Kaapverdië
Cabo Verde | |
---|---|
Hoofdstad | Praia |
Oppervlakte | 4.033 km² |
Inwonertal | 540.000 |
Lengte wegennet | 360 km |
Lengte snelwegennet | 0 km |
Eerste snelweg | nvt |
Benaming snelweg | nvt |
Verkeer rijdt | rechts |
Nummerplaatcode | CV |
Kaapverdië of Cabo Verde, voluit de Republiek Kaapverdië (Portugees: República de Cabo Verde) is een eilandengroep en land in de Atlantische Oceaan, behorend tot het continent Afrika. Het land is circa ter grootte van een Nederlandse provincie en telt ruim 500.000 inwoners. De hoofdstad is Praia.
Inleiding
Geografie
Kaapverdië vormt een archipel van 10 eilanden in de Atlantische Oceaan, 650 kilometer ten westen van Senegal, 1.600 kilometer ten zuiden van de Canarische Eilanden en 2.600 kilometer ten noordoosten van Brazilië. De archipel bestaat uit twee eilandengroepen, de bovenwindse eilanden (Barlavento) en de benedenwindse eilanden (Sotavento). De eilanden zijn vulkanisch van oorsprong en bergachtig, het terrein is steil en rotsachtig. Het hoogste punt is de 2.829 meter hoge Pico do Fogo.
De eilanden hebben een woestijnklimaat, maar de temperaturen liggen niet zo hoog als in de Sahara. In de hoofdstad Praia ligt de gemiddelde maximumtemperaturen tussen 25 °C in de winter en 30 °C in de late zomer. Veel hogere temperaturen zijn echter relatief zeldzaam. In de periode van december tot en met juli valt vrijwel geheel geen neerslag, in september piekt de neerslag. Er valt 260 mm per jaar. Hoger in de bergen valt meer neerslag door condensatie. Veel orkanen die Noord-Amerika aandoen vinden hun oorsprong rond Kaapverdië.
Demografie
In 1960 had Kaapverdië slechts 200.000 inwoners, wat groeide naar 400.000 inwoners midden jaren '90 en een half miljoen inwoners tegenwoordig. Het land heeft twee grotere plaatsen, de hoofdstad Praia telt circa 130.000 inwoners en Mindelo telt circa 70.000 inwoners. De overige plaatsen tellen veelal minder dan 10.000 inwoners. Ongeveer de helft van alle inwoners woont op het eiland Santiago, waar ook de hoofdstad Praia is gelegen.
Kaapverdië was onbewoond toen het ontdekt werd door de Portugezen en heeft dus geen inheemse bevolking. De meeste inwoners zijn mulattos, een mix van Europeanen en Afrikanen waarvan de voorouders als slaaf naar de eilanden zijn gebracht. De officiële taal van Kaapverdië is het Portugees, dat gebruikt wordt in het onderwijs, de media en de overheid. Als volkstaal wordt echter een creoolse variant gesproken.
Economie
Kaapverdië is een ontwikkelingsland met een laag welvaartsniveau, maar hoger dan in veel andere delen van Afrika. Het land heeft zeer weinig grondstoffen en het land is maar beperkt geschikt voor landbouw. Het voornaamste exportproduct is daarom vis. Er is sprake van enig toerisme, het land is relatief stabiel en een goedkope vakantiebestemming op niet al te grote afstand van Europa. Vooral het eiland Sal is toeristisch behoorlijk ontwikkeld.
Geschiedenis
De eilandengroep werd in 1456 ontdekt door Portugese zeevaarders. De eilanden waren op dat moment onbewoond. In 1462 werd een eerste nederzetting gesticht op het eiland Santiago. In 1770 werd Praia de hoofdstad van de kolonie. Mindelo nam in de 19e eeuw ook in belang toe als toegankelijke natuurlijke haven. De eilanden hadden echter een tekort aan grondstoffen, waardoor had lastig was om er welvaart te creëren. Ook waren de Portugese investeringen in de eilanden gering. In antwoord op een groeiende onrust veranderde Portugal de status van de eilanden in 1951 van kolonie naar overzeese provincie. Na de revolutie van 1974 in Portugal verkreeg de eilandengroep in 1975 onafhankelijkheid. In het verleden waren er wensen voor een unie met Guinea-Bissau, een andere ex-Portugese kolonie. Tussen onafhankelijkheid en 1990 was Kaapverdië een eenpartijstaat. Sindsdien is Kaapverdië een stabiel land waar enig toerisme ontwikkeld is.
