RN40 (Argentinië)
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| RN 40 | |||
| Begin | Cabo Vírgenes | ||
| Einde | La Quiaca | ||
| Lengte | 5.224 km | ||
| |||
De RN40 is een ruta nacional in Argentinië. De weg vormt een extreem lange noord-zuidroute door het Andesgebergte, vanaf Cabo Vírgenes tot aan de grens met Bolivia bij La Quiaca. De RN40 doet maar één grote stad aan, namelijk Mendoza. De RN40 is de beroemdste weg van Argentinië en heeft vanwege zijn legendarische status dezelfde cult als de "Route 66" in de Verenigde Staten. Het is tevens één van de langste genummerde wegen ter wereld. De RN40 is 5.224 kilometer lang en stijgt tot maximaal 4.972 meter hoogte.
Routebeschrijving
Santa Cruz
De RN40 begint in het uiterste zuiden van het Argentijnse vasteland, in de zuidelijke provincie Santa Cruz. Het begin is bij de Cabo Vírgenes, een onbewoond gebied ten oosten van Río Gallegos. Dit is een haven waar kolen en olie worden overgeslagen. De RN40 voert westwaarts naar Río Gallego, de enige grotere stad op de route in het zuiden van Patagonia. In Río Gallegos kruist men de RN3. De RN40 voert daarna nog zo'n 200 kilometer naar het westen voordat de RN40 naar het noorden afbuigt. De RN40 tikt hier letterlijk de grens met Chili aan. De RN40 voert dan noordwaarts, parallel aan de Andes over de steppe van Zuid-Patagonia. Naar het westen lopen zijwegen die naar de beroemde meren leiden, waar gletsjers in de meren storten. Dit gebied is erg droog en de RN40 blijft hier nog op enige afstand van de bergen. De RN40 verloopt in totaal voor 1.325 kilometer door de provincie Santa Cruz. De RN40 is bijna helemaal onverhard en de wijdse uitzichten geven de RN40 een legendarische status. Het noordelijkste plaatsje langs de RN40 is Perito Moreno.
Chubut
De RN40 verloopt dan 586 kilometer door de provincie Chubut. De RN40 verloopt veelal op 600 tot 800 meter hoogte, net ten oosten van de Andes over de hoogvlakte, alhoewel het gebied zeker niet vlak is. Wel is de regio erg droog en heeft de kenmerken van een koude woestijn. Op de route door Chubut liggen maar een paar kleine plaatsjes, waarvan Esquel en Río Mayo de belangrijkste zijn. Het noordelijke deel van de RN40 door Chubut voert wat meer door de bergen dan het zuidelijke deel.
Río Negro
Vervolgens volgt 145 kilometer door het westen van de provincie Río Negro. Dit deel verloopt door spectaculair berglandschap, met besneeuwde bergen rondom, alhoewel de bergen niet veel hoger dan 2.000 meter zijn. De belangrijkste stad in de wijde regio is San Carlos de Bariloche.
Neuquén
Daarna volgt 684 kilometer door de provincie Neuquén. In Neuquén verloopt de RN40 wat verder van het Andesgebergte af, voornamelijk over een dorre hoogvlakte. De enige grotere plaats op de route is hier Zapala. De RN40 verloopt hier veelal op 600 tot 1.100 meter hoogte. In het uiterste noorden van Neuquén wordt het landschap opnieuw bergachtiger, met enkele vulkanen. De hoogste is de 3.980 meter hoge Tromen, die prominent het uitzicht van de RN40 bepaald.
Mendoza
Het deel door de provincie Mendoza is 638 kilometer lang. Het zuidelijkste deel voert door berggebied, maar daarna verlaat de RN40 opnieuw de Andes, en voert door een vlakke steppe, wat verder van de bergen vandaan, die naar het westen toe al 5.000 meter hoog zijn. Daarna voert de RN40 naar de grote stad Mendoza, de grootste stad op de gehele RN40. Zo'n 35 kilometer van de RN40 is hier een 2x2 autopista. De route noordelijk van Mendoza is ook grotendeels vlak, met de Andes wat verder naar het westen.
San Juan
De route door San Juan is 333 kilometer lang en doet de hoofdstad San Juan aan. Het eerste deel tot de hoofdstad voert door vlak en gecultiveerd gebied. Noordelijker wordt het landschap bergachtiger en vooral veel droger, een bergwoestijn. De RN40 stijgt weer naar zo'n 1.000 meter hoogte, maar dit gaat vrij geleidelijk. Naar het westen is spectaculair uitzicht op de Andes.
