Kantatie

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De Kantatiet zijn de gele wegen.

Een kantatie (meervoud: kantatiet) is een secundaire hoofdweg in Finland. Ze vallen onder de nummerserie 40 t/m 99 en hebben veelal een regionale functie. Ze vallen één klasse onder de valtatie, de primaire hoofdwegen en boven de seututie, de regionale wegen. Zowel een valtatie als kantatie kan als moottoritie zijn uitgebouwd, alhoewel het aantal kantatiet die autosnelweg zijn, erg beperkt is. Het wegnummer wordt op een geel schild met een zwart kader en zwarte cijfers aangegeven.

Netwerk

De kantatiet verbinden kleinere stadjes en vormen regionale verbindingswegen tussen de valtatiet. Het netwerk was in 2013 4.729 kilometer lang.[1] Met name in het noorden van Finland zijn ze duidelijk aanwezig in het hoofdwegennet, omdat hier het aantal valtatiet beperkt is. In het midden en zuiden van Finland hebben ze een minder groot belang. De meeste kantatiet zijn vrij kort, maximaal 100 tot 150 kilometer. Meestal verbinden ze maar twee grotere plaatsen met elkaar.

Wegnummering

De kantatiet zijn enigszins gezoneerd genummerd. De nummers lopen op naar het noorden, beginnen met de 40- en 50-serie in het zuidwesten, de 60- en 70-serie in het midden en de 80- en 90-serie in het noorden. Opvallend is dat een kantatie maar zelden een andere kantatie kruist. Soms liggen ze wel in het verlengde van elkaar.

Geschiedenis

De nummering van de kantatiet is in 1938 voor het eerst vastgesteld. Destijds behoorde Karelië nog tot Finland. Na de Vervolgoorlog tussen 1941 en 1944 moest Finland deze regio afstaan aan de Sovjetunie. Daarmee kwamen enkele kantatiet in de Sovjetunie en later Rusland te liggen. Het Finse wegennet was voor de jaren '50 nog weinig ontwikkeld, veel kantatiet waren niet meer dan gravelwegen. Vanaf de jaren '60 zijn diverse wegen gemoderniseerd. In tal van gevallen zijn deze wegen over geheel nieuw tracé aangelegd, waardoor diverse kantatiet relatief goed zijn uitgebouwd. Zo lopen veel kantatiet langs in plaats van door dorpen en zijn ze soms semi-ongelijkvloers.

Vanaf de jaren '70 werden enkele hernummeringen doorgevoerd, maar de grote hernummering was in 1996, toen een groot aantal wegen werd omgenummerd. Diverse kantatiet werden toen nieuw samengesteld uit secundaire wegen. Deze zijn vaak nog te herkennen omdat ze minder goed zijn uitgebouwd. Daarnaast zijn kantatiet toegekend aan voormalige valtatiet, omdat die vervangen werden door autosnelwegen. Dit is met name het geval in de ruime regio rond Tampere. Ook zijn een aantal nummers die in het Russische deel van Karelië kwamen te liggen, opnieuw toegekend in Finland.

Lijst van kantatiet

  • Naantali – Piikkiö
  • Aura – Oripää – Vampula – Huittinen
  • Uusikaupunki – Laitila – Eura – Harjavalta
  • Kiikka – Kankaanpää – Kauhajoki
  • Helsinki – Tuusula – Hyvinkää
  • Kouvola – Heinola
  • Länsisalmi – Ala-Tikkurila – Vantaankoski – Espoon keskus – Jorvas (Kehä III)
  • Helsinki – Karjaa
  • Tammisaari – Salo – Jokioinen
  • Tuulos – Padasjoki
  • Hollola – Riihimäki – Tammela
  • Porvoo – Askola – Mäntsälä
  • Jämsä – Mänttä
  • Hämeenlinna – Pälkäne
  • Kangasala – Orivesi – Keuruu – Kivijärvi – Kärsämäki
  • Mikkeli – Imatra
  • Kauhava – Kaustinen – Ylivieska
  • Tampere – Kuru – Virrat
  • Orivesi – Virrat – Lapua
  • Seinäjoki – Kauhajoki – Kaskinen
  • Virrat – Alajärvi – Pietarsaari
  • Äänekoski – Suonenjoki
  • Kerimäki – Kitee
  • Mikkeli – Pieksämäki – Suonenjoki
  • Kontiolahti – Lieksa – Nurmes
  • Joensuu – Ilomantsi
  • Siilinjärvi – Nurmes – Kuhmo
  • Sotkamo – Kuhmo
  • Siilinjärvi – Viitasaari – Kyyjärvi
  • Paltamo – Pudasjärvi – Rovaniemi
  • Rovaniemi – Kittilä – Muonio
  • Sodankylä – Kittilä – Kolari
  • Rovaniemi – Posio – Kuusamo
  • Vikajärvi – Kemijärvi – Salla
  • Sinettä – Pello
  • Eskola – Ylivieska – Liminka
  • Iisalmi – Nurmes
  • Raahe – Pulkkila – Iisalmi
  • Paltamo – Vartius
  • Ivalo – Raja-Jooseppi
  • Kaamanen – Karigasniemi
  • Palojoensuu – Hetta – Kivilompolo
  • Aavasaksa – Matarenki – Ylikainuu

Referenties