R217 (Rusland)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Кавказ
Kavkaz
Begin Pavlovskaya
Einde Gaptsakh (RUS/AZ)
Lengte 1.118 km
Route

→ Rostov / Krasnodar

Kropotkin

Armavir

Nevinnomyssk

Pyatigorsk

Nalchik

Vladikavkaz

Grozny

Khasavyurt

Makhachkala

Kaspiysk

Derbent

→ Baku

De R217 (Cyrillisch: P217), voorheen de M29, genaamd de Kavkaz (Кавказ), is een federale autoweg in het zuiden van Rusland. De weg vormt een oost-westroute in zuidoostelijke richting vanaf de M4 bij Pavlovskaya en doet de meeste grotere steden aan de noordkant van de Kaukasus aan, waaronder Pyatigorsk, Nalchik, Vladikavkaz, Grozny en Makhachkala. De weg heet ook wel de 'Kavkaz' (Кавказ), wat 'Kaukasus' betekent. De weg eindigt aan de grens met Azerbeidzjan. De route is 1.118 kilometer lang.

Route

De R217 loopt door de volgende gebieden;

Routebeschrijving

Zuid-Rusland

Bij het dorp Pavlovskaya, circa 130 kilometer ten zuiden van Rostov, slaat de R217 van de M4 af, en loopt vervolgens met 1x2 rijstroken in zuidoostelijke richting. De omgeving is volledig vlak en bestaat uit rechtlijnig gemarkeerde weilanden. De R217 kent lange rechte stukken, en loopt voortdurend in zuidoostelijke richting. Bij Kropotkin steekt de M29 de rivier de Kuban over, en passeert langs de west- en zuidkant van Armavir. Vanaf Armavir is de R217 een 2x2 weg, doch zonder ongelijkvloerse aansluitingen. Men verruilt het Krai Krasnodar voor het Krai Stavropol, waar men door het zuidwesten van loopt, een eindje ten zuiden van de stad Stavropol langs. De omgeving is nog steeds vlak, maar men komt wel dichter bij de uitlopers van het Kaukasusgebergte. De weg passeert langs Nevinnomynsk, en langs de stad Pyatigorsk. Rondom Pyatigorsk ligt deels een 2x2 autosnelwegdeel met ongelijkvloerse kruisingen.

Door de Kaukasus-republieken

De R217 versmalt vervolgens weer naar 1x2 rijstroken en loopt door het noorden van de Republiek Kabardino-Balkaria. Rondom het stadje Baksan ligt een ongelijkvloerse rondweg, waarna een 2x2 deel volgt naar de stad Nalchik. Nalchik telt 275.000 inwoners en ligt aan de voet van het Kaukasusgebergte. Men kruist een aantal brede rivieren die vanuit het gebergte naar het noorden stromen. Men komt vervolgens in de Republiek Noord-Ossetia-Alania, waar Vladikavkaz de regio van is. In dit gebied is het altijd al onrustig geweest, en is veel militaire en politieactiviteit. De R217 loopt door Beslan, waarna men de stad Vladikavkaz kan vermijden middels een oost-westroute die ten noorden van de stad langs loopt.

Men komt vervolgens door de Republiek Ingushetia, met Magas als enige plaats op de route. De R217 loopt voor slechts zo'n 50 kilometer door deze republiek, nog steeds voornamelijk ten noorden van de bergen blijvend. Hierna komt men in de Republiek Chechnya (Tsjetsjenië), waar de R217 een ruime zuidelijke rondweg van de hoofdstad Grozny vormt. Oostelijker volgt de grens met de Republiek Dagestan, de laatste autonome republiek van Rusland waar de R217 doorheen loopt. Het is vanaf dit punt echter nog ruim 300 kilometer naar de grens met Dagestan. Men komt door het stadje Khasavyurt, waarna de M29 de Kaspische Zeekust bereikt bij de stad Makhachkala. Langs Makhachkala ligt eveneens een rondweg, waarbij de R217 naar het zuiden afbuigt om op afstand parallel aan de kust naar het zuiden te lopen, ten oosten van het Kaukasusgebergte. De laatste grotere plaats op de route is Derbent, waar eveneens een rondweg ligt. Bij Gaptsakh volgt dan de grens met Azerbeidzjan, waarna de Azerbeidzjaanse M1 verder verloopt naar Baku.

