R21 (Rusland)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Кола
Kola
Begin Sankt-Peterburg
Einde Borisoglebsky (RUS/N)
Lengte 1.592 km
Route

KAD → Ring Sankt-Peterburg

Kirovsk

Petrozavodsk

Kandalaksha

Murmansk

Pechenga

Zapolyarny

Nikel

→ Kirkenes

De R21 (Cyrillisch: Р21), voorheen de M18 en genaamd de Kola (Кола), is een federale autoweg in het noordwesten van Rusland. De weg verloopt vanaf Sankt-Peterburg via Petrozavodsk en Kandalaksha naar de noordelijke stad Murmansk. Vervolgens loopt de weg door naar de grens met Noorwegen bij Borisoglebsky. De R21 is vernoemd naar het schiereiland Kola waar de R21 naar toe loopt. De route is in totaal 1.592 kilometer lang.

Route

De R21 loopt door de volgende oblasten en republieken;

Routebeschrijving

Rego Sankt Petersburg

De M18 (nu R21) in Karelia.
De R21 in het oblast Murmansk.

De R21 begint in de stad Sankt Petersburg, de tweede stad van Rusland met 4,5 miljoen inwoners. Het belangrijkste knooppunt is de KAD, de ring van Sankt-Peterburg. De R21 is vervolgens een 2x2 weg ten oosten van de stad, tot aan Kirovsk aan het immense Ladogameer. In Kirovsk kruist men de A120, de regionale ringweg om Sankt-Peterburg. Oostelijker is de R21 een enkelbaans hoofdweg langs de zuidoever van het Ladogameer en passeert door het oosten van het oblast Leningrad.

Door Karelia

De R21 loopt door dunbevolkt gebied, met elke 40 - 50 kilometer een groter dorp. Naar het noorden toe loopt de R21 door dichte bossen, met weinig grote hoogteverschillen. In de regio liggen talloze meren, die naar het noorden enkel in aantal toenemen. Na zo'n 400 kilometer bereikt men de stad Petrozavodsk, die 265.000 inwoners telt en de laatste grote stad voor Murmansk is. Deze stad ligt op de westoever van het grote Onegameer.

De R21 buigt hier naar het noorden af, voor een lange route door de Republiek Karelia (Karelië). Het doorgaande verkeer kan de stad Petrozavodsk omzeilen door de ongelijkvloerse rondweg te nemen. De R21 slingert tussen de talloze meren voor, terwijl de bossen langzaam kleiner worden en plaatsmaken voor toendra. Het landschap wordt hier woester, met rotspartijen, alhoewel de hoogteverschillen beperkt blijven. Dit deel van de R21 is zeer eenzaam, op de bijna 800 kilometer tussen Petrozavodsk en Murmansk liggen enkel dorpjes, afgezien van het stadje Kandalaksha. Alhoewel de R21 de enige weg in de zeer ruime regio is, is het verkeersaanbod zeer beperkt.

Kola

De R21 loopt parallel aan de Witte Zee naar het noorden, en vervolgens langs de Golf van Kandalaksha. Een eindje voor Kandalaksha verlaat men de Republiek Karelia, en komt men in de oblast Murmansk. Alhoewel de R21 continu parallel aan de grens met Finland loopt, zijn er maar enkele zijwegen die richting de Finse grens lopen, waarvan de meesten voor de grens doodlopen. Kandalaksha telt 40.000 inwoners, maar de toegangsweg naar de stad sluit ongelijkvloers op de R21 aan. Het doorgaande verkeer hoeft niet door de bebouwde kom van Kandalakhsha. De plaats Kandalaksha is tevens de toegangspoort naar het schiereiland Kola, wat naar het oosten toe volledig onbereikbaar is.

Vanaf Kandalaksha is het nog 250 kilometer noordelijker naar Murmansk en op deze route liggen maar een paar dorpjes. Hoe noordelijker men komt, hoe kaler de omgeving wordt. In de richting van Murmansk groeien bijna helemaal geen bomen meer. Voor Murmansk is een politiecontrolepost. Buitenlanders mogen Murmansk bezoeken, maar niet de noordelijker militaire havenstad Severomorsk. Een zijtak van de R21 vormt een oostelijke bypass van Murmansk en eindigt in Severomorsk. Het deel van Murmansk naar de grens met Noorwegen is ook genummerd als de R21. Deze route is nog eens 200 kilometer lang en voert door desolaat arctisch gebied. Deze route voert langs het zwaar vervuilde gebied rond Nikel. Aan de kant van Storskog gaat de Noorse E105 verder richting Kirkenes, dat 15 kilometer verder ligt.

Geschiedenis

De bergen op het schiereiland Kola.

