N24 (België)
N24 | |||
Begin | Brussel | ||
Einde | Brussel | ||
Lengte | 5,4 km | ||
|
De N24 is een gewestweg in België. De weg loopt van de kleine ring van Brussel naar de R22. De weg heeft 2x2 rijstroken en heeft een lengte van ruim 5 kilometer. De weg is net zoals alle andere gewestwegen in Brussel niet bewegwijzerd.
Routebeschrijving
De N24 begint bij het Poelaertplein bij het Paleis van Justitie in Brussel. De weg loopt daarna via de Stefaniatunnel onder de R20 door om vervolgens weer op maaiveld uit te komen op de Louizalaan in de wijk Elsene. Na de tunnel volgt een afrit naar het Baljuwplein en de N242. Daarna gaat de weg middels de Baljuwtunnel onder het Baljuwplein door. Daarna volgt een afrit naar Vleurgat en de N293. De weg kruist deze weg middels de Vleurgattunnel. Daarna verlaat men de Louizalaan en loopt de weg langs de Adbij ter Kameren. Daar sluit de R21 op de weg aan. De weg loopt vervolgens langs het Terkamerenbos onder de naam Franklin Rooseveltlaan. Deze eindigt met een vloeiende overgang in de R22.
N24a
De N24a is een zijtak van de N24. De zijtak loopt deels over de bovengrondse Louizalaan.
N24b
De N24b is een zijtak van de N24. De zijtak loopt deels over de bovengrondse Louizalaan en heeft een lengte van ruim 350 meter.
N24c
De N24c is een zijtak van de N24. De zijtak loopt over de Legrandlaan en heeft een lengte van 350 meter.
Geschiedenis
De Louizalaan is geen oude uitvalsweg van Brussel; verkeer verliet de stad hetzij via de Naamsepoort naar Elsene en de huidige N4 hetzij via de Hallepoort naar Sint Gilles en Waterloo. In 1839 ontstond het plan voor een stadsuitbreiding tussen beide poorten in. Pas in 1859 werd het definitieve project goedgekeurd, waar de Louizalaan als verbinding tussen de Brusselse vijfhoek en het Ter Kamerenbos onderdeel van was. Rond 1860 was deze gereed. De weg werd vernoemd naar Louise-Marie, de eerste koningin van België.[1] Het vervolg voorbij de Louizalaan, de huidige Franklin Rooseveltlaan, ontstond pas vanaf ongeveer 1910. De wijk Solbos werd ontwikkeld in samenhang met de Wereldtentoonstelling van 1910. De Franklin Rooseveltlaan werd echter pas na de Eerste Wereldoorlog aangelegd. De weg heette oorspronkelijk Natiënlaan en werd in 1945 hernoemd in Franklin Rooseveltlaan.[2]
Eind jaren 50 is men begonnen met het ongelijkvloers maken van enkele punten. In 1957 opende de Stefaniatunnel voor het verkeer. In 1963 opende de Baljuwtunnel voor het verkeer en een jaar later de Vleurgattunnel.
Wegnummergeschiedenis[3]
Voor de hernummering van 1985 was de N24 toegekend aan een noord-zuidverbinding tussen de Nederlandse grens bij Strijbeek en Hasselt en had een lengte van ongeveer 91 kilometer. De N24 volgde de route van de huidige N14 (grens NL-Hoogstraten), N124 (Hoogstraten-Turnhout), N18 (Turnhout-Leopoldsburg), N72 (Leopoldsburg-Zonhoven) en de N74-N715 (Zonhoven-Hasselt). Tussen de Nederlandse grens en Hoogstraten was de N24 dubbelgenummerd met de N51, tussen Leopoldsburg en Beringen met de N21 en het laatste deel tussen Zonhoven en Hasselt was dubbelgenummerd met de N15.
Externe links
Referenties
- ↑ L’avenue Louise et les rues adjacentes.
- ↑ De Franklin Rooseveltlaan en de wijk Solbosch.
- ↑ Michelinkaart N°204 & 212 ed. 1980 & 1985