Ken-O Expressway (Japan)
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| C4 | |||
| Begin | Yokohama | ||
| Einde | Kisarazu | ||
| Lengte | 282 km | ||
| |||
De Ken-Ō Expressway (Japans: 圏央道 / 首都圏中央連絡自動車道 Shuto-ken Chūō Renraku Jidōsha-dō, letterlijk de Tokyo Metropolitan Ring Expressway), genummerd als de C4, is een expressway in Japan. De route vormt een ringweg om Tokyo en moet 282 kilometer lang worden. Het is de vierde snelwegring van Tokyo, en de route loopt doorgaans op 40 tot 60 kilometer van het centrum door vooral voorstedelijk gebied. De snelweg begint aan de Bayshore Route van de Shuto Expressway en loopt dan met de klok mee door Yokohama, Atsugi, Hachioji, Saitama, Narita en Ichihara naar Kisarazu. De Tokyo Bay Aqua Line vormt de verbinding tussen het begin en einde van beide snelwegen, zodoende een volledige ring vormend. Momenteel is 264 kilometer opengesteld.
Routebeschrijving
De Ken-O Expressway begint in Fujisawa, ten zuidwesten van Yokohama. De snelweg ligt hier in het verlengde van de National Highway 1 en vormt de bypass van de steden Fujisawa en Chigasaki. Het eerste deel loopt westwaarts. In het zuiden van Samukawa slaat de snelweg naar het noorden af en loopt dan langs de rivier de Sagami. De snelweg loopt op viaducten, langs Samukawa deels dubbeldeks. Men bereikt dan de grote voorstad Ebina, waar men twee snelwegen kruist, eerst de Shin Tomei Expressway en daarna oude Tomei Expressway.
Na Ebina kruist de Ken-O Expressway de rivier de Sagami en loopt dan over de westoever ervan. Dit deel loopt door wat minder dichtbebouwd gebied, door de voorstad Atsugi. Daarna passeert de snelweg door de rand van de regio Tokyo, door een gebied met lage bergen. Dit traject kent een aantal tunnels. De snelweg passeert door het westen van de grote voorstad Sagamihara en kent een aantal complexe knooppunten die in smalle dalen tussen de tunnels liggen, met een groot aantal viaducten en flyovers. Ook kruist men de Chuo Expressway.
Men passeert daarna door de voorstad Hachioji. Dit deel kent ook een aantal tunnels. Door de bergruggen is dit niet één aaneengesloten bebouwd gebied. In de voorstad Ome ligt een dubbeldeks tunnel. De snelweg slingert daarna door een hele serie voorsteden ten noordwesten van Tokyo, met diverse korte tunnels. In de voorstad Tsurugashima kruist men de Kan-etsu Expressway. De Ken-O Expressway buigt hierna ook naar het oosten af, om ten noorden van Tokyo langs te lopen.
De passage langs de noordrand van Tokyo voert door minder dichtbebouwd gebied. Er is nog veel platteland met verspreide bebouwing, afgewisseld door enkele grotere voorsteden zoals Sakado en Okegawa. In Okegawa ligt ook een landtunnel. Daarna voert een lang stuk op viaducten door agrarisch gebied. In de noordelijke voorstad Kuki kruist men de Tohoku Expressway. De snelweg voert dan rond Sashima, dit deel loopt op 50 kilometer afstand van het centrum van Tokyo. De snelweg buigt hierna ook naar het zuidoosten af en passeert door een afwisseling van voorsteden en dichtbevolkt platteland. Tevens kruist men enkele rivieren ten westen van Tsukuba. De snelweg loopt ten zuiden van Tsukuba langs en kruist dan de Joban Expressway.
