Pakse Bridge

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
ຂົວ ປາກເຊ
Blank.png
Pakse Bridge.jpg
Overspant Mekong
Rijstroken 1x2
Totale lengte 1.380 meter
Hoofdoverspanning 143 meter
Hoogte brugdek ? meter
Openstelling 02-08-2000
Verkeersintensiteit
Locatie kaart

De Pakse Bridge (Lao: ຂົວ ປາກເຊ), ook bekend als de Lao-Nippon Bridge, is een extradosed bridge in Laos, gelegen over de Mekong bij de stad Pakse.

Kenmerken

De Pakse Bridge is een betonnen kokerbrug met twee tuipylonen die een extradosed bridge vormen. De brug is in totaal 1.380 meter lang met 13 pylonen, waarvan 12 in de Mekong. De brug heeft bij de extradosed overspanning een maximale hoofdoverspanning van 143 meter.

De layout van de overspanningen is 70 + 9 x 102 + 143 + 91,5 + 34,5 meter. Het brugdek is tussen 11,5 en 14,3 meter breed. De brug is als cantilever met de vrije voorbouw aangelegd, met 384 voorgespannen prefab elementen. Er zijn vier brugdelen te onderscheiden.

Over de brug verloopt een weg die Pakse met het zuidwesten van Laos verbindt. Het is de enige vaste verbinding naar dit deel van Laos, dat verder omgeven is door de Mekong en de grens met Thailand en Cambodja. Het is ook onderdeel van een internationale oost-westcorridor van Ubon Ratchathani naar Pakse.

Geschiedenis

De brug bij Pakse was pas de derde brug over de Mekong buiten China. Pakse is de tweede stad van Laos en eigenlijk de enige andere plaats buiten Vientiane die een stedelijk karakter heeft. Er was indertijd alleen een veerdienst over de Mekong.

De brug is met Japanse steun aangelegd, daardoor heet het ook de Lao-Nippon Bridge (Nippon is Japans voor 'Japan'). Op 23 mei 1997 is de overeenkomst tussen de regeringen van Laos en Japan getekend om de brug aan te leggen. De bouw van de brug is door het Japanse bouwbedrijf Shimizu Corporation uitgevoerd, men heeft daarbij gekozen voor een extradosed bridge. In die tijd waren er buiten Japan bijna nergens extradosed bridges, waarmee de brug behoorlijk uniek was voor de wijdere regio. De brug is drie maanden voor op schema op 2 augustus 2000 geopend voor het verkeer.[1]

Zie ook

Referenties