Niger

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Niger
Hoofdstad Niamey
Oppervlakte 1.267.000 km²
Inwonertal 24.484.000
Lengte wegennet 4.908 km
Lengte snelwegennet 0 km
Eerste snelweg nvt
Benaming snelweg nvt
Verkeer rijdt rechts
Nummerplaatcode RN

Niger, formeel de Republiek Niger (Frans: République du Niger) is een groot land in het westen van Afrika. Het land is circa 32 keer zo groot als Nederland en telt ruim 24 miljoen inwoners. De hoofdstad is Niamey.

Inleiding

Geografie

Niger ligt op de overgang van Noord naar Centraal- en West-Afrika, en grenst in het noorden aan Algerije en Libië, in het oosten aan Tsjaad en in het zuiden aan Nigeria en Benin. Naar het westen liggen Burkina Faso en Mali.

Een groot deel van Niger wordt gedomineerd door de Sahara, het zuiden bestaat uit de Sahel. Het land ontleent zijn naam aan de rivier de Niger, met afstand de grootste rivier van het land, die door het uiterste zuidwesten van Niger stroomt. De hoofdstad Niamey is aan de Niger gelegen. Een groot deel van Niger ligt tussen 200 en 500 meter boven zeeniveau, met de Aïr als hoger gebergte in het centrale deel van Niger. Hier is ook de 2022 meter hoge Mont Idoukal-n-Taghès gelegen, het hoogste punt van het land.

Het land heeft een heet woestijnklimaat in nagenoeg het hele land. In het zuidwesten is er sprake van een moessonperiode, maar elders valt er nauwelijks neerslag. In de hoofdstad Niamey valt circa 500 mm neerslag per jaar, grotendeels in de periode van mei tot en met september. De gemiddelde maximumtemperatuur in Niamey ligt tussen 33 °C in het regenseizoen tot 41 °C in het droge seizoen. In de Sahara valt soms meer dan een jaar geen neerslag, het noorden en oosten van Niger heeft één van de meest onleefbare klimaten ter wereld.

Demografie

Niger is één van de snelstgroeiende landen ter wereld. In 1960 had het land slechts 3,2 miljoen inwoners, wat groeide naar 10 miljoen in 2000 en naar schatting 24 miljoen in 2022. Het geboortecijfer in Niger is één van de hoogste ter wereld. De bevolkingsgroei is reden tot zorg omdat het land bijna geen grondstoffen of mogelijkheden voor landbouw heeft.

De bevolking van Niger is sterk ruraal, de hoofdstad Niamey is de enige grote stad met circa 1 miljoen inwoners. Maradi en Zinder tellen beiden rond de 250.000 inwoners. Andere plaatsen zijn kleiner.

Het land heeft verscheidene etnische groepen, waarvan de Hausa met 53% een meerderheid vormen. Het Frans is de officiële taal en wordt gebruikt door de overheid en media. Het wordt voornamelijk als tweede taal gesproken door het deel van de bevolking dat modern onderwijs heeft genoten. Er zijn 10 officiële nationale talen naast het Frans, dit zijn de talen van de etnische groepen. Het Hausa wordt veel gesproken als lingua franca.

Economie

Niger is één van de armste landen ter wereld en heeft nauwelijks een formele economie buiten Niamey en de mijnbouwsector. Het overgrote deel van de bevolking is werkzaam in de landbouw voor de eigen voedselvoorziening. Landbouw is eigenlijk alleen in het zuiden en zuidwesten mogelijk, elders is sprake van woestijn. In de jaren '60 werden uraniummijnen ontwikkeld en dit is sindsdien het voornaamste exportproduct van het land. In 2011 begon Niger met het produceren van olie.

Geschiedenis

Vanaf de 7e eeuw ontstond het Songhai-rijk in deze regio, grotendeels in het stroomgebied van de Niger. De hoofdstad was indertijd Gao, wat tegenwoordig in Mali ligt. Vanaf de 14e eeuw ontstonden Hausa-koninkrijken in het zuiden van Niger in het gebied tussen de Niger en het Tsjaadmeer. In de 19e eeuw begonnen Europeanen het gebied te verkennen. Vanaf 1900 stond het gebied onder Frans bestuur en was het vanaf 1922 een officiële kolonie. In de koloniale tijd werd de economie van Niger weinig ontwikkeld.

