Kenia

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Kenya
Hoofdstad Nairobi
Oppervlakte 580.367 km²
Inwonertal 54.986.000
Lengte wegennet 8.933 km
Lengte snelwegennet 105 km[1]
Eerste snelweg 2012
Benaming snelweg expressway
Verkeer rijdt links
Nummerplaatcode EAK

Kenia, formeel de Republiek Kenia (Swahili: Jamhuri ya Kenya), is een land in het oosten van Afrika. Het land ligt aan de Indische Oceaan en telt 55 miljoen inwoners. De hoofdstad is Nairobi. Het land is ongeveer 15 keer zo groot als Nederland.

Inleiding

Geografie

Kenia ligt in Oost-Afrika, gelegen aan de Indische Oceaan. Het land grenst verder in het zuiden aan Tanzania, in het westen aan Uganda, in het noorden aan Zuid-Sudan en Ethiopië en in het oosten aan Somalië. Het land meet maximaal bijna 800 kilometer van oost naar west en 900 kilometer van noord naar zuid.

Het land heeft een divers landschap, met een groene en laaggelegen kuststrook, een droog en woestijnachtig oosten en savanne in een groot deel van de rest van het land. In het midden van het land liggen geïsoleerde bergketens die hoog boven het plateau oprijzen, de hoogste daarvan is de 5.199 meter hoge Mount Kenya, de op één na hoogste berg van Afrika. De Kilimanjaro ligt in Tanzania maar is vanuit Kenia ook goed zichtbaar. Het plateau in het midden van het land ligt veelal op 1.500 tot 2.000 meter hoogte. Kenia heeft meerdere meren, waaronder een deel van het grote Lake Victoria en het Lake Turkana in het noorden. De enige grotere rivier is de Tana River.

Vanwege het gevarieerde terrein heeft Kenia ook diverse klimaten, variërend van tropisch aan de kust tot een woestijnklimaat in het oosten en een meer gematigd klimaat in de hooglanden. De gemiddelde maximumtemperatuur in het op 1700 meter hoogte gelegen Nairobi ligt tussen 22 en 26 °C en het wordt er zelden warmer dan 30 °C. In de kustplaats Mombasa liggen de temperaturen echter hoger, tussen 29 en 34 °C. In het westen en zuiden van Kenia valt circa 1000 mm neerslag per jaar, met een droog en nat seizoen, alhoewel het droge seizoen ook nog enige neerslag kent. De neerslag piekt in april-mei en nogmaals in november-december.

Demografie

Kenia is een snelgroeiend land, van 6,1 miljoen inwoners in 1950 tot 31,4 miljoen in 2000 en 55 miljoen tegenwoordig. Er zijn twee grote steden, de hoofdstad Nairobi telt 3,4 miljoen inwoners en de havenstad Mombasa telt 1,2 miljoen inwoners. Nairobi is één van de grootste steden in Oost-Afrika. Kenia is relatief verstedelijkt, er zijn 20 plaatsen met meer dan 100.000 inwoners, het grootste deel daarvan telt tussen 100.000 en 300.000 inwoners.

Het land is demografisch divers, met tal van etnische groepen, waarvan de grootste delen tot de Bantu en Niloten behoren. Het land heeft tal van inheemse talen, de officiële talen zijn het Engels en Swahili. Het Engels wordt gebruikt door de overheid, tal van media en in het onderwijs. Het Swahili is een beperkte lingua franca, maar wordt niet zo wijdverspreid gesproken als elders.

Economie

Kenia is een ontwikkelingsland en lage inkomens en armoede is wijdverspreid, alhoewel het aandeel inwoners dat op minder dan $ 1.25 per dag leeft lager ligt dan in veel buurlanden. Ongeveer 75% van de bevolking werkt in de landbouw, zowel voor de eigen voedselvoorziening als voor de export. De belangrijkste exportproducten van Kenia komen uit de landbouwsector, het land heeft relatief weinig grondstoffen. Alhoewel Kenia het meest geïndustrialiseerde land is van de Great Lakes Region, is dit goed voor slechts 14% van de economie. De industrie wordt gedomineerd door voedselverwerking, dat via de haven van Mombasa geëxporteerd wordt. De hoofdstad Nairobi is relatief modern en geldt als de meest ontwikkelde stad in Oost-Afrika. Kenia is één van de belangrijkste toeristische bestemmingen in Afrika, met name voor safari's.

