N11 (Nederland)

	N11
Begin	Leiden
Einde	Bodegraven
Lengte	21,425 km
Lijst van Nederlandse niet-autosnelwegen
Route Aansluiting Zoeterwoude-Rijndijk 6 Zoeterwoude-Rijndijk Zoeterwoude-Weipoort 7 Hazerswoude 8 Alphen a/d Rijn-West ("Leidse Schouw") 9 Alphen a/d Rijn-Centrum ("Goudse Schouw") Alphen-aquaduct 10 Alphen a/d Rijn-Oost 11 Bodegraven-Centrum 12 Bodegraven → → Den Haag Bodegraven → Utrecht

De N11 is een niet-autosnelweg en rijksweg in Nederland. De weg is ingericht als autoweg en loopt van de A4 nabij Leiden naar de A12 bij Bodegraven. Voor zowel regionaal verkeer als voor doorgaand verkeer is de N11 een belangrijke schakel. De weg heeft zowel ongelijkvloerse als gelijkvloerse aansluitingen en is ruim 21 kilometer lang. De N11 wacht al decennia op westelijke uitbreiding richting de A44.

Routebeschrijving

N11 ter hoogte van Zoeterwoude.

De N11 begint volgens de hectometrering aan de A4 ten zuidoosten van Leiden op een reguliere aansluiting met verkeerslichten waar ook een ontsluitingsweg van Leiden begint. Deze verkeerslichten veroorzaken nogal eens congestie voor verkeer dat de A4 op wil. Na een tweede VRI-kruispunt bij Zoeterwoude-Rijndijk loopt de weg door het Groene Hart in oostelijke richting en passeert deze de HSL-Zuid die hier in een tunnel loopt. De weg loopt hierbij zuidelijk van en op enige afstand min of meer parallel aan de spoorlijn Leiden - Utrecht. Daarna volgt de ongelijkvloerse aansluiting Hazerswoude met de N209. Vervolgens komt men op de Ring Alphen aan den Rijn, de grootste plaats langs de N11. Alphen aan den Rijn is met een VRI-kruispunt en twee ongelijkvloerse aansluitingen aangesloten op de N11: de Leidse Schouw die bekend staat als de aansluiting Alphen a/d Rijn-West, de Goudse Schouw die bekend staat als de aansluiting Alphen a/d Rijn-Centrum en de derde aansluiting bij Alphen aan den Rijn, met de N207 vlak na het Alphen-aquaduct, die bekend staat als de aansluiting Alphen a/d Rijn-Oost. De N11 gaat verder en passeert Bodegraven met twee ongelijkvloerse aansluitingen. Na Bodegraven volgt knooppunt Bodegraven en eindigt de N11 op de A12. Het knooppunt is als splitsing is uitgevoerd. Dat betekent dat er alleen uitwisseling mogelijk is van Leiden richting Utrecht en omgekeerd. Verkeer voor de A12 richting Gouda moet via de N459 rijden; een route die vaak congestie kent. De N11 heeft op de wegvakken geen snelheidsbeperkingen en dus een limiet van 100 km/u; op de kruispunten geldt een maximumsnelheid van 70 km/u. De gehele weg heeft 2x2 rijstroken.

Geschiedenis

Voorlopers

De route over de Hoge Rijndijk van Leiden richting Utrecht was van oudsher een van de voornaamste oost-westroutes van Zuid-Holland. De aanwezige oeverwallen zorgden voor een stabiele ondergrond. Verkeer vanuit Den Haag naar Utrecht ging niet over een voorloper van de A12, maar ging naar Haagsche Schouw aan de zuidkant van Leiden en sloeg daar af naar het oosten. In deze omgeving zijn ook resten gevonden van een Romeinse weg die de limes volgde.

De Rijksweg-historie van de N11 gaat dan ook al terug naar het eerste Rijkswegennet 1816 waarop de verbinding Leiden - Bodegraven al als Rijksweg werd aangeduid en langs de Hoge Rijndijk liep. In het Rijkswegenplan 1932 is de verbinding Leiden - Bodegraven reeds aangeduid als Rijksweg 11. In 1938 kwam de Hefbrug over de Gouwe in Alphen aan den Rijn in dienst. In 1965 kwam de weg tussen Alphen en Bodegraven gereed met een 1x2 profiel. Dit is de Steekterweg die nog steeds rijksweg is en het administratieve nummer RW712 draagt.

Openstellingsgeschiedenis

Deeltraject	Van	Naar	Lengte	1e rijbaan	2e rijbaan	Opmerkingen
01	A4	Rijndijk	1,6 km	1994-00-00	1994-00-00
02	Rijndijk	Alphen Leidsche Schouw	7,1 km	1999-12-16	2000-01-28
03	Alphen Leidsche Schouw	Alphen Goudse Schouw	2,7 km	1989-10-05	1989-10-05
04	Alphen Goudse Schouw	N207	1,4 km	1998-00-00	1998-00-00	inclusief Alphen-aquaduct
05	N207	Bodegraven Vlietkade	5,6 km	2004-05-18	2004-05-18
06	Bodegraven Vlietkade	Nedpad	1,7 km	1965-05-21	2004-05-18
07	Nespad	Bodegraven	0,4 km	1939-11-25	1939-11-25	1980 nieuwe aansluiting A12

N11 of S6?

