Koeweit

Uit Wegenwiki
(Doorverwezen vanaf Kuweit)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
الكويت - Kuwayt
Hoofdstad Kuwait City
Oppervlakte 17.820 km²
Inwonertal 4.420.000
Lengte wegennet 8.180 km
Lengte snelwegennet 525 km
Eerste snelweg ?
Benaming snelweg ?
Verkeer rijdt rechts
Nummerplaatcode KWT

Koeweit (Arabisch: الكويت‎ al-Kuwait), formeel de Staat Koeweit (Arabisch: دولة الكويت Dawlat al-Kuwait) is een klein land in Azië. Het land is gelegen aan het einde de Perzische Golf in het Midden-Oosten en telt 4,4 miljoen inwoners. De hoofdstad is Kuwait City. Het land is circa even groot als de helft van Nederland.

Inleiding

Geografie

Koeweit is een klein land aan het westelijk einde van de Perzische Golf, grenzend aan Irak in het noorden en Saudi-Arabië in het zuiden. Het land meet 150 bij 170 kilometer en heeft een redelijk lange kustlijn. Grote delen van Koeweit bestaan uit vlak en onontwikkeld woestijnland. Het hoogste punt van het land is de 306 meter hoge Mutla Ridge. Naar het noorden ligt de delta van de Khawr Abd Allah, waar de Tigris en Eufraat in de Perzische Golf stromen. Centraal in het land ligt de Kuwait Bay, doorkruist met een lange brugverbinding. Het land heeft een heet landklimaat, met zeer hete zomers en milde winters. De gemiddelde maximumtemperatuur varieert van 18-20°C in de winter tot 45°C in de zomer. Koeweit geldt als één van de heetste landen ter wereld. Er valt gemiddeld maar 100 mm neerslag per jaar, maar de neerslag is sporadisch en kan infrequent met grote hoeveelheden tegelijk vallen.

Demografie

Rond 1950 had Koeweit slechts 150.000 inwoners. Dit groeide naar zo'n 800.000 inwoners in de jaren '70, met name door de ontwikkeling van de olie- en gasindustrie. Het land heeft altijd meer inwoners zonder de Koeweitse nationaliteit gehad dan met. Tegenwoordig heeft het land 4 miljoen inwoners, meer dan 70% daarvan zijn buitenlanders die als arbeider in het land werken. Door de vele buitenlandse arbeiders is het aandeel Arabieren in Koeweit relatief laag met circa 60%. Indiërs en Egyptenaren vormen de grootste buitenlandse groepen. In Koeweit wordt het Arabisch gesproken, maar het Engels wordt ook relatief veel gesproken en is de taal van de zakenwereld.

Ongeveer 3/5e van de bevolking woont in de hoofstad Kuwait City. Bijna alle inwoners daarbuiten wonen in één van de voorsteden in de regio, grote delen van Koeweit zijn nauwelijks bevolkt buiten de omgeving van Kuwait City.

Economie

Autosnelweg in Kuwait City.

De economie van Koeweit is grotendeels gericht op de olie- en gasindustrie. 87% van de export bestaat uit ruwe olie of geraffineerde olie. De resterende exportproducten zijn grotendeels bijproducten van de olie-industrie, zodat Koeweit een zeer eenzijdige economie heeft. De olie-inkomsten maken echter mogelijk dat het land een hoge welvaartsstandaard heeft, het land is in de top 10 rijkste landen ter wereld. Naast de olie-industrie is er een regionale financiële sector. Het land heeft het oudste oliefonds ter wereld.

Geschiedenis

In 1613 werd de stad Kuwait City gesticht. In de 18e en 19e eeuw werd Koeweit bekend vanwege de bouw van schepen. Het land werd een toevluchtsoord voor handelaren die buiten het Ottomaanse Rijk wilden blijven. In 1899 werd Koeweit een Brits protectoraat. Na de Eerste Wereldoorlog poogde Saudi-Arabië om Koeweit te annexeren, wat leidde tot een oorlog in 1919-1920, die Koeweit won. Daarna stelden de Saudi's een handelsblokkade van Koeweit in, die tot 1937 duurde. De grenzen van Koeweit werden in 1922 getrokken, waarbij de helft van Koeweit aan Saudi-Arabië werd afgestaan.

In 1938 werd olie gevonden in Koeweit. Na de Tweede Wereldoorlog moderniseerde Koeweit in een hoog tempo, geholpen door de snel groeiende olie-inkomsten. De periode van 1946 tot 1982 wordt beschouwd als de gouden tijd in Koeweit. In 1952 was Koeweit de grootste olie-exporteur in de Perzische Golfregio. In 1961 werd Koeweit onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. In de jaren '60 en '70 was Koeweit het meest ontwikkelde land van het Midden-Oosten. Het land was liberaal en westers georiënteerd in deze periode.

