Interstate 15 in Utah
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| I-15 | |||
| Begin | St. George | ||
| Einde | Portage | ||
| Lengte | 401 mi | ||
| Lengte | 645 km | ||
| |||
De Interstate 15 of I-15 is een Interstate Highway in de Amerikaanse staat Utah. De autosnelweg vormt de noord-zuidroute van de staat en verloopt vanaf St. George aan de grens met Arizona in het zuiden via de regio Salt Lake City naar Portage bij de grens met Idaho in het noorden. Een vrij lang stuk van 64 kilometer lengte is dubbelgenummerd met de Interstate 84 tussen Ogden en Tremonton. Ook verloopt de snelweg in de buurt van diverse nationale parken, het Great Salt Lake en tevens dicht langs het Wasatch Range ten oosten van Salt Lake City. Tussen Spanish Fork en Brigham City voert een ruim 160 kilometer lang traject door verstedelijkt gebied. Het traject van I-15 in Utah is 401 mijl of 645 kilometer lang.
Routebeschrijving
Southern Utah
Bij St. George gaat de Interstate 15 in Arizona over de grens met Utah. St. George is een snelgroeiende stad, de grootste tussen Las Vegas en de regio Salt Lake City. Het landschap bestaat nog steeds uit bergen en woestijn en bij Toquerville is er een afslag naar het naastgelegen Zion National Park. Onderweg zijn vele buttes en mesas te zien, kleine en grote hoogvlakten die abrupt eindigen in afgronden. De volgende grotere stad is Cedar City. De autosnelweg verloopt hier door een spectaculair dal. Naar het westen is eigenlijk niks, alleen onbevolkte berggebieden en woestijnen. Naar het oosten ligt Bryce Canyon National Park en de natuurgebieden ten noorden van de Grand Canyon en Glen Canyon. Naar het oosten ligt ook het Dixie National Forest, een groot bosgebied met bergen die reiken tot 3700 meter hoogte.
Ter hoogte van het gehucht Cove Fort slaat de Interstate 70 af naar het oosten, die door de Rocky Mountains naar Denver verloopt, 800 kilometer naar het oosten. De autosnelweg staat hier bekend als de Veterans Memorial Highway. Men rijdt soms door kleine geïrrigeerde landbouwgebieden, in dit verder zeer dunbevolkte gebied. De autosnelweg verloopt parallel aan het Fishlake National Forest in het oosten en de Silver Desert in het westen. Ter hoogte van Holden slaat de US 50 af naar het westen, naar Delta en Nevada, door de uitgestrekte woestijnen. Hier is de US 50 een stukje dubbelgenummerd met de Interstate 15, welke bij Scipio weer afslaat naar I-70, zodoende een shortcut vormende voor verkeer vanaf I-70 richting het noorden. Het volgende iets grotere plaatsje is Nephi. Vanaf hier kan men de Great Salt Lake Desert in, een zeer afgelegen woestijngebied. Ook ligt hier het Dugway militaire testterrein.
De autosnelweg voert daarna de verstedelijkte regio van het Wasatch Front in, dit is een suburbaan gebied rond de steden Spanish Fork, Provo en Orem, gelegen tussen het vrij grote Utah Lake en het Wasatch Range. De hele oostoever van Lake Utah is sterk verstedelijkt met bijna een half miljoen inwoners. De snelweg is hier ook een stuk breder en telt 2x4 tot 2x6 rijstroken. De agglomeratie van Provo gaat bijna direct over in die van Salt Lake City.
