M04 (Oekraïne)
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| M04 | |||
| Begin | Znamianka | ||
| Einde | Izvaryne (UA/RUS | ||
| Lengte | 567 km | ||
| |||
De M04 is een voormalige een avtomagistral of avtoshljach (Автошлях) in Oekraïne. De M04 vormde een oost-westroute door het midden en oosten van het land, vanaf Znamianka bij Kropyvnytskyi via Dnipro en Donetsk naar de grens met Rusland bij Izvaryne. De route was 567 kilometer lang. Sinds 2021 is de M04 integraal opgenomen in de M30.
Routebeschrijving
De M04 begint bij Znamianka, circa 35 kilometer ten noordoosten van Kropyvnytskyi, aan een kruispunt met de M12 en H01. De M04 verloopt dan door het plaatsje Znamianka en is een enkelbaans hoofdweg naar het oosten, door een glooiend steppegebied wat het land karakteriseert. Langs het stadje Oleksandriia ligt een zuidelijke bypass, waar de M22 uit Kremenchug eindigt. De M04 loopt wat naar het zuidoosten, maar heeft niet de sterke karakteristieken van een belangrijke hoofdweg, de weg is verwaarloosd en vrij smal. Bij Krynychky begint de H11, een hoofdweg naar Kryvyi Rih in het zuidwesten. De M04 is vanaf hier een stuk beter uitgebouwd met 2x2 rijstroken en gescheiden rijbanen. Er is een knooppunt met de H08, een 2x2 weg naar Dneprodzerzhinsk. Niet ver daarna bereikt men de grote stad Dnipro.
Dnipro is een stad met 1,1 miljoen inwoners. Er is geen goede ringstructuur rond de stad, mede vanwege de aanwezigheid van een aantal stuwmeren in de rivier de Dnieper. Dnipro is op drie oevers gebouwd. De M04 loopt eerst naar het centrum, daarna terug naar het westen om de Dnieper over te steken, waarna een snelwegachtig deel naar het noordoosten begint. Men kruist twee takken van de M18, een autosnelweg naar Kharkiv en Zaporizhia. Een eindje ten oosten van Dnipro versmalt de M04 weer naar 1x2 rijstroken. Men komt dan langzaam in de Donbass-regio, een mijnbouw gebied met vele grotere steden op korte afstand van elkaar. De afstand tussen Dnipro en Donetsk bedraagt circa 240 kilometer, waartussen enkele kleine stadjes liggen. Dit deel van de M04 is voornamelijk enkelbaans.
De M04 verloopt door het noorden van Donetsk, een stad met 1,1 miljoen inwoners. Een volledige ring ontbreekt hier eveneens, maar de M04 komt enkel door de buitenwijken, en buigt naar het noordoosten af. Men kruist hier de H20, de weg vanaf Sloviansk naar Mariupol aan de Zee van Azov. Vanaf Donetsk is de M04 een 2x2 weg over niet al te grote afstand tot aan Panteleimonivka, circa 30 kilometer ten noordoosten van Donetsk. Hierna loopt de M04 verder naar het oosten, als een enkelbaans hoofdweg. Bij Debaltseve kruist men de M03, de hoofdweg vanaf Kharkiv naar Rostov. De M04 loopt daarna met 1x2 rijstroken verder naar het noordoosten, via Artemivsk en Alchevsk naar Luhansk, een grote stad met 450.000 inwoners. Hier is een nieuwe rondweg, die voor doorgaand verkeer echter wel een eind om is. De M04 buigt hierna naar het zuidoosten af, en bereikt een kilometer of 60 verder de Russische grens, even na Krasnodon. Aan de kant van Rusland gaat de A260 verder naar Volgograd.
Geschiedenis
Oorspronkelijk was de route geen geïntegreerde wegverbinding, in de jaren '50 waren er slechts korte stukken verharde weg, zoals tussen Dnipro en Novomoskovsk, van Donetsk naar Horlivka en tussen Alchevsk en Luhansk. Tussen Dnipro en Donetsk bestond wel een verbeterde onverharde weg waar de M04 later uit ontstaan is. Het westelijk deel tussen Znamianka en Dnipro en het oostelijk deel tussen Horlivka en Alchevsk, evenals van Luhansk naar de Russische grens, zijn geheel nieuwe wegverbindingen die pas vanaf de jaren '60 zijn ontwikkeld als verharde weg. Daarvoor waren er in die streken helemaal geen verharde wegen of routes die een duidelijke voorganger van de hedendaagse M04 waren.
