Roemenië

România
Hoofdstad	Bucureşti
Oppervlakte	238.391 km²
Inwonertal	19.638.000
Lengte wegennet	198.817 km
Lengte snelwegennet	1.008 km
Eerste snelweg	1967
Benaming snelweg	Autostradă
Verkeer rijdt	rechts
Nummerplaatcode	RO

Roemenië (Roemeens: România) is een land in het zuidoosten van Europa. Het land telt 19,6 miljoen inwoners op 238.391 vierkante kilometer, wat het land ongeveer 6 keer zo groot als Nederland maakt. De hoofdstad Bucureşti (Boekarest) ligt centraal in het zuiden.

Inleiding

De noordzijde van de bergpas Transfăgărășan.

Geografie

Roemenië is een vrij groot land in het zuidoosten van Europa, gelegen aan de Zwarte Zee. Het grenst aan Oekraïne, Moldavië, Hongarije, Servië en Bulgarije. Het land meet maximaal 740 kilometer van west naar oost en 480 kilometer van noord naar zuid. Het land is opgedeeld in een aantal regio's met een eigen identiteit. Het binnenland wordt gevormd door Transsylvania, omringd door de Karpaten. De Karpaten lopen met een boog door Roemenië, waarvan de Moldoveanu met 2.544 meter het hoogste punt van het land is. Ten oosten van de Karpaten liggen de regio's Bukovina en Moldavia. Naar het zuiden ligt Wallachia, een vlak steppegebied waarin ook de hoofdstad București (Boekarest) ligt. Het uiterste oosten wordt gevormd door de Zwarte Zeekust en de delta van de rivier de Donau.

Het klimaat van Roemenië varieert per regio, maar over het algemeen heeft het een landklimaat met warme zomers en koude winters. In de hoofdstad București is de gemiddelde maximumtemperatuur 29 °C in de zomer en de gemiddelde minimumtemperatuur -6 °C in de winter.

Economie

Roemenië heeft een groeiende economie, met veel verschil tussen de steden en het platteland, dat in sommige regio's ronduit onderontwikkeld is. Een fors deel van de Roemeense bevolking werkt in het buitenland, met name in Duitsland, Italië en Spanje. De economische situatie van de Roma is bijzonder achtergesteld. Het land heeft redelijk veel industrie, alhoewel het belang van de industrie krimpt. De industriesector is ook sterk verouderd. Het bekendste Roemeense product is wellicht de autofabrikant Dacia. Het land had na 2000 een sterk groeiende economie, maar werd kortstondig ook sterk getroffen door een recessie in de periode 2008-2010. Sindsdien groeit de Roemeense economie weer. Het gemiddelde inkomen in Roemenië bleef langere tijd fors achter vergeleken met de rest van de EU, maar de inkomens zijn sinds circa 2015 sterk gegroeid. In 2023 bedroeg het gemiddelde brutosalaris 7.230 RON per maand (circa € 1.460).

Demografie

stad	inwonertal
București	1.883.000
Cluj-Napoca	325.000
Timişoara	319.000
Iaşi	290.000
Constanţa	284.000
Craiova	270.000
Braşov	253.000
Galaţi	249.000
Ploieşti	210.000

Het inwonertal van Roemenië krimpt sinds de val van het communisme sterk, tussen 1992 en 2011 daalde het inwonertal met 2,6 miljoen. Een groot deel daarvan komt vanwege arbeidsmigratie naar Zuid-Europa. Het aantal Roemenen met een adres in Roemenië is een stuk hoger dan het daadwerkelijke inwonertal, omdat zo'n groot aantal Roemenen semi-permanent in het buitenland verblijft. In 2022 lag de 'legally resident population' van Roemenië op 21.943.000, terwijl het werkelijke inwonertal meer dan 2 miljoen lager ligt. Roemenen maken 89% van de bevolking uit, gevolgd door Hongaren (7%) en Roma (3%). Voor de Tweede Wereldoorlog woonden er circa 750.000 Duitsers in Roemenië; dit aantal is teruggelopen tot onder 30.000.

In Roemenië wordt Roemeens gesproken, een Romaanse taal die meer verwant is met het Italiaans en andere Zuid-Europese talen dan de Slavische talen van de buurlanden. Ongeveer 91% van de Roemenen spreekt het Roemeens als de eerste taal. Zo'n 7% spreekt Hongaars. De kennis van het Engels is vooral beperkt tot jongere Roemenen uit de steden.

