M2 (Armenië)
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| M2 | |||
| Begin | Yerevan | ||
| Einde | Bavra | ||
| Lengte | 373 km | ||
| |||
De M2 (Armeens: Մ2) is een hoofdweg in Armenië. De weg vormt een noord-zuidverbinding door het midden en zuiden van het land, vanaf de hoofdstad Yerevan naar de grens met Iran bij Agarak. Tussen Goris en Kapan voert de M2 deels over het grondgebied van Azerbeidzjan, waarmee de grenzen zijn gesloten. Er is een alternatieve route beschikbaar over de H45. De M2 is een belangrijke transitroute voor vrachtverkeer vanuit Iran naar Yerevan. De M2 is 373 kilometer lang.[1]
Routebeschrijving
De M2 begint in het westen van de hoofdstad Yerevan op een klaverblad met de M1 en M5. De M2 is in eerste instantie een meerstrooks stadsboulevard door het industriële zuiden van Yerevan. Even buiten de stad wordt de M2 een snelweg met 2x2 rijstroken en ongelijkvloerse kruisingen. Dit snelwegdeel is 37 kilometer lang en voert tot aan Ararat. De route voert parallel aan de grens met Turkije en de Mount Ararat domineert het uitzicht naar het zuidwesten. De M2 voert hier door vlak gebied, een brede agrarische vallei. Vanaf Yeraskh draait de weg naar het oosten, en gaat dan de bergen in. Dit deel van de M2 voert parallel aan de grens met de exclave Nakhchivan van Azerbeidzjan. De M2 stijgt van 800 naar zo'n 1800 meter boven zeeniveau, door een kaal en desolaat berglandschap. Er liggen weinig plaatsen op de route. De bergen in de omgeving zijn tot 2500 meter hoog en de M2 volgt een smal rivierdal naar het oosten. Bij het dorp Getap eindigt de M10 uit Martuni. De M2 buigt dan naar het zuidoosten af en bereikt rond Vayk het laagste deel, zo'n 1200 meter boven zeeniveau.
Hierna stijgt men naar zo'n 2300 meter boven zeeniveau, met bergen tot circa 3300 meter in de omgeving. Dit deel van de M2 voert door het smalle deel van Armenië dat ingeklemd ligt tussen Azerbeidzjan. Verder oostelijk daalt men iets naar zo'n 2000 meter en voert de weg door een breed dal. Voor Goris kan men de H45 naar Kapan nemen, waardoor men niet door het grensgebied met Azerbeidzjan hoeft. De M2 loopt via het stadje Goris, en buigt dan zuidwaarts af, en verloopt direct langs de grens met Azerbeidzjan. Dit deel van de route is zeer bergachtig met veel haarspeldbochten. Bij Syunik bereikt men weer een dal, waarna de M2 westwaarts loopt langs Kapan, opnieuw door een woeste bergvallei. De bergen zijn hier tot 3800 meter hoog. Er volgt opnieuw een bergpas, met een hoogte van circa 2500 meter. Hierna daalt men continu af naar Agarak, het grensplaatsje met Iran. De M2 loopt het laatste deel parallel aan de Iraanse grens, en eindigt dan op de grensovergang. De grensfaciliteiten zijn met name aan Iraanse zijde vrij uitgebreid.
Geschiedenis
Het 37 kilometer lange snelwegdeel van Yerevan naar Ararat is tijdens de Sovjettijd aangelegd. Destijds zijn in midden-Armenië diverse 2x2-wegen aangelegd, waarschijnlijk vanuit strategisch belang voor het Sovjetleger, Armenië grenst namelijk aan NAVO-lid Turkije. Na het uiteenvallend van de Sovjetunie kwam een deel van de M2 tussen Goris en Kapan in het directe grensgebied van Azerbeidzjan te liggen. Aangezien beide landen een vijandige geschiedenis hebben, zijn de grenzen gesloten. Het aangrenzende gebied valt echter onder Nagorno-Karabakh, een de-facto onafhankelijke staat die buiten de controle van Azerbeidzjan valt. De grenzen zijn hiermee geopen, maar niet met de rest van Azerbeidzjan. Er is een alternatieve route via de H45 aanwezig.
Referenties
| Snelwegen en hoofdwegen in Armenië |
|---|
|
|
