New Hampshire

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Hoofdstad Concord
Grootste stad Manchester
Oppervlakte 24.217 km²
Inwonertal 1.402.000
Lengte snelwegennet 555 km
Eerste snelweg 1950
Afkorting NH

New Hampshire is een staat in het noordoosten van de Verenigde Staten. De staat telt 1,4 miljoen inwoners (2023) en de hoofdstad is Concord. De grootste stad is Manchester. New Hampshire heeft een oppervlakte van 24.217 vierkante kilometer en is ter grootte van ruim half Nederland.

Inleiding

Geografie

I-93 door de Franconia Notch van de White Mountains in het noorden van New Hampshire.

New Hampshire is gelegen in het noordoosten van het land, onderdeel van de regio New England. De staat heeft een korte kustlijn aan de Atlantische Oceaan en grenst in het noorden aan Canada, aan de provincie Québec. De staat grenst verder aan Vermont in het westen, Massachusetts in het zuiden en Maine in het oosten. De staat meet maximaal 290 kilometer van noord naar zuid en 140 kilometer van oost naar west.

Het zuidoosten van de staat is sterk verstedelijkt, het noorden is zeer dunbevolkt. In het midden en noorden van de staat liggen de White Mountains, met de 1.917 meter hoge Mount Washington als hoogste punt. In het midden van de staat liggen diverse meren, waaronder het Lake Winnipesaukee. De belangrijkste rivier is de Connecticut River, die de westgrens met Vermont vormt. Andere rivieren zijn de Merrimack River en de Piscataqua River. New Hampshire is bijna overal dicht bebost. De kustlijn is niet veel langer dan 25 kilometer en heeft wat zandstranden.

De staat heeft een vochtig landklimaat met koude winters en vrij warme zomers. De gemiddelde maximumtemperatuur in Concord bedraagt -1°C in de winter en 28°C in de zomer. De staat is enigszins immuun voor orkanen, maar is wel gevoelig voor restanten daarvan.

Economie

New Hampshire is één van de meest welvarende staten van het land, met name in het zuidoosten, waar veel mensen wonen die in Massachusetts werken. Het uiterste noorden is geïsoleerd en onderontwikkeld. De mijnbouw, met name van graniet, speelt van oudsher een belangrijke rol in de staat, wat New Hampshire de bijnaam de 'Granite State' geeft. Het belang van de maakindustrie is sinds de jaren '80 afgenomen. Het toerisme speelt een significante rol, met name langs de kust en in de White Mountains. Hier zijn tal van skigebieden en het is een geliefde weekendbestemming voor stedelingen.

Demografie

stad inwonertal
Manchester 115.000
Nashua 91.000
Concord 43.000
Derry 33.000

New Hampshire is één van de meest blanke staten in het land, alhoewel met name het aandeel Aziaten in recente jaren is gegroeid. Er zijn echter weinig Hispanics en African Americans. New Hampshire heeft nooit een explosieve bevolkingsgroei gekend zoals veel andere staten. Het inwonertal groeide gestaag van 184.000 in 1800 naar 412.000 in 1900. De sterkste bevolkingsgroei was tussen de jaren '50 en '90, toen het inwonertal verdubbelde, met name door suburbanisatie in het zuidoosten van de staat, dat een overloopgebied voor het dure Boston is. De groei van de bevolking is sindsdien weer afgevlakt. New Hampshire heeft ook weinig grotere plaatsen. De state capital Concord is één van de kleinste van alle staten.

Geschiedenis

Begin 17e eeuw bezochten de eerste Europeanen het gebied, voornamelijk vanuit Canada en Massachusetts. In 1623 werd het dorp Rye aan de kust gesticht. In 1788 werd New Hampshire de 9e staat van de Verenigde Staten. In de 19e eeuw industrialiseerde New Hampshire met de opkomst van weverijen en de textielindustrie. In de 20e eeuw nam het belang van de industrie echter af. Vanaf de jaren '50 begon een groei van suburbanisatie in het zuidoosten van de staat, zodat dit het dichtstbevolkte deel van de staat is.

Wegennet

Het snelwegennet van New Hampshire.

New Hampshire heeft een redelijk uitgebreid wegennet, met name in het toeristische midden en zuiden. Het afgelegen noorden heeft maar een heel spaarzaam wegennet met slechts enkele doorgaande wegen. Het snelwegennet van New Hampshire is voor de omvang van de bevolking relatief omvangrijk, met name in het dichter bevolkte zuidoosten van de staat.

Wegbeheer

De wegbeheerder van de staat is het New Hampshire Department of Transportation, afgekort NHDOT.[1] De staat beheert 7.401 kilometer state highway, opgedeeld in 4 klassen (tier 1 t/m tier 4). NHDOT beheert 2.086 bruggen.

NHDOT heeft zijn oorsprong in de Division to the Highway Department die in 1915 werd opgericht. In 1950 werd dit het New Hampshire Department of Public Works and Highways en in 1986 kwam het huidige Department of Transportation tot stand.

