N1 (Centraal-Afrikaanse Republiek)

	RN1
Begin	Bangui
Einde	Békoro (TCH
Lengte	498 km
Route Bangui Vange Bossembélé Bossangoa

De N1 of RN1 is een route nationale in de Centraal-Afrikaanse Republiek. De weg verloopt vanaf de hoofdstad Bangui tot aan de grens met Tsjaad nabij Békoro. De weg is 498 kilometer lang.

Routebeschrijving

De weg begint in het centrum van de hoofdstad Bangui, nabij de rivier de Ubangi die de grens met de Democratische Republiek Congo vormt. Ter plekke is geen brug. In Bangui is de N1 een enkelbaans geasfalteerde weg. Aan de rand van Bangui splitst de N2 af, die naar het oosten van het land loopt. De weg voert dan noordwestwaarts over de vlakke savanne waarna men na zo'n 140 kilometer het plaatsje Bossembélé bereikt, waar de N3 afsplitst naar het westen. De weg is tussen Bangui en Bossembélé geasfalteerd.

De weg voert vanuit Bossembélé noordwaarts, dit deel is onverhard. Het typische landschap is vlak tot glooiend met ondiepe rivierbeddingen waar grotere bomen groeien, elders is vooral sprake van struikgewas en lage bebossing. De zandweg is slecht uitgebouwd en smal. Na een kleine 150 kilometer bereikt men het plaatsje Bossangoa. Hier is een brug over de rivier de Ouham. Ook in Bossangoa is de weg een zandweg.

Ten noorden van Bossangoa buigt de weg wat naar het noordwesten af. Er volgt dan nog bijna 200 kilometer zandweg voordat men de grens met Tsjaad bereikt. Het glooiende savanne-landschap houdt ook hier aan, dat naar het noorden toe droger wordt. Men bereikt dan de grens met Tsjaad, waarbij de grensovergang informeel is. Aan Tsjadische zijde verloopt de weg als onverharde weg verder naar N'Djamena.

Geschiedenis

De N1 is in theorie de hoofdweg van Bangui naar N'Djamena, de hoofdstad van Tsjaad. Het grootste deel van de weg is echter een zandweg, vaak slecht begaanbaar. Alleen de eerste pakweg 150 kilometer van Bangui tot Bossembélé is geasfalteerd. Dit is eind jaren '70 voor het eerst geasfalteerd met hulp van de World Bank. Het project werd in 1978 aanbesteed. Het doel van het asfalteren van de N1 in die tijd was het verbeteren van de import en export van het land via de haven van Douala in Kameroen, in combinatie met de N3. Voordat de weg werd geasfalteerd werd slechts 20% van de export van het land via Douala geëxporteerd, de verwachting was destijds dat dit kon oplopen tot 50% in 1995. Conflicten en geldgebrek hebben er echter voor gezorgd dat de N1-N3 verbinding naar Kameroen pas in 2020 volledig geasfalteerd was.