M10 (Belarus)

	M10
Begin	Dobrush (BY/RUS)
Einde	Kobryn
Lengte	526 km
Route → Bryansk Gomel → Mogilev / Kiev Rechytsa Mazyr Pinsk → Brest / Minsk

De M10 is een hoofdweg (Магистраль) in Belarus. De weg vormt een oost-westroute door het zuiden van het land, vanaf de grens met Rusland via Gomel en Pinsk naar de M1 bij Kobryn. De weg is 526 kilometer lang en loopt de gehele route min of meer parallel aan de grens met Oekraïne.

Routebeschrijving

Circa 40 kilometer ten oosten van de stad Gomel gaat de Russische M13 over in de M10, en voert door een bosgebied naar het westen. Dit gebied is radioactief besmet sinds de kernramp in Chernobyl in 1986, alhoewel de M10 relatief veilig te berijden is. De gesloten gebieden liggen voornamelijk ten noorden van de M10. De M10 is een enkelbaans hoofdweg, die weinig gebruikt wordt. De weg gaat door het centrum van Gomel, er ligt geen rondweg voor verkeer dat de M10 wil volgen. Vanuit Gomel telt de M10 over circa 10 kilometer 2x2 rijstroken, maar is geen autosnelweg. Aan de westkant van Gomel kruist men de M8 via een klaverblad.

Ten westen van Gomel voert de M10 door eenzame bosgebieden, veel grote plaatsen liggen hier ook niet op de route. Ook dit gebied is radioactief besmet, maar ligt in dit geval voornamelijk ten zuiden van de M10. Het gebied is vlak, met wat kleine rivieren. Men passeert op kleine afstand van de plaatsjes Rechytsa en Mazyr. De weg is redelijk breed en goed uitgebouwd, maar de kwaliteit is wat matiger dan de meeste andere Wit-Russische M-wegen. De M10 gaat noordelijk langs Pinsk, op circa 20 tot 30 kilometer afstand parallel aan de grens met Oekraïne. Veel kruisende wegen zijn er niet richting Oekraïne, daar ook de Oekraïense zijde van de grens dunbevolkt is. Aan de oostkant van het stadje Kobryn sluit de M10 met een klaverblad aan op de M1, de autosnelweg van Brest naar Minsk. Vanaf dit punt is het nog circa 60 kilometer naar de grens met Polen.

Geschiedenis

Ten tijde van de Sovjetunie had de M10 het nummer M-13, die vanaf Kobryn via Gomel naar Bryansk liep over 708 kilometer. Het gros hiervan ligt tegenwoordig in Belarus als de M10. Het deel in Rusland is nog 153 kilometer lang en heeft nog het nummer M13.

De weg is ten tijde van de Sovjetunie al uitgebouwd tot een betrekkelijk goede verbinding, met lange rechte stukken die niet meer door elk dorp verloopt zoals de historische route. Zoals gebruikelijk in de Sovjetunie hadden niet alle grotere plaatsen een bypass gekregen. Het oostelijk deel tussen Kalinkavichy en Pinsk is eind jaren '60 als eerste weg in de Belarussische SSR als een betonweg aangelegd.

Het westelijkste deel tussen Kobryn en Pinsk is al voor 1984 over een nieuw tracé aangelegd, grotendeels ten noorden van de oorspronkelijke weg. Een voorbeeld van een stad zonder bypass is Kalinkavichy. In de periode 1994-1996 is tussen Rečyca en Gomel gedeeltelijk een nieuw tracé met 2x2 rijstroken aangelegd. De zuidoostelijke rondweg van Gomel is rond 2003-2004 aangelegd, maar wordt niet beschouwd als onderdeel van de M10, die nog door de stad verloopt.

In 1991 kwam de weg in het beheer van de overheid van Belarus. Sindsdien was er weinig aan de M10 veranderd, wat ook weinig noodzakelijk was gezien de dunbevolkte regio waar de M10 doorheen loopt en het beperkte transitverkeer via deze route naar Rusland vanwege de radioactieve besmetting in de regio Gomel. Later werd echter het strategische belang van de route ingezien als verbinding tussen Rusland en Europa die niet door Oekraïne verloopt.

Toekomst

Het is gepland een 85 kilometer lang deel van de M10 op te waarderen tot autosnelweg. Dit wordt het eerste PPS project op basis van beschikbaarheidsvergoedingen in Belarus.

Verkeersintensiteiten

Dagelijks rijden 3.400 voertuigen ten oosten van Kobryn, een aantal dat fluctueerd tussen 1.800 en 3.200 voertuigen tussen Pinsk en Kalinkovichi en 4.400 tot 10.300 voertuigen richting Gomel. 2.700 voertuigen steken dagelijks de grens met Rusland over.