Plan REDIA
Het Plan de Mejora de la Red Especial de Itinerarios Asfálticos, beter bekend onder zijn afkorting Plan REDIA, was een programma om de belangrijkste wegen van Spanje te moderniseren. Het werd in 1967 gelanceerd en liep tot 1971.
Geschiedenis
In de jaren '60 groeide de economie van Spanje hard, maar het wegennet was erg onderontwikkeld, met nauwelijks wegen die geschikt waren voor snelheden van meer dan 80 km/h. Een groot deel van het netwerk bestond uit smalle geasfalteerde wegen, ontwikkeld vanuit het Circuito Nacional de Firmes Especiales van 1926 en het Plan Peña van 1940. Het in 1950 gelanceerde Plan de Modernización de carreteras had de wegen slechts beperkt opgewaardeerd en het eerste Plan General de Carreteras van 1961 leidde niet direct tot een gestructureerde upgrade van de Spaanse wegen.
Met name problematisch waren de verbindingen van en naar Madrid. De reistijd van Madrid naar andere steden in Spanje was erg lang, en als landinwaarts gelegen stad had het geen directe toegang tot havens, vrachtverkeer had een lage gemiddelde snelheid en het verkeer op de wegen nam snel toe. Men moest nog bijna door elk dorp en grotere stad op de route. Hiertoe werd in het kader van het Plan de Desarrollo de España een verbeterprogramma opgezet dat specifieker was dan het Plan General de Carreteras van 1961.
Op 18 januari 1967 werd het Plan REDIA formeel vastgesteld.[1][2] In het plan werden ontwerpeisen vastgesteld waaraan de wegen moesten voldoen, leidend waren daarbij de wegbreedte, wegdektype, snelheid en beperkte toegang voor langzaam verkeer. Het uitgangspunt was een dwarsprofiel van 12 meter, een rijbaan van 7 meter en aan weerszijden 2,5 meter brede vluchtstroken, waarbij het profiel dus 2,5 m + 3,5 m + 3,5 m + 2,5 m was.
Het programma omvatte 4.928 kilometer weg,[3] dit was relatief beperkt, maar de fondsen werden geconcentreerd op een relatief klein deel van het netwerk, die daarmee adequaat kon worden uitgebouwd, in tegenstelling tot de meer dan 10.000 kilometer die het Plan de Modernización van 1950 omvatte, wat resulteerde in een weinig gestructureerde upgrade van de wegen.
Het programma is door het Ministerio de Obras Públicas (MOP) tussen 1967 en 1971 uitgevoerd. Het resultaat was dat de radiale wegen van Madrid over een brede rijbaan beschikten waar 100 km/h gereden kon worden en waarbij vrachtwagens makkelijker ingehaald konden worden. Met name Madrid werd beter bereikbaar, maar ook de Spaanse oostkust en de Costa del Sol. Het meest lastige was de upgrade van de N-634 langs de Spaanse noordkust, het traject van San Sebastián tot Oviedo voert door bergachtig terrein, in de praktijk is de N-634 hier maar zeer beperkt opgewaardeerd.
De wegen van het Plan REDIA hebben relatief kort bestaan. In het Plan General de Carreteras 1984 werd besloten om deze wegen te verdubbelen tot autovía door er simpelweg een tweede rijbaan naast te bouwen, en waar nodig rondwegen aan te leggen. Dit was in 1992 grotendeels voltooid, zodat de klassieke radiale wegen van Madrid met een 12 meter brede rijbaan maar relatief kort hebben bestaan tussen 1971 en 1992. Slechts een deel van de oorspronkelijke wegen volgens het Plan REDIA bestaan nog, zoals de N-II tussen Zaragoza en Lleida, de N-301 tussen Ocaña en La Roda en de N-634 tussen San Sebastián en Oviedo, al moet opgemerkt worden dat de N-634 niet hetzelfde karakter heeft als de wegen op de Meseta hadden, de N-634 is bochtiger en op veel punten smaller dan de gewenste 12 meter uit het Plan REDIA.
Na het aflopen van het Plan REDIA in 1971 bleven Spaanse wegen opgewaardeerd worden, met name in het Plan General de Carreteras 1984 werd duizenden kilometers weg opgewaardeerd naar een brede rijbaan. Dit was echter vooral een rijbaan van 9 of 10 meter breed, met vluchtstroken van 1 of 1,5 meter. Relatief weinig andere wegen zijn met vluchtstroken van 2,5 meter aangelegd zoals in het Plan REDIA. Een nadeel van brede vluchtstroken op enkelbaans wegen met tegenverkeer is dat dit gevaarlijk inhalen aanmoedigt.
Lijst van wegen
| # | traject | lengte |
|---|---|---|
 |
Madrid - Burgos - Vitoria - San Sebastián - Irún | 498 km |
 |
Madrid - Zaragoza - Lleida - Barcelona | 640 km |
 |
Madrid - Valencia | 356 km |
 |
Madrid - Córdoba - Sevilla - Cádiz | 691 km |
 |
Madrid - Mérida - Badajoz | 405 km |
 |
Madrid - Ponferrada | 389 km |
|
Ponferrada - Lugo - A Coruña / Ferrol | 271 km |
 |
Ocaña - Albacete - Alicante | 352 km |
  |
Alicante - Valencia - Castellón - Tarragona - Barcelona - La Jonquera | 710 km |
|
Málaga - La Línea | 134 km |
|
San Roque - San Fernando | 116 km |
 |
San Sebastián - Bilbao - Torrelavega - Oviedo | 367 km |
Referenties
| Wegenplannen in Spanje |
|---|
|
Circuito Nacional de Firmes Especiales (1926) • Plan Peña (1940) • Plan de Modernización de carreteras (1950) • 1e Plan General de Carreteras (1961) • Plan REDIA (1967) • Programa de Autopistas Nacionales Españolas (1967) • 2e Plan General de Carreteras (1984) • Plan Director de Infraestructuras (1993) • Programa de Autopistas de Peaje (1997) • Plan de Infraestructuras (2000) • Plan Estratégico de Infraestructuras y Transporte (2005) • Plan de Infraestructuras, Transporte y Vivienda (2012) • Plan Extraordinario de Inversión en Carreteras (2017) |