Pattullo Bridge
Pattullo Bridge | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
Overspant | Fraser River |
Rijstroken | 1x4 |
Totale lengte | 1.227 meter |
Hoofdoverspanning | 137 meter |
Hoogte brugdek | ? meter |
Openstelling | 15-11-1937 |
Verkeersintensiteit | 80.000 mvt/etmaal |
Locatie | kaart |
De Pattullo Bridge is een boogbrug in Canada, gelegen tussen Surrey en New Westminster in British Columbia, net buiten Vancouver. De brug overspant de Fraser River.
Kenmerken
De Pattullo Bridge is een stalen boogbrug met een hooggelegen boog. De totale bruglengte bedraagt 1.227 meter inclusief aanbruggen. De hoofdoverspanning is circa 137 meter lang. De hoofdoverspanning overspant een relatief klein deel van het midden van de Fraser River, die ter plekke meer dan 500 meter breed is. De zuidelijke aanbrug gaat ook over drie spoorlijnen en de Highway 17. De brug is slechts 14,5 meter breed en heeft vier smalle rijstroken zonder fysieke rijbaanscheiding. Er staan slechts plastic paaltjes die de rijrichtingen scheiden. Tevens zijn er geen voorzieningen voor fietsers of voetgangers. Over de brug loopt de Highway 1A en de Highway 99. De brug verbindt de grote stad Surrey met de stad New Westminster, ten zuidoosten van Vancouver. Het centrum van New Westminster ligt dicht bij de brug, de zijde van Surrey is meer industrieel in karakter.
De Pattullo Bridge is de middelste van drie bruggen over de Fraser River bij New Westminster. De New Westminster Bridge ligt op 50 meter afstand van de Pattullo Bridge en is een spoorbrug. Het beweegbare deel is een draaibrug. Iets stroomafwaarts staat de markante Skybridge van de TransLink Skytrain. Deze tuibrug is op zo'n 270 meter afstand van de Pattullo Bridge gelegen. Andere verkeersbruggen in de regio zijn de Port Mann Bridge die 6 kilometer stroomopwaarts is gelegen, en de Alex Fraser Bridge die 6 kilometer stroomafwaarts is gelegen. De Pattullo Bridge verwerkt hoofdzakelijk lokaal verkeer tussen Surrey en New Westminster en is tolvrij.
Geschiedenis
In 1882 werd de eerste veerdienst over de Fraser River bij New Westminster in gebruik genomen. Tussen 1902 en 1904 is de New Westminster Bridge aangelegd, dit was een dubbeldeks brug, met onderop een spoorlijn en bovenop een wegverbinding. Dit was de eerste brug over de Fraser River in de Lower Mainland van British Columbia.
Met de groei van de regio Vancouver en het toenemende verkeer was de New Westminster Bridge onvoldoende, daarom is in 1936-1937 een nieuwe brug aangelegd, de Pattullo Bridge. Deze brug opende op 15 november 1937 voor het verkeer. De bouw kostte indertijd $ 4 miljoen en was een tolweg. De tol werd in 1952 geschrapt. Het bovenste dek van de naastgelegen New Westminster Bridge is na openstelling van de Pattullo Bridge gesloopt, sindsdien is het enkel nog een spoorbrug.
Sinds 1999 is de brug in het beheer van TransLink, een regionale transportautoriteit die de meeste wegen in de regio Vancouver beheert die niet in het beheer zijn van de provincie British Columbia. TransLink beheert diverse, maar niet alle bruggen in de regio Vancouver.
De Pattullo Bridge verwerkt veel meer verkeer dan waar hij op ontworpen is en is daarom een verkeersveiligheidsprobleem, met veel frontale aanrijdingen. Er zijn studies gedaan om de weg te versmallen naar drie rijstroken, waarbij de middelste een wisselstrook zou worden, vergelijkbaar met de Lions Gate Bridge. Dit plan is niet doorgevoerd omdat er geen dominante spitsrichting is en de intensiteit te hoog is voor drie rijstroken. Een ander voorstel dat niet doorgevoerd is, was de bouw van een barrier en het versmallen van de rijstroken en tegelijkertijd de brug af te sluiten voor vrachtverkeer. Dit was geen haalbaar voorstel omdat er te weinig alternatieve brugverbindingen over de Fraser River in de regio zijn.