Salt Lake City & Northern Utah
Men passeert een kleine pashoogte en komt in de agglomeratie Salt Lake City. Salt Lake City ligt ingeklemd tussen het Great Salt Lake, de woestijnen en het Wasatch Range in het oosten. De voorsteden zijn behoorlijk groot en I-15 verloopt over 60 kilometer door bebouwd gebied. Ter hoogte van Murray kruist men de Interstate 215, de halve ringweg van Salt Lake City welke 47 kilometer lang is. De autosnelweg telt hierna 2x5 rijstroken. De corridor bestaat hier voornamelijk uit grote industrieterreinen. Ter hoogte van South Salt Lake volgt een groot knooppunt met de Interstate 80 richting het oosten, naar Evanston en Cheyenne in Wyoming en uiteindelijk New York City. Naar het westen verloopt de State Route 201, een regionale snelweg naar West Valley City. I-15 verloopt ten westen van het centrum van Salt Lake City en is hier kortstondig dubbelgenummerd met I-80. Een paar kilometer verderop slaat I-80 af naar het westen, naar Reno en San Francisco. Salt Lake City ligt zelf op zo'n 1300 meter hoogte, maar de bergen ten oosten van de stad zijn tot 4100 meter hoog. Vanaf de autosnelweg heeft men mooi uitzicht op deze bergen. Aan de noordkant van de stad voegt de Interstate 215 weer in.
Hierna volgen nog een aantal voorsteden, maar de volgende grotere stad Ogden is niet ver weg. De autosnelweg verloopt hier op enige afstand van de oostoever van het Great Salt Lake. Bij Ogden voegt de Interstate 84 in, die voor de volgende 64 kilometer dubbelgenummerd is met I-15. In dit gebied zijn wat meer landbouwactiviteiten, door de nabijheid van het immense meer. Men passeert langs Brigham City, de laatste wat grotere plaats in Utah aan I-15. Ter hoogte van Tremonton splitst I-84 zich weer af, om richting Boise in Idaho en Portland in Oregon te lopen. Ter hoogte van Portage gaat de Interstate 15 in Idaho verder.
I-15 Express lanes
De Interstate 15 heeft de langste continue express lanes in de Verenigde Staten, vanaf Spanish Fork tot Riverdale over 132 kilometer. Deze express lanes zijn relatief eenvoudig en zijn feitelijk HOT lanes, met één rijstrook per richting waar tol voor betaald moet worden. Dynamische toltarieven garanderen een free-flow doorstroming op alle tijden.
Geschiedenis
Voorgeschiedenis
Voordat I-15 werd aangelegd vormde de US 91 de doorgaande route die noord-zuid door Utah verliep. Alleen in het uiterste noorden van de staat is I-15 dichter in de corridor van de US 191 aangelegd.
De corridor van de US 91 is grotendeels in de jaren '20 van de 20e eeuw verhard. In 1927 was er nog een lang traject van de grens met Arizona tot Nephi die onverhard was, maar dit traject is in de jaren daarna in zeer hoog tempo geasfalteerd, in 1932 was de gehele route geasfalteerd. Omstreeks midden jaren '30 is het laatste deel van de US 191 in het uiterste noorden van Utah geasfalteerd. Utah was hiermee eerder gereed met het asfalteren van de noord-zuidroute dan Idaho.
Al in de jaren '40 waren behoorlijke delen van de corridor Provo - Salt Lake City - Ogden - Brigham City naar 4 rijstroken verbreed, wat in die tijd wel een 'superhighway' werd genoemd, maar nog geen autosnelweg was. Als laatste werd begin jaren '50 de passage door American Fork naar vier rijstroken verbreed, evenals een ontbrekend deel tussen Ogden en Brigham City. Voordat de bouw van de Interstate Highways begon was er daarmee al een 165 kilometer lang traject naar minimaal 4 rijstroken verbreed. Een deel van deze corridor bestaat tegenwoordig nog maar is nu als de US 89 genummerd, behalve tussen Salt Lake City en Ogden, waar de huidige US 89 geen relatie heeft tot de oorspronkelijke vierstrooks US 91. De US 91 kwam in 1974 te vervallen vanwege de bouw van I-15 over de bestaande route, omdat er een dubbelnummering van vele honderden kilometers was ontstaan.