Langs de oostrand van de agglomeratie Tokyo liggen minder voorsteden, dit deel van de Ken-O Expressway is deels een super two, met één rijstrook per richting. De snelweg voert hier voornamelijk door platteland met verspreide bebouwing en dorpen. De weg passeert langs Inashiki en loopt ten oosten van de luchthaven Narita langs, waar men de Higashi-Kanto Expressway kruist. De Ken-O Expressway buigt daarna naar het zuidwesten af en loopt over het schiereiland. Dit deel loopt over het binnenland, terwijl de kustregio juist het meest verstedelijkt is. Naar het westen ligt de grote stad Chiba. Ook dit deel van de Ken-O Expressway is daarom grotendeels een super two. De snelweg eindigt daarna bij Kisarazu op de Tateyama Expressway. In het verlengde ligt de Tokyo Bay Aqua Line.
Geschiedenis
Voor de openstelling van de Ken-O Expressway kwam het verkeer vanaf de diverse expressways naar andere landsdelen uit in Tokyo. De national highway 16 is een ringweg van de regio Tokyo, maar is beperkt hoogwaardig uitgebouwd en minder geschikt voor doorgaand verkeer. Het verkeer vanaf de national expressways maakte in eerste instantie gebruik van het snelwegennet rond het centrum van Tokyo, later van de onvolledige Tokyo-Gaikan Expressway. De belangrijkste doorgaande verbindingen, vanaf de Chuo Expressway en Tomei Expressway richting de Tohoku Expressway, moest lange tijd over de Inner Circular Route van de Shuto Expressway en later via de Central Circular Route. Verkeer maakte in de praktijk vaak gebruik van het onderliggend wegennet om congestie in Tokyo te vermijden. In 1987 werd besloten een geïntegreerde expressway rond Tokyo aan te leggen voor intersuburbaan en doorgaand verkeer. Sinds 1993 is de weg als de national highway 468 genummerd.
In 1988 opende het eerste gedeelte van de Ken-O Expressway bij Fujisawa. In 1998 opende een gedeelte bij Togane ten oosten van Chiba. In 2003 opende een traject bij Tsukuba ten noordoosten van Tokyo. In 2007 opende een gedeelte bij Kisarazu in het zuiden. In 2008 openden ook delen, zoals bij Hachioji en Kawashima. In 2013 opende een lang deel van 43 kilometer ten zuidoosten van Tokyo tussen Togane en Kisarazu. Tevens openden enkele korte delen ten westen van Tokyo. In 2014 opende het laatste deel aan de westkant van Tokyo en in 2015 het laatste deel ten zuidwesten van Tokyo in Samukawa.
Op 26 februari 2017 opende een belangrijke ontbrekende schakel van 28,5 kilometer tussen Sakai en Tsukuba, ten noorden van Tokyo.[1] Hiermee was het voor het eerst mogelijk voor doorgaand verkeer om de agglomeratie Tokyo grootschalig te vermijden via de Ken-O Expressway, aangezien de toen opengestelde Ken-O Expressway maar liefst zes belangrijke expressways naar andere landsdelen verbond.
Het in 2015 en 2017 opengestelde traject van de Ken-O Expressway ten noorden van Tokyo is al snel verdubbeld naar 2x2 rijstroken. Op 31 maart 2023 opende 8,5 kilometer tussen Kuki Shiraoka JCT en Satte IC en 9,1 kilometer tussen Sakai Koga IC en Bando IC met 2x2 rijstroken.