Ten tijde van de Sovjetunie was de M04 onderdeel van de M21, die destijds vanaf Kishinev (het huidige Chişinău in Moldavië), via Kropyvnytskyi (Kirovohrad), Dnipro (Dnipropetrovsk), Donetsk en Luhansk naar Volgograd verliep. De route was destijds 1.331 kilometer lang. Sinds 1991 ligt deze weg in drie landen, onder 5 nummers, de M1 in Moldavië, de M13, M12 en M04 in Oekraïne en de A260 in Rusland. Het grootste deel van deze route is in Oekraïne komen te liggen, alhoewel de route in Rusland ook nog omvangrijk is.
Latere upgrades
Al voor 1984 is de weg westelijk van Dnipro tot aan de splitsing met de N11 naar Kryvyi Rih naar 2x2 rijstroken verbreed. Al voor 1984 is de weg tussen Dnipro en Novomoskovsk opgewaardeerd naar 2x2 rijstroken, met gedeeltelijk ongelijkvloerse kruisingen. Ook is in die tijd het traject van Novomoskovsk naar Pavlohrad naar 2x2 rijstroken verbreed.
Omstreeks 2010 is gestart om 35 kilometer van de M04 tussen Slovyanka en Krasnoarmiisk naar 2x2 rijstroken te verbreden. Dit is maar ten dele voltooid. Circa 2012 is ook een deel van de M04 rond Selydove naar 2x2 rijstroken verbreed. De werkzaamheden om de M04 op grotere schaal naar 2x2 rijstroken te verbreden tussen Dnipro en Donetsk werden gestaakt na het uitbreken van het Donbass conflict, waardoor er weinig verkeer meer was tussen beide steden.
Bij Dnipro is een zuidwestelijke rondweg aangelegd, oorspronkelijk gepland als een 64 kilometer lange bypass tussen de M04 en M18, maar uiteindelijk is hiervan in 2012 alleen 17 kilometer tussen de M04 en N08 ten zuidwesten van Dnipro opengesteld. In 2018 opende een rondweg rond beginpunt Znamianka.
Grote delen van de weg zijn ernstig verwaarloosd. Vanaf 2020 is een 75 kilometer lang traject in het oblast Dnipropetrovsk gemoderniseerd, tussen de grens met Kirovohrad en Krynychans'kyi.[1]
Donbass conflict
Ten tijde van het conflict in de Donbass is hevig gevochten rond de M04 bij Donetsk. De weg is hier ernstig beschadigd geraakt en een aantal viaducten op de bypass van Donetsk zijn vernield in 2014-2015. Diverse loopgraven en anti-tank barrières zijn dwars over de M04 aangelegd aan de noordkant van Donetsk. De westelijke bypass van Donetsk was in aanbouw toen het conflict uitbrak. Tevens is gevochten rond de M4 tussen Donetsk en Horlivka en oostelijker bij Yenakijeve en Debaltseve. Bij Yenakijeve is een viaduct ernstig beschadigd geraakt. Oostelijk van Debaltseve was een rijbaanverdubbeling in aanbouw toen het conflict uitbrak, een deel daarvan was kort voor het uitbreken van het conflict opgeleverd met 2x2 rijstroken.
Rond Luhansk is eveneens gevochten. Aan de zuidkant van de stad is een viaduct van een klaverblad met de H21 in 2014 ingestort. Nabij is ook een viaduct over het spoor volledig vernield. De bypass van Luhansk was daarmee niet meer te berijden.
Naamsveranderingen
Veel steden op de route hebben in het verleden een andere naam gehad;
- Dnipro: Dnipropetrovsk / Dnepropetrovsk (1926-2016)
- Kropyvnytskyi: Elysavet (1752-1924), Zinovyevsk (1924-1934), Kirovo (1934-1939), Kirovohrad / Kirovograd (1939-2016)
- Donetsk: Yuzovka (1869-1924), Stalin (1924-1929), Stalino (1929-1961)
- Alchevsk: Voroshylovsk (1931-1961), Kommunarsk (1961-1991)
- Luhansk: Voroshilovgrad (1935-1958 & 1970-1990)
- Sorokyne: Sorokino (1914-1938), Krasnodon (1938-2016)
Als onderdeel van de M30
In 2021 vierde Oekraïne 30 jaar onafhankelijkheid van de Sovjetunie. Ter gelegenheid daarvan zijn de M04 en M12 samengevoegd tot één lange oost-westroute door heel Oekraïne.[2]
Toekomst
De M04 is een niet al te best uitgebouwde weg, zeker gezien de grote steden die hij verbindt. Grote delen van de M04 zijn nog enkelbaans, zelfs in de Donbass-regio. Alleen rond Dnipro en Donetsk liggen enkele 2x2 delen. Sprake van echte snelwegdelen is er echter niet. Het is onduidelijk of de M04 op korte termijn opgewaardeerd zal worden. Rondom de meeste grote steden ontbreekt eveneens een goede ringstructuur.
Referenties
| Autowegen in Oekraïne |
|---|
|
|