Geschiedenis

Onder de Swahili werd Mombasa al een belangrijke haven. In de 17e eeuw stond het gebied ook onder invloed van Arabische slavenhandelaren, met name uit Oman. In 1885 nam Duitsland de kustregio's van de sultanaat Zanzibar over, waaronder de kust van hedendaags Kenia. In 1890 werd dit overgedragen aan de Britten, die het de East Africa Protectorate noemden. De Britten bouwden een spoorlijn van Uganda naar Mombasa, belangrijk voor de ontwikkeling van het binnenland. Tijdens de Eerste Wereldoorlog waren er gevechten tussen het Britse Kenia en de Duitse kolonie in wat nu Tanzania is. In 1920 kreeg het East Africa Protectorate de status van kolonie en men noemde het Kenya, naar Mount Kenya. Begin 20e eeuw waren er veel Europeanen die koffie verbouwden in het binnenland van Kenia en er welvaart creëerden. In de jaren '50 woonden er ongeveer 80.000 blanken in Kenia.

In de periode 1952-1959 was er een noodtoestand in Kenia vanwege de Mau Mau-opstand. Deze rebellie werd uiteindelijk neergeslagen maar veroorzaakte een kloof tussen de kolonie en het Verenigd Koninkrijk. De eerste verkiezingen volgden in 1957, waarna Kenia in 1963 onafhankelijk werd. In de jaren '60 had Kenia een conflict met Somaliërs in het noordoosten van het land, wat tot een defensie-pact met Ethiopië leidde, dat ook tegenwoordig nog van kracht is. Tussen onafhankelijkheid in 1963 en 2002 had Kenia slechts twee presidenten. Sinds 2011 is Kenia betrokken bij het interne conflict in buurland Somalië, het heeft troepen gezonden om de islamitische terreurgroep Al-Shabaab te bestrijden, die ook aanslagen in Kenia heeft gepleegd.

Wegennet

De A-wegen van Kenia.

Kenia heeft het meest ontwikkelde wegennet van Oost-Afrika, met een verhard wegennet van circa 12.200 kilometer in 2021.[2] Het nationale wegennet wordt opgedeeld in drie klassen, de S-wegen, dit zijn autosnelwegen, de A-wegen, dit zijn de belangrijkste hoofdwegen. In 2021 was hiervan 6.830 kilometer, waarvan 4.975 kilometer verhard en 1.855 kilometer onverhard. De B-wegen zijn daarna de belangrijkste wegen en omvatten 14.713 kilometer, waarvan in 2021 7.202 kilometer verhard en 7.511 kilometer onverhard was.

Verharde wegen bereiken bijna alle delen van het land en het wegennet is radiaal op de hoofdstad Nairobi gebaseerd, in alle richtingen, behalve het zuidwesten, verlopen hoofdwegen. Er zijn twee autosnelwegen, de A2 tussen Nairobi en Thika en de Nairobi Southern Bypass. Tevens lopen vanuit Nairobi enkele 2x2 wegen die deels ongelijkvloers zijn met een relatief moderne ontwerpstandaard. In de hoofdstad Nairobi zijn vrijwel alle straten verhard, iets wat redelijk uniek is voor sub-Sahara Afrika. Ook in de tweede stad Mombasa is het wegennet relatief modern, vergeleken met de regio. In het oosten liggen minder verharde wegen, en zijn vaak ook de hoofdwegen niet verhard, zoals die naar Somalië. Er zijn wel verharde wegen naar de grenzen met Tanzania, Uganda, Zuid-Sudan en Ethiopië. Sommige wegen zijn tolwegen.[3]

Autosnelwegen in Kenia

Autosnelwegen in Kenia zijn formeel wegen van de klasse 'S', maar zijn vooralsnog bewegwijzerd met hun A-nummer. De eerste weg van de S-klasse was de A2 tussen Nairobi en Thika, een 40 kilometer lange autosnelweg met 2x3 tot 2x4 rijstroken en frontage roads. Daarnaast zijn er in Nairobi dubbelbaans wegen die formeel geen autosnelwegen zijn. Sommige daarvan zijn wel snelwegachtig, met name de Nairobi Southern Bypass. De Nairobi Expressway is een tolweg op viaducten langs het centrum van Nairobi.