Veruit de grootste stad in Roemenië is de hoofdstad Boekarest, waar ongeveer 1 op de 11 Roemenen woont. De tweede stad is Cluj-Napoca, dat ruim 300.000 inwoners telt. Het oostelijke Iași was van oudsher de tweede stad van het land, maar is gekrompen tot de vierde plek. Roemenië heeft 20 steden met meer dan 100.000 inwoners, verspreid over het hele land. Ongeveer 56% van de Roemenen woont in de steden.

Geschiedenis

Vanaf het begin van de jaartelling werd de regio bevolkt door de Daciërs, in een gebied dat praktisch geheel Roemenië en het oosten van Hongarije omvatte, evenals Moldavië. Tegen de Middeleeuwen was het gebied opgedeeld in Transsylvanië, Walachije en Moldavië, met de Karpaten min of meer als scheidslijn. Later kwam het gebied onder invloed van de Ottomanen, alhoewel de mate van autonomie hoog was. Transsylvanië kwam onder Oostenrijks-Hongaars bestuur. In 1848 volgden revoluties in Walachije en Moldavië, waarna beide regio's samen gingen in een Roemenië, en het Roemeense Koninkrijk vanaf 1881.

Na de Eerste Wereldoorlog werd de oppervlakte van Roemenië een stuk groter, het zuiden van Bukovina kwam bij Roemenië in 1919 en Moldavië, Banaat en Transsylvanië in 1920. Hiermee ontstond het 'Groot-Roemenië'. In de jaren '20 ging het Roemenië economisch voor de wind met grootschalige olieproductie en een snel groeiende landbouwproductie. In 1940 eiste de Sovjetunie het oosten van Moldavië op als de Moldavische Autonome Sovjetrepubliek (ASSR). Roemenië voldeed hieraan, maar viel in 1941 het gebied binnen. In 1944 heroverde het Rode Leger de Moldavische ASSR weer. Vervolgens werd Roemenië door de Sovjetunie bezet.

Vanaf 1946 werd Roemenië een communistisch land, onder sterke invloed van de Sovjetunie. Tot eind jaren '50 was Roemenië bezet door de Sovjetunie, waarbij de industrie grotendeels verplaatst werd naar de Sovjetunie als oorlogsreparatie. Tussen 1965 en 1989 werd Roemenië bestuurd door de dictator Ceaușescu, die een Noord-Koreaans model nastreefde. Ceaușescu wilde niet meewerken aan de invasie van het Warschaupact in Tsjechoslowakije in 1968. Ceaușescu ontwikkelde een cult rond zijn persoonlijkheid, maar werd geëxecuteerd tijdens de revolutie van 1989. Met het einde van het tijdperk Ceaușescu eindigde het communisme. Het land werd in 2004 lid van de NAVO en in 2007 van de Europese Unie.

Wegennet

De voltooide en in aanleg zijnde snelwegen van Roemenië.

Roemenië heeft een netwerk van 86.391 kilometer publieke wegen, waaronder 17.873 kilometer nationale weg, 35.083 kilometer districtswegen en 33.435 kilometer gemeentewegen. Van deze wegen is 30% nog onverhard en 44% in goede conditie.

Roemenië had bij toetreding tot de Europese Unie in 2007 het minst ontwikkelde wegennet van de EU. Een groot deel van de wegen verkeerde in slechte staat en autosnelwegen waren er nauwelijks. Sinds 2010 is het hoofdwegennet in hoog tempo gemoderniseerd, bijna alle drum naţional verkeren tegenwoordig in goede conditie. Daarnaast is men bezig een netwerk van autosnelwegen aan te leggen, de autostradă genaamd. De kwaliteit van de autosnelwegen is over het algemeen goed, maar ze hebben voor West-Europese begrippen weinig voorzieningen zoals tankstations.

De eerste wegklasse zijn de autostradă (meerv. autostrăzi) met de prefix A. Daarna volgen de drum rapid of drum expres, met de afkorting DX. Dan volgen de nationale hoofdwegen, de drum naţional (meerv. drumuri naţionale) afgekort als DN. De regionale wegen zijn de drum judeţean (meerv. drumuri judeţene) met de afkorting DJ. Daarna volgen de gemeentelijke wegen, de drum comunal (meerv. drumuri comunale) afgekort als DC. Een aantal hoofdwegen heeft een E-nummer.

