New Brunswick

Hoofdstad	Fredericton
Grootste stad	Moncton
Oppervlakte	72.908 km²
Inwonertal	800.000
Lengte snelwegennet	831 km
Eerste snelweg	1968
Afkorting	NB

New Brunswick (Frans: Nouveau-Brunswick) is een provincie in Canada, gelegen in het oosten van het land. De provincie heeft een oppervlakte van bijna 73.000 km² en is daarmee bijna twee maal zo groot als Nederland. De provincie heeft een inwonertal van 800.000. De hoofdstad is Fredericton, de grootste stad is Moncton.

Inleiding

New Brunswick is één van de zogenaamde "maritime provinces" van Canada en grenst in het noorden aan Québec, via een smalle landrug aan Nova Scotia en in het westen aan de Verenigde Staten, namelijk de staat Maine. Naar het oosten ligt de eilandprovincie Prince Edward Island. Naar het zuiden ligt de Bay of Fundy, naar het oosten de Gulf of Saint Lawrence. New Brunswick is dichtbebost, en de uitlopers van de Appalachian Mountains liggen in het noorden van de provincie. Mount Carleton is met 820 meter hoogte het hoogste punt. De belangrijkste rivier is de Saint John River. New Brunswick heeft een minder prominent zeeklimaat dan verwacht zou worden, en ligt enigszins beschut van de Atlantische Oceaan. De grootste stad is Moncton, andere grotere steden zijn de hoofdstad Fredericton en de stad Saint John. Van oudsher was Saint John de grootste stad van New Brunswick. Deze naam wordt niet afgekort naar St. John om verwarring met St. John's op Newfoundland te voorkomen.

New Brunswick is de enige officiële tweetalige provincie van Canada, zowel het Engels als het Frans heeft er een officiële status. Het Frans wordt hoofdzakelijk in het noorden en oosten gesproken, Engels in alle andere gebieden. New Brunswick is het centrum van de historische regio Acadia. New Brunswick is vernoemd naar het Duitse Braunschweig, via de Britse koning George III, die ook regeerde over het Kurfürstentum Hannover, dat formeel het Kurfürstentum Braunschweig-Lüneburg heette. Saint John was in 1785 de eerste incorporated stad in Canada.

Wegennet

De primaire wegen van New Brunswick.

De Highway 1 in Saint John.

New Brunswick heeft 3,6% van de totale weglengte in Canada, met 27.546 kilometer weg in 2016. Het wegennet van New Brunswick is relatief uitgebreid gezien het inwonertal. De meeste wegen liggen langs de randen van de provincie, in het binnenland zijn minder hoofdwegen. New Brunswick heeft circa 750 kilometer aan snelwegen. De Highway 2 is de langste en belangrijkste snelweg, en is geheel onderdeel van de Trans-Canada Highway in New Brunswick. De snelweg bedient tevens twee van de drie grootste steden van de provincie. De Highway 1 is de op één na belangrijkste snelweg, vanaf Saint John naar de Highway 2 bij Salisbury. Daarnaast zijn er een aantal kortere snelwegsegmenten, zoals de Highways 7 en 8 in Fredericton en de Highway 15 in Moncton. De Highway 95 is één van de weinige snelweggrensovergangen van Canada met de Verenigde Staten, en is een directe verlenging van de Interstate 95 in Maine. Benoemenswaardig is verder nog de 13 kilometer lange Confederation Bridge naar Prince Edward Island.

Wegbeheer

Department of Transportation and Infrastructure

De wegbeheerder van de provincie is het Department of Transportation and Infrastructure (DTI). Het huidige DTI bestaat sinds 2012. In 1855 werd de Board of Public Works opgericht, dat in 1912 werd omgevormd tot het Department of Public Works and Highways. In 1967 werden de taken opgedeeld tussen het Department of Public Works en het Department of Transportation, omdat in die periode veel projecten uitgevoerd werden om de infrastructuur van New Brunswick te verbeteren. In 2012 werden de Departments of Public Works en Transportation weer samengevoegd tot het huidige Department of Transportation and Infrastructure.

Het Department of Transportation and Infrastructure beheert 18.000 kilometer weg, 2.697 bruggen, 8 veerdiensten over rivieren en 5 veerdiensten over zee.

New Brunswick Highway Corporation

In 1995 werd de New Brunswick Highway Corporation opgericht om in een korte tijde de resterende hoofdroutes op te waarderen tot autosnelweg. Dit betrof de Fredericton – Moncton Highway (Highway 2), die in 2001 voltooid werd, de andere delen van de Trans-Canada Highway (Highway 2), die in 2007 voltooid werd, en het Route 1 Gateway Project, dat het westelijk deel van Highway 1 van Lepreau tot St. Stephen omvatte en in 2012 voltooid werd.

Geschiedenis

De Confederation Bridge naar Prince Edward Island.

