N1 (Zuid-Afrika)
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| N1 | |||
| Begin | Cape Town | ||
| Einde | Beit Bridge | ||
| Lengte | 1.929 km | ||
| |||
De N1 is een national road in Zuid-Afrika. De weg vormt een zeer lange oost-westroute vanaf Cape Town via Johannesburg en Pretoria naar de grens met Zimbabwe bij Beit Bridge. De N1 is de belangrijkste weg van het land en is vaak met 2x2 rijstroken uitgevoerd. De N1 kent verschillende snelwegtrajecten, namelijk in Cape Town, rond Bloemfontein, bij Kroonstad, en een lang stuk door de agglomeratie Johannesburg-Pretoria. De snelwegdelen zijn respectievelijk 84, 54, 10 en 267 kilometer lang, met een totale snelweglengte van 415 kilometer. De lengte van de gehele N1 bedraagt 1.929 kilometer.
Routebeschrijving
Western Cape
De N1 begint in het centrum van Cape Town, bij de beroemde nutteloze viaducten die ooit een verlenging hadden moeten zijn. Dit stuk snelweg telt 2x3 rijstroken, waarna vrijwel direct de N2 als snelweg afslaat naar de zuidelijke voorsteden. De N1 telt dan 2x4 rijstroken en voert door het havengebied van Cape Town. In het oosten van Cape Town volgt het knooppunt met de M5, een korte noord-zuidsnelweg door Cape Town. De 2x4-snelweg bedient dan de oostelijke voorsteden, waarna een klaverblad met de N7 en M7 volgt, de snelweg naar het noorden. Hierna telt de snelweg 2x3 rijstroken en voert nog een flink stuk door bebouwd gebied, met voorsteden. Bij de voorstad Durbanville sluit de R300 aan, de oostelijke bypass van de agglomeratie Cape Town. Een kleine 10 kilometer oostelijker verlaat men het stedelijk gebied, en versmalt de snelweg naar 2x2 rijstroken.
De snelweg voert dan tot aan Paarl door vlak gebied, waarna men in een woest berggebied komt, met toppen tot bijna 2.000 meter hoogte. Via de Haguenottunnel, die 3,9 kilometer lang is, steekt men het gebergte door. Vlak voor Worcester eindigt de snelweg, en gaat de N1 als 2x2-weg verder. Na Worcester versmalt de weg naar 1x2 rijstroken, en doorkruist men opnieuw een gebergte. Vanaf De Doorns maken de groene landbouwdalen plaats voor een kale rotswoestijn. Dit is één van de meest desolate stukken van de N1 in Zuid-Afrika, die oostelijker wat naar het noordoosten afbuigt. Er liggen maar weinig plaatsen in dit gebied. Bij Beaufort West kruist men de N12, waarna op ruim 1.100 meter hoogte de grens met Northern Cape volgt.
Northern Cape
De N1 voert door het zuidoosten van Northern Cape, door een afgelegen woestijngebied, zonder grote steden op de route. De weg verloopt nog een stukje door Western Cape, en kruist bij Hanover de N10. Bij Colesburg sluit de N9 aan. De N1 is door Northern Cape enkelbaans, en kent lange rechte stukken door het desolate landschap. Even ten noordoosten van Colesburg volgt de grens met Free State.
Free State
De weg voert een flink eind naar het noordoosten, en na circa 190 kilometer bereikt men de stad Bloemfontein, de eerst grote stad vanaf Cape Town. De regio telt 650.000 inwoners, en de N1 vormt een bypass snelweg langs Bloemfontein, met 2x2 rijstroken. De snelweg bedient de westzijde van de stad, en kruist de N6 en N8. De snelweg loopt na Bloemfontein nog circa 30 kilometer verder door. De weg gaat daarna nog een stukje met 2x2 rijstroken verder, maar versmalt dan naar enkelbaans. Er liggen wat kleine stadjes zoals Winburg en Ventersburg op de route, waarna men het stadje Kroonstad bereikt, waar de N1 over 10 kilometer als een 2x2 snelweg is uitgevoerd. Het landschap verandert in Free State van rotswoestijn naar prairies en uiteindelijk naar landbouwvelden. Vlak voor de grens met Gauteng wordt de N1 weer een snelweg.
Gauteng
De route door Gauteng is volledig als snelweg uitgebouwd, en is gecentreerd rond de steden Johannesburg en Pretoria. De eerste 70 kilometer telt 2x2 rijstroken en voert door landbouwgebieden, waarna geleidelijk enkele voorsteden van Johannesburg op de route opdoemen. De N1 voert langs het oosten van Soweto, en kent een korte dubbelnummering met de N12. Dit stuk snelweg telt 2x4 rijstroken. De N1 vormt de 2x4 westelijke bypass van Johannesburg, en bedient voorsteden als Roodepoort, Randburg en Sandton. Het noordelijk deel van de rondweg telt eveneens 2x4 rijstroken.
