Canadese grens is Shelby, waar men de US 2 kruist, de noordelijkste US Highway. Vanaf hier kan men naar Kalispell in het westen, en Glasgow in het oosten. Door het totale gebrek aan forenzenverkeer is de snelweg heel rustig. Ter hoogte van Sweetgrass steekt men de Canadese grens over, waarna de weg doorgaat als de Highway 4 in Alberta, een 2x2 divided highway. Men kan hier verder reizen naar Lethbridge, Calgary en Edmonton.
Geschiedenis
De voorganger van I-15 was de US 91, grote delen van I-15 zijn direct over US 91 aangelegd, zodat de oorspronkelijke route veelal verdwenen is, of slechts nog een lokaal belang vervult op plaatsen waar I-15 niet rechtstreeks over de oude route aangelegd kon worden.
I-15 is grotendeels in de jaren '60 en begin jaren '70 in gebruik genomen. In 1958 werd de bouw van het deel over Monida Pass gegund, dit was de eerste Interstate Highway van Montana dat in aanleg ging. Het eerste stuk dubbelbaans weg opende in 1960 tussen Cascade en Ulm, een traject van ruim 20 kilometer ten zuidwesten van Great Falls. In de eerste helft van de jaren '60 werden gefragmenteerd delen opengesteld in Montana, het eerste langere stuk dat doorgaand te berijden was lag rond de hoofdstad Helena, waar vanaf 1964 een 42 kilometer lang traject te berijden was. In 1971 was de route doorgaand te berijden tussen Helena en Great Falls. Rond midden jaren '70 was de route grotendeels compleet, de laatste twee ontbrekende schakels waren langs Dillon in het zuiden van Montana en het bochtige traject tussen Butte en Boulder. Het deel langs Dillon is circa eind jaren '70 of begin jaren '80 opengesteld, het bergtraject tussen Butte en Boulder volgde pas rond 1987 en kwam een stuk later gereed dan de rest van I-15 in Montana. In 1988 opende het deel ten zuiden van Dillon, dit was het laatste stuk Interstate Highway dat in Montana in gebruik werd genomen. I-15 was hierdoor zowel het eerste als laatste deel van de Interstate Highways die in Montana zijn aangelegd.[1]
Openstellingsgeschiedenis
De jaartallen zijn een indicatie en afgeleid van de officiële state highway maps.
van | naar | lengte | datum |
---|---|---|---|
Exit 256 Cascade | Exit 270 Ulm | 23 km | 1960 |
Exit 358 Shelby | Exit 364 Shelby | 10 km | 1961 |
Exit 282 Great Falls | Exit 290 Vaughn | 13 km | 1961 |
Exit 389 Sunburst | Exit 394 | 8 km | 1963 |
Exit 254 Cascade | Exit 256 Cascade | 3 km | 1963 |
Exit 0 Idaho state line | Exit 15 Lima | 24 km | 1963 |
Exit 119 Silver Bow | Exit 121 I-90 (west) | 2 km | 1963 |
Exit 190 Helena | Exit 216 | 42 km | 1964 |
Exit 328 Brady | Exit 335 Conrad | 11 km | 1964 |
Exit 364 Shelby | Exit 379 Oilmont | 24 km | 1965 |
Exit 394 | Exit 397 Canadian border | 5 km | 1965 |
Exit 216 | Exit 228 US 287 | 19 km | 1966 |
Exit 277 Great Falls | Exit 282 Great Falls | 8 km | 1967 |
Exit 228 US 287 | Exit 234 Craig | 10 km | 1968 |
Exit 250 | Exit 254 Cascade | 6 km | 1968 |
Exit 182 Clancy | Exit 190 Helena | 13 km | 1969 |
Exit 129 I-90 (east) | Exit 134 | 8 km | 1969 |
Exit 37 Red Rock | Exit 52 Dalys | 24 km | 1969 |
Exit 270 Ulm | Exit 277 Great Falls | 11 km | 1970 |
Exit 15 Lima | Exit 37 Red Rock | 35 km | 1971 |
Exit 234 Craig | Exit 250 | 26 km | 1971 |
Exit 379 Oilmont | Exit 389 Sunburst | 16 km | 1971 |
Exit 63 Dillon | Exit 93 Melrose | 48 km | 1973 |
Exit 164 Boulder | Exit 182 Clancy | 29 km | 1973 |
Exit 290 Vaughn | Exit 302 Power | 19 km | 1973 |
Exit 335 Conrad | Exit 352 | 27 km | 1974 |
Exit 302 Power | Exit 313 Dutton | 18 km | 1975 |
Exit 111 | Exit 119 Silver Bow | 13 km | 1975 |
Exit 93 Melrose | Exit 111 | 29 km | 1976 |
Exit 313 Dutton | Exit 328 Brady | 24 km | 1977 |
Exit 134 | Exit 138 Elk Park | 6 km | 1977 |
Exit 352 | Exit 358 Shelby | 10 km | 1978 |
Exit 138 Elk Park | Exit 164 Boulder | 42 km | 1987 |
Exit 52 Dalys | Exit 63 Dillon | 18 km | 1988 |
Verkeersintensiteiten
De verkeersintensiteiten liggen op I-15 vrijwel overal zeer laag. Op slechts een klein aantal trajecten rijden meer dan 5.000 voertuigen per dag. Het drukste punt is de dubbelnummering met I-90 bij Butte waar 19.000 voertuigen per dag rijden. In de hoofdstad Helena rijden maximaal 12.000 voertuigen en in Great Falls wordt net de 10.000 voertuigen per dag aangetikt. Op de grens met Canada rijden slechts 2.000 voertuigen per dag.[2]
Rijstrookconfiguratie
Van | Naar | Rijstroken | Opmerkingen |
---|---|---|---|
Exit 0 | Exit 398 | 2x2 |
Referenties
- ↑ Timeline of Montana Department of Transportation history | billingsgazette.com
- ↑ Traffic Data - Maps | mdt.mt.gov
Interstates en US Highways in de staat Montana |
---|
Interstate 15 |
---|