In de jaren '80 zette een economische crisis door de sterk dalende olieprijs. In augustus 1990 werd Koeweit bezet door Irak en werd geannxeerd. De Irakezen werden tijdens de Golfoorlog van 1991 verdreven door een coalitie geleid door de Amerikanen. Het terugtrekkende Irakese leger zette oliebronnen in brand in een tactiek van de verschroeide aarde. In 2003 werd Koeweit de springplank voor de Amerikaanse invasie van Irak. Koeweit geldt tegenwoordig als één van de meest moderne Arabische landen.

Wegennet

Het snelwegennet van Koeweit.

Koeweit beschikt over een modern wegennet van 8.180 kilometer lengte in 2019.[1] Het wegennet is voornamelijk geconcentreerd rond Kuwait City, aangezien er daarbuiten amper andere steden zijn. Al het transport in Koeweit gaat over de weg, omdat er geen rivieren of spoorlijnen zijn. Het wegennet is goed ontwikkeld. Gezien de omvang van het land en het feit dat er maar één stedelijke kern is, heeft het land een bijzonder groot snelwegennet van 525 kilometer. De hoofdstad Kuwait City heeft een radiale structuur met 7 ringwegen, die echter maar halfrond zijn, omdat de stad aan zee ligt.

Vrijwel alle belangrijke kruisingen in Kuwait City zijn ongelijkvloers uitgebouwd. Er loopt één autosnelweg naar Basra in Irak. Twee lopen naar Saudi-Arabië, respectievelijk naar Dhahran en Hafar. Langs de oostkust lopen twee snelwegen vanuit Kuwait City richting de Saudische grens, die halverwege samenkomen, waarna er één verder gaat. Er is tevens een snelweg tussen Kuwait City en de luchthaven. In totaal zijn 6 radiale wegen van Kuwait City uitgebouwd als autosnelweg. Het grootste verkeersproject is de aanleg van de 34 kilometer lange Sheikh Jaber Al Ahmed Al Sabah Causeway over de Kuwait Bay. Een probleem voor het wegverkeer zijn de frequent voorkomende stof- en zandstormen.

Wegclassificatie

Het wegennet van Koeweit is opgedeeld in vier wegklassen.[2]

wegklasse omschrijving
Local roads bedoeld voor korte ritten, gelijkvloers, erfaansluitingen
Secondary roads verkeersverdeling op lokaal niveau, meestal gelijkvloers, erfaansluitingen
Primary roads bedoeld voor doorgaand verkeer, maar met lagere standaard dan autosnelweg. Toegang via kruispunten of ongelijkvloerse aansluitingen
Special roads bedoeld voor snelverkeer, volledig ongelijkvloers (autosnelwegen)
Hoofdwegen in Koeweit

Route 1Route 2Route 3Route 4Route 5Route 6Route 7Route 30Route 40Route 50Route 51Route 60Route 70Route 80Route 85


Geschiedenis

De eerste auto reed in 1911 in Koeweit rond.[3] In die tijd waren er echter nog geen verharde wegen. Direct na de Tweede Wereldoorlog begon de grootschalige exploitatie van oliebronnen en stroomden de inkomsten binnen. In 1952 werd het eerste masterplan voor Koeweit opgesteld.[4] Koeweit is vervolgens ontwikkeld met een ring/bypass structuur. Twee primaire wegen zijn ontwikkeld naar Saudi-Arabië in het zuidoosten en Irak in het noorden, met een derde verbinding naar het zuidwesten. De uitvoering van dit plan startte in de jaren '50, met de bouw van nieuwe wegen volgens het masterplan. Tegen 1960 was er een grid van grote stadswegen. Ook werd het bouwvolume van wijken groter, met massievere blokken ten opzichte van de traditionele laagbouw van daarvoor.

In de jaren '70 was er een snelle groei van de suburbane gebieden, toen veel inwoners verhuisden naar buiten het centrum. In 1972 en 1977 zijn nieuwe masterplans van Koeweit opgesteld, die een soort opschaling waren van het oorspronkelijke masterplan van 1952, waarbij er grotere stadsblokken met grote stadswegen werden ontwikkeld.[5] In die tijd werden er nog geen echte autosnelwegen aangelegd, tegen midden jaren '80 bestonden de Fifth Ring Road en Sixth Ring Road, maar dit waren grotendeels nog gelijkvloerse wegen, met slechts op belangrijke kruisingen ongelijkvloerse knooppunten. De eerste weg die over grotere afstanden met gescheiden rijbanen en ongelijkvloerse kruisingen was aangelegd was de Route 30 vanaf Kuwait City naar het zuiden, met name om de grootschalige olie-industrie aan de kustlijn te ontsluiten. Dit was de Ash Shuaybah Industrial Zone, waarvan de bouw in 1967 was gestart.