Geschiedenis

Ten tijde van de Sovjetunie verliep de M29 vanaf Pavlovskaya tot aan Baku over een afstand van 1.320 kilometer. Een deel hiervan ligt sinds 1991 in het land Azerbeidzjan, en is onderdeel van de Azerbeidzjaanse M1, één van de hoofdroutes naar Baku. Gedurende de jaren '90 was de M29 vaak toneel van strijd tussen rebellen en terroristen uit de diverse autonome republieken en het Russische leger. Na 2005 werd het gebied echter betrekkelijk rustig en is reizen voor Russen mogelijk. Voor buitenlanders was het moeilijk, en vaak onmogelijk om ten oosten van Pyatigorsk te reizen.

Voor de Tweede Wereldoorlog was al een relatief lang traject van de weg verhard vanaf het beginpunt tot aan Nevinnomyssk. De verharde weg boog toen af naar Cherkessk. In die periode was er ook een verharde weg van Mineralnye Vody via Pyatigorsk naar Nalchik. Indertijd was er ook een verharde weg van Makhachkala naar Derbent, evenals tweederde van de route tot Baku van wat thans in Azerbeidzjan ligt.

De oorspronkelijke weg is in de jaren '60-70 grotendeels gebypasst door een moderner tracé, eerst als enkelbaans weg, later op meerdere snelwegtrajecten en verdubbelde delen. Bijna geen enkel deel van de weg die voor 1950 tot de route behoorde is thans nog onderdeel van de R217 vanwege tracéverleggingen en grootschalige nieuwbouw van de weg.

Upgrades

Krasnodar Krai

De weg is door het Krasnodar Krai relatief hoogwaardig aangelegd, de weg is vermoedelijk in de jaren '60-70 aangelegd als een brede rijbaan met lange rechte stukken die bijna alle dorpen en steden op de route bypasst.

Al voor 1984 is de ongelijkvloerse kruising met de R251 bij Kropotkin aangelegd. Dit was oorspronkelijk een trompetknooppunt en is omstreeks 1987 omgebouwd tot een semi-klaverblad vanwege de doortrekking van de R251 rond Kropotkin richting oosten.

Een 30 kilometer lang traject tussen Kropotkin en Otrado-Kubanskoye is omstreeks 2012 verbreed van 2 naar 4 rijstroken, echter niet met fysiek gescheiden rijbanen. Het 35 kilometer lange traject verder tot aan Armavir had al voor 2005 vier rijstroken.

Vermoedelijk omstreeks 2000-2002 is 12 kilometer van de R217 tussen Uspenskoye en de grens met het Stavropol Krai naar 2x2 rijstroken verbreed. In 2010 is het kruispunt met de M4 bij Pavlovskaya omgebouwd tot een ongelijkvloers knooppunt.

Stavropol Krai

Al voor 2003 is de weg tussen Kochubeyevskoye en Nevinnomyssk naar 2x2 rijstroken verbreed. Omstreeks 2010 zijn twee ongelijkvloerse kruisingen ter hoogte van Kochubeyevskoye aangelegd, ook is toen de brug over de rivier de Kuban verdubbeld.

Een circa 100 kilometer lang traject tussen Nevinnomyssk en Mineralnye Vody is naar een vierstrooks weg verbreed, echter zonder fysiek gescheiden rijbanen. Deze verbreding is mogelijk begin jaren 2000 uitgevoerd. De bypass van de stad Mineralnye Vody is al voor 1984 aangelegd, het knooppunt bij het vliegveld is vermoedelijk in de eerste helft van de jaren '80 aangelegd toen een aanvang werd gemaakt met een nieuwe autosnelweg naar Kislovodsk.

Omstreeks 2003 is een bypass van Inozemtsevo aangelegd met 2x2 rijstroken en ongelijkvloerse kruisingen, dit sloot aan op de oude bypasses van Mineralnye Vody en Pyatigorsk. Op 13 december 2015 opende de 18 kilometer lange tweede oostelijke bypass van Pyatigorsk in Stavropol Krai.

Kabardino-Balkaria

In het verlengde van de in 2015 opengestelde bypass van Pyatigorsk is in Kabardino-Balkaria een nieuwe autosnelweg van 16 kilometer lengte aangelegd tot aan Malka. De bouw hiervan verliep traag en was zeker in 2019 nog niet voltooid.