Aanleggeschiedenis
De bouw van I-15 in zuidelijk Utah
De bouw van I-15 begon kort na de creatie van het Interstate Highway systeem in 1956 in het zuiden van Utah, het eerste deel van I-15 opende omstreeks 1960 tussen Toquerville en Kanarraville. Dit was het allereerste deel van I-15 dat onder dat nummer op de officiële state highway map van Utah verscheen. Dit deel voert langs de Black Ridge en is één van de meer spectaculaire delen van I-15 in Utah.
Een tweede deel opende een jaar later tussen Manderfield en Sulphurdale, over een 2062 meter hoge bergpas. Begin jaren '60 werden deze delen verder verlengd. Een belangrijke opening volgde in 1965 bij het historische Cove Fort, toen het knooppunt met I-70 werd opengesteld. In 1967 kwam I-15 tot de zuidkant van Cedar City gereed. Hiermee was een 75 kilometer lang traject van nabij St. George tot Cedar City doorgaand te berijden.
In 1967 waren er in zuidelijk Utah nog drie ontbrekende delen, namelijk vanaf de grens van Arizona tot Washington bij St. George, een langer traject van Cedar City tot Beaver en een langer traject van Kanosh tot Santaquin, wat aan de zuidkant van het verstedelijkte Wasatch Front ligt.
Het zuidelijkste deel van I-15 is aangelegd in samenwerking met de staat Arizona, omdat dit traject in Arizona door de Virgin River Gorge voert, een traject waar voorheen helemaal geen wegen waren, waardoor er geen tijdelijk eindpunt kon zijn. Dit traject is op 14 december 1973 opengesteld, het deel in Arizona wordt gezien als één van de meest spectaculaire snelwegen in de Verenigde Staten. Op dat moment was er een 132 kilometer lang traject vanaf de grens met Arizona tot aan Paragonah doorgaand te berijden. Omstreeks 1980 opende het laatste ontbrekende deel in het zuiden van Utah tussen Paragonah en Beaver. Hiermee was een 300 kilometer lang traject vanaf de grens met Arizona tot Scipio doorgaand te berijden en was er nog maar één ontbrekende schakel tussen Scipio en Nephi. Dit laatste traject van 65 kilometer lengte is begin jaren '80 aangelegd, mogelijk omstreeks 1984-1985 opengesteld.
| van | naar | lengte | datum |
|---|---|---|---|
| Exit 27 Toquerville | Exit 42 Kanarraville | 24 km | 00-00-1960 |
| Exit 120 Manderfield | Exit 129 Sulphurdale | 14 km | 00-00-1961 |
| Exit 22 Leeds | Exit 27 Toquerville | 7 km | 00-00-1962 |
| Exit 112 Beaver (north) | Exit 120 Manderfield | 13 km | 00-00-1964 |
| Exit 10 Washington | Exit 22 Leeds | 19 km | 00-00-1965 |
| Exit 42 Kanarraville | Exit 51 Hamilton Fort | 14 km | 00-00-1965 |
| Exit 129 Sulphurdale | Exit 135 Cove Fort | 10 km | 00-00-1965 |
| Exit 135 Cove Fort | Exit 146 Kanosh | 17 km | 00-00-1966 |
| Exit 42 Kanarraville | Exit 57 Cedar City (south) | 21 km | 00-00-1967 |
| Exit 57 Cedar City (south) | Exit 62 Cedar City (north) | 8 km | 00-00-1968 |
| Exit 62 Cedar City (north) | Exit 71 Summit | 14 km | 00-00-1969 |
