N1 (Algerije)
N1 | |||
Begin | Algiers | ||
Einde | In Guezzam (RN) | ||
Lengte | 2.335 km | ||
|
De N1 of RN1 is een route nationale in Algerije. De weg vormt een noord-zuidroute door het gehele land, vanaf de hoofdstad Algiers aan de Middellandse Zee, dwars door de Sahara naar de grens met Niger ten zuiden van In Guezzam. De weg heet ook wel de La transaharienne of de Trans-Sahara Highway. De N1 is de langste weg van Algerije en heeft een lengte van 2.335 kilometer. Het zuidelijke eindpunt ligt verder van Algiers dan Amsterdam van Algiers ligt.
Routebeschrijving
Algiers
De N1 begint in de Algerijnse hoofdstad Algiers (ook bekend als Alger of al-Jazā’er). De weg begint aan het haventerrein op de N11 en verloopt via het centrum zuidwaarts de stad uit. In Algiers zelf heeft de N1 een enigszins secundair belang, de weg is niet hoogwaardig uitgebouwd. Buiten Algiers is de N1 een korte voie expresse met 2x2 rijstroken en ongelijkvloerse aansluitingen. Dit deel is echter substandaard. Tussen Algiers en Blida is de N1 vervangen voor de A1 over 14 kilometer.
Blida
In de wilaya Blida begint de N1 als aftakking van de A1 aan de noordkant van de grotere stad Blida en voert dan door de stad, terwijl de A1 er omheen loopt. De N1 is in het noorden van Blida deels een voie expresse met 2x2 rijstroken en ongelijkvloerse aansluitingen. Bij het dorp Chiffa kruist men dan de A1 voor de laatste maal via een klaverblad, waarna de N1 zuidwaarts de bergen inloopt. Het landschap verandert abrupt van groene vlaktes tot Tell Atlas, die hier toppen tot 1.600 meter heeft. Ten zuiden van Blida voert de N1 door een smalle canyon.
Médéa
De N1 voert daarna door het westen van de wilaya Médéa. De weg passeert de gelijknamige hoofdstad Médéa, waar de weg over een klein stuk met 2x2 rijstroken is uitgevoerd. Het landschap is hier minder bergachtig en bestaat uit plateaus. Vlak voor Berrouaghia stijgt de weg naar circa 1.200 meter hoogte. Tussen Berrouaghia en Seghouane is de weg met 2x2 rijstroken uitgerust. Zuidelijk van Berrouaghia wordt het landschap tevens beduidend droger. De weg voert met een rondweg rond Ksar Boukhari en voert over de kale steppe.
Djelfa
De weg passeert daarna door het westen van de wilaya Djelfa, waarbij het landschap grotendeels uit droge steppe bestaat, met weinig grote hoogteverschillen. Er liggen hier nog enkele plaatsen op de route, waaronder de stad Djelfa. Het gehele traject in de wilaya Djelfa is met 2x2 rijstroken uitgerust, maar deze zijn niet ongelijkvloers. Ten zuiden van Djelfa loopt de weg op bijna 1.300 meter hoogte.
Laghouat
De wilaya Laghouat passeert de N1 door de oostelijke helft, de steppe maakt hier plaats voor de woestijn van de Sahara. Het stadje Laghouat is ook de enige plaats van omvang op de route. De weg is integraal met 2x2 rijstroken uitgerust. Rond Bellil ligt een stuk autosnelweg met 2x2 rijstroken en ongelijkvloerse aansluitingen. Het snelwegdeel ligt ongeveer 80 kilometer ten zuiden van Laghouat.
Ghardaia
Ghardaia is een vrij grote wilaya dat men van noord naar zuid doorkruist. De weg voert hier door de Sahara, met veel rotswoestijn en enkele ondiepe canyons. Bij enkele kleine plaatsen liggen korte stukken met 2x2 rijstroken, maar het gros is enkelbaans door desolaat landschap. De hoogteverschillen zijn over het algemeen klein, en het meest zichtbaar als men wadi's kruist. De weg voert lange stukken door onbewoond gebied.
Tamanrasset
Het laatste en langste stuk legt de N1 af door de reusachtige wilaya Tamanrasset, deze wilaya (provincie) is ongeveer 15 keer zo groot als Nederland. Er liggen slechts enkele kleine plaatsen op de route, die door eenzame woestijn voert. Een belangrijke plaats op de route is In Salah, gelegen bij een oasis. Zuidelijk daarvan wordt het terrein bergachtiger, de N1 passeert hier door de Ahaggar, een bergketen in het zuidoosten van Algerije. Delen van de N1 voeren hier door kloven en canyons, afgewisseld met vlakkere stukken zandwoestijn. De plaatsen liggen hier erg ver uit elkaar.
De N1 passeert op enige afstand van de 2.908 meter hoge Mount Tahat, de hoogste berg van Algerije. De weg voert dan door de stad Tamanrasset, de belangrijkste plaats op de route in de Sahara. Zuidelijk van Tamanrasset maakt de Ahaggar weer plaats voor vlakkere zandwoestijn. Voor de grens met Niger ligt nog één plaatsje, In Guezzam. Ten zuiden daarvan bereikt men de grens met Niger, waarna de Nigerse N25 verder gaat naar Arlit en uiteindelijk Niamey.
Aftakkingen
De N1 heeft twee aftakkingen:
- N1A Rocher de Sel - El Idrissia - Aflou (125 km)
- N1B El Idrissia - Touggourt (415 km)
Geschiedenis
De N1 is weliswaar de langste weg van Algerije, maar is van oudsher niet één van de belangrijkste wegen van het land. De Sahara was altijd een onherbergzaam gebied met nauwelijks bevolking. Ten tijde van de Franse koloniale periode werd vooral aandacht gegeven aan de oost-westverbindingen in het noorden van Algerije, evenals enkele noord-zuidverbindingen, die echter niet tot in de Sahara liepen. Hier zijn immers bijna alle grotere steden van Algerije gelegen.