Ten noorden van Johannesburg kruist men de N3, de oostelijke bypass van Johannesburg, en de M1, de snelweg naar het centrum. De snelweg telt dan 2x5 rijstroken en voert langs de bedrijvigheid van Midrand. Halverwege Johannesburg en Pretoria kruist men de N14, waarna de N1 de oostelijke bypass van Pretoria vormt. Ook dit deel telt 2x5 rijstroken. Ter hoogte van Pretoria kruist men de N4, de snelweg naar Maputo. De N1 en N4 zijn een stukje dubbelgenummerd met 2x4 rijstroken, waarna de N4 westwaarts loopt richting Rustenburg. Ten noorden van Pretoria loopt de snelweg nog 100 kilometer verder tot in Limpopo.
Limpopo
Ter hoogte van Modimolle in het zuiden van Limpopo eindigt de snelweg, en voert de N1 noordoostwaarts naar Polokwane. De weg houdt doorlopend 2+2 rijstroken. Het landschap verandert hier van prairies naar woestijn, met name ten noorden van Polokwane. Hier versmalt de weg dan ook weer voor het eerst sinds een betrekkelijk grote afstand naar 1x2 rijstroken. Bij Louis Trichardt komt men nog door een gebergte, maar het grootste deel van de N1 in Limpopo voert door vlak gebied. Musina is de laatste plaats voor de grens met Zimbabwe, die bij Beit Bridge volgt. Aan Zimbabwaanse zijde gaat de R1 verder naar Harare.
Geschiedenis
Wegnummergeschiedenis
In de oorspronkelijke wegnummering van Zuid-Afrika was de weg als de Highway 9 genummerd tussen Cape Town en Colesberg en de Highway 1 tussen Colesberg, Johannesburg en de grens met Rhodesië bij Beit Bridge. De oorspronkelijke Highway 1 verliep ook vanuit Cape Town, maar dan langs de kust via George, Willowmore en Aberdeen.
Aanleg van de weg
In 1935 werd de National Road Act aangenomen, waarin een National Road Fund werd opgericht. Dit voorzag in de financiering van de wegenbouw in Zuid-Afrika. Eén van de eerste wegen die werd aangelegd was de N1 door de Du Toit’s Kloof Pass tussen Paarl en Worcester, die werd aangelegd door Italiaanse krijgsgevangenen. Deze weg kwam in 1951 gereed.[1] De weg werd in de jaren '50 in een zeer hoog tempo als verharde weg aangelegd en was in 1959 al doorgaand geasfalteerd vanaf Cape Town tot de grens met Rhodesië bij Beit Bridge.
Vanaf de jaren '60 is de N1 vaak over een nieuw tracé gebouwd, zodat het oude en nieuwe tracé parallel aan elkaar lopen, zoals tussen Bloemfontein en Johannesburg, en delen van de route ten noorden van Pretoria. De oude route is veelal als de R101 genummerd. De Huguenot Tunnel opende in 1988 voor het verkeer.
Op 19 augustus 2022 opende de enkelbaans, ongelijkvloerse bypass van Musina nabij de grens met Zimbabwe voor het verkeer.[2]
Geschiedenis van de autosnelwegen
Op 26 april 1968 opende de autosnelweg tussen Johannesburg en Pretoria voor het verkeer.[3] Deze autosnelweg heet ook wel de Ben Schoeman Freeway en is vernoemd naar de minister van transport. De autosnelwegtrajecten als onderdeel van de ringweg van Johannesburg is in de jaren '70 opengesteld voor het verkeer, de westring opende in 1975. De meeste andere delen zijn wat nieuwer.
Het 35 kilometer lange snelwegtraject van Cape Town naar Paarl is tussen 1968 en 1973 aangelegd.[4]
In 2010 is de N1 langs de westkant van Johannesburg van 2x3 naar 2x4 rijstroken verbreed. Tussen Johannesburg en Pretoria is de snelweg van 2x3 naar 2x4-2x5 rijstroken verbreed. Sinds 2013 wordt tol geheven op de N1.
Omstreeks 2019 is de bypass van Polokwane verbreed naar 2x2 rijstroken met ongelijkvloerse aansluitingen, dit is feitelijk een freeway geworden.
Tol
De N1 heeft een open tolsysteem. In de regio Western Cape hoeft alleen voor de Huguenot Tunnel tol betaald te worden. De rest van de toldelen ligt voornamelijk in Gauteng. De tol voor de gehele route gecombineerd bedraagt circa 280 Rand. Opgemerkt wordt dat ook enkelbaans delen ten noorden van Pretoria, in de regio Limpopo, ook tolweg zijn. Er zijn drie tolstations op de niet-snelwegdelen ten noorden van Pretoria.
Referenties
 National Roads & Freeways in Zuid-Afrika
|
|---|
|
National Roads: N1 • N2 • N3 • N4 • N5 • N6 • N7 • N8 • N9 • N10 • N11 • N12 • N14 • N17 • N18 Johannesburg: R21 • R24 • R59 • R80 • M1 • M2 Cape Town: M3 • M5 • M7 • R300 Durban: M4 |