Openstellingsgeschiedenis
| Van | Naar | Lengte | Datum |
|---|---|---|---|
| Fujisawa IC | Chigasaki IC | 5 km | 30-03-1988 |
| Ome IC | Tsurugashima JCT | 19 km | 26-03-1996 |
| Togane JCT | Matsuo Yokoshiba IC | 15 km | 30-03-1998 |
| Hinode IC | Ome IC | 10 km | 29-03-2002 |
| Tsukuba JCT | Tsukuba-Ushiku IC | 2 km | 29-03-2003 |
| Akiruno IC | Hinode IC | 2 km | 21-03-2005 |
| Tsukuba-Ushiku IC | Ami-higashi IC | 12 km | 10-03-2007 |
| Kisaruzu IC | Kisaruzu JCT | 7 km | 21-03-2007 |
| Hachioji JCT | Akiruno IC | 10 km | 23-06-2007 |
| Tsurugashima JCT | Kawashima IC | 8 km | 29-03-2008 |
| Ami-higashi IC | Inashiki IC | 6 km | 21-03-2009 |
| Ebina JCT | Ebina-minami IC | 2 km | 27-02-2010 |
| Kawashima IC | Okegawa-kita | 6 km | 28-03-2010 |
| Tsukuba-chuo IC | Tsukuba JCT | 4 km | 24-04-2010 |
| Shobu-Shiraoka IC | Kuki Shiraoka JCT | 3 km | 29-05-2011 |
| Ebina IC | Ebina JCT | 2 km | 27-02-2012 |
| Hachioji JCT | Hachioji-Takao IC | 2 km | 25-03-2012 |
| Aikawa-Sagamihara IC | Ebina IC | 10 km | 30-03-2013 |
| Chigasaki IC | Samukawa-kita IC | 5 km | 14-04-2013 |
| Togane IC | Kisarazu-higashi IC | 43 km | 27-04-2013 |
| Inashiki IC | Kozaki IC | 11 km | 12-04-2014 |
| Aikawa-Sagamihara IC | Hachioji-Takao IC | 15 km | 28-06-2014 |
| Samukawa-kita IC | Ebina JCT | 4 km | 08-03-2015 |
| Kuki Shiraoka JCT | Sakai Koga IC | 20 km | 29-03-2015 |
| Kozaki IC | Daiei JCT | 10 km | 07-06-2015 |
| Okegawa-Kitamoto IC | Shiraoka-Shobu IC | 11 km | 31-10-2015 |
| Sakai IC | Tsukuba-Chuo IC | 28 km | 26-02-2017 |
Toekomst
De snelweg kent enkele tunnels die tijd kosten om aan te leggen. In 2025 moet de snelweg grotendeels voltooid zijn.
Yokohama
Aan de zuidwestkant van Yokohama is een 8,9 kilometer lang nieuw tracé in aanleg, voor 70% ondergronds. Deze zuidelijke ringweg (Japans: 横浜環状南線) zal de Ken-O Expressway met de Yokohama-Yokosuka Expressway en de Bayshore Route van de Shuto Expressway verbinden. Dit deel moet medio 2025 opengesteld worden.[2]
Chiba
Op termijn moet het deel langs de oostzijde van Narita Airport aangelegd worden. Een openstelling van het 18 kilometer lange deel tussen Daiei JCT en Matsuo Yokoshiba IC wordt medio 2024 verwacht.
Tokyo Bay
Het is voorlopig niet gepland om het zuidelijke deel van de Ken-O Expressway aan te leggen over een tweede verbinding onder de Tokyo Bay tussen Kisarazu en Yokohama. Deze verbinding verloopt via de Tokyo Bay-Aqua Line en de Bayshore Route en is 54 kilometer lang. Een directe verbinding van Kisarazu naar Yokohama zou 20 kilometer korter zijn.
Maximumsnelheid
De maximumsnelheid ligt veelal op 80 km/h op de delen met 2x2 rijstroken en 70 km/h op de super two-delen aan de oostkant van de regio Tokyo. Tussen Kawashima en Shiraoka geldt 100 km/h.
Verkeersintensiteiten
In 2015 reden dagelijks 12.000 voertuigen bij Chigasaki ten westen van Yokohama, stijgend naar 66.000 voertuigen bij het Ebina Junction met de Tomei Expressway. Langs de westzijde van de regio Tokyo fluctueert de verkeersintensiteit tussen 50.000 en 60.000 voertuigen per dag, piekend op 61.000 voertuigen bij Tsurugashima. Dit daalt naar 15.000 tot 21.000 voertuigen oostelijk van het knooppunt met de Kan-etsu Expressway, de snelweg was toen nog niet voltooid. Tussen Shiraoka en Furukawa reden 7.000 tot 15.000 voertuigen per dag. Op het noordoostelijk deel vanaf de Joban Expressway bij Tsukuba rijden 25.000 voertuigen per dag, dalend naar 10.000 voertuigen bij Narita Airport. Daarna rijden 4.000 tot 11.000 voertuigen op het zuidoostelijk deel tot Kisarazu.