In 1960 werd Niger onafhankelijk van Frankrijk, de eerste 14 jaar was het een éénpartijstaat die in 1974 omver geworpen werd. Dit was de eerste van een eindeloze serie staatsgrepen in Niger. Men probeerde de economie te verbeteren met de inkomsten van de uranium-export. Het land heeft grote delen van zijn onafhankelijkheid onder militair bestuur gestaan. Het land scoort consistent als één van de minst ontwikkelde landen ter wereld.

Wegennet

De routes nationales van Niger.

Niger had in 2020 een netwerk van 21.352 kilometer weg, waarvan 4.908 kilometer geasfalteerd, 9.319 kilometer onverhard en 7.126 kilometer piste. Van het wegennet van 21.352 kilometer wordt 13.233 kilometer actief onderhouden door de overheid. Het wegennet wordt onderverdeeld in drie klassen: 10.466 kilometer nationale wegen, 2.091 kilometer regionale wegen en 8.795 kilometer ongeclassificeerde wegen.[1]

Transport over de weg is cruciaal voor Niger, omdat het land niet aan zee ligt en sterk afhankelijk is van de doorvoerlanden Benin en Nigeria. Het wegennet van Niger werd amper ontwikkeld tijdens de koloniale periode die in 1960 eindigde. Buiten de hoofdstad Niamey zijn veelal alleen de routes nationales verhard. De geasfalteerde wegen die er zijn, verkeren in variabele staat, variërend van zeer slecht tot modern. Het netwerk van routes nationales bedienen de belangrijkste plaatsen en vormen een netwerk van verharde wegen. Er is een belangrijke internationale route, de Trans-Sahara Highway die naar Algerije loopt. De betere wegen liggen in het algemeen in het zuidwesten en zuiden van het land.[2] De weg naar Arlit en de weg naar Nguigmi zijn de verste verharde wegen in het land. In Oost-Niger zijn eigenlijk helemaal geen wegen buiten de N1 in het uiterste zuiden.

Niamey

De hoofdstad Niamey heeft een gestructureerd wegennet van hoofdwegen, gevormd door een serie ringwegen en invalswegen. De belangrijkste wegen tellen 2x2 rijstroken, soms zijn er aanvullend nog ventwegen voor lokaal verkeer. De weg van het centrum naar de luchthaven is een gelijkvloerse 2x2 weg met frontage roads. In 2013 opende de eerste ongelijkvloerse kruising van Niamey op de Boulevard Mali Bero. Sinds 2018 is er een ongelijkvloerse kruising op de Boulevard de l'independence.

In Niamey zijn enkel de hoofdwegen verhard, de zijstraten zijn allemaal onverhard en vaak in dramatische toestand met diepe kuilen. Grote kruispunten zijn vaak als rotonde uitgevoerd. Het wegennet in de buitenwijken is minder gestructureerd en vaak informeel ontwikkeld.

Er was lange tijd slechts één brug bij Niamey over de rivier de Niger, die in 1970 werd geopend en de Pont Kennedy heet. Een tweede brug is op 18 april 2011 opengesteld.[3] Op 18 februari 2021 opende de derde brug over de Niger in Niamey.[4]

Autosnelwegen

Er zijn geen autosnelwegen in Niger. In de hoofdstad Niamey liggen een aantal wegen met 2x2 rijstroken. De weg van het centrum naar de luchthaven is als een gelijkvloerse autosnelweg met kruispunten aangelegd, waarbij snelverkeer eigen rijbanen heeft en gescheiden is van lokaal verkeer. In de Code de la Route is wel een maximumsnelheid vastgesteld voor autoroutes (110 km/h).

Routes nationales

De belangrijkste route nationales zijn de N1, N6, N7, N9, N11, N25 en N29. Deze routes zijn grotendeels of geheel geasfalteerd en verbinden grotere plaatsen met elkaar. De hoofdroute van Niger is de N1 die door een groot deel van het westen en zuiden van het land loopt, en waar veel andere routes nationales op aansluiten. Tussen 2010 en 2020 is een vrij groot deel van de routes nationales die nog onverhard waren geasfalteerd.

Routes nationales in Niger

N1N2N3N4N5N6N7N8N9N10N11N12N13N14N15N16N17N18N19N20N21N22N23N24N25N26N27N28N29N30


Geschiedenis

Franse koloniale periode

In de Franse koloniale periode tussen 1900 en 1960 werd Niger vrijwel niet ontwikkeld. Er waren geen transport- of industriële assets. De hoofdstad Niamey had indertijd maar 30.000 inwoners. In het zuiden van de kolonie werd op beperkte schaal landbouw uitgevoerd.

