Qatar

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
قطر‎ - Qaṭar
Hoofdstad Doha
Oppervlakte 11.437 km²
Inwonertal 2.795.000
Lengte wegennet 1.230 km
Lengte snelwegennet 738 km[1]
Eerste snelweg circa 2005
Benaming snelweg الطرق السريعة / Expressway
Verkeer rijdt rechts
Nummerplaatcode Q

Qatar (Arabisch: قطر‎ Qatar), formeel de Staat van Qatar (Arabisch: دولة قطر‎ Dawlat Qatar) is een klein land in Azië, gelegen aan de Perzische Golf. De hoofdstad is Doha en het land telt 2,8 miljoen inwoners en is ter grootte van circa een kwart van Nederland.

Inleiding

De Al Wahda Arches over de Lusail Expressway.

Inleiding

Qatar vormt een schiereiland in de Perzische Golf, onderdeel van het Arabisch schiereiland, en grenst aan drie kanten aan de Perzische Golf. Het land heeft één landsgrens; met Saudi-Arabië. Naar het westen ligt het eiland Bahrain, naar het zuidoosten de Verenigde Arabische Emiraten. De hoofdstad Doha ligt aan de oostkust, buiten deze stad zijn er maar weinig andere kernen van belang. Het land meet 190 kilometer van noord naar zuid en 80 kilometer van oost naar west. Qatar is vrij vlak en bestaat volledig uit woestijn. Het land heeft een heet woestijnklimaat, de gemiddelde maximumtemperatuur varieert van 22°C in januari tot 42°C in juli.

Demografie

Bijna alle inwoners van Qatar wonen in de stad Doha, er zijn nauwelijks andere plaatsen van enige omvang. Het inwonertal is sinds onafhankelijkheid enorm gegroeid. Bij de onafhankelijkheid woonden er slechts 111.000 mensen in Qatar, wat steeg naar meer dan 2 miljoen in 2014. Echter een groot deel van de bevolking zijn gastarbeiders. In 2013 waren er van de 1.903.000 inwoners slechts 278.000 Qatari's, de rest zijn expatriats. In Qatar wordt het Arabisch gesproken, maar niet-Arabischtaligen vormen een grote meerderheid van de bevolking, het Engels wordt door een groter deel van de bevolking gesproken dan het Arabisch.

Economie

Met een inkomen van $ 97.000 per inwoner is Qatar het rijkste land ter wereld. De welvaart is voornamelijk te danken aan de olie en gas-export, die goed is voor 70% van het overheidsbudget en meer dan 90% van de export. Net zoals de meeste landen aan de Perzische Golf probeert Qatar de afhankelijkheid van de olie-export te verminderen. Er is geen inkomstenbelasting in Qatar en de belastingen behoren samen met buurland Bahrain tot de laagste ter wereld.

Geschiedenis

In de vroege geschiedenis stond het gebied onder bestuur van diverse Arabische koninkrijken, een belangrijke vorm van inkomsten vanaf de middeleeuwen waren parels. Begin 16e eeuw stond het gebied enige tijd onder controle van Portugal, later die eeuw kwam het gebied onder Ottomaans bestuur te staan. De Ottomanen hadden echter weinig militaire slagkracht in dit gebied en werden in 1670 verdreven door Arabische stammen. In de 150 jaar daarna heeft het gebied onder bestuur gestaan van diverse Arabische stammen. Vanaf 1825 stond het gebied onder bestuur van het Huis van Al Thani. De Ottomanen wisten het gebied echter vanaf 1871 weer onder hun controle te krijgen, met het dagelijks bestuur uitgevoerd door het Huis van Al Thani. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog nam Qatar deel aan de Arabische opstand tegen de Ottomanen, het gebied werd vervolgens in 1916 een Brits protectoraat. In 1939 werden oliereserves gevonden maar de olieproductie liep vertraging op door de Tweede Wereldoorlog. In 1949 begon de export van olie en werden de voornaamste bron van inkomsten.

Qatar werd in 1971 onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk en staat nog steeds onder het bestuur van het Huis van Al Thani. Tijdens de Eerste Golfoorlog in 1990-1991 speelde Qatar een belangrijke rol, ook vanwege de locatie van Amerikaanse, Canadese en Franse bases in het land. In 2003 was Qatar opnieuw een basis voor de Amerikaanse invasie van Irak. Qatar werd ondanks zijn kleine omvang een invloedrijk land in de Arabische wereld, tegen de zin van Saudi-Arabië. In 2017 verbraken de buurlanden Saudi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en Bahrain de banden met Qatar en legden een blokkade van het land op. Sindsdien is Qatar afhankelijk van luchtvaart en zeevaart voor het transport.

Wegennet

Het snelwegennet van Qatar.

Een autosnelweg wordt in Qatar in het Arabisch als الطرق السريعة en in het Engels als een expressway aangeduid.

