Lijst van bruggen over de Missouri River

Dit is een lijst van bruggen over de Missouri River. De Missouri River is een 4.087 kilometer lange rivier in de Verenigde Staten.^[1] Het is de langste rivier van het land, langer dan de Mississippi River, waar het een zijrivier van is. De Missouri River stroomt door 7 staten: Montana, North Dakota, South Dakota, Nebraska, Iowa, Kansas en Missouri, die naar de rivier vernoemd is. Het stroomgebied omvat verder nog de staten Wyoming, Colorado en Minnesota, evenals de Canadese provincies Alberta en Saskatchewan. De Missouri River ontspringt in de Rocky Mountains en mondt in St. Louis in de Mississippi River uit.

Stroomgebied

Upper Missouri

De bron van de Missouri River ligt in Brower's Spring, op de grens van Montana en Idaho. De bron ligt in de Centennial Mountains, een onderdeel van de Bitterroot Mountains. Het hoogste punt van de Centennial Mountains is de 3.114 meter hoge Mount Jefferson. De rivier verandert drie keer van naam in het zuidwesten van Montana voordat de eigenlijke Missouri River begint bij Three Forks, namelijk eerst de Red Rock River, daarna de Beaverhead River en vervolgens de Jefferson River. Vanaf Three Forks vloeit onder andere de Gallatin River in de Missouri, die ontspringt in het Yellowstone National Park in Wyoming.

De Missouri River begint in Three Forks op ruim 1.200 meter boven zeeniveau en stroomt in eerste instantie noordwaarts. De rivier stroomt door canyongebieden die afgewisseld worden met geïrrigeerde landbouwgebieden. De eerste grote dam is de Canyon Ferry Dam, gelegen ten oosten van Helena. Daarna stroomt de rivier door nauwe canyons tot de Holter Dam. Vervolgens buigt de Missouri River naar het noordoosten af en stroomt door een ondiepere canyon in een wat minder bergachtig gebied. Hierna volgt de eerste grotere stad op de route, Great Falls. De rivier buigt hierna steeds meer naar het oosten af en door het desolate noorden van Montana, een zeer afgelegen en dunbevolkte streek. De Missouri River stroomt hier door ruig terrein met canyons en badlands. De rivier stroomt dan in het immense Fort Peck Lake, ingedamd door de kolossale Fort Peck Dam. De rivier stroomt daarna door vlakker gebied in oostelijke richting, de staat North Dakota in.

In North Dakota stroomt de Yellowstone River in de Missouri, waarna de rivier Williston passeert, een kleine stad in een gebied waar veel olie gewonnen wordt. Daarna volgt het reusachtige Lake Sakakawea, het één na grootste stuwmeer in de Verenigde Staten gemeten naar oppervlakte. Het stuwmeer is 286 kilometer lang. Na de Garrison Dam stroomt de Missouri River zuidwaarts, geleidelijk door meer gecultiveerd gebied. Hier ligt de stad Bismarck op de oever, die de hoofdstad van North Dakota is. De Missouri River stroomt dan het Lake Oahe in, een zeer langwerpig stuwmeer van 372 kilometer lengte. Het strekt zich uit tot diep in South Dakota. Nabij de Oahe Dam ligt Pierre, de hoofdstad van South Dakota.

Niet ver daarna volgt nog een zeer langwerpig stuwmeer, het 172 kilometer lange Lake Francis Case. Na de Fort Randall Dam volgt al snel het grenstraject tussen South Dakota en Nebraska. De Missouri River stroomt hier weer oostwaarts. De Niobrara River stroomt dan de rivier in, die veel sediment uit Nebraska afzet. Hierna volgt het Lewis and Clark Lake, het laatste stuwmeer, de Gavins Point Dam ligt vlak bij de stad Yankton in South Dakota. Hierna stroomt de rivier nog langs Vermillion, voordat het grenstraject tussen Iowa en Nebraska begint.

Lower Missouri

De overgang naar de Lower Missouri begint bij Sioux City in Iowa. De rivier stroomt hier zuidwaarts en begint meer te meanderen door het vrij vlakke agrarische land. De rivier stroomt door de stad Omaha op de westoever en Council Bluffs op de oostoever. Ten zuiden van Omaha stroomt de Platte River in de Missouri. Zuidelijk van Nebraska City begint het grenstraject tussen Nebraska en Missouri. De Missouri River verlaat hierna niet meer de staat Missouri. De rivier heeft hier een breed en vlak stroomdal. Het grenstraject wisselt dan naar Kansas. De rivier stroomt langs de stad St. Joseph en bereikt dan Kansas City. De Kansas River stroomt hier in de Missouri, die vervolgens het grenstraject verlaat en alleen nog door de staat Missouri stroomt.

De Missouri River stroomt dan van west naar oost door het midden van Missouri. De rivier is op dit traject minder meanderend en is een vrij brede rivier. Het heeft een stroomdal van wisselende diepte, naar het oosten zijn de hoogteverschillen wat groter vanwege de Ozark Mountains die ten zuiden van de rivier liggen. De rivier stroomt langs Jefferson City, de hoofdstad van Missouri. Uiteindelijk stroomt de Missouri River door het stedelijk gebied van St. Louis, maar blijft buiten de stad zelf, in de suburbs. Ten noorden van St. Louis mondt de Missouri River in de Mississippi River uit.