Omstreeks 1988 opende de Seventh Ring Road, die wel direct als autosnelweg is aangelegd. Ook waren knooppunten aangelegd op de 6th Ring Road rond Al Jahra, waarmee de buitenste bypass-structuur van Koeweit ongelijkvloers. Er waren in de jaren '80 al plannen voor een brugverbinding over de Kuwait Bay, die de afstand naar het noorden moest verkorten en dat deel van Koeweit moest ontwikkelen. Deze werden echter voor lange tijd uitgesteld met de Irakese invasie van Koeweit. Tijdens de Irakese invasie werd veel schade aan de infrastructuur toegebracht. Tegen 1993 was de meeste schade hersteld. In 1993 had Koeweit 3.000 kilometer verharde weg.

Gedurende de jaren '90 werden grote kruispunten in het grid van Kuwait City ongelijkvloers gemaakt, zodat er steeds meer een netwerk van autosnelwegen ontstond. De ontwikkeling hiervan ging het traagst tussen Kuwait City en Al Jahra, een tussengebied dat ondertussen verstedelijkt was geraakt, maar waar het netwerk nog bestond uit stadswegen met verkeerslichten. Pas in 2021 waren alle oost-westverbindingen tussen beide steden volledig ongelijkvloers. In 2019 kwam de Sheikh Jaber Al Ahmed Al Sabah Causeway over de Kuwait Bay gereed, 30 jaar na de oorspronkelijke plannen.

Wegbeheer

De nationale wegbeheerder is de Public Authority for Roads and Transportation (PART) (Arabisch: الهيئة العامة للطرق والنقل البري).[6] PART werd in 2014 opgericht.

Wegnummering

Wegnummers in Koeweit.

De wegnummering van Koeweit is in 1988 vastgesteld in de Kuwait Highway Design Manual. De 1-cijferige wegen zijn ringwegen van Kuwait City, en lopen van 1 tot 7. Ze hebben ook een naam als "First Ring Road" en "Seventh Ring Road". De hoofdwegen worden gevormd door de tweecijferige wegen, die met een radiaal systeem vanuit Kuwait City lopen, van 30 tot 90 met de klok mee. De Route 30 loopt langs de oostkust naar de Saudische grens, de Route 80 loopt naar Basra. Driecijferige nummers zijn secundaire wegen die veelal niet veel langer zijn dan 10 kilometer. Het nummer hiervan komt doorgaans van het 2-cijferige nummer die de weg kruist.[7]

Maximumsnelheid

In Koeweit zijn per wegtype minimumsnelheden en maximumsnelheden vastgesteld. De maximumsnelheid in woongebieden bedraagt 45 km/h, op hoofdwegen in de stad 60 km/h, op de binnenste ringwegen 80 km/h, op de middelste ringwegen 100 km/h en op de buitenste ringwegen en autosnelwegen buiten Kuwait City 120 km/h.[8]

Bewegwijzering

De bewegwijzering bestaat uit groene borden met witte letters op snelwegen en blauwe borden met witte letters op overige wegen, en zijn zowel in het Engels als Arabisch. Het Highway Interstate Gothic-lettertype wordt ook in Koeweit gebruikt. Soms worden namen van autosnelwegen voluit op de borden geschreven, wat tot enige onoverzichtelijkheid leidt.

Verkeersveiligheid

In 2019 vielen in Koeweit 406 verkeersdoden.[9] Dit is hoog gezien het geringe inwonertal.

Referenties

Wegen van Azië

AfghanistanArmeniëAzerbeidzjanBahrainBangladeshBhutanBruneiCambodjaChinaCyprusFilippijnenGeorgiëIndiaIndonesiëIrakIranIsraëlJapanJemenJordaniëKazachstanKoeweitKyrgyzstanLaosLibanonMaleisiëMaledivenMongoliëMyanmarNepalNoord-KoreaOmanOost-TimorPakistanPalestijnse gebiedenQatarRuslandSaudi-ArabiëSingaporeSri LankaSyriëTaiwanTadzjikistanThailandTurkijeTurkmenistanUzbekistanVerenigde Arabische EmiratenVietnamZuid-Korea