Lijst van bruggen over de Hudson River

Dit is een lijst van bruggen over de Hudson River in de Verenigde Staten. De Hudson River is een 507 kilometer lange rivier, grotendeels gelegen in het oosten van de staat New York. De rivier ontspringt in de Adirondack Mountains en stroomt in de Atlantische Oceaan bij New York City. Er zijn een aantal iconische bruggen over de rivier, die een grote rol speelde in de vroege geschiedenis van de Verenigde Staten.

Stroomgebied

De Hudson River ontspringt in het Lake Tear of the Clouds, een klein meertje op 1.300 meter hoogte in de Adirondack Mountains van Upstate New York. Dit is vlakbij Mount Marcy, met 1.629 meter het hoogste punt in de staat New York. De rivier stroomt in eerste instantie door afgelegen wildernis, dit is één van de dunstbevolkte streken van het oosten van de Verenigde Staten. De rivier kent hier een groot verval, de rivier wordt ook vrij snel al een meter of 50 breed en vormt deels een nauw dal. De omgeving is dichtbebost en de streek kent meer stroomafwaarts enkele kleine dorpjes aan de rivier, de eerste meer stedelijke kern aan de rivier is Glen Falls. De Hudson River is hier al afgedaald naar 100 meter boven zeeniveau.

Zuidelijker komt de Hudson door meer verstedelijkt gebied rond de hoofdstad Albany, waar diverse historische kernen aan de rivier liggen, zoals Troy, Albany en Rensselaer. Ter hoogte van Albany is de Hudson River meer dan 250 meter breed en heeft hier al bijna zeeniveau bereikt, ondanks dat het nog behoorlijk ver landinwaarts ligt. Vanaf de regio Albany zijn getijden nog van invloed, ondanks dat dit nog 230 kilometer van open zee is.

Vanaf Albany tot New York vormt de rivier de grote Hudson Valley, de grootste vallei van de staat New York. Dit is een breed dal waar de rivier veelal meer dan 1 kilometer breed is. Er liggen tot aan de regio New York vooral wat kleinere stadjes aan de rivier, zoals Poughkeepsie en Newburgh. Het dal wordt nauwer bij Peekskill, waar steile heuvels de vernauwing omringen. Zuidelijk daarvan ligt de Tappan Zee, een deel van de Hudson dat 3,5 kilometer breed is. Dit is ook de noordelijke begrenzing van het stedelijk gebied van de stad New York.

Zuidelijk van Hastings-on-Hudson vormt de rivier de grens tussen de staat New York en New Jersey. De Jersey-zijde van de Hudson River kent steile beboste hellingen, de wat sterker verstedelijkte oostoever is minder heuvelachtig. De rivier stroomt langs de stad Yonkers en vormt dan de westelijke begrenzing van New York City. De rivier stroomt eerst langs het stadsdeel Bronx en vervolgens het eiland Manhattan. De omgeving van de Hudson is hier het sterkst verstedelijkte deel van de Verenigde Staten, met de beroemde wolkenkrabbers van Manhattan, maar ook aan de zijde van New Jersey, waar steden als Fort Lee, Hoboken en Jersey City liggen. Zuidelijk van Manhattan wordt het water breder en vormt hier de New York Harbor, dit is feitelijk zeewater. Het water kent daarna weer een vernauwing tussen Staten Island en Brooklyn, daarna vormt zich de Lower Bay van de Atlantische Oceaan.

Zijrivieren

De Hudson River heeft een relatief smal stroomgebied en kent ook geen grote zijrivieren. De belangrijkste is de Mohawk River, die bij Cohoes in de Hudson River stroomt. De Hoosic River en Croton River hebben ook nog enige betekenis.

Stuwdammen

Noordelijk van Troy bevinden zich tal van kleine stuwen en dammen. Dit zijn over het algemeen lage stuwen die alleen ten taak hebben om de afvoer te reguleren, in het verleden zijn ze ook wel gebruikt om elektriciteit op te wekken voor lokale productie tijdens de industriële revolutie. Sommige stuwdammen bevinden zich op plekken waar historisch gezien watervallen waren, zoals bij Hudson Falls en Glen Falls, waar het gesteente van de watervallen droog zijn komen te liggen na de bouw van stuwdammen.