Kaart met varianten voor Rw11 en S6 in 1976. Klik op de tekening voor vergroting. Tekening: Rijkswaterstaat/Provinciale Waterstaat Zuid-Holland. Bron:

In de jaren 1960 en 1970 werden plannen ontwikkeld voor twee verbindingen tussen Leiden en Bodegraven. Enerzijds ontwikkelde het Rijk in het Rijkswegenplan 1968 een nieuwe Rijksweg 11 tussen Katwijk en Bodegraven en anderzijds ontwikkelde de provincie Zuid-Holland in het Secundaire Wegenplan 1973 een Secundaire Weg 6 tussen Noordwijk en Alphen aan Den Rijn. De planvorming ontstond toen de roep om betere verbindingen in de Rijnstreek steeds luider werd. De bestaande Rijksweg over de Oude Rijndijk verwerkte al hoge aantallen motorvoertuigen tot 18.000 mvt/etm, maar de weg was daar eigenlijk niet geschikt voor gezien de tweestrijd tussen lokale ontsluitingsfunctie en doorgaande functie. De oude Rijksweg liep dwars door de kernen tussen lintbebouwing met vele erfaansluitingen en gezien worden als een steeds gereconstrueerd jaagpad. De leefbaarheid en verkeersveiligheid stonden onder hoge druk. Bovendien zou het verkeer in de toekomst nog fors toenemen, daar zowel de Leidse regio als Alphen fors in inwonertal zouden stijgen door geplande woningbouw. Er moest iets gebeuren.

Plots waren daar twee min of meer parallelle verbindingen gepland, een ontworpen door het Rijk en een ontworpen door de provincie, die voor een groot deel dezelfde functie zouden kunnen vervullen:

• als regionale ontsluitingsweg en als lange-afstandsweg;
• als verdeelweg en als randweg voor de Leidse regio.

De Minister en Gedeputeerde Staten besloten dat met de uitkomst van een studie een keuze gemaakt diende te worden welke weg als eerste en mogelijk als enige aangelegd moest worden tussen de A4 en de A12. Daarnaast zou met de studie duidelijk worden of de S6 van toegevoegde waarde zou zijn als noordelijke randweg van Leiden. In de studie werd een drietal hoofdtracés ontworpen, met daartussen enkele varianten. De hoofdtracés waren als volgt:

• Tracé A: Dit tracé kende een zuidelijke ligging, op gepaste afstand van Alphen. Voordelen bestonden uit de mogelijkheid tot een koppeling met de Rijksweg 11-west en de grote aantrekkingskracht voor doorgaand verkeer. De weg was ontworpen als autosnelweg. Nadelen waren de forse doorsnijding van het landschap en het weinig aantrekkelijke karakter voor het lokale verkeer en een deel van het regionale verkeer.
• Tracé B: Dit tracé kende een middenligging, even ten zuiden van de spoorlijn Leiden - Woerden. Voordelen waren de grote aantrekkingskracht voor regionaal en doorgaand verkeer en de beperkte doorsnijding van het landschap. De weg was mogelijk aan te leggen als autosnelweg, maar ook als autoweg. Nadelen waren het grotere grondgebruik voor aansluitingen vanwege de ligging nabij het spoor.
• Tracé C: Dit tracé kende een noordelijke ligging, waarbij de weg ontworpen was als autoweg vanwege de aansluitende wegvakken van de huidige N207 die al een lagere functie hadden. Om het doorgaand verkeer goed te kunnen faciliteren was hierbij een verbreding noodzakelijk van de N207 en van de aansluitende Rijksweg langs de Rijn tussen Alphen en Bodegraven. Daarnaast was door het "gebroken" karakter van deze verbinding de route voor doorgaand verkeer minder aantrekkelijk dan in de tracés A of B. Bovendien bleek uit de prognoses dat de verbinding als randweg voor de Leidse regio weinig aantrekkelijk was.

Naast de hoofdtracés werd nog een tussenvariant doorgerekend, welke bestond uit een combinatie van Tracé C en A. Deze bleek ook als autosnelweg mogelijk. Uiteindelijk werd voor Tracé B gekozen vanwege de grote ontlasting van de Hoge Rijndijk. Daarbij werd tevens geconcludeerd dat de verbinding met 2x2 rijstroken uitgevoerd moest worden en dat slechts met 1 verbinding tussen de A4 en A12 kon worden volstaan. Dat is dan ook de reden geweest voor de provincie om geen voorbereidingen te treffen voor de aanleg van de S6 ten oosten van de A4. De aanleg van de S6 ten westen van de A4 werd stilgelegd om de bij Tracé C genoemde reden.

Het vervolg

De oude N11 in Hazerswoude in 1987.