Interstate Highways

Enkele Interstate Highways lopen door New Hampshire. De Interstate 89 vormt een diagonale route vanaf Concord richting de grens met Vermont bij Lebanon. De Interstate 93 vormt de voornaamste noord-zuidroute van de staat, vanaf de grens met Massachusetts via Manchester en Concord naar het noorden, tot de grens met Vermont bij Littleton. I-93 loopt door Franconia Notch, waar de snelweg enige tijd een super two is, één van de zeer weinige plekken waar een Interstate Highway geen 2x2 rijstroken heeft. De Interstate 95 loopt langs de kust vanaf Seabrook tot Portsmouth en is grotendeels een tolweg.

Daarnaast zijn er twee auxiliary routes, de Interstate 293 vormt de bypass van Manchester en de Interstate 393 is een spur bij Concord.

US Highways

Ook is er een klein aantal US Highways die door New Hampshire lopen. De US 1 loopt langs de kust en de US 2 loopt door het dunbevolkte noorden van de staat. De US 3 vormt een noord-zuidroute door het midden van de staat, waar deels I-93 parallel aan loopt. US 3 is tevens de noordelijkste weg van New Hampshire. De US 4 vormt een oost-westroute door het midden van de staat, en is onder meer de route van Concord naar Portsmouth. De US 202 lift daar deels op mee. De US 302 verloopt oost-west door het noorden van de staat, via Littleton door de White Mountains.

Interstates en US Highways in New Hampshire

New Hampshire TurnpikeEverett TurnpikeSpaulding Turnpike


State Routes

Een netwerk van state routes vult het secundaire wegennet aan. Het netwerk is dicht in het zuiden, redelijk dicht in het midden, maar dun in het noorden. De nummering loopt van 4 t/m 286, daarnaast zijn er een aantal auxiliary routes, die de suffix 'A' hebben. De State Route 16 is met 249 kilometer de langste state route van New Hampshire.

Het wegnummerschild heeft de contouren van de Old Man of the Mountain, een rotsformatie in de vorm van een gezicht nabij Franconia. Deze rotsformatie was altijd het symbool van New Hampshire, maar de rotsformatie is in 2003 ingestort.

Enkele state routes zijn uitgevoerd als freeway;

Tolwegen

Er zijn drie tolwegen in New Hampshire;

Het Bureau of Turnpikes is verantwoordelijk voor de tolwegen in New Hampshire.[2]

Geschiedenis

I-93 bij Manchester.

Zoals zoveel staten in het noordoosten van de Verenigde Staten begon de aanleg van het snelwegennet vanaf de jaren 40 met turnpikes. De eerste die opengesteld werd was de New Hampshire Turnpike langs de kust, die in 1950 opende. Dit zou later de I-95 worden. Vervolgens begon de bouw van de Everett Turnpike vanaf de grens met Massachusetts tot de hoofdstad Concord, die ook de grotere steden Nashua en Manchester zou bedienen. In 1955 opende hiervan het zuidelijk deel tot Manchester en in 1957 het noordelijk deel tot Concord. Over het noordelijk deel zou later de I-93 geleid worden. In 1956 opende de eerste fase van de Spaulding Turnpike in het oosten van de staat, tussen Portsmouth en Dover. In 1957 werd dit verlengd tot Rochester.

Gedurende de jaren 60 werd de I-93 aangelegd in het zuiden van New Hampshire, en was grotendeels in 1961 al voltooid, afgezien van een ontbrekende schakel in het noordoosten van New Hampshire, die in 1977 opende. In 1961 opende ook het zuidelijke deel van de I-293 langs Manchester. Van de aanleg van de I-89 en I-93 in het midden en noorden van de staat is weinig bekend. Aangenomen wordt dat deze gedurende de jaren 70 zijn opengesteld, mogelijk met een uitloop tot begin jaren 80.

Er waren een aantal ontbrekende schakels die vrij laat zijn aangelegd. In 1972 opende de schakel van de I-95 op de grens met Maine voor het verkeer. In 1979 opende de I-393 en in 1981 de verlenging van de Spaulding Turnpike ten noorden van Rochester. Opvallend is ook de langdurige gescheidenis van de State Route 101, de enige oost-westsnelweg van New Hampshire. Deze was pas in 2000 geheel gereed. In de jaren 70 is de Maine Turnpike naar 2x4 rijstroken verbreed. In 1978 werd het eerste deel van de Everett Turnpike naar 2x3 rijstroken verbreed, in de jaren 80 volgde het deel tussen Nashua en Manchester. Tussen 1997 en 2002 is het zuidelijkste deel van de Everett Turnpike naar 2x3 rijstroken verbreed.

Referenties

Verenigde Staten

AlabamaAlaskaArizonaArkansasCaliforniaColoradoConnecticutDelawareFloridaGeorgiaHawaiiIdahoIllinoisIndianaIowaKansasKentuckyLouisianaMaineMarylandMassachusettsMichiganMinnesotaMississippiMissouriMontanaNebraskaNevadaNew HampshireNew JerseyNew MexicoNew YorkNorth CarolinaNorth DakotaOhioOklahomaOregonPennsylvaniaRhode IslandSouth CarolinaSouth DakotaTennesseeTexasUtahVermontVirginiaWashingtonWest VirginiaWisconsinWyoming