| Exit 109 Beaver (south) | Exit 112 Beaver (north) | 5 km | 00-00-1970 |
| Exit 0 Arizona state line | Exit 10 Washington | 16 km | 14-12-1973 |
| Exit 71 Summit | Exit 82 Paragonah | 18 km | 00-00-1973 |
| Exit 158 Meadow | Exit 167 Fillmore (north) | 14 km | 00-00-1973 |
| Exit 146 Kanosh | Exit 158 Meadow | 19 km | 00-00-1974 |
| Exit 167 Fillmore (north) | Exit 178 Holden (north) | 18 km | 00-00-1976 |
| Exit 228 Nephi (north) | Exit 244 Santaquin | 26 km | 00-00-1976 |
| Exit 95 State Highway 20 | Exit 109 Beaver (south) | 23 km | 00-00-1978 |
| Exit 178 Holden (north) | Exit 188 Scipio | 16 km | 00-00-1979 |
| Exit 82 Paragonah | Exit 95 State Highway 20 | 21 km | 00-00-1980 |
| Exit 188 Scipio | Exit 228 Nephi (north) | 64 km | 00-00-1984? |
De bouw van I-15 in de regio Salt Lake City
De bouw van I-15 begon in 1950. Het eerste deel opende in 1956 ten noorden van Salt Lake City, een kort stuk dat samenviel met de US 89 en pas op kaarten als I-15 bewegwijzerd werd toen in 1960 ook de omlegging van Bountiful werd geopend. Begin jaren '60 kwam de bouw van I-15 goed op stoom, met de upgrade van de US 89 tussen Lehi en Draper over de lage bergpas en de bouw van I-15 over een nieuw tracé in het zuiden van Salt Lake City. In 1964-1965 zijn deze delen geopend. Vanaf 1965 was een 27 kilometer lang traject door Salt Lake City doorgaand te berijden.
De bouw vorderde vervolgens nog ten zuiden van Salt Lake City, waar het land indertijd nog maar beperkt gesuburbaniseerd was. Het deel tussen Draper en Murray kwam in fases tussen 1967 en 1971 gereed, waarmee I-15 door Salt Lake County voltooid was.
Zuidelijker in Utah County werd in eerste instantie gebouwd aan de conversie van de US 91 tussen Lehi en Draper, over 'The Point', een lage bergpas die Utah County van Salt Lake County scheidt. Dit project duurde echter relatief lang en kwam pas in 1971 volledig gereed. Al eerder, omstreeks 1964, opende het traject van I-15 tussen Provo en Lehi, dit deel was westelijker dan de oude US 91 aangelegd over een nieuw tracé. Omstreeks 1967 kwam het resterende deel van I-15 in het zuiden van Utah County gereed, met de openstelling van een 34 kilometer lang traject van Santaquin tot Provo.
Noordelijk van Salt Lake City werd in de eerste helft van de jaren '60 gebouwd aan de verlenging van Bountiful tot Ogden. Dit werd slechts gedeeltelijk over de bestaande vierstrooks US 91 aangelegd, maar grotendeels over een nieuw tracé dat in twee of meerdere fases omstreeks 1963 en 1965 werd geopend. Hiermee was 66 kilometer van I-15 doorgaand te berijden van het zuiden van Salt Lake City tot aan Ogden.
Twee delen van I-15 werden nog enige tijd niet als Interstate Highway beschouwd, een deel over 'The Point' van Lehi tot Draper en een wat langer traject van Centerville tot Layton ten noorden van Salt Lake City. Dit waren de oudere delen van de US 91 die zijn uitgebouwd tot autosnelweg maar pas in 1974 de status van I-15 kregen.