De autosnelwegen beschikken over minimaal 2x2 rijstroken en hebben over het algemeen een uitstekend wegdek. Voor zover er expresswegen zijn hebben die een goed wegdek. De DN-wegen vormen het hoofdwegennet van Roemenië en beschikken wisselend over 1, 2 of zelfs 3 rijstroken per richting, veelal zonder middenafscheiding. De kwaliteit hiervan is sterk verbeterd. Er zijn steeds meer wegvakken met uitstekende wegdekkwaliteit.

De regionale en gemeentelijke wegen hebben vaak een matig tot slecht wegdek. In de grote steden zijn vrijwel alle wegen verhard inclusief de woonstraten. Op het platteland zijn woonstraten vaak onverhard. Ook zijn er veel onverharde landwegen, maar deze vervullen nooit een belangrijke functie.

Wegmarkering komt op vrijwel alle verharde wegen voor. Op de nationale wegen zijn deze vaak van hoge kwaliteit, maar in steden en op plattelandswegen vaak weggesleten. De hoofdwegen hebben vrijwel altijd kantmarkeringen en vaak een smalle vluchtstrook. De hoofdwegen zijn voldoende breed uitgevoerd om elkaar te passeren. Regionale en gemeentelijke wegen zijn vaak smaller waarbij de wegkant afbrokkelt.

's Nachts rijden is op de niet-hoofdwegen af te raden voor mensen die niet bekend zijn met de wegsituatie. Er is amper wegverlichting, terwijl reflectorpaaltjes en reflecterende markeringen ontbreken. Op de grote hoofdwegen is 's nachts wel te rijden. Wel moet men in afnemende mate rekening houden met onverlichte en ongemotoriseerde voertuigen op de weg, zoals een paard en wagen. De tijden dat men dit op de autosnelweg overkomt, behoren tot het verleden. Langs sommige wegen met bomen langs de weg is er soms reflecterende verf op de bomen aangebracht.

Wegbeheer

De nationale wegbeheerder is de Compania Nationala de Administrare a Infrastructurii Rutiere, afgekort CNAIR. Dit is een agentschap van het ministerie van transport.

Autosnelwegen in Roemenië

Geschiedenis

De Basarab-flyover, nieuwe infrastructuur in Bucureşti.

Zie ook lijst van wegopeningen in Roemenië.

Na de Tweede Wereldoorlog werd Roemenië leeggeroofd door de Sovjetunie. Dit resulteerde in een heel karige periode die onder het lange communistische regime van Ceaușescu niet verbeterde. De dictatuur die Ceaușescu vestigde behoorde tot de meest repressieve van Oost-Europa. Veel aandacht aan het wegennet werd er tot de val van het communisme in 1989 niet geschonken.

De gedachten voor een snelwegennet in Roemenië bestonden vanaf de jaren '60 van de 20e eeuw. Het toegenomen verkeer vereiste betere wegen in dit gedeeltelijk bergachtige land. Tussen 1967 en 1969 werd gestudeerd op een snelwegennet in Roemenië. Dit was een netwerk met radiale snelwegen vanuit Boekarest, en tussenliggende links in alle delen van het land. Zo moest er een noord-zuidverbinding tussen Oekraïne en Bulgarije komen, en drie verbindingen tussen Hongarije en Boekarest. Tevens werd gedacht aan twee snelwegen naar Moldavië en een aantal tussenliggende links, zoals een snelweg van Cluj-Napoca naar Suceava en Sibiu, en een snelweg van Sibiu naar Brașov. Tevens moest er een verbinding komen langs de Roemeense kust naar Bulgarije. Directe aansluitingen naar het toenmalig Joegoslavië waren niet voorzien. De focus van de wegenaanleg lag echter op de A1 van Boekarest naar Pitești, in plaats van de drukkere verbinding tussen Boekarest en Brașov. Dit wordt gezien als de invloed van Ceauceșcu, de dictator van Roemenië die niet ver van Pitești geboren was. De geplande snelwegen kregen een ontwerpsnelheid van 140 km/uur en moesten langs alle steden gaan, in plaats van er door. Het snelwegenplan omvatte ongeveer 3.200 kilometer snelweg.