La Rioja
293 kilometer van de RN40 voert door de provincie La Rioja. De RN40 verspringt hier een stuk naar het oosten, door een uitermate spectaculair landschap, de RN40 gaat over een 2.000 meter hoge bergpas, het eerste stuk dat boven deze hoogte ligt. In het noorden van La Rioja wordt de RN40 vlakker en vooral stukken rechter, met naar het westen en oosten hogere bergen met toppen tot zo'n 4.000 meter.
Catamarca
De RN40 verloopt 275 kilometer door de provincie Catamarca. De RN40 voert door afgelegen bergwoestijnen, met geen grotere plaatsen op de route in Catamarca. De route stijgt naar het noorden toe ook geleidelijk naar maximaal zo'n 2.200 meter, om daarna weer wat te dalen. Een echte uitgesproken bergpas is dat niet. Het landschap blijft rondom spectaculair, met woestijnkarakteristieken.
Tucumán
De RN40 passeert kortstondig over 37 kilometer door het westen van de kleine provincie Tucumán en doet daarbij geen grotere plaatsen aan. De RN40 is goed uitgebouwd en voert door een breed rivierdal.
Salta
In Salta legt de RN40 356 kilometer af. De RN40 buigt daarbij naar het noordwesten af, dieper de Andes in, en weg van de cultivatie in het oosten van de provincie. Het landschap is zeer bergachtig en de RN40 stijgt gestaag via langgerekte dalen. Met name ten westen van de stad Salta, die de RN40 links laat liggen, stijgt de RN40 stevig. Met name in het noorden van Salta zit een stevige klim, waarbij de RN40 ten zuiden van San Antonio de los Cobres een hoogte van 4.972 meter boven zeeniveau bereikt op de Abra del Acay, één van de hoogstgelegen wegen in Zuid-Amerika. Naar het westen liggen bergen tot ruim 6.000 meter hoogte.
Jujuy
De laatste 550 kilometer wordt in de provincie Jujuy afgelegd. De RN40 verloopt hier over een hoog plateau op 3.500 tot 4.000 meter boven zeeniveau. Dit gebied is erg droog en niet bedekt met sneeuw. Het noordelijkste deel van de RN40 voert oostwaarts, parallel aan de grens met Bolivia tot aan La Quiaca, waar de RN40 op de RN9 eindigt.
Geschiedenis
De RN40 werd in 1932 gecreëerd en in 1935 genummerd. De route heeft nogal wat tracéwijzigingen ondergaan in de geschiedenis.
Santa Cruz
In Santa Cruz begon de aanleg van de RN40 als gravelweg in 1935, wat in 1950 voltooid was. In 1980 werd de RN40 een stuk langer doordat een afsnijdende route ten noordwesten van Río Gallegos als de RP5 werd genummerd, en de RN40 langer langs de grens met Chili werd geleid. Tussen 2000 en 2004 is een 40 kilometer lang deel tussen Cancha Carrera en Tapí Aike in het zuiden van Santa Cruz geasfalteerd.
Chubut
Ten noorden van Esquel is de RN40 circa 1988 wat verder westelijk geleid, tot El Bolsón op de grens met Río Negro. In 2004 werd de route tussen Río Mayo en Nueva Lubecka gewijzigd naar een wat oostelijkere route, die aansloot op de omgeleide RN26, die 52 kilometer ten noordoosten van Río Mayo aansluit (oorspronkelijk in Río Mayo zelf). In de jaren '80 werd ook het deel ten noorden van Esquel geasfalteerd, waarna de RN40 hier is omgelegd.
Río Negro
In 2003 werd de RN40 tussen El Bolsón en San Carlos de Bariloche wat westelijker omgelegd over een reeds verharde route, waardoor de RN40 302 kilometer nieuw asfalt kreeg zonder dat daar werkzaamheden voor uitgevoerd hoefde te worden. De oorspronkelijke 279 kilometer lange route is een gravelweg.
Neuquén
In Neuquén werd de route van zuid naar noord geasfalteerd, het eerste deel in 1969 bij Zapala. Tussen 1988 en 1993 is het deel tussen Zapala en Las Lajas geasfalteerd. Tussen 1992 en 1996 werd het deel in het noorden van de provincie tussen Chos Malal en de grens met Mendoza geasfalteerd.
Mendoza
In 1950 werd het deel tussen Mendoza en de grens met de provincie San Juan geasfalteerd. Tussen 1961 en 1979 is de rest van de route in Mendoza grotendeels geasfalteerd, behalve in het zuiden van de provincie. Rond 2013-2014 is de RN40 in het grensgebied met de provincie Neuquen geasfalteerd. In de periode 2016-2018 is het zuidelijkste deel van de RN40 in de provincie Mendoza geasfalteerd. Hiermee bleef nog een 165 kilometer lang onverhard deel over tussen Pareditas en El Sosneado.
