Nordhordlandbrug
| Nordhordlandsbrua | |
|---|---|
| |
| |
| Overspant | Salhusfjord |
| Rijstroken | 1x2 |
| Totale lengte | 1.614 meter |
| Hoofdoverspanning | 172 meter |
| Hoogte brugdek | 32 meter |
| Openstelling | 09-1994 |
| Verkeersintensiteit | 17.200 mvt/etmaal |
| Locatie | kaart |
De Nordhordlandbrug (Noors: Nordhordlandsbrua) is een tuibrug en pontonbrug in Noorwegen, gelegen in Vestland en onderdeel van de E39 ten noorden van Bergen.
Kenmerken
De Nordhordlandbrug is een combinatie van een drijvende pontonbrug en een tuibrug. De brug is in totaal 1.614 meter lang, het is de langste drijvende brug van Noorwegen. De tuibrug heeft een hoofdoverspanning van 172 meter, de pontonbrug is 1.243 meter lang. Tussen beide brugtypen zit een overgangsviaduct. Er is een wezenlijk hoogteverschil op de brug, de tuibrug heeft een doorvaarthoogte van 32 meter, terwijl de pontonbrug enkele meters boven het water ligt.
De tuibrug is in totaal 369 meter lang, met een hoofdoverspanning van 172 meter. De pyloon is 99 meter hoog. De tuibrug heeft 48 kabels. Het brugdek is 15,9 meter breed, met twee rijstroken van de E39, met een fiets/voetpad aan de westzijde.
De Nordhordlandbrug overspant het Salhusfjord, ongeveer 15 kilometer ten noorden van de stad Bergen. Het ligt nabij de Hagelsundbrug, een hangbrug, en de Krossnessundbrug, een betonnen kokerbrug. Hiermee worden twee eilanden en twee schiereilanden met elkaar verbonden tussen Bergen en Knarvik.
Geschiedenis
Even ten noorden van Bergen bestond de veerdienst Steinestø - Knarvik, dat in 1956 in gebruik genomen werd en uitgroeide tot de drukste veerdienst van Noorwegen. Reeds sinds de jaren '50 waren er plannen om Bergen met Nordhordaland te verbinden via een vaste oeververbinding.
De planvorming voor een vaste oeververbinding begon al in de jaren '50, initieel gefocust op een locatie tussen Salhus en Frekhaug, aangezien het fjord hier op zijn smalst was. Dit zou een hangbrug met de omvang van de Golden Gate Bridge vereisen. Vanwege de kosten werd dit plan niet verder uitgewerkt. Vanwege de diepte van het fjord was een constructie met pijlers in het water niet reëel. In 1962 werd een pontonbrug ontworpen, in 1966 werd een variant met een beweegbare brug overwogen vanwege de scheepvaart. In 1967 werd een voorstel gedaan voor een onderzeetunnel. Al deze plannen kwamen vanwege de hoge kosten niet van de grond.
In de jaren '70 begon er wel beweging te ontstaan op het dossier. Initieel werd tussen 1975 en 1978 de nabijgelegen Krossnessundbrug gebouwd, die de eilanden Holsnøy en Flatøy verbond. In 1982 opende de Hagelsundbrug als hangbrug naar Knarvik. Hiermee was het noordelijk deel van de oeververbinding gerealiseerd, er was alleen nog de grootste verbinding noodzakelijk tussen Salhus en Flatøy.
Het besluit om de Nordhordlandbrug aan te leggen werd op 9 december 1987 door het Noorse parlement genomen. Men besloot tot de bouw van een pontonbrug voor het grootste deel van de overspanning, maar een tuibrug met pylonen op de oever voor de scheepvaart, waarbij de brug dus een hoger en lager deel kreeg. De bouw van de brug werd in augustus 1991 gegund. De brug is op 22 september 1994 geopend. De brug is met tolheffing gefinancierd en was een tolweg tot 31 december 2005.[1]
Tol
De brug was tussen 2005 en 2019 tolvrij. Sinds 2019 is er een tolcordon op de grenzen van Bergen.[2]
Verkeersintensiteiten
Ten tijde van de tolheffing in 2004 passeerden dagelijks 9.400 voertuigen de brug. In 2009 was dit opgelopen tot 14.700 voertuigen per dag en in 2022 was dit opgelopen tot 17.200 voertuigen per dag.
Referenties
