Malta
Malta | |
---|---|
Hoofdstad | Valletta |
Oppervlakte | 316 km² |
Inwonertal | 475.000 |
Lengte wegennet | 2.254 km |
Lengte snelwegennet | 0 km |
Eerste snelweg | nvt |
Benaming snelweg | nvt |
Verkeer rijdt | links |
Nummerplaatcode | M |
Malta is een eilandstaat in de Middellandse Zee, tussen Italië en Tunesië. Het land telt 475.000 inwoners en de hoofdstad is Valletta. De grootste stad is Birkirkara.
Inleiding
Geografie
Malta is een eilandnatie die bestaat uit twee hoofdeilanden: Malta en Gozo. De eilanden liggen op slechts enkele kilometers van elkaar in de Middellandse Zee. Malta ligt zo'n 90 kilometer ten zuiden van Sicilië (Italië), naar het westen liggen eveneens nog enkele kleine Italiaanse eilanden. Malta ligt tevens ruim 300 kilometer ten oosten van de kust van Tunesië en ruim 300 kilometer ten noorden van de kust van Libië.
Het landschap van Malta bestaat uit lage heuvels met soms wat steilere hoogteverschillen en weidegebied dat in terrassen is gebouwd. De kustlijn heeft baaien en soms wat steile kliffen. Het hoogste punt van Malta is de 253 meter hoge Ta' Dmejrek. Er zijn geen meren of rivieren op Malta, alhoewel tijdens regenval wel tijdelijke rivieren ontstaan. Er is geen echte bebossing op Malta, wel wat verspreide begroeiing. Het eiland Malta is in vrij grote mate verstedelijkt.
Malta heeft een Mediterraans klimaat met hete zomers en milde winters. Er valt ongeveer 600 mm regen per jaar, hoofdzakelijk in de herfst en winter. In de zomer valt bijna geen regen. De gemiddelde maximumtemperatuur varieert van 16°C in januari tot 32°C in juli. Valletta heeft de warmste winters van alle Europese hoofdsteden.
Economie
Malta was van oorsprong van strategisch belang voor de scheepvaart, met name na de opening van het Suezkanaal in 1869 werd Malta veel gebruikt door schepen die op het eiland kwamen bunkeren. Begin 20e eeuw nam deze activiteit echter sterk af. Malta is een hoog ontwikkeld land met een BNP van $ 45.000 per hoofd van de bevolking in 2018. Het land produceert relatief weinig, de voornaamste industriële activiteiten zijn aan de scheepvaart gerelateerd. Landbouw is maar beperkt mogelijk en Malta moet het meeste voedsel importeren. Het land is een belangrijke toeristische bestemming.
Demografie
Malta heeft een vrij snelgroeiend inwonertal, van 185.000 inwoners in 1900 tot bijna 400.000 in 2010 en meer dan 460.000 inwoners tegenwoordig. Hiervan wonen bijna 400.000 in het stedelijk gebied rond de hoofdstad Valletta. De stad Valletta zelf beslaat slechts 0,8 vierkante kilometer en telt iets meer dan 6.000 inwoners. Valletta heeft een erg scheve verhouding tot het nationale inwonertal. Grote dorpen rond Valletta zijn samengegroeid met de stad, waardoor één groot stedelijk gebied is ontstaan dat het oosten van het eiland Malta beslaat.
Malta heeft twee grondwettelijke talen, het Maltees en Engels. Zowel het Maltees als het Engels worden door bijna de gehele bevolking gesproken. Italiaans wordt op grote schaal gesproken, mede doordat het Siciliaans eeuwenlang de officiële taal van Malta was.
Geschiedenis
Malta was vanwege zijn strategische ligging al in de oudheid een belangrijke basis voor de scheepvaart in de Middellandse Zee, het eiland is al millennia bewoond. Tal van grootmachten hebben over Malta geregeerd. De meest recente buitenlandse overheersers waren de Britten vanaf 1815, toen het een Britse kolonie werd. Het eiland speelde een belangrijke rol voor de geallieerden tijdens de Tweede Wereldoorlog, aangezien Malta niet door Italië of Duitsland bezet is geweest en dus een belangrijke springplank voor de geallieerde invasie van Sicilië was.
In 1964 werd Malta onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk, maar was nog enige tijd een monarchie, met Queen Elizabeth II als koningin. In 1974 werd Malta een republiek en in 1979 werden de laatste Britse bases op het eiland gesloten en overgedragen aan de Maltese overheid. In 2004 werd Malta een lid van de Europese Unie en werd in 2008 onderdeel van de eurozone.
Wegennet
In Malta rijdt men links. Bijzonder is het hoge autobezit in Malta, dat één van de hoogste ter wereld is, met in 2016 780 motorvoertuigen per 1.000 inwoners. In 2016 reden er 283.000 personenauto's op Malta rond.[1] Er zijn geen echte autosnelwegen in Malta, maar het stedelijk gebied rond Valletta kent enkele ongelijkvloerse expresswegen met 2x2 rijstroken en ongelijkvloerse kruisingen. Met name de noord-zuidroute van de stad is goed uitgebouwd met tunnels en flyovers. Elders in de stedelijke regio zijn wegen met 4 rijstroken en kruispunten en/of rotondes. Buiten Valletta zijn weinig hoogwaardige wegen, maar de weg van Mellieħa naar de veerdienst naar Gozo telt wel 4 rijstroken. Op het eiland Gozo zijn geen vierstrooks wegen.
