O-21 (Turkije)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
O-21
Begin Ankara
Einde Tarsus
Lengte 432 km
Route

→ Ankara Ring Road

1 Haymana

2 Ahiboz

3 Kulu

4 Acıkuyu

5 Evren-Sarıyahşi

6 Kırşehir

7 Ağaçören

8 Bozkır

9 Alayhan

10 Derinkuyu

11 Gölcük

12 Niğde-Kuzey

13 Niğde-Güney

14 Kemerhisar

15 Eminlik

16 Pozantı-Kuzey

17 Pozantı-Güney

18 Tekir

19 Çamalan

20 → Mersin / Adana

21 Tarsus-Doğu

De O-21 is een otoyol in Turkije. De autosnelweg vormt een noord-zuidroute vanaf Ankara tot aan de zuidkust bij Tarsus en is 432 kilometer lang.

Routebeschrijving

De O-21 over Gülek Pass.

De O-21 begint aan de zuidkant van Ankara op een knooppunt met de O-20, die de ringweg van de Turkse hoofdstad vormt. De autosnelweg voert vervolgens zuidwaarts, later zuidoostwaarts over de hoogvlakte van Anatolië. De autosnelweg telt 2x3 rijstroken en ligt grotendeels op circa 1.000 meter boven zeeniveau zonder grote hoogteverschillen. De weg voert langs de oostzijde van het Tuz Gölü, een groot zoutmeer. Op dit deel van de route liggen geen grotere steden. De autosnelweg voert vrij ruim ten oosten van Aksaray langs, maar ook ruim ten westen van Kayseri. De autosnelweg stijgt daarna geleidelijk naar circa 1.400 meter hoogte bij de stad Niğde.

Zuidelijk van Niğde verandert het landschap, hier ligt een ruig gebergte waardoor de O-21 afdaalt naar de kustvlakte van Zuid-Turkije. Ten zuiden van Niğde bevindt zich een aftakking van de O-21 richting Ereğli. De autosnelweg daalt door canyons af naar het op 800 meter hoogte gelegen Pozantı, om vervolgens te stijgen naar het op 1.300 meter hoogte gelegen Akçatekir, niet het hoogste punt maar wel de meest duidelijke bergpas van de route, ook wel bekend als de Gülek Pass of Cilician Gates. Daarna volgt een heel steil deel dat afdaalt naar de kustvlakte. Op minder dan 100 meter hoogte eindigt de O-21 op een knooppunt met de O-51.

Geschiedenis

De bouw van de O-21 viel samen met de bouw van de O-51 langs de Turkse zuidkust. De bouw hiervan zou in 1981 al zijn begonnen, maar satellietbeelden suggereren dat het grootste deel pas na 1990 in aanbouw ging vanaf Tarsus naar het noorden. Omstreeks 1993 is de eerste 60 kilometer tussen Pozantı en Tarsus opengesteld. Omstreeks 2003 volgde een deel tot Eminlik op de hoogvlakte, door een zeer bergachtig gebied. Dit gaf toegang tot de zijtak van de O-21 richting Ereğli. De snelweg was indertijd ten noorden daarvan al deels gebouwd tot vlak voor Kemerhisar, maar de aansluiting naar het onderliggend wegennet ontbrak en is pas in 2011 opengesteld. Op 20 februari 2013 opende een 31 kilometer lang deel rond Niğde. De afritnummering van dit deel liep oorspronkelijk van zuid naar noord op, van 1 bij Tarsus tot 9 bij Niğde. Met de bouw van het deel tussen Ankara en Niğde is dit omgedraaid.

In februari 2018 begon de bouw van het noordelijk deel van de autosnelweg tussen Ankara en Niğde. Het knooppunt met de O-20 in Ankara is begin jaren '90 als een zeer ruim ontworpen half sterknooppunt aangelegd maar is uiteindelijk nooit als zodanig in gebruik genomen, toen de bouw van de autosnelweg zuidelijk van Ankara startte is het halve sterknooppunt gereconstrueerd tot een klaverblad met extra flyovers, omdat het ook een invalsweg van Ankara is geworden. Op 4 september 2020 opende de eerste twee lange trajecten, 105 kilometer tussen Ankara en Kulu en 57 kilometer tussen Alayhan en Gölcük.[1] De resterende delen, 144 kilometer tussen Kulu en Alayhan en 11 kilometer tussen Gölcük en Niğde opende op 16 december 2020 voor het verkeer.[2][3] Hiermee was er voor het eerst een verbinding tussen alle regionale snelwegennetten van Turkije. In de eerste twee jaar werd maar weinig gebruik gemaakt van de autosnelweg.[4]

Openstellingsgeschiedenis

van naar lengte datum
Pozantı-Güney Tarsus 60 km 00-00-1993
Eminlik Pozantı-Güney 39 km 00-00-2003
Kemerhisar Eminlik 15 km 00-00-2011
Niğde-Kuzey Kemerhisar 31 km 20-02-2013
Ankara Kulu 105 km 04-09-2020
Alayhan Gölcük 57 km 04-09-2020
Kulu Alayhan 144 km 16-12-2020
Gölcük Niğde-Kuzey 11 km 16-12-2020

Verkeersintensiteiten

locatie 2017[5]
O-51 23.100
Çamalan 23.500
Akçatekir 21.900
Pozantı 13.100
Ulukışla 5.300
Bor 5.300
Niğde 4.100

Referenties

Otoyollar in Turkije

O-1O-2O-3O-4O-5O-6O-7O-20O-21O-22O-30O-31O-32O-33O-50O-51O-52O-53O-54O-57