Tussen 1967 en 1972 werd de eerste snelweg in fases geopend, de A1 van Boekarest naar Pitești over 96 kilometer. In 1968 begonnen studies voor een snelweg van Boekarest naar Ploiești. Er was steun voor deze snelweg, maar uiteindelijk is alleen de DN1 uitgebouwd naar 4 rijstroken. Een snelweg kwam er niet. In 1971 begon een studie voor een snelweg naar de zee, en een verlenging vanaf Constanța naar het zuiden richting Bulgarije. De snelweg werd niet gebouwd, alhoewel hij wel in de zogenaamde vijf-jarenplannen voorkwam van 1971 tot 1975. Van 1972 tot 1973 werden studies uitgevoerd voor een snelweg tussen Ploiești en Brașov en van Pitești naar Sibiu. Een gedeelte tussen Campina en Comarnic was destijds gebouwd om deel uit te maken van de snelweg van Boekarest naar Brașov. Gedeelten van de DN1 zijn toen aangelegd als één rijbaan van een snelweg in 1966. De gemiddelde snelheid op dit traject steeg daardoor van 25 - 40 km/uur naar 80 km/uur, een grote verbetering.

In 1979 verscheen een nieuw plan voor een snelwegennet met ongeveer 2.400 kilometer snelweg. Van een netwerk was niet echt sprake, alle snelwegen waren radiale verbindingen vanaf Boekarest naar verschillende delen van het land, met uitzondering van de verbinding tussen Călărași en Galați. In dit plan waren er in het westen en noordwesten van Roemenië aanzienlijk minder snelwegen dan in het snelwegenplan van eind jaren 1960. De aanleg van de A2 liet nog lang op zich wachten. Van 1979 tot 1980 werden er al uitgebreide studies uitgevoerd, maar het duurde nog tot 1987 voordat het eerste gedeelte tussen Fetești en Cernavodă in gebruik werd genomen, waaronder twee bruggen over de Donau. In 1980 kwamen er plannen voor een ringweg om de hoofdstad van ongeveer 100 kilometer. Van de plannen is weinig terechtgekomen, maar in Roemenië komt een nieuw snelwegennetwerk toch wel op stoom met voornamelijk de aanleg van de A3 en later ook de verlenging van de A1 en de aanleg van een A4 als oost-westroute door de Oostelijke Karpaten en de A5 naar Moldavië. Het zal nog jaren duren voordat er een volledig netwerk in Roemenië ligt dat alle grote steden verbindt. Ook zijn er nog geen definitieve plannen voor een ringweg van Boekarest.

In de jaren 90 beleefde Roemenië een lange economische recessie, mede omdat de vele zware industrie in het land instortte. De jaren 90 waren financieel erg krap in Roemenië en in die tijd werd er weinig geld aan het wegennet uitgegeven. Dit veranderde na 2000, toen Roemenië welvarender werd. Tussen 2004 en 2010 zijn nagenoeg alle belangrijke DN-wegen met de nummers 1 t/m 7 gemoderniseerd, waardoor deze wegen nu van uitstekende kwaliteit zijn. In 2007 kwam Roemenië bij de Europese Unie en kwam het in aanmerking voor co-financiering van wegenprojecten, zoals gebruikelijk tot 85% van de aanlegkosten. Mede hierdoor is vanaf 2007 een aantal projecten in gang gezet om de overige DN-wegen te verbeteren. Op 19 juli 2012 opende 103 kilometer nieuwe snelweg, het grootste aantal nieuwe kilometers op één dag tot dan toe.

De bouw van autosnelwegen verliep daarna relatief traag. De meeste voortgang werd geboekt aan de A3 in Transsylvanië, waar tussen 2018 en 2021 64 kilometer van werd opengesteld over verschillende trajecten. Met de openstelling van een deeltraject van de A3 in september 2023 overschreed Roemenië de grens van 1.000 kilometer autosnelweg.

Toekomst

Het snelwegennet moet de komende jaren flink uitgebreid worden en voorlopig wordt de prioriteit gegeven aan de bouw van de A1 en A3. De meest complexe trajecten zijn de routes door de Karpaten. De bouwkosten van deze trajecten zijn zeer hoog, waardoor het gewenst is deze als een PPS-constructie uit te voeren. Wanneer dit uitgevoerd wordt is niet bekend. Ook de bouw van de A3 in het westen en midden van Roemenië loopt voortdurend vertragingen op. Na 2010 viel de wegenbouw in Roemenië steeds verder terug, in 2017 werd geen enkele nieuwe weg geopend.