Qatar heeft een wegennet dat sterk op Doha is geconcentreerd, omdat dit de enige echte stad van het land is. In de stedelijke kern van Doha liggen brede stadswegen, veelal met 2x3 of 2x4 rijstroken en zeer grote kruispunten. In de buitenwijken zijn deze wegen ongelijkvloers, met viaducten, onderdoorgangen en korte tunnels. Een belangrijke weg hiervan is de Sabah Al-Ahmad Corridor. Een zeer grootschalige bypass verbindt de havens in het zuiden met de olie- en gasindustrie in het noorden van Qatar. Deze bypass heet de Orbital Road en heeft 12 tot 14 rijstroken met een scheiding tussen vrachtverkeer en personenverkeer. De grote invalswegen van Doha tellen veelal 2x4 rijstroken en zijn als autosnelweg uitgebouwd, zoals de Lusail Expressway, de Al Rayyan Road, de Doha Expressway, de Garafat Al Rayan and Dukhan Highway en de Salwa Road.

In de stad Doha is een ringstructuur. De ringwegen zijn genummerd van de B-Ring Road (D2) tot en met de G-Ring Road (D7). De binnenste ringwegen zijn veelal gelijkvloers, de buitenste ringwegen zijn ongelijkvloers. Ten zuiden van Doha is een uitgebreid netwerk van autosnelwegen die industriële faciliteiten met elkaar verbinden, zoals de Al Wakrah Bypass, de Hamad Port Road, de Ras Abu Abboud Expressway en de East Industrial Street.

Buiten de autosnelwegen verlopen er een aantal 2x2 wegen door de woestijn die niet ongelijkvloers zijn uitgebouwd.

Qatar heeft maar één grensovergang over land, met Saudi-Arabië, tussen Abu Samra en Salwa. Zoals wel vaker in het Midden-Oosten zijn de grenscomplexen gigantisch groot. In 2013 is het grenscomplex aan Saudische zijde uitgebreid, in 2022 is het grenscomplex aan Qatarese zijde uitgebreid, waarmee de maximale capaciteit werd uitgebreid van 3.000 naar 12.000 voertuigen per dag per richting.[2]

Autosnelwegen in Qatar

Q1Q2Q3Q4Q5Q6Q39Q141

Al Khor ExpresswayAl Wakrah BypassOrbital RoadHamad Port RoadRas Abu Abboud ExpresswayEast Industrial StreetIndustrial Area RoadLusail ExpresswayAl Rayyan RoadSabah Al-Ahmad Corridor

Doha Ring Roads: BCDEFG


Grootschalige reconstructie van het wegennet

De Orbital Road.

Tussen 2010 en 2017 is een wegenprogramma van 40 miljard rial (€ 10 miljard) uitgevoerd. Het wegenprogramma omvatte 240 ongelijkvloerse aansluitingen, 360 bruggen en 1.000 kilometer nieuwe of opgewaardeerde wegen.[3][4] Qatar kreeg het WK Voetbal van 2022 toegewezen, nadien is een groot wegenprogramma uitgevoerd, wat in november 2022 werd opgeleverd. Het project omvatte 1.791 kilometer weg, 2.131 kilometer fietspad, 207 bruggen, 143 tunnels (onderdoorgangen) en 92 ongelijkvloerse aansluitingen.[5][6] In totaal is $ 220 miljard uitgegeven om de infrastructuur voor het WK voetbal te verbeteren.[7]

Geschiedenis

Qatar kwam pas laat tot ontwikkeling. In 1970 had het land slechts 111.000 inwoners, waarvan 80.000 in de hoofdstad Doha woonden. Qatar maakte in eerste instantie niet de ontwikkeling mee die de Verenigde Arabische Emiraten wel doormaakte vanaf de jaren '70. Pas vanaf 2005 begon het inwonertal van Doha sterk te groeien, voornamelijk vanwege de massale migratie van arbeidskrachten uit het buitenland, met name uit Zuid-Azië. Voor 2005 had Qatar geen echte snelwegen, alhoewel belangrijke wegen in Doha een dual carriageway met 2x2 of 2x3 rijstroken waren. Ook de weg van Doha naar het noorden (Route 1) en vanaf Doha naar Saudi-Arabië (Route 5) waren dual carriageways. Echter nagenoeg alle kruispunten in Qatar waren rotondes. Pas rond 2004 opende de eerste snelweg van Qatar, de Doha Expressway (Route 1). In dat jaar is ook de eerste ongelijkvloerse kruising van de Route 5 in Doha aangelegd.

De congestie begon in Doha vanaf 2005 ernstige vormen aan te nemen vanwege het slecht uitgebouwde wegennet, het verkeer concentreerde zich op de dual carriageways die rotondes en verkeerslichten hadden. Tussen 2005 en 2010 zijn een groot aantal ongelijkvloerse kruisingen in en rond Doha aangelegd en zijn de twee traditionele lange-afstandswegen van Qatar (Route 1 naar het noorden en Route 5 naar Saudi-Arabië) naar 2x4 rijstroken verbreed en volledig ongelijkvloers gemaakt. Langs de luchthaven van Doha is de Ras Abu Abboud Expressway aangelegd tussen 2008 en 2010.