| Van | Naar | Lengte | Datum |
|---|---|---|---|
| Exit 310 | Exit 313 | 5 km | 00-10-1956 |
| Exit 313 | Exit 317 | 6 km | 02-11-1960 |
| Exit 317 | Exit 330 | 21 km | 00-00-1963 |
| Exit 306 | Exit 310 | 6 km | 30-10-1964 |
| Exit 265 | Exit 282 | 27 km | 00-00-1964 |
| Exit 303 | Exit 306 | 5 km | 19-04-1965 |
| Exit 300 | Exit 303 | 5 km | 23-11-1965 |
| Exit 330 | Exit 341 | 17 km | 00-00-1965 |
| Exit 244 | Exit 265 | 34 km | 00-00-1967 |
| Exit 291 | Exit 300 | 14 km | 1967-1971 |
| Exit 282 | Exit 291 | 14 km | 1970-1971 |
De bouw van I-15 in het noorden van Utah
Omstreeks 1963 kwam het eerste deel in het noorden van Utah gereed, een nieuw tracé van I-15 tussen Brigham City en Tremonton, dat begon en eindigde op de US 191. In 1965 opende de bypass van Brigham City voor het verkeer. In 1970 opende het eerste deel vanaf Ogden naar het noorden, dat in 1972 voltooid werd tot bij Brigham City. Hiermee was I-15 doorgaand te berijden van Santaquin tot Tremonton over een lengte van 210 kilometer.
Omstreeks 1977 opende het noordelijkste deel van I-15, tussen Plymouth en de grens met Idaho. Er was daarna nog relatief lang een ontbrekende schakel, I-15 ging bij Tremonton over in I-84 richting Boise, maar de afslag naar het noorden ontbrak lange tijd. Dit 21 kilometer lange traject tussen het knooppunt met I-84 bij Tremonton en Plymouth is op 20 november 1990 opengesteld. Dit was tevens het laatste deel van de gehele I-15 in de Verenigde Staten dat werd geopend.
| Van | Naar | Lengte | Datum |
|---|---|---|---|
| Exit 365 Brigham City | Exit 376 Tremonton (south) | 18 km | 00-00-1963 |
| Exit 357 Willard | Exit 365 Brigham City | 13 km | 00-00-1965 |
| Exit 341 Ogden | Exit 351 South Willard | 16 km | 00-00-1970 |
| Exit 351 South Willard | Exit 357 Willard | 10 km | 00-00-1972 |
| Exit 376 Tremonton (south) | Exit 379 I-84 | 5 km | 00-00-1973 |
| Exit 392 Plymouth | Exit 401 Idaho state line | 14 km | 00-00-1977 |
| Exit 379 I-84 | Exit 392 Plymouth | 21 km | 20-11-1990 |
Latere aanpassingen
St. George
St. George is een kleine stad in het uiterste zuidwesten van Utah, net voor de Virgin River Gorge in Arizona. St. George is de grootste stad van Utah die niet in het Wasatch Front in het midden van de staat ligt. Het was in de periode 1990-2020 één van de snelstgroeiende steden in de Verenigde Staten, vooral omdat het geen suburb van een andere stad is en niet in de buurt van een andere stad is, waardoor de groei volledig uit de eigen kracht kwam. Washington County groeide van minder dan 50.000 inwoners in 1950 tot meer dan 200.000 inwoners in 2020, waardoor I-15 in relatief korte tijd een stuk drukker werd. In 2023-2024 is 5 kilometer van I-15 door St. George naar 2x3 rijstroken verbreed, tussen Exit 10 en Exit 13.[1]
Payson - Spanish Fork
In 2013-2015 is een 15 kilometer lang traject tussen Exit 248 in Payson en Exit 257 in Spanish Fork van 2x2 naar 2x3 rijstroken verbreed. Dit sloot aan op de in 2012 afgeronde verbreding verder vanaf Spanish Fork tot Lehi.
I-15 CORE
Op 5 november 2012 is het 39 kilometer lange I-15 CORE-project (Utah County I-15 Corridor Expansion) afgerond, waarbij de I-15 met 2 rijstroken per richting verbreed is. Tussen Exit 257 en Exit 258 is de snelweg van 2x2 naar 2x3 rijstroken verbreed, vervolgens van 2x3 naar 2x5 rijstroken tot aan Exit 269 in Orem en van 2x4 naar 2x6 rijstroken tot aan Exit 279 in Lehi.[2][3] Hiermee heeft Utah ook de langste express lane van de Verenigde Staten over een lengte van 100 kilometer, in beide richtingen. Het project kostte $ 1465 miljoen. De gehele I-15 is feitelijk heraangelegd.