Zijrivieren

zijrivier	lengte
Milk River	1.173 km
Yellowstone River	1.114 km
Niobrara River	914 km
James River	1.140 km
Platte River	1.690 km
Kansas River	238 km
Osage River	444 km

Vrijwel alle grotere zijrivieren stromen op de rechteroever (zuid/westkant) de Missouri River in vanuit de Rocky Mountains. De langste zijrivier is de Platte River in Nebraska, die zich splitst in de North Platte en South Platte River. De Yellowstone River heeft het meest complexe zijrivierenstelsel in Montana en Wyoming. De Kansas River is relatief kort, maar wordt gevoed door de veel langere Republican River.

Vanwege de relatieve nabijheid van de Mississippi River naar het oosten zijn de zijrivieren op de linkeroever (noord/oostkant) korter, alleen de James River is een stuk langere zijrivier in North- en South Dakota.

Stuwdammen

De Upper Missouri River is ingedamd met reusachtige aarden stuwdammen. Er zijn 15 stuwdammen in de Missouri River in Montana, North Dakota, South Dakota en Nebraska. Met de bouw van stuwdammen zijn een aantal enorme stuwmeren gecreëerd. De hoogste stuwdam is de Fort Peck Dam, die 76 meter hoog is. De Oahe en Garrison Dams in de Dakota's vormen de grootste stuwmeren, respectievelijk het Lake Oahe en Lake Sakekawea. Bijzonder is dat de meeste grote stuwdammen ook zeer breed zijn. Geen van de stuwdammen heeft sluizen voor de scheepvaart.

Een probleem voor de stuwdammen is het grote sediment dat wordt afgezet in de stuwmeren, die daardoor ondieper worden.

Debiet

De Missouri River watert een zeer groot gebied af, dat echter relatief droog is. De oostkant van de Rocky Mountains ontvangt betrekkelijk weinig neerslag. Daardoor is de Missouri River weliswaar de langste rivier van de Verenigde Staten in lengte, maar slechts de op acht na grootse in het gemiddeld debiet. Het gemiddelde debiet bedraagt 292 m³/s bij Great Falls, 900 m³/s bij Omaha, 1.570 m³ bij Kansas City en 2.478 m³/s bij Hermann, nabij St. Louis. Hiermee is de uiteindelijke afvoer vergelijkbaar met die van de Rijn, maar de helft van het water stroomt pas in de staat Missouri in de rivier, omdat de Ozark Mountains meer neerslag ontvangen dan de gebieden verder stroomopwaarts.

Vanwege de droogte is de afvoer ook meer variabel. Sinds de bouw van stuwdammen komen grote overstromingen minder voor dan vroeger. Er waren van oudsher twee hoogwaterpieken, in april, met het smelten van de sneeuw en in de zomer tijdens onweersbuien in de Rocky Mountains. De grootste afvoer ooit gemeten was 23.000 m²/s in Hermann, Missouri, waar het laatste meetpunt voor de monding in de Mississippi River zit.

De Missouri als vaarweg

De Missouri River is een historische vaarweg, vooral vanuit St. Louis naar het westen. Met name tussen St. Louis en Kansas City ontstond veel scheepvaart. Vanaf begin 20e eeuw werden waterwerken uitgevoerd om de Missouri River bevaarbaar te maken voor grotere schepen, vanaf de monding in St. Louis tot Sioux City, Iowa, nabij de grens met South Dakota. Met de bouw van grote stuwdammen verder stroomopwaarts kon een betrouwbare waterafvoer gerealiseerd worden in de Lower Missouri, die daardoor het hele jaar door bevaarbaar is.

De Missouri River heeft zijn rol als transportader echter niet waargemaakt, in 2000 was het transport per schip 90% lager dan waar men in 1960 vanuit was gegaan. Dit komt mede doordat het tonnage van agrarische producten grotendeels per spoor vervoerd bleef worden en dat de landbouw in dit drogere deel van de Verenigde Staten minder intensief ontwikkeld werd dan langs de Mississippi River, waar wel zeer intensieve scheepvaart is. 83 procent van de scheepvaart vaart alleen binnen de staat Missouri tussen St. Louis en Kansas City. Van Kansas City stroomopwaarts naar Sioux City is veel minder scheepvaart.

Er zijn geen stuwdammen of sluizen in de Missouri River tussen St. Louis en Sioux City. Het is een volledig open rivier van 1.183 kilometer lengte. De vaargeul wordt bevaarbaar gehouden met kribben die de stroomsnelheid vergroten en zo de vaargeul op gewenste diepte houden.

