Nauru

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Nauru - Naoero
Hoofdstad Yaren
Oppervlakte 21 km²
Inwonertal 11.000
Lengte wegennet 30 km
Lengte snelwegennet 0 km
Eerste snelweg nvt
Benaming snelweg nvt
Verkeer rijdt links
Nummerplaatcode NAU

Nauru is een eilandnatie in de zuidwestelijk Pacifische Oceaan, en is met 21 km² landoppervlak de kleinste eilandnatie ter wereld. Het land telt 11.000 inwoners en de hoofdstad is Yaren.

Inleiding

Geografie

Nauru bestaat uit slechts één eiland, dat ovaal van vorm is en 6 bij 4 kilometer meet. Het binnenland is heuvelachtig. De kust is bewoond, met een rij aan elkaar gegroeide dorpen. De luchthaven ligt aan de zuidkant van Nauru. De Command Ridge is met 71 meter het hoogste punt van het land. Er is weinig bos op Nauru, voornamelijk op de hellingen vanaf zee, maar het grootste deel van het binnenland is onbebost.

Nauru ligt in open oceaan, ver van grotere landmassa's. De Solomon Islands liggen 1.100 kilometer naar het zuidwesten, Tonga 1.200 kilometer naar het zuidoosten en de Marshall Islands en Micronesië naar het noorden en noordwesten.

Het eiland heeft een tropisch klimaat met veel neerslag. Het is het hele jaar door rond 31°C en er valt ruim 2.000 mm regen per jaar, waarbij van december tot februari de maandtotalen wat hoger liggen dan de rest van het jaar, maar er is geen sprake van een duidelijk droog seizoen.

Demografie

Het inwonertal van Nauru groeide geleidelijk van 2.000 tot 10.000 inwoners gedurende de 20e eeuw. Het inwonertal fluctueert sindsdien. Vanwege de beperkte landoppervlak is Nauru betrekkelijk dichtbevolkt, zeker als in ogenschouw wordt genomen dat het binnenland niet bebouwd is.

Ongeveer 60% van de bevolking is etnisch Nauruaan, een kwart komt van andere Pacifische eilanden en ongeveer 8% is Europees en 8% Chinees. De officiële talen zijn het Nauruees en het Engels. Het Nauruees wordt door vrijwel de gehele bevolking als moedertaal gesproken, terwijl het Engels vooral in formele setting wordt gebruikt.

Economie

De primaire grondstof in Nauru was fosfaat, dat op grote schaal ontgonnen werd wat tot een ecologische verwoesting van vrijwel het hele eiland behalve de kuststreek zorgde. De fosfaatmijnbouw begon in de jaren '80 te krimpen en speelt tegenwoordig nog maar een kleine rol. De fosfaatmijnbouw maakte Nauru per hoofd van de bevolking in de jaren '70 één van de rijkste landen ter wereld, maar nadat fosfaat was uitgeput daalden de inkomsten sterk.

Het eiland heeft geen andere grondstoffen en vrijwel alles moet geïmporteerd worden. Vrijwel de enige formele banen zijn bij de overheid van Nauru. Het toerisme speelt vrijwel geen rol op Nauru. Sinds 2001 wordt door Australië het Nauru Regional Processing Centre gebruikt, waar illegale immigranten naar Australië worden vastgehouden. Dit is een belangrijke bron van inkomsten voor Nauru, maar het centrum is in Australië omstreden en is meermaals gesloten geweest.

Geschiedenis

Nauru werd minstens 3.000 jaar geleden al door Micronesiërs bevolkt, maar er is weinig bekend over de prehistorie van het eiland. In 1798 was een Britse kapitein de eerste Europeaan die het eiland zag. In 1888 werd Nauru door Duitsland geannexeerd. In 1900 werd fosfaat ontdekt op het eiland, dat vanaf 1906 gewonnen begon te worden. In 1914 werd na de start van de Eerste Wereldoorlog het eiland ingenomen door Australië. Het werd vanaf 1919 als een Brits mandaatgebied bestuurd.

In 1942 werd het eiland bezet door Japan. Tijdens de geallieerde offensieven in het Pacifische gebied werd Nauru overgeslagen omdat het ver van andere eilanden ligt. Het werd pas op 13 september 1945 door de Australiërs bevrijd. Vanaf 1947 werd Nauru door Australië, Nieuw-Zeeland en het Verenigd Koninkrijk bestuurd, maar in de praktijk had Australië de macht in Nauru. De fosfaatmijnbouw heeft het landschap van Nauru grotendeels vernietigd, de situatie was zo ernstig dat in 1964 werd overwogen de gehele bevolking te evacueren naar een Australisch eiland. Dit plan ging echter niet door omdat de Nauruanen geen Australisch staatsburger wilden worden. Het land werd in 1968 formeel onafhankelijk.

Wegennet

Een weg op Nauru.

Nauru beschikt over 30 kilometer weg, dat voor 80% is verhard.[1] Er is één doorgaande weg in Nauru, namelijk een 24 kilometer lange rondweg om het eiland, die alle dorpen met elkaar verbindt, dit heet wel de Island Ring Road en is de primaire verbinding voor de Nauruaanse bevolking. Er loopt een ringweg rond de luchthaven van Yaren, maar de woonstraten en wegen naar de fosfaatmijnen in het binnenland zijn onverhard. Er zijn maar weinig voertuigen in Nauru vanwege de korte afstanden.

De wegen op Nauru zijn eind 19e eeuw onder Duits bestuur aangelegd. Vanwege de grote fosfaatinkomsten zijn de wegen in de jaren '70 gemoderniseerd. Er was tussen 1907 en 2011 een 4 kilometer lange spoorweg voor de fosfaatmijn.

Wegnummering

Er is geen wegnummering in Nauru.

Bewegwijzering

Er is geen bewegwijzering in Nauru.

Referenties

Wegen van Oceanië

AustraliëFijiKiribatiMarshall IslandsMicronesiëNauruNieuw-ZeelandPalauPapua New GuineaSamoaSolomon IslandsTongaTuvaluVanuatu

Amerikaans SamoaGuamHawaiiNorthern Mariana Islands, Frans-PolynesiëNieuw-CaledoniëWallis en Futuna, Cook IslandsNiuePitcairn IslandsTokelau