The Point Project
Onder de naam 'The Point Project' is een 16 kilometer lang traject vanaf Lehi (Exit 279) en Draper (Exit 289) ten zuiden van Salt Lake City van 2x4-2x5 naar 2x6 rijstroken verbreed, inclusief een express lane en een DDI met de State Route 92. De werkzaamheden kostten $ 252 miljoen en zijn tussen maart 2015 en oktober 2016 uitgevoerd.[4][5]
Tussen 2018 en 2020 is een ontbrekend deel in Lehi verder verbreed naar 2x6 rijstroken, tussen Main Street in Lehi en de aansluiting op het The Point Project in het noorden van Utah County.[6] Op 30 oktober 2020 werd dit project afgerond.[7]
Salt Lake City
In anticipatie op de Olympische Spelen van 2002 die in Salt Lake City werden gehouden is I-15 langs het centrum compleet gereconstrueerd. De beide knooppunten met I-80 zijn volledig heraangelegd en er is een geheel nieuw knooppunt met State Route 201 aangelegd. Ook is een parallelstructuur met 4x4 rijstroken aangelegd tussen het zuidelijke knooppunt met I-80 en Downtown Salt Lake City. Tijdens de werkzaamheden in de jaren '90 was er tijdelijk slechts 2x2 rijstroken beschikbaar, een enorm verschil met de situatie na de oplevering van het project.
Salt Lake City - Farmington
Tussen april 2014 en augustus 2015 is de I-15 tussen North Salt Lake en Farmington van express lanes voorzien. Dit project kostte $ 117 miljoen.[8][9]
Farmington - Ogden
Toen in 2008 de Legacy Parkway opende is een groot knooppunt met I-15 in Farmington aangelegd. Tevens is toen I-15 tot Kaysville naar 2x4 rijstroken verbreed. In 2010 is I-15 verder tot aan Hill Field Road in Layton naar 2x4 rijstroken verbreed, ook is toen een nieuwe SPUI met Layton Parkway aangelegd. Tussen 2019 en 2022 is het deel tussen Layton en Ogden verder naar 2x4 rijstroken verbreed. Op dit traject is in beide richtingen een 15 kilometer lange express lane met tolheffing aangelegd. De tolheffing startte op 31 oktober 2022.[10] Hiermee ontstond ook de langste carpoolstrook van de Verenigde Staten, over een lengte van 132 kilometer tussen Spanish Fork en Riverdale, door het gehele Wasatch Front.
Ogden - Brigham City
I-15 telde oorspronkelijk 2x2 rijstroken ten noorden van I-84 in Ogden. De samenvoeging zorgde voor veel congestie en in 2007-2008 is de snelweg toen naar 2x4 rijstroken verbreed vanaf I-84 tot 1200 S in Ogden en 2x3 rijstroken verder tot 2700 N in Farr West. In 2016 is I-15 verder noordwaarts tot 1100 S in Brigham City naar 2x3 rijstroken verbreed.
Toekomst
Inmiddels telt I-15 minimaal 2x3 rijstroken vanaf Exit 248 in Payson tot Exit 362 in Brigham City, een afstand van 183 kilometer.
Het is gepland om I-15 ten noorden van Salt Lake City te verbreden, mogelijk naar 2x6 rijstroken tussen I-80 en Farmington, een traject van circa 28 kilometer.[11][12]
Verkeersintensiteiten
Dagelijks rijden 20.000 voertuigen op de grens met Arizona, wat stijgt naar 30.000 voertuigen in St. George. Halverwege St. George en Cedar City reden 21.000 voertuigen en 16.500 voertuigen ten noorden van Cedar City. Ten zuiden van de I-70 bij Cove Fort reden 16.400 voertuigen en 12.400 voertuigen ten noorden daarvan. Bij Scipio reden 14.000 voertuigen, stijgend naar 21.000 voertuigen ten noorden van Nephi. Tussen Payson en Spanish Fork reden 43.000 voertuigen.