Naamgeving
De brug is vernoemd naar Duff Pattullo (1873-1956), de 22e premier van British Columbia. Hij was de premier ten tijde van de bouw van de brug en heeft hem ook persoonlijk opengesteld.
Toekomst
Sinds begin jaren 2000 werden studies uitgevoerd om te kijken of de brug gerenoveerd kon worden, of vervangen moest worden. In 2003 werd een studie gepubliceerd waarin diverse opties uitgewerkt zijn, waaronder een renovatie, verbreding of vervanging van de brug. Bij vervanging kon gedacht worden aan een vervanging met 2x2 of 2x3 rijstroken. Ook werden de kosten van een standaard kokerbrug en een tuibrug gecalculeerd, waarbij een tuibrug zeker 30 procent duurder was.[1]
Latere studies wezen uit dat renovatie aanzienlijk duurder zou worden dan in 2003 werd verwacht, in 2011 ging men uit van $ 140 miljoen voor renovatie plus $ 25 miljoen voor bescherming tegen aanvaringen.[2] Daarnaast zou de overlast van renovatie gigantisch zijn, de brug is veel te druk bereden om langdurig te versmallen naar één rijstrook per richting. Daarnaast zou een brugrenovatie niet de knelpunten met verkeersveiligheid en ontwerpeisen oplossen. Uit de studie van 2011 bleek dat renovatie weinig voordelen bood, en nieuwbouw de meeste voordelen bood, waarbij 2x3 rijstroken het beste voorstel was. Met nieuwbouw konden ook voorzieningen voor langzaam verkeer aangelegd worden, wat op de bestaande brug ontbreekt.
In 2014 werd besloten dat er een nieuwbouw met 2x2 rijstroken en tolheffing moest komen, waarna de oude brug gesloopt zal worden. De nieuwe brug krijgt een ruimtereservering voor 2x3 rijstroken.[3][4] Het brugdek wordt zo ontworpen dat het fiets/voetpad naar buiten verschoven kan worden om ruimte te maken voor een derde rijstrook.
In 2016 werd bekend dat de brug in slechte staat is en voor 2024 vervangen zou moeten zijn.[5] De brug is niet kwetsbaar bij harde wind en aardbevingen. In februari 2018 werd aangekondigd dat de brug geheel door de provincie British Columbia gefinancierd zou worden, zonder tolheffing.[6] De kosten werden op dat moment geraamd op bijna $ 1,4 miljard. In januari 2020 sprak Surrey echter de wens uit om de brug met 6 rijstroken uit te rusten.[7] Op 7 februari 2020 is het contract van $ 967,5 miljoen gegund.[8][9] De nieuwe brug wordt een tuibrug. De brug moet medio 2023 gereed zijn.[10]
Tol
De Pattullo Bridge was een tolbrug tussen openstelling in 1937 en 1952. De tol bedroeg indertijd 25 cent per passage. De vervanging van de Pattullo Bridge was oorspronkelijk gepland als tolweg, maar later is besloten om de vervanging zonder tolheffing uit te voeren omdat er anders geen zicht is op federale financiering. 'Ottawa' financiert in de regel geen tolwegen.
Verkeersintensiteiten
In 2014 reden dagelijks 80.000 voertuigen over de Pattullo Bridge.[11] Het is de enige wegverbinding tussen New Westminster (70.000 inwoners) en Surrey (508.000 inwoners).
Zie ook
Referenties
- ↑ Economic Evaluation of Rehabilitation and Replacement Alternatives | www.translink.ca
- ↑ Pattullo Bridge Option Assessment | www.translink.ca
- ↑ Pattullo Bridge Community Connection Consultations | surrey.ca
- ↑ Pattullo Bridge Replacement | translink.ca
- ↑ Pattullo Bridge vulnerable to major wind and seismic events, report finds | cbc.ca
- ↑ Provincial government to fund brand new Pattullo Bridge | globalnews.ca
- ↑ Four isn't enough: Surrey Board of Trade pushes for six-lane Pattullo Bridge replacement | citynews1130.com
- ↑ Contract awarded for new four-lane Pattullo Bridge replacement | globalnews.ca
- ↑ Pattullo Bridge replacement will improve safety and create good jobs | news.gov.bc.ca
- ↑ www.pattullobridgereplacement.ca
- ↑ Traffic Volume Maps & Data | www.surrey.ca