R504 (Rusland)

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Колыма
Kolyma
Begin Yakutsk
Einde Magadan
Lengte 2.032 km
Route

Yakutsk

Nizhny Bestyakh

Churapcha

Ytyk-Kyuyol

Khandyga

Kyubeme

Ust-Nera

Ust'-Khakchan

Susuman

Burkhala

Yagodnoye

Debin

Karamken

Palatka

Magadan

De R504 (Cyrillisch: Р504), voorheen de M56, genaamd de Kolyma (Колыма), is een federale autoweg in Rusland, gelegen in het Russische Verre Oosten. De weg vormt een 2.032 kilometer lange oost-westroute van Yakutsk tot Magadan. De weg verbindt de vallei van de rivier de Lena met de Zee van Okhotsk. Van de 2.032 kilometer ligt 1.197 kilometer in de Republiek Sakha en 835 kilometer in Magadan oblast.

Routebeschrijving

Het begin van de R504 bij Nizhny Bestyakh.

De R504 begint formeel in de grote stad Yakutsk, maar gaat vrijwel direct met een veerdienst over de grote rivier de Lena naar het kleine stadje Nizhny Bestyakh op de oostoever. Hier eindigt ook de A360 die deze regio met de rest van Rusland verbindt.

De weg is globaal op te delen in twee delen, de westelijke derde van de route voert door bebost en vrij vlak terrein. De oostelijke tweederde voert door bergachtig terrein. Vanaf Nizhny Bestyakh voert de R504 oostwaarts door de taiga, dit is een zeer groot bassin rond de rivieren Lena en Aldan. De weg is in eerste instantie een moderne geasfalteerde weg, oostelijker wordt de weg een vrij goed te berijden gravelweg. Het deel van de R504 door het vlakke terrein is 500 kilometer lang. Er liggen hier enkele dorpjes op de route. Na 350 kilometer bereikt men de rivier de Aldan, een grote rivier waar men met een veerdienst overheen moet. De weg voert hierna langs Khandyga, de grootste plaats in deze streek.

Vervolgens verloopt de weg door het Suntar-Khayata Range, een gebergte met toppen tot circa 1.700 meter in de nabije omgeving. Verder naar het zuidoosten liggen hogere bergruggen met toppen tot bijna 3.000 meter. De weg stijgt hier door rivierdalen vrij geleidelijk van 400 naar 1.200 meter boven zeeniveau ten westen van Kyubeme. De weg voert daarna in noordoostelijke richting door een gebied met kale bergketens en weidse valleien met bossen en rivieren. De weg varieert hier veelal tussen de 500 en 1.000 meter hoogte via een serie lage bergpassen. Men bereikt dan het afgelegen stadje Ust-Nera dat aan de grote rivier de Indigirka ligt. Ust-Nera ligt ongeveer halverwege Yakutsk en Magadan.

Ust-Nera is tevens het noordelijkste punt van de route. De weg buigt hierna geleidelijk naar het zuidoosten af. De weg volgt daarna een lange riviervallei, waar diverse verlaten mijnen zijn. In onbewoond gebied volgt dan de grens tussen de Republiek Sakha en het oblast Magadan. In het oblast Magadan wisselt de weg tussen een zuidoostelijke en zuidelijke richting. Op dit deel van de route liggen relatief veel kleine plaatsen, vaak nederzettingen van de mijnbouw, waarvan sommige verlaten zijn. De weg voert hier door een afwisseling van weidse valleien en ruige bergketens. De weg zelf kent echter geen echt duidelijke bergpassen. De bergen in de omgeving zijn tussen 1.200 en 1.700 meter hoog, maar de R504 komt in deze regio veelal niet veel hoger dan 800 meter.

Ruim 100 kilometer voor de stad Magadan wordt de weg weer een verharde weg en voert langs diverse kleine plaatsen. Ongeveer 70 kilometer voor Magadan komt men langs de luchthaven van deze stad. De weg is hier afgedaald tot 200 meter hoogte en de bergketens liggen wat verder uit elkaar. De R504 voert dan veelal door bebost gebied tot de stad Magadan. De R504 eindigt dan in Magadan, een vrij grote stad aan de Zee van Okhotsk die grotendeels uit flatgebouwen bestaat. Magadan is de grootste plaats in een straal van 1.000 kilometer.