De eerste dam stroomopwaarts is de Federal Dam bij Troy, getijden zijn tot aan deze stuwdam meetbaar op de Hudson River.

Debiet

De Hudson River heeft een relatief geringe afvoer van 620 m³/s bij New York City. Tussen Albany en New York heeft de rivier amper nog het karakter van een stromende rivier. Zout water van de Atlantische Oceaan mixt zich in de New York Harbor met zoet water van de Hudson River. Zout water kan noordelijker gedetecteerd worden, veelal tot Newburgh maar soms ook tot Poughkeepsie.

De Hudson als vaarweg

De Hudson River is een belangrijke vaarwegverbinding. Grote schepen kunnen Troy bereiken, zeeschepen kunnen de haven van Albany bereiken. De monding van de Hudson River is sterk geïndustrialiseerd met grote havenfaciliteiten, met name in New Jersey maar ook in Manhattan, waar het karakter meer op plezierjacht en veerdiensten ligt. Dankzij sluizen kunnen kleinere schepen de eerste serie van stuwen bypassen tot aan Hudson Falls. De meest noordelijke sluis bevindt zich bij Fort Miller, waar een lateraal kanaal langs de Hudson ligt.

In 1825 werd het Erie Canal voltooid, een netwerk van kanalen die oost-west door Upstate New York waren aangelegd en een vaarweg tussen de Hudson River en de Great Lakes mogelijk maakten. Dit was één van de eerste grote werken die de industriële revolutie mogelijk maakten, het reduceerde de transportkosten met 95% ten opzichte van karren en pakezels. Vanaf 1837 kwamen spoorwegen gereed die gingen concurreren met het kanaal. Echter tot in de jaren 1850 vervoerden schepen over het kanaal vele malen meer tonnage dan de spoorwegen.

Tussen 1905 en 1918 werd het New York State Barge Canal aangelegd als een verbeterd kanaal parallel aan het Erie Canal. Het kanaal wordt sinds de jaren '60-70 niet meer voor vervoer van vracht gebruikt, dit gaat per vrachtauto of trein. Het kanaal heeft daardoor vooral nog een recreatief karakter. Het deel van de Hudson tussen New York en Albany wordt nog wel gebruikt voor commercieel vrachtvervoer.

Geschiedenis

Vanwege de breedte vormde de Hudson River een formidabel obstakel voor transport. De eerste verbindingen bij New York waren dan ook tunnels, vanwege de sterke getijden en stromingen waren bruggen in de 19e eeuw niet mogelijk. De eerste brug over de rivier was de Troy–Waterford Bridge in 1804. In 1866 werd de Livingston Avenue Bridge opengesteld, de eerste spoorbrug over de rivier in Albany. In 1889 opende de Poughkeepsie Bridge, ook een spoorbrug.

De eerste tunnels onder de Hudson openden begin 20e eeuw en waren spoortunnels. Tussen 1906 en 1910 openden drie spoortunnels. In 1927 opende de Holland Tunnel, de eerste verkeerstunnel onder de Hudson, gevolgd door de Lincoln Tunnel in 1937.

In 1931 opende de George Washington Bridge, de eerste brug over de Hudson bij New York. Ook tegenwoordig is dit nog de belangrijkste en drukste brug over de Hudson River. De meeste andere bruggen zijn in de jaren '50 en '60 aangelegd. In 1955 opende de Tappan Zee Bridge ten noorden van New York en in 1964 de Verrazano-Narrows Bridge, de grootste hangbrug van de Verenigde Staten. In Albany openden in 1968-1969 de meest recente nieuwe bruggen over de Hudson voor het verkeer. Sinds 1969 zijn geen nieuwe bruggen meer opengesteld, maar de Tappan Zee Bridge is in 2017 vervangen en was de eerste nieuwe verkeersbrug over de Hudson tussen New York en Albany in 48 jaar tijd.

Tolbruggen

Tussen New York en Albany zijn alle bruggen een tolweg. Alleen de bruggen bij Albany zijn tolvrij. De grootste wegbeheerder in New York zijn MTA Bridges and Tunnels en Port Authority of New York and New Jersey.