Van oudsher is het wegennet van New Brunswick ontwikkeld langs de kust en rivieren. In de jaren '20 en '30 van de 20e eeuw werden de eerste wegverbeteringen uitgevoerd. Een fatsoenlijk wegennet gericht op doorgaand verkeer kwam pas na de Tweede Wereldoorlog tot ontwikkeling, toen de belangrijkste wegen (waaronder de Trans-Canada Highway) werden opgewaardeerd. In die tijd betrof dat upgrades naar enkelbaans wegen met gedeeltelijk ongelijkvloerse kruisingen.

New Brunswick had vanwege zijn rurale bevolking lange tijd weinig verkeer, pas met de groei van de drie grotere steden in de tweede helft van de 20e eeuw nam het verkeer toe. In 1941 was Saint John de eerste stad die de grens van 50.000 inwoners overschreed. New Brunswick heeft nooit een stad gekend met meer dan 100.000 inwoners. Daardoor was het verkeersaanbod tussen steden gering en had de provincie lange tijd nauwelijks dubbelbaans wegen. De eerste autosnelweg opende in 1968 toen de Saint John Harbour Bridge werd geopend, onderdeel van Highway 1.

De begin jaren '70 opengestelde Highway 15 van Moncton naar Shediac was de eerste buitenstedelijke autosnelweg in New Brunswick. Vanaf de jaren 70, en vooral in de jaren 80 en 90 zijn de Highways 1 en 2 verbreed naar 2x2 rijstroken. Dit ging in eerste instantie traag. In 1995 werd de New Brunswick Highway Corporation opgericht om de Highways 1 & 2 grootschalig te verdubbelen naar 2x2 rijstroken. Dit werden daarmee freeways. Deze projecten zijn in fases opgeleverd. In 2001 was de Highway 2 tussen Fredericton en Moncton volledig een autosnelweg. In 2007 kwam nagenoeg de gehele verdubbeling van de Highway 2 tussen de grens met Québec en Fredericton gereed en in 2012 opende het laatste stuk autosnelweg van de Highway 1 tussen St. Stephen en Saint John. Hiermee had New Brunswick twee langere autosnelwegen.

Wegnummering

De provinciale wegen zijn opgedeeld in drie wegklassen, die elk een eigen wegnummerkleur hebben.

• Arterial highways: genummerd van 1 t/m 95 en hebben een groen wegnummerschild. Er zijn 12 van deze routes. Het zijn deels autosnelwegen en andere belangrijke wegen.
• Collector highways: genummerd van 100 t/m 190 en hebben een blauw wegnummerschild. Deze vormen een groot deel van het onderliggend wegennet.
• Local highways: genummerd van 200 t/m 999 en hebben een zwart wegnummerschild. Deze vormen lokale verbindingen met weinig betekenis.

Daarnaast zijn er een aantal wegen in provinciaal beheer die geen wegnummer hebben. Dit zijn veelal lokale wegen van enkele kilometers lengte.

Maximumsnelheid

De maximumsnelheid in New Brunswick is vastgelegd in de Motor Vehicle Act en bedraagt standaard 50 km/h binnen de bebouwde kom en 80 km/h buiten de bebouwde kom. Veel arterial highways hebben maximumsnelheden tot 100 km/h en op autosnelwegen mag vaak 110 km/h gereden worden.

Tol

Er zijn geen algemene tolwegen in New Brunswick. Wel moet het verkeer over de Confederation Bridge tol betalen, dit zijn één van de hoogste toltarieven in Noord-Amerika.

Toen in 1995 de New Brunswick Highway Corporation werd opgericht was het gepland dat de grootschalige upgrades aan de Highways 1 & 2 met tolheffing zouden worden bekostigd, en op een deel van Highway 2 tussen Fredericton en Moncton is eind jaren '90 ook kortstondig tol geheven, maar die werd in maart 2000 geschrapt door een nieuwe regering, nog voordat het gehele project voltooid werd. De Saint John Harbour Bridge van Highway 1 was tussen opening in 1968 en 2011 een tolweg.

In 2016 werd een studie gelanceerd naar de invoering van elektronische tolheffing op de belangrijkste doorgaande wegen in New Brunswick. Dit is uiteindelijk niet ingevoerd.

Verkeersintensiteiten

De verkeersintensiteiten in New Brunswick liggen over het algemeen erg laag. Op de meeste reguliere hoofdwegen rijden vaak maar 1.000 tot 4.000 voertuigen per dag en slechts een klein aantal autosnelwegtrajecten bereikt meer dan 15.000 voertuigen per dag. De drukste autosnelweg in New Brunswick is de Highway 15 in Moncton waar 40.000 voertuigen per dag rijden. Het drukste wegvak is de Westmorland Street Bridge over de St. John River in Fredericton, waar 51.000 voertuigen per dag rijden.