De N11 bij Bodegraven.

De N11 ter hoogte van Alphen aan den Rijn.

In 1980 besloot de Tweede Kamer tot aanleg van de A11 tussen Leiden en Bodegraven, maar zo ver is het niet gekomen. Planologische en milieugerelateerde bezwaren hielden de aanleg van een autosnelweg tegen , waardoor er gekozen werd voor een autoweg.

Van 1984 tot 1989 werd de zuidelijke ring van Alphen gerealiseerd. In 1994 volgde het gedeelte tussen de A4 en de Ommedijkseweg bij Zoeterwoude en op 16 december 1999 het gedeelte tot de Leidse Schouw bij Alphen. Het gedeelte Zoeterwoude - Alphen aan den Rijn werd geopend met twee keer één rijstrook. De tweede rijstroken gingen pas open in 2000 als gevolg van procedurefouten. In september 2010 heeft Rijkswaterstaat een ontwerp-tracébesluit gepubliceerd met als doel het alsnog verkrijgen van de juiste juridische status van de weg. Hierbij moesten alle wettelijke procedures worden doorlopen. Het oostelijke deel van de autoweg N11, tussen Alphen en Bodegraven, werd medio 2004 geopend met 2x2 rijstroken.

De aansluiting Alphen a/d Rijn-Oost is verbouwd tot ongelijkvloerse aansluiting en eind 2011 opgeleverd. De gelijkvloerse situatie werd op 15 april 2011 opgeheven. De overige werkzaamheden met betrekking tot de N207 zijn later dat jaar afgerond.

In 2013 is begonnen met ombouw van de aansluiting Alphen a/d Rijn-Centrum tot ongelijkvloerse aansluiting. Hierbij is het vroegere tunneltje voor langzaam verkeer (Rietveldpad) onder de N11 verdiept en verbreed, zodat er een krappe Haarlemmermeeraansluiting is gecreëerd. Voor het langzame verkeer is een nieuwe tunnel aangelegd. Op 19 mei 2014 werd de noordelijke aansluiting opengesteld, waarna op 26 mei 2014 de zuidelijke aansluiting werd opengesteld. De officiële openstelling vond plaats op 2 juli 2014.

Toekomst

Er bestaan plannen om de aansluiting met de Burgemeester Smeetsweg in Zoeterwoude ongelijkvloers te maken. Dit wordt tegelijkertijd met een ongelijkvloerse kruising tussen de Smeetsweg en de parallel aan de N11 verlopende spoorlijn uitgevoerd. Het is nog onbekend wanneer deze aansluiting gerealiseerd gaat worden. .

De aansluiting met de A12 richting Gouda is problematisch, maar voltooiing van knooppunt Bodegraven is vooralsnog niet aan de orde. Wel zijn in 2014 en 2015 enkele kleine maatregelen uitgevoerd op het onderliggend wegennet die de ontbrekende verbinding enigszins moet ontlasten.

Het was in de jaren 1960 en 1970 gepland om een nieuwe verbindingsweg aan te leggen tussen de A4 en de A44 ten zuiden van Leiden, destijds bekend geworden onder de naam "rijksweg N11-west". Uiteindelijk komt deze verbinding er in een aangepaste vorm als N434, bekend onder de noemer Rijnlandroute, waarbij de provincie Zuid-Holland de trekker is van het project. Na openstelling wordt het beheer van de tunnel overgedragen aan het Rijk, de N434 blijft in eigendom van de provincie.

Maximumsnelheid

Van	Naar	Vmax	Opmerkingen
Leiden	Bodegraven		Autoweg 70 thv kruispunten, 50 thv aansluiting A4

Verkeersintensiteiten

Onderstaande intensiteiten zijn jaargemiddelde werkdagintensiteiten. Onderstaande intensiteiten zijn ten zuidoosten van de genoemde aansluiting .

Locatie	2006	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022
6a Zoeterwoude-Rijndijk	42.400	46.200	47.100	48.800	49.500	50.500	49.600	40.900	42.600	46.200
6 Zoeterwoude-Rijndijk	38.500	41.700	43.800	45.600	45.800	46.100	46.600	39.100	39.600	43.200
7 Hazerswoude	39.500	43.900	45.800	47.700	47.900	46.500	48.400	39.700	40.200	44.200
8 Alphen a/d Rijn-West	31.800	34.500	37.500	38.600	39.300	39.300	38.800	32.000	32.500	35.400
9 Alphen a/d Rijn-Centrum	34.000	37.900	42.900	42.700	42.700	43.300	42.600	34.100	36.900	40.800
10 Alphen a/d Rijn-Oost	36.000	47.000	51.400	52.500	53.500	53.700	54.000	44.400	45.900	50.400
11 Bodegraven-Centrum	40.900	46.900	48.700	51.200	51.600	52.000	51.300	45.500	45.700	49.800
12 Bodegraven	35.000	27.200	33.400	33.600	34.200	34.200	35.300	30.500	31.400	35.000

Externe links

• Aanlegdossier N11
• Fotopagina N11