Geschiedenis

Het land waar de Missouri River doorheen stroomt behoorde oorspronkelijk tot Spanje en Frankrijk en werd aangekocht door de Verenigde Staten met de 'Louisiana Purchase' van 1804. In die tijd waren er nog weinig expedities in het gebied geweest. In 1804 startte de legendarische Lewis and Clark Expedition, die in opdracht van president Jefferson het nieuwe land moesten verkennen. De expeditie voer voornamelijk over de Missouri River van St. Charles, Missouri tot de Continental Divide in Montana, en van daar naar de westkust van het continent. De heenweg ging via de Missouri River over nagenoeg de volledige lengte van de rivier tot voorbij Three Forks in Montana. De terugweg ging deels over land via de Yellowstone River.

Waar de Mississippi River aanvankelijk de westelijke frontier van de Verenigde Staten was, verschoof dit naar de Missouri River, met name in steden als Kansas City, St. Joseph en Omaha. Belangrijke 'trails' voor migranten naar het westen van de Verenigde Staten startten in plaatsen aan de Missouri River, dit was belangrijk in de vroege ontwikkeling van het westen van de Verenigde Staten. De beroemde Pony Express postdienst startte vanuit St. Joseph.

Het land rond de Missouri River buiten de staat Missouri werd in de 19e eeuw in eerste instantie overgeslagen, mensen reisden vaak direct door naar California en de Pacific Northwest. Het land rond de Missouri River begon pas eind 19e eeuw gecultiveerd te worden. Begin tot midden 20e eeuw begon men grote stuwdammen aan te leggen om de waterafvoer te reguleren en overstromingen te verminderen. De eerste grote dam was de Holter Dam in 1918. In 1940 werd de Fort Peck Dam in het oosten van Montana voltooid, waarmee het eerste echt grote stuwmeer ontstond.

Met het Pick–Sloan Plan van 1944 werden reusachtige dammen met waterkrachtcentrales voorzien om het zeer landelijke gebied te ontwikkelen en moderniseren. In de jaren '50 werden een aantal reusachtige stuwdammen in South Dakota en North Dakota aangelegd. De laatste stuwdam was de Big Bend Dam die in 1963 in gebruik werd genomen.

In de tweede helft van de 19e eeuw werden diverse bruggen over de Missouri River gebouwd, veelal voor de bouw van spoorwegen. Sommige spoorbruggen werden ook voor wegverkeer gebruikt. De eerste vaste brug over de Missouri River was de Hannibal Bridge in Kansas City, een spoorbrug uit 1869. De eerste wegbrug opende in 1888 tussen Council Bluffs en Omaha. Veel wegbruggen zijn pas na 1920 voor het eerst gebouwd. Tot in de jaren '20 was South Dakota effectief in twee delen opgedeeld, omdat er geen enkele wegbrug over de Missouri River was. In 1921 werd een speciale belasting ingesteld om de bouw van vijf bruggen te financieren, de eerste daarvan was de Mobridge Bridge van de US 12 in 1924. Deze bruggen waren allemaal tolvrij. Elders werden diverse tolbruggen over de Missouri River aangelegd, die veelal in de jaren '30 of '50 tolvrij werden.

De creatie van het systeem van US Highways in 1926 gaf prioriteit aan welke verbindingen als eerste aangelegd moesten worden. Tegen 1930 waren er al een behoorlijk aantal bruggen over de Missouri River die alleen voor wegverkeer waren. Een deel van de bruggen zijn door de Progress Works Administration gefinancierd in de jaren '30 om de economische depressie tegen te gaan. Deze bruggen waren in de regel tolvrij omdat ze met federaal geld gefinancierd waren. De meeste hiervan kwamen in de tweede helft van de jaren '30 gereed.

Bijna alle bruggen over de Missouri River zijn oorspronkelijk aangelegd als stalen vakwerkbruggen, veel hadden een vergelijkbaar ontwerp en vergelijkbare dimensies, met name overspanningen van 420 ft (128 meter) kwamen erg veel voor. Alle bruggen maakten gebruik van pijlers in de Missouri River, er werd geen poging gedaan om grote overspanningen van oever tot oever te bouwen. Enkele bruggen waren oorspronkelijk beweegbaar, omdat verwacht werd dat er veel scheepvaart plaats zou vinden op de Missouri River, maar dit viel tegen, met name ten noorden van Kansas City.

In de jaren '80-90 is er al een vervangingsronde geweest, met name in de periode 2000-2010 zijn een groot aantal vakwerkbruggen vervangen door standaard liggerbruggen, waardoor de Missouri River weinig iconische bruggen meer heeft. De snelheid waarmee de staat Missouri na 2000 bruggen verving door generieke liggerbruggen zonder moeite te doen om historische bruggen te bewaren deed stof opwerpen.^[2] Missouri heeft in 1996 wel een richtlijn opgesteld waarin historische bruggen geëvalueerd moeten worden,^[3] maar desondanks zijn alle brugvervangingen nadien zonder historische preservatie uitgevoerd.^[4] In 2020 waren er nog maar drie bruggen van voor 1950 resterend. In 2023 waren er tussen St. Louis en Kansas City nog maar twee bruggen van voor 1970 resterend.

De oudste nog oorspronkelijke wegbrug over de Missouri River is de Plattsmouth Bridge uit 1929. De Chamberlain Bridge, alhoewel daterend van 1953, heeft nog een aantal overspanningen van de oorspronkelijke brug uit 1925.