M9 (Belarus)

	M9
Begin	Minsk
Einde	Minsk
Lengte	56 km
Route 0 → Minsk Airport 2 Ulitsa F. Skoriny 8 Baykalskaya Ulitsa 9 → Mogilev 11 Magistralnaya Ulitsa 14 Tashkentskaya Ulitsa 16 Ulitsa Chizhevskich 18 Igumenskiy Trakt 21 Sluchkoye Shosse 23 Ulitsa Kazincha 25 Brestkoye Shosse → 27 Ulitsa Gromova 31 Ulitsa Sharangovicha 33 Ulitsa Mazurova 34 → Vilnius 39 Zaslavskoye Shosse 40 Prospekt Pobediteley 46 Papernyaskoye Shosse 53 → Vitebsk 56 Ulitsa Gintovta

De M9, beter bekend als MKAD (МКАД - Минская кольцевая автомобильная дорога) is de ringweg van Minsk, Belarus. De M9 is uitgebouwd als autosnelweg met 2x3 rijstroken over de gehele lengte en vormde origineel de begrenzing van de stad Minsk. Vanaf de M9 beginnen diverse radiale wegen van Belarus, zoals de M2, M3, M4 en M6-M7. De snelweg is 56 kilometer lang.

Routebeschrijving

Het beginpunt van de M9 ligt aan de oostkant van Minsk, bij het knooppunt met de M2, de snelweg vanaf Minsk naar de luchthaven, tevens geschikt voor verkeer dat de M1 richting Orsha moet hebben. De snelweg telt 2x3 rijstroken en loopt ten oosten van Minsk langs naar het zuiden, grotendeels door bosgebied. Aan de zuidoostkant van de stad kruist men de M4 die naar Mogilev loopt. Dit is een klaverblad met rangeerbanen. Vanaf de snelweg zijn vooral de nieuwere flatwijken van Minsk te bewonderen. Aan de zuidkant van Minsk kruist men de P23, die naar de M1 loopt. De M1 vormt hier een zuidelijke bypass van Minsk voor doorgaand verkeer, maar kruist de ringweg nergens. Iets verderop sluit ook de P1 af, de weg naar Dziardzinsk, tevens richting de M1 naar Brest. Ook de westkant van Minsk is het toneel van grootschalige flatwijken, die wat nieuwer zijn. Hier kruist men de M7 die richting Vilnius in Litouwen loopt. Ook deze aansluiting is een klaverblad. De snelweg loopt wat verder buiten het bebouwde gebied aan de noordkant van Minsk, waar men onder andere de M3 naar Vitebsk kruist. Hierna komt de snelweg weer terug bij zijn beginpunt bij de M2.

Geschiedenis

De aanleg van de ring van Minsk begon in 1956 en was in 1963 voltooid, destijds als een enkelbaans weg met één rijstrook per richting, met een rijbaanbreedte van 7,5 meter. In 1980 volgde een eerste reconstructie, waarbij 27 kilometer van de ring werd verbreed naar 2x2 rijstroken. De overige 29 kilometer bleef echter enkelbaans.

De M9 kende destijds verkeerslichten en zebrapaden en filevorming begon frequent te worden. In 2001 werd begonnen om de M9 drastisch op te waarderen naar autosnelweg, met 2x3 rijstroken en uitsluitend ongelijkvloerse kruisingen. Op 7 november 2002 was de reconstructie afgerond, en was de M9 29 meter breed, met gescheiden rijbanen. De capaciteit van de weg is circa 85.000 voertuigen per etmaal. De ontwerpsnelheid is 120 km/uur, maar de maximumsnelheid is begrensd op 90 km/uur vanwege ongevallen met in- en uitvoegend verkeer.

In 2006 maakten circa 50.000 voertuigen van een gemiddeld wegvak gebruik van de ring. Filevorming is zeldzaam, en meestal een gevolg van een aanrijding. Circa 33% van de bestuurders reed sneller dan 90 km/uur. In het eerste jaar na opening waren er 40 verkeersdoden te betreuren op de ring, wat later teruggebracht werd naar 10 doden. Een oorzaak ligt bij de voertuigen, in Belarus rijden nog veel oudere auto's rond.

Verkeersintensiteiten

In 2010 reden dagelijks 99.000 voertuigen aan de zuidkant van Minsk tussen de R1 en R23, het drukste wegvak van Belarus. De zuidring telt verder 91.000 voertuigen tot aan de M4 en 87.000 voertuigen aan de oostzijde tot de M2. De noordring telt tussen 64.000 en 87.000 voertuigen per etmaal.