Veerdiensten
Veerdienst Malta - Gozo
De twee hoofdeilanden Malta en Gozo zijn per veerdienst verbonden. De overtocht gaat van Cirkewwa op Malta naar Mgarr op Gozo. De vaartijd bedraagt 25 minuten. Overdag is elke 45 minuten een afvaart. De veerdienst wordt uitgevoerd door Gozo Channel.[2] Inwoners van Gozo krijgen een gereduceerd tarief.
Veerdienst Pozzallo - Valletta
Het is mogelijk om per veerdienst van Italië naar Malta te reizen, deze veerdienst vaart tussen Pozzallo op Sicilië en Valletta. Deze veerdienst wordt uitgevoerd door Virtu Ferries.[3] De overtocht duurt iets minder dan 2 uur, maar de veerdienst vaart maar één of twee keer per dag per richting.
In het verleden voer Virtu Ferries op sommige dagen tussen Catania en Valletta, maar tegenwoordig zijn alle verbindingen met Sicilië van en naar Pozzallo.
Congestieheffing & parkeren in Valletta
Valletta is met 6.000 inwoners veel kleiner dan het stedelijk gebied, dat bijna 400.000 inwoners telt. Parkeren en congestie was een probleem in de stad, daarom is op 1 mei 2007 een gecombineerde congestie & parkeerheffing geïntroduceerd dat Controlled Vehicular Access (CVA) heet.[4] Dit systeem werkt met ANPR om automatisch de rekening van zowel de congestieheffing als de parkeerbelasting te innen. Onder de CVA valt alleen het historische centrum van Valletta. In 2020 bedroeg het tarief € 0,82 per uur en maximaal € 6,52 per dag. De heffing geldt alleen op werkdagen tussen 8 en 18 uur.
Bewegwijzering
De Maltese bewegwijzering is eenvoudig. Er wordt gebruik gemaakt van blauwe wegwijzers met witte letters. Wegnummers worden bewegwijzerd. De bewegwijzering is weinig ontwikkeld en het ontbreekt aan portaalborden zoals men dat in landen met echte autosnelwegen kent. Ook zijn er weinig vooraankondigingen. De bewegwijzering en bebording is in het Engels. De bewegwijzering gebruikt het lettertype Helvetica, dat sterk op Arial lijkt.
Wegnummering
Het aantal cijfers geeft de belangrijkheid van Maltese wegen aan. Route 1 loopt over de eilanden van noordwest naar zuidoost. Routes 2 tot 9 zijn belangrijke verkeersaders opeenvolgend genummerd vanaf het noordwesten naar het zuidoosten. 2-cijferige wegen zijn minder belangrijke verkeersaders en loopt van 10 in het noordwesten van Gozo tot 31 in het zuidoosten van Malta. Deze 1- en 2-cijferige uitvalswegen hebben hun nummers in witte tekst op blauwe rechthoeken.
Driecijferige wegen zijn lokale wegen, met nummers in de zwarte tekst op gele rechthoeken. Ze lopen van 101 (in het noordwesten) tot 143 (in het zuidoosten). Kleinere wegen zijn niet genummerd.
Verkeersveiligheid
jaar | verkeersdoden |
---|---|
2010 | 15 |
2011 | 17 |
2012 | 9 |
2013 | 18 |
2014 | 10 |
2015 | 11 |
2016 | 22 |
2017 | 19 |
2018 | 18 |
2019 | 16 |
2020 | 12 |
2021 | 9 |
2022 | 26 |
In 2010 vielen 36 verkeersdoden per 1 miljoen inwoners in Malta, een daling van 6 procent ten opzichte van het jaar 2001. Malta behoort daarmee tot de meest veilige landen van de Europese Unie, maar kent tegelijkertijd één van de geringste afnames van het aantal verkeersdoden van de EU.[5] Het aantal verkeersdoden in Malta is laag door de kleine omvang van het land en bevolking en gebrek aan doorgaand (internationaal) verkeer. Daarnaast is het aantal verkeersdoden dermate laag dat de rato van verkeersdoden per jaar sterk kan variëren. In 2015 vielen 26 verkeersdoden per 1 miljoen inwoners, het laagste aantal binnen de Europese Unie en het laagste aantal in Europa na Noorwegen.[6] In 2016 kwam het echter uit op bijna het dubbele aantal verkeersdoden per 1 miljoen inwoners. In 2022 werd het hoogste aantal verkeersdoden in jaren geregistreerd.
Referenties
- ↑ Transport Indicators: 2016 | nso.gov.mt
- ↑ www.gozochannel.com
- ↑ www.virtuferries.com
- ↑ cva.gov.mt
- ↑ Verkeersveiligheid: aantal verkeersdoden EU met 11% gedaald in 2010 | europa.eu
- ↑ 10th Annual Road Safety Performance Index (PIN) Report | etsc.eu
Wegen van Europa |
---|
Albanië • Andorra • Armenië • Azerbeidzjan • Belarus • België • Bosnië-Herzegovina • Bulgarije • Cyprus • Denemarken • Duitsland • Estland • Finland • Frankrijk • Georgië • Griekenland • Hongarije • Ierland • IJsland • Italië • Kazachstan • Kosovo • Kroatië • Letland • Liechtenstein • Litouwen • Luxemburg • Noord-Macedonië • Malta • Moldavië • Monaco • Montenegro • Nederland • Noorwegen • Oekraïne • Oostenrijk • Polen • Portugal • Roemenië • Rusland • San Marino • Servië • Slovenië • Slowakije • Spanje • Tsjechië • Turkije • Vaticaanstad • Verenigd Koninkrijk • Zweden • Zwitserland in cursief landen die deels in Europa liggen of met Europa geassocieerd worden |