Wegbeheer

De nationale wegbeheerder van Kenia is de Kenya National Highway Authority (KeNHA).[4] Het werd met de Kenya Roads Act van 2007 gecreëerd. KeNHA is verantwoordelijk voor het beheer, onderhoud en modernisatie van alle national trunk roads, dit zijn de S, A- en B-wegen.

Daarnaast bestaat er de Kenya Roads Board dat de coördinatie en financiering van wegenprojecten uitvoert.[5] In 1993 werd het Road Maintenance Levy Fund (RMLF) gecreëerd zodat er een continue financieringsbron voor het Keniaanse wegennet ontstond. De Kenya Roads Board (KRB) werd in 2000 opgericht.

Ook bestaat er de Kenya Rural Roads Authority (KeRRA).[6] Dit agentschap werd gelijktijdig met KeNHA opgericht om de ontwikkeling van de wegen in plattelandsgebieden uit voeren.

Het overkoepelende ministerie is het Ministry of Transport Infrastructure, Housing, Urban Development and Public Works.[7]

Hoofdwegen in Kenia

A1A2A3A4A5A6A7A8A9A10A11A12A13A14

Dongo Kundu Bypass HighwayNairobi ExpresswayNairobi Southern Bypass


Geschiedenis

De A8 ten noorden van Nairobi.
De A2 tussen Nairobi en Thika.

Koloniale periode

Het wegennet van Kenia werd al vrij vroeg ontwikkeld tijdens de Britse koloniale periode. De route van Mombasa naar Uganda was altijd de belangrijkste verbinding, Mombasa was de havenstad en oorspronkelijke hoofdstad, in de hooglanden van Kenia was landbouw goed mogelijk. Men ontdekte dat het land hier erg geschikt was voor het verbouwen van koffie en thee. Dit leidde tot de ontwikkeling van een vrij groot netwerk van wegen ten behoeve van de landbouw.

In 1890 is gestart met de Mackinnon-Sclater Road, een meer dan 1.000 kilometer lange weg vanaf Mombasa naar Busia aan de grens met Uganda. Deze weg was geschikt voor ossenkarren en was een aantal jaar de primaire transportroute van Kenia, maar het belang werd al snel overgenomen door de bouw van de Uganda Railway.

In de Britse koloniale periode ontstonden een aantal belangrijkere wegen, die deels ook al verhard werden. Nairobi groeide begin 20e eeuw snel uit tot de dominante stad in Kenia en was het belangrijkste knooppunt van de wegen. De as Mombasa - Nairobi - Kampala bleef de dominante verbinding, maar er kwam ook een weg van Nairobi naar Arusha als primaire verbinding naar Dar es Salaam, een weg van Nairobi naar de Ethiopische grens, die via Isiolo en Wajir verliep, en een weg van Nairobi naar Garissa en verder naar Somalië. Naar het noordwesten van Kenia waren echter geen wegen die te berijden waren voor motorvoertuigen.[8]

Na 1963

In 1963 werd Kenia onafhankelijk, het erfde het beste wegennet van Oost-Afrika. Vanwege de productieve landbouw bevond zich een uitgebreid netwerk van wegen in de hooglanden in het westen van Kenia, die gedeeltelijk verhard waren. In 1967 werd de East African Community opgericht, een samenwerking van Kenia met Uganda en Tanzania. In dit samenwerkingsverband werd ook een internationale wegnummering ingevoerd. De belangrijkste genummerde wegen daarvan in Kenia waren de A104 en A109.

In de jaren '70 ontwikkelde met name de regio Nairobi, waar de eerste dual carriageway werd aangelegd naar de luchthaven in 1978. Later is ook de weg vanaf Nairobi richting het noordwesten verdubbeld en deels ongelijkvloers gemaakt (de hedendaagse A8). De meeste belangrijke wegen in het zuidwesten van Kenia waren in de jaren '80-90 geasfalteerd. Het noorden en oosten van Kenia bleven echter ver achter, hier waren in het geheel geen verharde wegen. Ook internationale verbindingen naar Sudan, Ethiopië en Somalië waren niet meer dan zandwegen waar de reistijd in dagen werd uitgedrukt.