Transport door de Sahara was problematisch en tijdrovend. In het gebied waren oorspronkelijk alleen pistes, sporen in de woestijn. Vanwege het feit dat de Sahara over het algemeen vrij vlak is, kon hier nog redelijk snel gereden worden. Een belangrijke stopplaats op de Trans-Sahara Highway is In Salah, dat al lang voor de tijd van de aanleg van de N1 een oase was waar reizigers door de Sahara konden uitrusten en de voorraden aanvullen.
Vanaf de jaren '70 werd de N1 naar het zuiden toe ontwikkeld, mede vanwege olie- en gasproductie in de Sahara. Het geasfalteerde deel eindigde oorspronkelijk bij El Menia. In de periode 1971-1974 is het deel tussen El Menia en In Salah geasfalteerd. In de periode 1974-1978 is het traject verder zuidwaarts tot Tamanrasset geasfalteerd.[1] Vanaf de jaren '90 werd de N1 door het hart de Sahara geasfalteerd tussen Tamanrasset en de grens met Niger bij In Guezzam. Dit was in 2002 gedeeltelijk en in 2007 volledig voltooid. De kwaliteit varieert nogal, problemen zijn verschuivende zandduinen en gebrek aan drainage, bij zeldzame regenbuien spoelt veel sediment over de weg heen, met name in de Ahaggar in het zuidoosten.
In 1990 opende de A1 tussen Algiers en Blida, die over de N1 is aangelegd. De N1 bestaat hier niet meer als individuele route. Dit is ook het enige deel van de N1 dat door autosnelwegen is vervangen. Op de plateaus ten zuiden van de Tell Atlas zijn enkele delen verbreed naar 2x2 rijstroken. Dit zijn echter geen echte snelwegen, maar reguliere dubbelbaans wegen met kruispunten of rotondes. Rond 2010 is het deel tussen Berrouaghia en Seghouane verdubbeld naar 2x2 rijstroken. Rond 2015 opende ook een rondweg van Seghouane. In het zuiden van Algiers was een 2x2-weg tussen de Rocade en de A1, de omgeving daarvan is vanaf 2002 volgebouwd waardoor dit deel een stedelijk (en substandaard) karakter heeft gekregen.
Het deel tussen Chiffe bij Blida en Boughezoul is opgewaardeerd als de Autoroute Nord-Sud. Op 27 april 2016 openden hiervan de eerste twee delen, een 2 kilometer lang deel bij Chiffa en een 23 kilometer lang deel tussen Ksar el Boukhari en Boughezoul. Ook opende op 27 april 2016 een rondweg van 7 kilometer rond Hassi Bahbah en 24 kilometer bij Bellil in de Sahara. Dit deel is een autosnelweg. Dit was het eerste stuk autosnelweg in de Sahara in Algerije.[2]
In 2010 is de weg tussen Hassi Bahbah en Djelfa verdubbeld naar 2x2 rijstroken. In 2018 is de weg ook tussen Boughezoul en Hassi Babah verdubbeld,
De weg is tussen Laghouat en Ghardaïa integraal naar 2x2 rijstroken verbreed. Al voor 2010 zijn de invalswegen van beide steden verdubbeld, in de periode 2014-2017 is het gehele traject verdubbeld door de woestijn. Bij Berriane was toen ook al een rondweg aangelegd, die echter rotondes aan beide uiteinden had. Op 17 oktober 2023 zijn deze rotondes omgevormd tot ongelijkvloerse aansluitingen.[3]
In de periode 2020-2023 is de weg ook tussen Djelfa en Laghouat naar 2x2 rijstroken verbreed. Hiermee waren er minimaal 2x2 rijstroken vanaf Algiers tot Ghardaïa, een afstand van 620 kilometer.
Referenties
- ↑ REVIEW OF THE IMPLEMENTATION STATUS OF THE TRANS AFRICAN HIGHWAYS AND THE MISSING LINKS, VOLUME 2: DESCRIPTION OF CORRIDORS | afdb.org
- ↑ M. Abdelkader Ouali, ministre des travaux publics : « Mobiliser le potentiel national » | elmoudjahid.com
- ↑ Ghardaïa : Mise en service d’un échangeur sur le tronçon de la RN1 | elwata-dz.com
Routes nationales in Algerije |
---|
N1 • N2 • N3 • N4 • N5 • N6 • N7 • N8 • N9 • N10 • N11 • N12 • N13 • N14 • N15 • N16 • 17 • N18 • N19 • N20 • N21 • N22 • N23 • N24 • N25 • N26 • N27 • N28 • N29 • N30 • N31 • N32 • N33 • N34 • N35 • N36 • N37 • N38 • N40 • N41 • N42 • N43 • N44 • N45 • N46 • N47 • N48 • N49 • N50 • N51 • N52 • N53 • N54 • N55 • N56 • N60 • N61 • N62 • N63 • N64 • N65 • N66 • N67 • N68 • N69 • N70 • N71 • N72 • N73 • N74 • N75 • N76 • N77 • N78 • N79 • N80 • N81 • N82 • N83 • N84 • N85 • N86 • N87 • N88 • N89 • N90 • N91 • N92 • N93 • N94 • N95 • N96 • N97 • N98 • N99 • N100 • N101 • N102 • N103 • N104 • N105 • N106 • N107 • N108 • N109 • N110 • N111 • N118 • N119 • N120 • N121 • N122
|