Nova Scotia
| |
|---|---|
| |
| Hoofdstad | Halifax |
| Grootste stad | Halifax |
| Oppervlakte | 55.283 km² |
| Inwonertal | 1.007.000 |
| Lengte snelwegennet | 408 km[1] |
| Eerste snelweg | ~1970 |
| Afkorting | NS |
Nova Scotia is een provincie van Canada, gelegen in het uiterste oosten van het land. De provincie heeft een oppervlakte van ruim 55.000 km², ongeveer anderhalf keer zo groot als Nederland. De provincie telt 1 miljoen inwoners[2] en de hoofdstad en grootste stad is Halifax.
Inleiding
Nova Scotia is één van de "maritime provinces" van Canada en wordt grotendeels omringd door de Atlantische Oceaan. De provincie bestaat uit een groot schiereiland, het grote Cap Breton Island en talloze andere eilanden. Naar het noordwesten ligt de Bay of Fundy en naar het noorden de Gulf of Saint Lawrence. Een groot deel van de provincie ligt onbeschut in de Atlantische Oceaan. De provincie heeft een korte landsgrens met New Brunswick. Naar het noorden ligt Prince Edward Island, naar het noordoosten ligt Newfoundland and Labrador. Nova Scotia is heuvelachtig, bebost en kent veel meren. De hoofdstad Halifax ligt centraal op het schiereiland. Dit is ook het grootste stedelijke gebied. Andere grote steden zijn er niet, alhoewel Amherst, Truro en Sydney nog van enig belang zijn. Nova Scotia heeft geen uitgesproken zeeklimaat, zoals verwacht zou mogen worden op basis van de ligging. Het klimaat is grotendeels continentaal, waarvan de extremen wel gematigd worden door de aanwezigheid van de Atlantische Oceaan. Nova Scotia kent vrij warme zomers, mede doordat het zeewater opwarmt omdat de zee ondiep is. Tegelijkertijd is er grote ijsaangroei aan de noordkust, waardoor Nova Scotia in de winter nog vrij koud is.
Wegennet
Nova Scotia heeft 3,5% van de totale weglengte in Canada, met 27.118 kilometer weg in 2016.[3] De provincie heeft niet een heel erg uitgebreid wegennet en de bevolkingsdichtheid is buiten de grotere steden ook laag. Het hoofdwegennet wordt gevormd door de zogenaamde "100-series Highways". Dit zijn veelal goed uitgebouwde wegen, waarvan 363 kilometer een snelweg is, en een nog groter aandeel uit ongelijkvloerse 1x2 of 2+1-wegen bestaat. De hoofdroute van de Trans-Canada Highway loopt door Nova Scotia, gevormd door de Highway 104 en de Highway 105. Een aftakking van de Trans-Canada Highway die over Prince Edward Island loopt komt bij New Glasgow in Nova Scotia weer op de Trans-Canada Highway in Nova Scotia uit. De Highway 104 is ook de langste ononderbroken snelweg, vanaf de grens met New Brunswick tot New Glasgow. De Highway 102 is met 100 kilometer lengte de tweede langste snelweg, en tevens de langste 100-series Highway die volledig een snelweg is van Halifax tot Truro. De Highway 102 en Highway 103 zijn kortere snelwegen in de regio Halifax, en gaan verder als ongelijkvloerse 1x2 of 2+1-wegen naar Yarmouth aan de westkust. De Highway 111 vormt een onvolledige ringweg rond Halifax, en de Highway 118 verbindt Halifax met de luchthaven.
| Freeways in Nova Scotia |
|---|
|
Highway 101 • Highway 102 • Highway 103 • Highway 104 • Highway 111 • Highway 118 • Highway 125 |
Geschiedenis
De meeste snelwegen zijn vanaf de jaren 70 aangelegd. Wanneer de eerste snelweg in Nova Scotia is aangelegd is niet exact duidelijk, maar een deel van de Highway 111 rond Halifax opende in 1970 en is waarschijnlijk de eerste. De wegenbouw duurde relatief kort. Sinds de jaren 90 zijn er geen nieuwe snelwegen meer geopend in Nova Scotia. Wel zijn bestaande super two highways verdubbeld naar een freeway.
Toekomst
Er zijn plannen om Highway 100-series verder uit te bouwen naar 2x2 snelwegen. De meeste plannen gaan niet verder dan wensen, en zijn nog weinig concreet. Men is voornemens om de verdubbeling te versnellen door middel van tolheffing. De kosten om delen van de Highways 101, 104 & 107 te verdubbelen worden geschat op $ 2,2 miljard.[4]
Tolwegen
Er zijn twee tolwegen in Nova Scotia, namelijk een brug in Halifax (onderdeel van de Highway 111) en een deel van de Highway 104 tussen Oxford en Truro over Cobequid Pass.[5]
Verkeersintensiteiten
De verkeersintensiteiten in Nova Scotia zijn laag en er is amper filevorming. Het drukste punt ligt op een 2x4 rijstroken tellend stuk van de Highway 118 bij Dartmouth met 64.000 voertuigen per etmaal. De meeste andere snelwegen tellen minder dan 40.000 voertuigen. Sommige trajecten tellen amper 10.000 voertuigen, met name delen van de Highway 104. Op ongelijkvloerse 2+1-wegen liggen de intensiteiten vaak tussen 6.000 en 10.000 voertuigen.
Referenties
 Provincies en territoria van Canada
|
|---|
|
provincies: Alberta • British Columbia • Manitoba • New Brunswick • Newfoundland and Labrador • Nova Scotia • Ontario • Prince Edward Island • Québec • Saskatchewan territoria: Northwest Territories • Nunavut • Yukon |