Wegennet
Het wegennet van Kaapverdië is niet bijzonder uitgebreid, de eilanden en steden zijn klein en het bergachtige karakter voorkomt goed uitgebouwde wegen. Rondom de hoofdstad Praia ligt een nieuwe rondweg met 2x2 rijstroken, de Circular da Praia, maar deze is echter niet ongelijkvloers. Dit geldt ook voor de weg van Espargos via de luchthaven Amílcar Cabral naar Santa Maria op het eiland Sal, ook deze weg heeft 2x2 rijstroken maar kruisingen zijn met rotondes uitgevoerd. De meeste hoofdwegen zijn verhard en de binnenlandroute over het eiland Santiago geldt als spectaculair. Een deel van de verharde wegen bestaan uit kinderkopjes. Het wegennet van de hoofdstad Praia is relatief modern. Onverharde wegen vindt men alleen in de sloppenwijken.
De hoogste weg van Kaapverdië is een weg op het eiland Fogo, door de caldera van de vulkaan Pico de Fogo. Deze weg ligt op 1.800 meter hoogte, maar is sinds een vulkaanuitbarsting in 1995 niet meer doorgaand te berijden. De weg is tegenwoordig tot 1.750 meter hoogte aan de zuidkant van de vulkaan te berijden. De weg liep oorspronkelijk alleen naar het dorp Portola, dat bij de vulkaanuitbarsting verwoest werd.
Wegnummering
Systeem
Regionale, gemeentelijke en nationale wegen hebben een unieke administratieve wegnummering doordat een afkorting van de wegcatgorie, de eiland- of gemeentenaam en de wegklasse in het wegnummer is verwerkt[1][2]. De EN3-SN-01 bijvoorbeeld betekent dat dit de Nationale weg 1 is van de 3e klasse op het eiland São Nicolau.
Wegcategoriën zijn:
- EN - Estrada Nacional
- ER - Estrada Rural
- EM - Estrada Municipal
Namen van eilanden of gemeenten zoals ze in de wegnummers gebruikt worden
- BR - Brava
- BV - Boa Vista
- CV - Eiland Fogo, gemeente Covo Figueira
- FG - Fogo
- MA - Maio
- MO - Eiland Fogo, gemeente Mosteiros
- SA - Santo Antão
- SF - Eiland Fogo, gemeente São Filipe
- SL - Sal
- SN - Saõ Nicolau
- SP - Eiland Santiago, gemeente Pedra Badejo
- ST - Santiago
- SV - São Vicente
Lijst met Estradas Nationais en Estradas Rurales
San Antão
Wegnummer | Route |
EN1-SA-01 | Porto Novo - Ribeira Grande |
EN1-SA-02 | Paúl - Ponta do Sol |
EN1-SA-03 | Porto Novo - Paúl |
EN3-SA-01 | Ribeira Grande - Xôxô |
EN3-SA-02 | Ribeira Grande - Garça de Cima |
EN3-SA-03 | Boca de Pinhão - Pinhão |
EN3-SA-04 | Boca de Figueiral (EN3-SA-02) - João Afonso |
EN3-SA-05 | Boca de Ambas as Ribeiras (EN3-SA-02)- Caibro |
EN3-SA-06 | Manta Velha (EN3-SA-02) - Cruzinha da Graça |
EN3-SA-07 | Selada do Alto Mira (EN3-SA-09) - Alto Mira |
