RN9 (Argentinië)
![]() | |||
---|---|---|---|
RN 9 | |||
Begin | Buenos Aires | ||
Einde | La Quiaca | ||
Lengte | 1.967 km | ||
|
De RN9 is een ruta nacional in Argentinië. De weg vormt een noord-zuidroute door het midden en noorden van het land, vanaf de hoofdstad Buenos Aires via Rosario, Córdoba, San Miguel de Tucuman en Salta naar de grens met Bolivia bij La Quiaca. De RN9 is 1.967 kilometer lang.
Routebeschrijving
Buenois Aires & Santa Fe
Zie Autopista Acceso Norte, Autopista Buenos Aires - Rosario en Autopista Rosario - Córdoba.
De RN9 is in de provincies Buenos Aires en Santa Fe volledig een autopista.
Córdoba
Zie ook Autopista Rosario - Córdoba.
De RN9 loopt tot aan de stad Córdoba parallel aan de Autopista Rosario - Córdoba. De route voert door vlakke en uitgestrekte landbouwgebieden. De regio is dunbevolkt, alhoewel Córdoba een grote stad is. Vanaf Córdoba draait de RN9 naar het noorden, parallel aan een bergrug en is ten noorden van Córdoba een tweestrooks weg. In het noorden van Córdoba stijgt de RN9 iets.
Santiago del Estero
De RN9 doorkruist dan de provincie Santiago del Estero, een vlak gebied met lage begroeiing. Dit gebied is niet intensief gecultiveerd, alhoewel er her en der wel uitgebreide landbouw is, veelal langs rivieren. Men bereikt dan de stad Santiago del Estero, waar de RN9 iets naar het noordwesten afbuigt. De route is ook door Santiago del Estero tweestrooks.
Tucumán
De route voert eerst door het vlakke oosten van de provincie Tucumán, waarna men de grotere stad San Miguel de Tucumán bereikt. De rondweg van San Miguel is een korte autopista met 2x2 rijstroken. Ten noorden van San Miguel stijgt de RN9 een paar honderd meter en verloopt dan door een breed dal in bergachtiger gebied. De bergen direct naar het westen zijn hier al 4.000 meter hoog. De RN9 zelf stijgt naar zo'n 800 meter hoogte op de grens met de provincie Salta.
Salta
De weg voert dan met een boog naar de stad Salta. Vanaf Metán is de RN9 een weg met 1x4 rijstroken zonder middenafscheiding. Deze regio is dichtbebost en de RN9 blijft vrij vlak, alhoewel er wel wat hoogteverschillen zijn. Men bereikt de stad Salta vanuit het oosten, waarbij doorgaand verkeer de Acceso Norte kan gebruiken, een noordelijke bypass van Salta. In Salta slaat de RN9 naar het noorden af, waarna de route een smalle en bochtige tweestrooks weg wordt. De RN9 gaat over een lage, maar erg bochtige bergpas op de grens met Jujuy.
Jujuy
Men daalt dan af naar de stad San Salvador de Jujuy, de laatste grote stad op de route van de RN9 in Argentinië. De stad heeft een korte bypass met 2x2 rijstroken. De RN9 volgt vanaf San Salvador een smal dal naar het noorden. De route stijgt stevig, en vanaf 2.000 meter komt men boven de boomgrens, en het landschap wordt erg droog en rotsig. De bergen naar het westen hebben toppen tot circa 5.000 meter. De RN9 blijft gestaag stijgen en bereikt 3.000 meter hoogte bij Humahuaca. Het laatste deel voert over een dorre hoogvlakte op zo'n 3.500 meter hoogte. Het grensplaatsje La Quiaca bevindt zich op zo'n 3.460 meter hoogte. Bij de grens staat een bord dat de afstand tot het zuidelijke Ushuaia aangeeft: 5.121 kilometer. Aan Boliviaanse zijde gaat de RN14 verder door Villazon richting Cochabamba.
Geschiedenis
De RN9 werd in 1936 gecreëerd en volgde de historische Camino Real del Perú. In 1936 werd ook het eerste deel tussen Buenos Aires en Rosario geasfalteerd. In 1937 was de verharding tot Córdoba gereed. In de jaren '60 en begin jaren '70 werd het deel in de provincie Santiago del Estero geasfalteerd. In 1979 was de route tot aan de hoogvlakte bij Humahuaca geasfalteerd. Op 21 januari 2005 was de gehele RN9 tot aan de grens met Bolivia geasfalteerd.
In 1955 werd het eerste deel van de RN9 vervangen door een autopista, namelijk de Autopista Acceso Norte in Buenos Aires. Eind jaren '60 was deze snelweg voltooid tot de rand van de agglomeratie. Tussen 1977 en 1987 werd de autopista Buenos Aires - Rosario opengesteld. De Autopista Rosario - Córdoba werd tussen 1999 en 2010 opengesteld, waarmee er de langste ononderbroken snelweg van Argentinië ontstond tussen Buenos Aires en Córdoba.
Circa 2006 is de bypass van San Salvador de Jujuy verdubbeld en ongelijkvloers gemaakt. Tussen 2011 en 2016 is een 13 kilometer lang stuk autopista aangelegd tussen San Salvador de Jujuy en Yala. Het laatste deel opende op 23 december 2016 voor het verkeer.[1][2]
Omstreeks 2000 is een enkelbaans omlegging van de RN9 aan de noordzijde van Córdoba geopend, een 15 kilometer lang tracé vanaf de ringweg van Córdoba tot de noordzijde van Juárez Celman. Deze weg is door de provincie Córdoba verdubbeld tot autovía met 2x2 rijstroken en ongelijkvloerse kruisingen. De verdubbelde weg opende op 16 oktober 2019 voor het verkeer.[3]
Verkeersintensiteiten
De Autopista Acceso Norte is één van de drukste wegen ter wereld, met circa 380.000 voertuigen per etmaal. Dit daalt naar 200.000 voertuigen in de buitenwijken van Buenos Aires en veelal 15.000 voertuigen tussen Zarate en Rosario. Dit daalt verder naar zo'n 6.000 tot 10.000 voertuigen tot Córdoba en slechts 1.000 voertuigen tussen Córdoba en Santiago del Estero. Daarna stijgen de intensiteiten wat naar 2.000 tot 5.000 voertuigen tot San Miguel de Tucumán en 3.000 voertuigen tot San Salvador de Jujuy. Over de hoogvlakte in het noorden van Argentinië dalen de intensiteiten naar minder dan 1.000 voertuigen, met slechts zo'n 400 voertuigen ten zuiden van de Boliviaanse grens.
Referenties
Rutas nacionales in Argentinië |
---|
RN1 • RN2 • RN3 • RN5 • RN7 • RN8 • RN9 • RN11 • RN12 • RN14 • RN16 • RN18 • RN19 • RN20 • RN22 • RN23 • RN25 • RN26 • RN33 • RN34 • RN35 • RN36 • RN38 • RN40 |