Dit deel van de RN40 was nog lange tijd een slecht uitgebouwde gravelweg en op sommige plekken een amper berijdbare zandweg. Ten zuiden van Mendoza boog de geasfalteerde route vanaf Pareditas via de RN143 af naar San Rafael en van daar via de RN144 naar El Sosneado. Deze route was 230 kilometer lang en daarmee 60 kilometer langer dan de oorspronkelijke RN40 die direct van Pareditas naar El Sosneado verliep over een lengte van 165 kilometer. Vanaf 1979 werd de stad Mendoza bewegwijzerd via een oostelijker gelegen gravelweg, die tussen de RN40 en de RN143/RN144 in lag. Deze gravelweg was beter uitgebouwd dan de RN40 en maakte wat langer gebruik van de verharde RN144 ten oosten van El Sosneado. Deze route was 180 kilometer lang.
Tussen 2014 en 2019 is een 140 kilometer lang nieuwe geasfalteerde weg met een optimaal alignement aangelegd tussen Pareditas en El Sosneado, ten oosten van de oorspronkelijke RN40. Deze weg opende op 15 juli 2019 voor het verkeer en betekende een enorme verbetering voor lange-afstandsverkeer dat de RN40 volgt.[1]
San Juan
De route tot San Juan is waarschijnlijk in de jaren '50 geasfalteerd. In het noorden van de provincie San Juan is de route tussen San José de Jáchal en Huaco omgelegd over een nieuw tracé. Dit deel is tussen 1996 en 1998 aangelegd, maar de omlegging vond al in 1979 plaats en was lange tijd een gravelweg.
Aan de zuidzijde van San Juan is de RN40 als autopista uitgebouwd. De eerste 4 kilometer ten zuiden van de ringweg is vermoedelijk al in de jaren '90 of eerder aangelegd. Daarna is nog eens 5 kilometer ten zuiden van San Juan uitgebouwd tot autosnelweg, dat op 26 februari 2019 werd geopend.[2]
La Rioja
In 1979 is in La Rioja en het zuiden van Catamarca een significante tracéwijziging geweest. In 1996 is begonnen om de laatste 51 kilometer van de RN40 in La Rioja te verharden, maar de werkzaamheden werden in 2000 gestaakt en in 2007 weer hervat.
Catamarca
Tussen 2006 en 2008 is het zuidelijke deel van de RN40 geasfalteerd, aansluitend op het deel in La Rioja. Al eerder, tussen 1997 en 2000 werd 76 kilometer geasfalteerd tussen Río Las Cuevas en Palo Seco.
Tucumán
In 2010 is de laatste 12 kilometer in de provincie Tucumán geasfalteerd. Er zijn in Tucumán geen tracéwijzigingen geweest.
Salta
De oorspronkelijke route van de RN40 verliep in Salta geheel anders dan de huidige route, een stuk oostelijker. Dit is in 1943 aangepast tot de huidige route. Op 8 juli 1960 opende de route over de Abra del Acay, de 4.972 meter hoge bergpas in de Andes in het noorden van de provincie Salta. Dit is letterlijk het hoogtepunt van de RN40, maar de route is onverhard.
Jujuy
De route in Jujuy is nog grotendeels onverhard. De RN40 verliep oorspronkelijk in het zuiden van Jujuy naar de grens met Chili, dit is in 1943 omgenummerd naar de RN51. In 1980 is de route tussen San Antonio de los Cobres en Susques in het zuiden van Jujuy omgeleid via een vergelijkbare, maar westelijkere route.
Verkeersintensiteiten
De meeste delen van de RN40 verwerken minder dan 1.000 voertuigen per etmaal. Met name in Patagonia en in de noordelijke Andes zijn grote delen onverhard. Deze delen zijn een gravelweg die voor betere voertuigen gewoon te berijden zijn. In de winter zijn sommige delen in Patagonia afgesloten voor het verkeer, veelal tussen juli en september. Sommige delen van de RN40 zijn tijdens hevige regenval niet berijdbaar omdat niet overal bruggen zijn aangelegd.
Referenties
| Rutas nacionales in Argentinië |
|---|
|
RN1 • RN2 • RN3 • RN5 • RN7 • RN8 • RN9 • RN11 • RN12 • RN14 • RN16 • RN18 • RN19 • RN20 • RN22 • RN23 • RN25 • RN26 • RN33 • RN34 • RN35 • RN36 • RN38 • RN40 |