De bypass van Baksan is al voor 1984 aangelegd. Omstreeks 2010-2011 is een 26 kilometer lange autosnelweg rond de stad Nalchik aangelegd. Op 12 december 2021 opende 13 kilometer verdubbelde R217 rond Argudan ten oosten van Nalchik.[1]

North Ossetia-Alania

Op 18 oktober 2013 opende de bypass van Beslan met 2x2 rijstroken.[2] In 2020 is een kort stuk van 3 kilometer tussen Mayskiy en de grens met Ingushetia naar 4 rijstroken op een smal profiel verbreed.

Ingushetia / Ingoesjetië

In 2014 is 10 kilometer van de weg tussen Troitskaya en de grens met Tsjetsjenië naar 2x2 rijstroken verbreed. Dit was het eerste vierstrooks deel van de R217 in Ingushetia. In 2020 is nog eens 9 kilometer tussen Karabulak en Troitskaya naar 2x2 rijstroken verbreed en is een klaverblad bij Karabulak aangelegd. In 2020 is de bestaande bypass van de stad Nazran naar 2x2 rijstroken verbreed en gedeeltelijk ongelijkvloers gemaakt.

Chechnya / Tsjetsjenië

De zuidelijke bypass van Grozny is al voor 1984 aangelegd. Omstreeks 2012-2013 is een 22 kilometer lang traject in het westen van Tsjetsenië naar 2x2 rijstroken verbreed, vanaf de grens met Ingushtia tot Shaami-Yurt.

Op 14 december 2015 opende 15 kilometer nieuw tracé van Argun tot Gudermes met 2x2 rijstroken.[3] In 2020 is dit nog 11 kilometer verder verlengd tot Oyskhara. De volgende fase was een bypass van Oyskhara door de heuvels. Dit sluit aan op een in 2019-2020 verbreed deel verder tot de grens met Dagestan. Op 6 november 2020 opende 10 kilometer verdubbelde R217 tussen Shaami-Yurt en Alhan-Yurt, net buiten Grozny.[4]

Dagestan

Eén van de eerste upgrades aan de weg in Dagestan was een bypass van de stad Derbent, die ingeklemd ligt tussen zee en bergen, waardoor een korte tunnel noodzakelijk was. Deze bypass is eind jaren '80 aangelegd. Derbent is de laatste grotere plaats voor de grens met Azerbeidzjan.

In de periode 2009-2010 is een 10 kilometer lang deel van Kizilyurt tot Stalskoye verbreed naar 2x2 rijstroken met nieuwe ongelijkvloerse aansluitingen.

Omstreeks 2013 is 15 kilometer van de weg tussen Korkmaskala en Makhachkala naar 2x2 rijstroken verbreed. Omstreeks 2014 is ook 9 kilometer van de weg ten zuiden van Makhachkala naar 2x2 rijstroken verbreed. In 2018-2019 is de bypass van Makhachkala naar 2x2 rijstroken verbreed. In 2019 is ook 15 kilometer van de weg ten zuiden van Makhahchkala naar Manas naar 2x2 rijstroken verbreed. Hiermee was een circa 50 kilometer lang traject van de R217 in de regio Makhachkala van 4 rijstroken te zien, met gedeeltelijk ongelijkvloerse aansluitingen.

Oorspronkelijk vormde de rivier de Samur de grens met Azerbeidzjan. De rivier heeft echter zijn koers gewijzigd waardoor de oude bedding de grens vormt ten noorden van de huidige grensovergang. De oorspronkelijke brug over de rivier lag verder naar het noorden bij Khodzha-Kazmalyar. Eind jaren '50 werd de grensbrug bij Yarag-Kazmalyar. Deze is tussen 2017 en 2019 vervangen. De nieuwe brug opende op 24 december 2019 voor het verkeer.[5][6][7]

Wegnummergeschiedenis

Sinds 1 januari 2011 is het Russische M-wegennet hernummerd, en alle M-wegen die niet direct in Moskva beginnen zijn komen te vervallen. De M29 is daarbij omgenummerd naar het vrij nietszeggende nummer R217 (Cyrillisch: P-217). Tot 2018 is er een overgangsfase van kracht.[8] De voormalige R217 was een onbelangrijke weg in het oblast Astrakhan.

Referenties

Federale autowegen in Rusland