EN3-SA-08 | Esponjeiro (Entroncamento EN1-SA-01) - Lagoa |
EN3-SA-09 | Ponte Sul - Ribeira da Cruz |
EN3-SA-10 | Ponte Sul (EN3-SA-10) - Tarrafal de Monte Trigo |
ER-SA-03 | Paúl (EN1-SA-03) - Cabo da Ribeira |
ER-SA-04 | Boca de Curral (EN3-SA-02) - Chã de Pedras (Pia
de Cima) |
ER-SA-05 | Sinagoga - Lombo Branco |
São Vicente
Wegnummer | Route |
EN1-SV-01 | Mindelo - Aeroporto Cesária Évora |
EN2-SV-01 | Mindelo - Baía das Gatas |
EN2-SV-02 | Mindelo - Calhau |
EN3-SV-01 | Aeroporto Cesária Évora - São Pedro |
EN3-SV-02 | EN2-SV-01 - Salamansa |
EN3-SV-03 | EN2-SV-01 - Monte Verde |
EN3-SV-04 | Galé (EN1-SV-01) - Morro Branco |
EN3-SV-05 | Calhau (EN2-SV-02) - Baía das Gatas
(EN2-SV-01) |
ER-SV-01 | Lameirão (EN2-SV-01) - Selada de Baleia |
São Nicolau
Wegnummer | Route |
EN1-SN-01 | Ribeira Brava - Tarrafal |
EN2-SN-01 | Ribeira Brava (EN1-SN-01) - Aeródromo da
Preguiça |
EN3-SN-01 | Tarrafal - Ribeira da Prata |
EN3-SN-02 | Lombinho (EN2-SN-01) - Carriçal |
EN3-SN-03 | Aeródromo da Preguiça - Preguiça |
EN3-SN-04 | Ribeira Brava - Água das Patas |
EN3-SN-05 | Cachaço (Entroncamento EN1-SN-01) - Monte Gordo |
EN3-SN-06 | Bypass EN1-SN-01 |
EN3-SN-07 | Ribeira Brava - Entroncamento EN2-SN-01 |
Sal
Wegnummer | Route |
EN1-SL-01 | Espargos - Santa Maria |
EN1-SL-02 | Espargos - Palmeira |
EN3-SL-01 | Santa Maria - Ponta do Sinó (Avenida dos Hotéis) |
EN3-SL-02 | Espargos - Pedra de Lume |
Boa Vista
Wegnummer | Route |
EN1-BV-01 | Sal Rei - Rabil |
EN3-BV-01 | Rabil - Cabeça dos Tarafes (Norte) |
EN3-BV-02 | EN1-BV-01 - EN3-BV-01 |
EN3-BV-03 | Rabil (EN3-BV-01) - Povoação Velha |
EN3-BV-04 | Entroncamento EN3-BV-03 - Lacacão |
EN3-BV-05 | Entroncamento EN3-BV-01 - Estância de Baixo |
Bewegwijzering
De bewegwijzering in Kaapverdië is naar het Portugese model. De verkeersborden die gebruikt worden zijn Europees.
Referenties
Wegen van Afrika |
---|
Algerije • Angola • Benin • Botswana • Burkina Faso • Burundi • Centraal-Afrikaanse Republiek • Comoren • Democratische Republiek Congo • Republiek Congo • Djibouti • Egypte • Equatoriaal Guinea • Eritrea • Ethiopië • Gabon • Gambia • Ghana • Guinea • Guinea-Bissau • Ivoorkust • Kaapverdië • Kameroen • Kenia • Lesotho • Liberia • Libië • Madagaskar • Malawi • Mali • Marokko • Mauritanië • Mauritius • Mozambique • Namibië • Niger • Nigeria • Rwanda • São Tomé en Príncipe • Senegal • Seychellen • Sierra Leone • Somalië • Sudan • Swaziland • Tanzania • Togo • Tsjaad • Tunesië • Uganda • Westelijke Sahara • Zambia • Zimbabwe • Zuid-Afrika • Zuid-Sudan |