Aan het einde van de Franse koloniale periode was er een netwerk van minder dan 3.000 kilometer weg, waarvan slechts 105 kilometer was geasfalteerd, namelijk alleen de N9 tussen Maradi en de grens met Nigeria en de N7 tussen Dosso en de grens met Benin. Dit waren ook de primaire exportroutes naar de zeehavens van Lagos en Cotonou. Daarnaast werden twee wegen van 9 en 4 kilometer verharde weg vanuit Niamey gedocumenteerd in 1953.[5]

Onafhankelijk Niger

jaar lengte verharde wegen[6]
1960 105 km
1970 488 km
1980 2.673 km
1990 3.304 km
2000 3.761 km
2010 3.952 km
2020 4.908 km

Vanaf onafhankelijkheid werd gestart met een uitbreiding van het wegennet. In 1970 had Niger 488 kilometer verharde weg, plus 2.043 kilometer verbeterde zandwegen (deels all-weather roads).

In 1966 werd de Comité de Liaison de la Route Transsaharienne opgericht door Algerije, Mali, Niger, Tunesië, Nigeria en Tsjaad om wegverbindingen door de Sahara te ontwikkelen. In 1971 begon de delving van uranium bij Arlit, wat de belangrijkste bron van inkomsten was voor de overheid van Niger. De N25 van Agadez naar Arlit was ook de eerste weg in de Nigerse Sahara die geasfalteerd werd in de jaren '70.

In 1978 waren er een serie verharde wegen in Niger, die echter grotendeels erg smal waren. In een studie uit 1978 wordt gesproken over het opwaarderen van 353 kilometer verharde weg naar twee volwaardige rijstroken, namelijk 129 kilometer van de N1 tussen Niamey en Dosso, 49 kilometer van de N9 tussen Maradi en de grens met Nigeria, 67 kilometer van de N10 tussen Takiéta en de grens met Nigeria, 51 kilometer van de N1 tussen Zinder en Takiéta en 57 kilometer van de N7 van Sabongari naar Gaya. Ook werd gesproken over de bouw van nieuwe verharde wegen van 141 kilometer van de N1 tussen Tchadoua en Takiéta, 28 kilometer van de N11 tussen Zinder en Dogo en 85 kilometer van de N11 tussen Dogo en de grens met Nigeria. Deze projecten moesten in 1982 gereed zijn.[7] Dit was duidelijk gericht op de ontsluiting van het zuiden van Niger, dat het meest bevolkte gebied is waar ook het meeste verkeer was.

In de jaren '70 is het wegennet van Niger het snelst gegroeid, van 488 kilometer in 1970 naar 2.673 kilometer in 1980, dankzij de inkomsten van de delving van uranium in Arlit. De meeste bestaande wegen werden ook verbreed naar 6 of 7 meter, zodat er twee rijstroken waren en de gemiddelde rijsnelheid een stuk hoger kwam te liggen.

In 1986 werd een onderhoudsprogramma gestart om 1.530 kilometer verharde weg te onderhouden, het Premier Projet d’Entretien Routier, gefinancierd door de African Development Bank. De focus lag op de instandhouding van de exportroutes naar Benin en Nigeria. In de jaren '80 werd het wegennet minder uitgebreid vanwege de lagere inkomsten uit uranium. Tegen 1990 had Niger 3.304 kilometer verharde weg.

In 2010 overschreed Niger de grens van 100.000 geregistreerde personenauto's. Het netwerk van verharde wegen groeide van 3.912 kilometer in 2008 naar 4.225 kilometer in 2012 en 4.908 kilometer in 2020. In deze periode is een aanzienlijk deel van de overige routes nationales geasfalteerd. In 2022 werd het laatste deel van de Trans-Sahara Highway in het noorden van Niger geasfalteerd tussen Arlit en de grens met Algerije.

Wegbeheer

Het wegbeheer ligt bij de DGR/DGER : Direction de Gestion du Réseau / Direction Générale de l’Entretien Routier, onderdeel van het Ministère de l’Equipement. Het wegennet wordt gefinancierd vanuit een wegenfonds, in het Frans het Fonds Entretien Routier (FER) genaamd.[8]

Tolwegen

Op de routes nationales komen tolpoorten voor. In 2022 waren er 54 tolpoorten op het nationale wegennet van Niger. Deze tolpoorten financieren het wegenfonds.