Recentere periode

De situatie van het wegennet verbeterde na 2010 substantieel. In 2009 verkeerde nog 59% van de wegen in slechte staat, in 2018 was dit nog 37%.[9] In 2012 opende de eerste moderne autosnelweg van Kenia, de A2 tussen Nairobi en Thika. Belangrijke projecten waren het asfalteren van de A2 naar Ethiopië en de A1 naar Zuid-Sudan. Dit waren grote projecten waarin honderden kilometers weg werden aangelegd door afgelegen woestijngebied. In 2016 opende de Nairobi Southern Bypass.[10] In 2015 en 2016 volgden belangrijke beslissingen. Het werd mogelijk om wegenbouw middels PPS uit te voeren,[11] er werd een 10,000 kilometer road programme opgezet om 10.000 kilometer weg te verharden en er werd een nieuwe wegnummering ingevoerd. De doelstelling van 10.000 kilometer verharde weg werd in 2021 gehaald.[12] In 2022 opende de Nairobi Expressway als tolweg door het centrum van de stad.

Wegnummering

Het wegennet van Kenia is in 2016 geclassificeerd.[13] In dit netwerk zijn er twee wegklassen gedefinieerd, namelijk de National Trunk Roads en de County Roads, genummerd met de prefix A, B, C, D, E, F & G.[14]

De A en B-wegen zijn veelal verhard, behalve in afgelegen gebieden. Dit nummeringssysteem is op het Britse systeem gebaseerd. Vroeger hadden Kenia, Tanzania en Uganda een geïntegreerd nummeringssysteem, wat verklaarde waarom er zo weinig A-wegen met één cijfer door Kenia verliepen en waarom belangrijke routes 3-cijferige nummers hadden.

Wegnummering sinds 2016

  • A1 Ibd Nakadok - Lodwar - Kitale - Bungoma - Kisumu - Migori - Ibd Isebania: 892 km
  • A2 Ibd Namanga - Athi River - Thika - Sagana - Nanyuki - Isiolo: 870 km
  • A3 Thika - Garissa - Ibd Liboi: 520 km
  • A4 Gilgil - Nyahururu - Maralal - South Horr - Nort Horr - Illeret: 765 km
  • A5 Emali Ibd - Loitokitok: 114 km
  • A6 Ibd Taveta - Voi: 113 km
  • A7 Ibd Lunga Lunga - Mombasa - Lamu: 428 km
  • A8 Ibd Malaba - Eldoret - Nakuru - Nairobi - Voi - Mombasa: 923 km
  • A9 Subuiga - Meru - Kanyonyo - Kitui - Kibwezi: 398 km
  • A10 Lokichar - Nginyang - Isiolo - Garissa - Lamu: 970 km
  • A11 Lamu - Kiunga: 107 km
  • A12 Ibd Busia - Kisumu - Kericho - Mau Summit: 228 km
  • A13 Sibli - Modogashe - Wajir - El Wak Rhamu - Mandera: 636 km
  • A14 Moyale - Buna - Wajir - Dif: 386 km

Wegnummering voor 2016

  • A1 Isebania (gr. Tanzania) - Kisumu - Webuye - Lodwar - Lockichokio (gr. Sudan): 1.000 km
  • A2 Nairobi - Thika - Isiolo - Moyale (gr. Ethopië): 800 km
  • A3 Thika - Garissa - Liboi (gr. Somalië): 530 km
  • A14 Mombasa - Lunga Lunga (gr. Tanzania): 100 km
  • A23 Voi - Taveta (gr. Tanzania): 120 km
  • A104 Nairobi - Namanga (gr. Tanzania): 160 km
  • A109 Nairobi - Mombasa: 490 km

Bewegwijzering

De bewegwijzering is identiek aan die in het Verenigd Koninkrijk[15][16][17] Tekstuele borden zijn in het Engels.

Referenties


Wegen van Afrika

AlgerijeAngolaBeninBotswanaBurkina FasoBurundiCentraal-Afrikaanse RepubliekComorenDemocratische Republiek CongoRepubliek CongoDjiboutiEgypteEquatoriaal GuineaEritreaEthiopiëGabonGambiaGhanaGuineaGuinea-BissauIvoorkustKaapverdiëKameroenKeniaLesothoLiberiaLibiëMadagaskarMalawiMaliMarokkoMauritaniëMauritiusMozambiqueNamibiëNigerNigeriaRwandaSão Tomé en PríncipeSenegalSeychellenSierra LeoneSomaliëSudanSwazilandTanzaniaTogoTsjaadTunesiëUgandaWestelijke SaharaZambiaZimbabweZuid-AfrikaZuid-Sudan