Daarna voert de I-15 lange tijd door stedelijk gebied en liggen de intensiteiten hoger. Noordelijk van de US 6 in Spanish Fork reden 77.000 voertuigen, stijgend naar 98.000 voertuigen ten zuiden van Provo en 105.000 voertuigen tussen Provo en Orem. Tussen Orem en American Fork reden 131.000 voertuigen en 120.000 voertuigen bij Lehi. In Draper reden 164.000 voertuigen, stijgend naar 232.000 voertuigen ten zuiden van de I-215 in West Jordan. Ten zuiden van de I-80 reden 213.000 voertuigen en 252.000 voertuigen ten noorden daarvan. Noordelijk van de I-80 bij Downtown Salt Lake City reden 128.000 voertuigen, weer stijgend naar 143.000 voertuigen ten noorden van de I-215 bij North Salt Lake.
Door Centerville reden 128.000 voertuigen en 109.000 voertuigen bij Kaysville. Langs Clearfield reden 110.000 voertuigen en 96.000 voertuigen reden bij Ogden, net ten noorden van de I-84. Dit daalt daarna gestaag naar 27.000 voertuigen bij Brigham City en 18.000 voertuigen bij Tremonton. Bij de grens met Idaho reden nog 9.000 voertuigen.[13]
Rijstrookconfiguratie
| Van | Naar | Rijstroken | Opmerkingen |
|---|---|---|---|
| Exit 0 | Exit 248 | 2x2 | zuidelijk Utah |
| Exit 248 | Exit 258 | 2x3 | Payson - Spanish Fork |
| Exit 258 | Exit 269 | 2x5 | Provo |
| Exit 269 | Exit 291 | 2x6 | American Fork - Draper |
| Exit 291 | Exit 295 | 2x5 | Salt Lake City |
| Exit 295 | Exit 298 | 2x6 | Salt Lake City |
| Exit 298 | Exit 304 | 2x5 | Salt Lake City |
| Exit 304 | Exit 305 | 4x4 | Salt Lake City |
| Exit 305 | Exit 308 | 2x6 | Salt Lake City |
| Exit 308 | Exit 341 | 2x4 | Salt Lake City - Ogden |
| Exit 341 | Exit 362 | 2x3 | Ogden - Brigham City |
| Exit 362 | Exit 398 | 2x2 |
Referenties
- ↑ Plans finalized for I-15 widening, Washington City interchange | stgeorgeutah.com
- ↑ interactive map I-15 CORE
- ↑ All lanes scheduled to open on I-15 on Monday | ksl.com
- ↑ Next major I-15 project: Point of the Mountain | sltrib.com
- ↑ The Point Project—Improving I-15 from Lehi to Draper | udot.utah.gov
- ↑ Prepare yourself for a massive, 3-year road construction project in Utah County | fox13now.com
- ↑ Six Lanes Now Open on I-15 Tech Corridor | udot.utah.gov
- ↑ Another big I-15 project coming next year | sltrib.com
- ↑ The 'South Davis I-15 Improvement Project' Set To Begin in April | kutv.com
- ↑ Drivers on northbound and southbound I-15 can expect tolling to begin on Monday, Oct. 31 | udot.utah.gov
- ↑ UDOT releases transportation alternatives for I-15 from Farmington to Salt Lake City | udot.utah.gov
- ↑ UDOT identified intensive potential alternatives to I-15 corridor | abc4.com
- ↑ Traffic Maps (AADT) | udot.utah.gov
| Freeways in Salt Lake City |
|---|
|
|
| Interstates en US Highways in de staat Utah |
|---|
|
|
| Interstate 15
|
|---|