Na 2010 is geïnvesteerd in de ringstructuur van Doha, alhoewel de meeste ringwegen nog gelijkvloers zijn en Doha niet zoveel stadssnelwegen heeft als in andere Golfstaten. In 2015 is een 'temporary truck route' rond Doha aangelegd, zodat verkeer vanaf Mesaieed naar Lusail westelijk rond de stad kon. Dit was geen volwaardige snelweg, maar grotendeels een vrij smalle 2x2 dual carriageway door de woestijn, met veelal rotondes als aansluitingen. Het rond 2007 opengestelde klaverblad met de Route 5 ten westen van Doha is vanaf 2015 omgebouwd tot turbineknooppunt. Tussen 2011 en 2014 is de Route 3 (Dukhan Highway) vanaf Doha naar het westen verbreed en opgewaardeerd.

Vanaf 2015 werd gebouwd aan een grootschalige bypass langs de westkant van Doha die de 'temporary truck route' moet vervangen. Dit is de New Orbital Highway and Truck Route. Ook is langs de zuidkant van Doha de East-West Corridor Expressway aangelegd. In het noorden van Doha is de Lusail Expressway aangelegd, de eerste nieuwe stadssnelweg van Qatar.

Wegbeheer

De nationale wegbeheerder van Qatar is Ashghal (Arabisch: هيئة الأشغال العامة).[8] De volledige naam is Public Works Authority 'Ashghal'. Het werd in 2004 opgericht voor de bouw en het beheer van alle infrastructuur en publieke gebouwen in Qatar.

Wegnummering

De wegnummering bestaat uit radiale wegen vanuit Doha met één nummer, zo loopt de Route 1 naar het noorden en de Route 5 naar het zuidwesten. Tweecijferige routes zijn aftakkingen of kruisende wegen hiervan, waarbij het eerste nummer gelijk is aan dat van het hoofdroutenet van de radiale wegen. Er zijn twee drie-cijferige wegen bekend.[9]

In 2019 is een nieuwe stijl bewegwijzering geïntroduceerd,[10] daarbij is de wegnummering niet grootschalig gewijzigd, maar sprak men wel van de prefix 'Q' voor de hoofdwegen van Qatar. De Route 1 werd daarmee de Q1. De nummers Q2 en Q4 werden nieuw geïntroduceerd voor de Orbital Road. Ook is toen een D-nummering voor de belangrijke wegen van Doha ingevoerd, veelal de ringwegen.

Naast de wegnummering worden wegnamen ook vaak gebruikt in de media.

Bewegwijzering

Bewegwijzering op de Q5.

De bewegwijzering in Qatar is gelijk aan die van Bahrain, met blauwe wegwijzers op autosnelwegen en groene op het onderliggend wegennet. De bewegwijzering is naar Brits model, maar geen exacte kopie. Het lettertype is Transport. De wegwijzers zijn zowel in het Engels als het Arabisch. Voor lokale doelen worden witte vlakken met zwarte letters gebruikt. Voor sommige niet-snelwegen worden ook blauwe wegwijzers gebruikt. Opvallend is de zeer grote letters van de afritnummering.

Tol

In Qatar zijn voorbereidingen getroffen voor de implementatie van een elektronisch tolsysteem. In 2020 won Emovis, een dochterbedrijf van Abertis, een contract voor de implementatie van elektronische tolheffing op hoofdwegen in Qatar.[11] Er werd gesproken over een start van de tolheffing twee jaar nadat de grote wegenprojecten waren afgerond.[12]

Maximumsnelheid

De maximumsnelheid in Qatar ligt op 60 tot 100 km/h op stadswegen en maximaal 120 km/h op autosnelwegen.[13]

Verkeersveiligheid

Vanwege de snelle bevolkingsgroei in Qatar is het aantal verkeersongevallen ook toegenomen. Echter na 2010 is de situatie sterk verbeterd, mede vanwege de grootschalige bouw van nieuwe autosnelwegen en ongelijkvloerse kruisingen. Tussen 2010 en 2020 daalde het aantal verkeersdoden in verhouding tot de bevolking met 64,4%.[14]

Referenties

Wegen van Azië

AfghanistanArmeniëAzerbeidzjanBahrainBangladeshBhutanBruneiCambodjaChinaCyprusFilippijnenGeorgiëIndiaIndonesiëIrakIranIsraëlJapanJemenJordaniëKazachstanKoeweitKyrgyzstanLaosLibanonMaleisiëMaledivenMongoliëMyanmarNepalNoord-KoreaOmanOost-TimorPakistanPalestijnse gebiedenQatarRuslandSaudi-ArabiëSingaporeSri LankaSyriëTaiwanTadzjikistanThailandTurkijeTurkmenistanUzbekistanVerenigde Arabische EmiratenVietnamZuid-Korea