Vanaf 2010 is een derde golf van modernisaties van het wegennet in gang gezet, zodat in 2018 bijna alle DN-wegen van goede kwaliteit waren. Ook worden de groeiende problemen rond stadstraverses aangepakt, met de bouw van een ambitieus programma van rondwegen. Tussen 2010 en 2015 moesten honderden kilometers nieuwe rondwegen aangelegd worden, dit programma is slechts gedeeltelijk uitgevoerd. Ook de bouw van nieuwe autosnelwegen moet het DN-wegennet gaan ontlasten. Daarna wordt in het kader van plattelandsontwikkeling veel geld gestoken in de opwaardering van de DJ-wegen, die vaker van slechte dan van goede kwaliteit zijn. Het Roemeense wegennet is behoorlijk dicht, er is bijna geen dorp dat niet aan een genummerde weg ligt. Dit project gaat enkele miljarden euro's kosten en heeft een lange looptijd. Dit wordt decentraal per district geregeld, in tegenstelling tot de DN-projecten, die landelijk geregeld worden door de CNAIR.

De ontwikkeling van het wegennet verliep aanzienlijk trager vanaf 2015, met deadlines die niet gehaald werden, bouwprojecten die stil kwamen te liggen, tekort aan financiering en onrealistische beloften over de wegenbouw vanuit de regering. Daarnaast bleken er grote problemen te zijn met de kwaliteit van sommige nieuwe autosnelwegen. Zo traden er verzakkingen en landverschuivingen op en zijn bodemcondities slecht in kaart gebracht. Tegen 2017 opende Roemenië nauwelijks nog nieuwe stukken autosnelweg ondanks de grote beschikbaarheid van EU-fondsen. Eén van de problemen van de wegenbouw is de geringe grip die wegbeheerder CNAIR had op slecht presterende bouwbedrijven. In 2022 is een nieuw sanctiesysteem ingevoerd waarbij contracten sneller kunnen worden beëindigd, na debacles met aannemers die werkzaamheden ondermaats met jaren vertraging opleverden, met name Italiaanse bouwbedrijven waren hier bij betrokken. De eerste ronde van negatieve certificaten omvatte meteen 7 Italiaanse bouwbedrijven.

De trage bouw van de snelwegen in Roemenië en de daarmee achterblijvende bereikbaarheid van grote delen van het land leidde tot steeds meer ongenoegen, zeker omdat buurland Hongarije in staat is een netwerk van autosnelwegen aan te leggen. Een ondernemer uit het noordoosten van Roemenië inaugureerde als stunt op 15 maart 2019 de eerste meter autosnelweg in de regio Moldova. Een oproep om die dag te protesteren tegen de gebrekkige infrastructuur kreeg in het hele land navolging.

Op termijn zal de focus uitgaan naar de snelwegen naar het (noord)oosten van Roemenië. Vooralsnog zijn er twee gepland, de A7 naar de grens met Oekraïne vanaf Bucureşti en de autosnelweg van Târgu Mureş naar Iaşi. De aanleg van deze Autostrada Est-Vest zal veel tijd in beslag nemen, met name vanwege de zeer hoge aanlegkosten van ruim 6 miljard euro. Tevens is een ringsnelweg rond de hoofdstad Bucureşti in aanbouw.

Als aanvulling op de A-wegen zijn er drum expres gepland, ongelijkvloerse autowegen met 2x2 rijstroken en snelwegkarakteristieken. Er zijn 11 routes gepland, veelal verbindingen tussen A-wegen of aftakkingen daarvan. Vooralsnog is de aanleg van deze wegen niet erg concreet, en afhankelijk van het Roemeense overheidsbudget. De DEx12 was de eerste drum expres die is geopend.

Problemen in de Roemeense wegenbouw

De ontwikkeling van nieuwe weginfrastructuur loopt in Roemenië tegen diverse problemen aan. Het land had last van de vele problemen met Italiaanse bouwbedrijven in de Europese wegenbouw, waardoor diverse wegenprojecten eindeloos vertraagd waren. Daarnaast had de Roemeense wegbeheerder lange tijd een te beperkte professionaliteit met het aanbesteden van grote contracten en vervolgens met het toezicht daarop en de handhaving van aannemers die in gebreke stonden. Mede daardoor ontwikkelde het snelwegennet zich in de periode 2010-2020 maar matig, Roemenië stond qua autosnelwegen steeds verder achter op Centraal-Europa, waar wegenbouw wel vlot verliep. Deze problemen werden na 2020 minder.