Geschiedenis

De Kolyma is aangelegd door dwangarbeiders ten tijde van Stalin. De bouw begon in 1932 en was in 1953 voltooid. De weg wordt de "bottenweg" genoemd, omdat de overblijfselen van overleden arbeiders tijdens de aanleg nog onder of rond de weg liggen. De weg is sindsdien verwaarloosd. De weg is nooit verhard geweest. Veel bruggen zijn tijdens de zomer weggeslagen door smeltwater en vaak provisorisch gerepareerd. In enkele gevallen varen er provisorische veerdiensten wanneer er een dorpje in de buurt ligt. De weg voert door extreem afgelegen gebied. Het meeste verkeer rijdt vanuit Yakutsk en Magadan maar een klein stukje, met name de middelste delen zijn zeer licht bereden, voornamelijk door avonturiers en motorrijders. Vrachtverkeer komt hier niet. De weg is het beste berijdbaar in de winter, wanneer temperaturen beneden -40 graden ervoor zorgen dat de rivieren bevroren zijn. Feitelijk is het dan een winter road.

Alhoewel de Kolyma zeer noordelijk en oostelijk gaat, is het onmogelijk om de noordkust of de Beringstraat vanaf de Kolyma over de weg te bereiken. Vanaf Ust-Nera is het nog circa 950 kilometer naar de Arctische noordkust en vanaf Magadan is het nog 2.100 kilometer naar de Beringstraat.

Oorspronkelijk waren er diverse nederzettingen en kampementen langs de weg, die een surrealistisch beeld hadden van flatgebouwen in zeer afgelegen gebied. Veel van deze nederzettingen waren gerelateerd aan een mijn. Na de sluiting van mijnen liepen deze nederzettingen geleidelijk of zeer snel leeg, diverse plaatsen zijn tegenwoordig onbewoond.

Zuidelijke en noordelijke route

De oorspronkelijke route lag zuidelijker in het oosten van de Republiek Sakha en is tegenwoordig niet meer het hele jaar doorgaand te berijden. De historische route splitste bij Kyubeme van de oude route af en verliep via Tomtor en Kuranakh-Sala naar Kadykchan. Deze route heeft veelal geen vaste bruggen over de rivieren en is alleen in de winter doorgaand te berijden. Later is er een noordelijke variant aangelegd, die beter onderhouden is. Soms kan men in de totale wildernis ineens een grote brug tegenkomen, een contrast tegen de vele houten bruggen die bijna in elkaar storten. De noordelijke route is circa 250 kilometer langer; tussen Kyubeme en Kadykchan 405 vs 650 kilometer.

Langs de zuidelijke route ligt het dorp Oymyakon, de koudste permanent bewoonde plaats ter wereld. Van november tot en met maart liggen de minimumtemperaturen gemiddeld tussen de -40 en -50 °C, maar in de zomer wordt het gebied nog relatief warm, met gemiddelde maximumtemperaturen van 20 tot 22 °C. In 1924 werd een temperatuur van -71,2 °C gemeten.

Modernisering

In de periode 2019-2022 is de westelijkste 160 kilometer van de weg geasfalteerd, vanaf ter hoogte van Yakutsk tot aan het dorp Churapcha.[1]

Hernummering

Per 1 januari 2011 is de nummering van M-wegen in Rusland aangepast. Alle M-wegen die niet in Moskva beginnen hebben een A- of R-nummer gekregen, in dit geval is de M56 hernummerd naar A360 en R504. Tot 2018 geldt een overgangsregeling.[2]

Het beginpunt was oorspronkelijk Nizhny Bestyakh, gelegen op de oostoever van de Lena. In 2013 is de weg via de veerdienst over de Lena verlengd naar de grotere stad Yakutsk die op de westoever ligt.

Rijden over de Kolyma

De weg is grotendeels een gravelweg die relatief goed berijdbaar is. In de zomer kunnen reguliere personenauto's de gehele route berijden. Het westelijk deel vanaf Yakutsk is gedeeltelijk geasfalteerd. Vanuit Magadan is ook ruim 100 kilometer van de weg geasfalteerd tot na Karamken. Vrachtverkeer op de weg is toegestaan maar grote delen hebben een aslastbeperking tussen 4 en 6 ton om de onverharde weg in goede staat te houden.

Ten westen van Khandyga ontbreekt een brug over de grote rivier de Aldan. In de zomer is er een veerdienst en in de winter kan men over de bevroren rivier rijden. In de tussenperiode is de weg niet doorgaand berijdbaar voor een aantal weken.

Referenties

Hoofdwegen in de republiek Sakha

A331 (Vilyuy)A360 (Lena)R501R502R503R504 (Kolyma)

Hoofdwegen in het oblast Magadan

R481R482R504 (Kolyma)

Federale autowegen in Rusland