Wegnummering

Het wegennet is opgedeeld in routes nationales en routes régionales. De nummering van routes nationales dateert van minstens de jaren '70. De wegen zijn sequentieel genummerd zonder een specifiek systeem, al liggen hogere nummers hoofdzakelijk in het midden van Niger. De N30 is het hoogste nummer. Niet alle lage nummers zijn belangrijke wegen, bijvoorbeeld de N2, N3 en N5. Sommige N-wegen splitsen zich af met een A of B suffix, meest prominent de N29A en N29B.

In het verleden zijn routes nationales mogelijk voorzien geweest van een suffix, zo was de N1 als de N1W ten westen van Niamey en de N1E ten oosten van Niamey aangeduid. De N1 was hierbij een scheidslijn, de N11 was ook aangegeven als de N11S ten zuiden van de N1 en de N11N ten noorden van de N1.

Er is onduidelijkheid over de nummering van de weg van Agadez via Arlit naar Assamaka aan de grens met Algerije (Trans-Sahara Highway). Dit is volgens de meeste kaarten een onderdeel van de N25, maar wordt ter plaatse ook aangegeven als onderdeel van de N11, die dan een langere noord-zuidroute zou vormen.

Routes nationales

# No. Route Lengte
N1 Labbezanga (gr. Mali) - Niamey - Maradi - Zinder - Nguigmi (gr. Tsjaad) 1.770 km
N2 Boureimi - Gueza 100 km
N3 Bolbol - Kore Mairoua 100 km
N4 Farié - Yatako (gr. Burkina Faso) 140 km
N5 Téra - Yatakala 110 km
N6 Niamey - Makalondi (gr. Burkina Faso) 120 km
N7 Dosso - Gaya (gr. Benin) 160 km
N8 Gaya - Sabon Birini (gr. Nigeria) 20 km
N9 Maradi - Dan Issa (gr. Nigeria) 50 km
N10 Takiéta - Dan Barto (gr. Nigeria) 70 km
N11 Ingal - Agadez - Zinder - Magaria (gr. Nigeria) 650 km
N12 Matameye - Magaria 80 km
N13 Tinkim - Dengas - Maigarati (gr. Nigeria) 80 km
N14 Loga - Dosso 70 km
N15 Bagaroua - Illéla 110 km
N16 Madaoua - Laba - Tahoua 180 km
N17 Takorka - Bangui (gr. Nigeria) 30 km
N18 Maradi - Jibia (gr. Nigeria) 60 km
N19 Thcadoua - Mayahi 60 km
N20 Korgom - (gr. Nigeria) 30 km
N21 Agadez - Bilma ? km
N22 Ibessetene - Tchin-Tabaraden 80 km
N23 Baleyara - Dogondoutchi 140 km
N24 Niamey - Anderamboukane 300 km
N25 Niamey - Assamakka 1.330 km
N26 Abala - Ekrafane ? km
N27 Niamey - Bolé (gr. Burkina Faso) 110 km
N28 Birnin Konni (gr. Nigeria) 7 km
N29 Tsernaoua - Tahoua 115 km
N30 Dakoro - Tibiri 115 km

Bewegwijzering

Bewegwijzering is vrijwel non-existent in Niger.

Maximumsnelheid

wegtype Vmax

De maximumsnelheid in Niger is vastgelegd in de Code de la Route. De maximumsnelheid is vastgesteld als 50 km/h binnen de bebouwde kom, 90 km/h buiten de bebouwde kom en 110 km/h op autoroutes. In Niger zijn echter geen autoroutes.

Referenties

Wegen van Afrika

AlgerijeAngolaBeninBotswanaBurkina FasoBurundiCentraal-Afrikaanse RepubliekComorenDemocratische Republiek CongoRepubliek CongoDjiboutiEgypteEquatoriaal GuineaEritreaEthiopiëGabonGambiaGhanaGuineaGuinea-BissauIvoorkustKaapverdiëKameroenKeniaLesothoLiberiaLibiëMadagaskarMalawiMaliMarokkoMauritaniëMauritiusMozambiqueNamibiëNigerNigeriaRwandaSão Tomé en PríncipeSenegalSeychellenSierra LeoneSomaliëSudanSwazilandTanzaniaTogoTsjaadTunesiëUgandaWestelijke SaharaZambiaZimbabweZuid-AfrikaZuid-Sudan