Voor de Tweede Wereldoorlog waren er in deze streek in het geheel geen wegen van enig belang, ook waren er geen onverharde wegen van enig statuut. Reizen over land was feitelijk onmogelijk voor de bouw van de spoorlijn naar Murmansk in 1917. De weg vanaf Leningrad tot Novaya Ladoga was echter al voor de Tweede Wereldoorlog geasfalteerd, vanaf daar ging het transport over het Ladogameer en vervolgens via het rivierenstelsel naar het Onegameer. Plaatsen als Petrozavodsk en Medvezhyegorsk waren alleen over het water bereikbaar. Murmansk groeide als ijsvrije havenstad, in 1939 werd de eerste weg in Murmansk geasfalteerd. De stad was indertijd alleen per spoor bereikbaar vanaf Leningrad.

De weg van Leningrad naar Murmansk is in fases vanaf de jaren '60 aangelegd, pas in 1986 was de gehele route doorgaand te berijden. Tussen 1978 en 1983 is de Ladozhky Bridge over de rivier de Neva ten oosten van Sankt Petersburg aangelegd. Deze brug opende in 1981 met 2 rijstroken en in 1983 met 4 rijstroken. Daarvoor moest het verkeer omrijden door een serie dorpen langs de Neva om van en naar Sankt Petersburg te rijden. De bouw van de brug viel samen met een circa 30 kilometer lang nieuw tracé van de R21.

De haven van Murmansk blijft ijsvrij in de winter, en is derhalve van belang voor de handel en de marine. De R21 is de primaire noord-zuidroute in dit gebied, op veel plekken is het de enige doorgaande verbinding.

Latere upgrades

Midden jaren '90 is een rondweg bij Lodeynoye Pole aangelegd. De westelijke bypass van Petrozavodsk is in twee fases aangelegd, het noordelijk deel opende omstreeks 1991, het zuidelijk deel pas omstreeks 2008. Omstreeks 2011 opende een 10 kilometer lang nieuw tracé langs Shuyskaya ten noorden van Petrozavodsk.

Op 18 november 2014 opende de 8 kilometer lange bypass van Matrosy nabij Petrozavodsk voor het verkeer.[1] Bij Nikel is een nieuw tracé aangelegd dat de afstand tot de Noorse grens verkort. Deze weg opende op 8 oktober 2013 voor het verkeer.[2] Verkeer hoeft sindsdien niet meer door Nikel, de route is daarmee 25 kilometer korter geworden.

De oostelijke bypass van Murmansk is oorspronkelijk in 1984 aangelegd. Tussen juni 2013 en september 2016 is de 14 kilometer lange oostelijke bypass van Murmansk aangelegd, die als onderdeel van de R21 wordt gezien. Dit is een autoweg met 2x2 rijstroken en ongelijkvloerse kruisingen, de noordelijkste weg van dit type in de wereld. De bypass opende op 12 september 2016 voor het verkeer.[3] Vervolgens is de R21 aan de zuidkant van Murmansk verbreed naar een autosnelweg, een 3 kilometer lang deel hiervan werd op 3 oktober 2020 opgeleverd.[4]

Het 2x2 deel vanuit Sankt Petersburg eindigde vanaf de jaren '80 bij de rivier de Neva en is in de eerste helft van de jaren '90 nog 11 kilometer oostwaarts verlengd tot aan Priladozhsky. Later is oostelijker een 6 kilometer lang deel ter hoogte van Naziya naar 2x2 rijstroken verbreed. Op 11 november 2020 opende nog eens 7 kilometer tussen Priladozhsky en Naziya met 2x2 rijstroken en een ongelijkvloerse aansluiting.[5] Vervolgens opende op 16 december 2021 een 15 kilometer lang deel verder tot Putilovo.[6] Hiermee reikte het 2x2 deel tot 68 kilometer ten oosten van Sankt Petersburg.

Verder oostelijk van Sankt Petersburg is omstreeks 2014-2018 de brug over de rivier de Volkhov bij Novaya Ladoga vervangen en verdubbeld naar 2x2 rijstroken. Ter hoogte van Lodeynoye Pole, 200 kilometer ten oosten van Sankt Petersburg, is een zuidelijke en oostelijke rondweg van 21 kilometer lengte aangelegd. De bouw daarvan begon al rond 1992, maar de rondweg kwam pas rond 2000 gereed.

Wegnummergeschiedenis

Oorspronkelijk was de weg tussen Sankt Petersburg en Murmansk genummerd als de M18, het was daarmee één van de belangrijke magistrales van Rusland. Het traject van Murmansk naar de grens met Noorwegen was genummerd als de A138. Per 31 december 2010 zijn een deel van de Russische hoofdwegen hernummerd, waarbij alleen nog de wegen die in Moskou begonnen de prefix 'M' behielden. Daardoor moest de M18 omgenummerd worden, dit werd de R21 (Cyrillisch: Р21), die ook de voormalige A138 naar de Noorse grens overnam.[7]

Referenties

Federale autowegen in Rusland

Hoofdwegen in het oblast Leningrad

M10M11R21 (M18) • R23 (M20) • A114A115A120A121A122A123A124A125A126A127A128A129R19R33R34R35R36R37R38R39R40R41R42R47R60

Hoofdwegen in de republiek Karelia

R21 (M18) • A119A121A137R15R16R17R18R19R20

Hoofdwegen in het oblast Murmansk

R10R12R21