Kokerliggerbrug

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een kokerliggerbrug is een liggerbrug die deels het principe van een kokerbrug gebruikt, maar zonder de daarbij behorende vrije uitbouwmethode. Eén of meerdere kokers functioneren als een ligger waarop het brugdek is gelegen. De koker kan uitgevoerd zijn in beton of staal, en het principe wordt zowel gebruikt voor aanbruggen als hoofdbruggen. De maximale overspanning is wel relatief beperkt, ze worden daardoor minder gebruikt voor kruisingen van watergangen waar geen brugpijlers in het water mogen staan.

Kenmerken

De koker van de brug wordt veelal ter plaatse gestort in een mal, het bouwproces is daardoor langer dan bij pre-gefabriceerde liggers voor standaard liggerbruggen. Om grootschalig toepassen van steigers onder de te bouwen brug te voorkomen (bijvoorbeeld in uiterwaarden of bij grote hoogteverschillen) kan gewerkt worden met een gieten in een mal waarbij de koker geleiden ingeschoven wordt. De maximale overspanning van een kokerliggerbrug bedraagt circa 100 meter.

De maximale overspanning van een kokerliggerbrug is groter dan een standaard liggerbrug, maar korter dan een kokerbrug. Het is daarom een tussenvorm die veel gebruikt wordt bij aanbruggen om het aantal brugpijlers van de aanbruggen te reduceren. In Nederland zijn weinig grote rivierbruggen volledig als kokerliggerbrug uitgevoerd, maar een combinatie van een kokerliggerbrug als aanbrug en een kokerbrug als hoofdbrug komt wel met enige regelmaat voor. De Tacitusbrug (A50) over de Waal bij Ewijk is een kokerbrug met een tuibrug.

Referenties