Een ander probleem is een gebrek aan geotechnisch onderzoek en analyse. Veel snelwegprojecten kregen te maken met ernstige schades ten gevolge van verzakkingen en landverschuivingen. Projecten liepen daardoor grote vertraging op, delen moesten volledig herbouwd worden. De onzekerheid omtrent de bodemcondities wordt ook gezien als reden dat veel grote Europese bouwbedrijven niet inschrijven op Roemeense snelwegprojecten, dit in tegenstelling tot landen als Hongarije, Slowakije, Polen, etc. Diverse grote contracten van de A1 door de Karpaten werden gegund zonder serieus bodemonderzoek vooraf, waarbij dit risico en expertise bij de aannemer werd gelegd. Vanaf 2020 werd de Roemeense markt overstroomd met biedingen van buiten de EU, initieel uit Turkije, later ook uit Oekraïne, Moldavië en in 2023 werd het eerste contract gegund aan een Chinees bouwbedrijf. Men poogt wel om Chinese biedingen te weren vanwege vermeende staatssteun aan de grote Chinese bouwbedrijven.

Nationale wegen

Een drum național (meervoud: drumurile naționale, afkorting: DN) is een nationale hoofdweg. Deze wegen verbinden alle grote steden van het land en zijn zolang er nog geen landelijk dekkend snelwegennet is, van groot belang voor het doorgaande verkeer in Roemenië. Het totale netwerk was in 2019 17.873 kilometer lang. Voor het berijden van de DN-wegen is tol vereist in de vorm van een e-vignet.

Tol

Zie ook Rovinieta.

Voor Roemenië is het digitale tolvignet rovinieta vereist voor alle hoofdwegen en autosnelwegen. Dit kost € 3 voor 7 dagen tot € 28 voor een jaarvignet en is verkrijgbaar aan de grens, bij postkantoren en bij grotere tankstations. Voor autosnelwegen hoeft (nog) niet apart tol betaald te worden. Wel wordt er apart tol berekend voor de bruggen over de Donau. Dit betreft de brug van de A2 bij Feteşti, de brug van de DN5 bij Giurgiu en de Vidin - Calafat Bridge van de DN56.

Bewegwijzering

zie ook bewegwijzering in Roemenië.

De bewegwijzering is op de hoofdwegen goed, er wordt voldoende naar grote steden bewegwijzerd en vrijwel alle wegen met een wegnummer hebben bewegwijzering. Op de snelwegen ontbreken portaalborden bij veel aansluitingen. De aanduidingen worden slechts vermeld op een vorkbord. Aansluitingen worden tot 3.000 meter van tevoren aangegeven.

Snelwegen kennen groene bebording met witte letters. De bestemmingen worden met normale letters aangegeven, maar wegnummers kunnen klein zijn weergegeven. Op de overige wegen zijn blauwe borden. De DN-wegen hebben een rood wegnummerschildje met een wit wegnummer. Regionale wegen hebben een blauw schildje en gemeentelijke wegen een geel schild. Dit schildje vertoont enige gelijkenis met de Amerikaanse wegschildjes. De schildjes zijn redelijk uniek binnen Europa.

De bewegwijzering op het onderliggend wegennet wordt vaak uitgevoerd met enkel handwijzers. Vooraankondigingen beperken zich veelal tot grote kruisingen . De doelen op de bewegwijzering zijn de grote steden, maar het komt voor dat grensovergangen honderden kilometers van tevoren worden aangegeven, zoals Nădlac op de A1 bij Piteşti. Dit is enigszins vergelijkbaar met wat Polen doet. De bewegwijzering in de steden wil te wensen overlaten.

Congestie

Grootschalige congestie doet zich alleen in de hoofdstad Bucureşti voor. Bucureşti beschikt over een groot aantal brede boulevards, maar het ontbreekt aan een goede ringweg. De huidige Ringweg, de CB Centura Bucureşti, telt veelal maar één rijstrook per richting en vele (ongeregelde) kruispunten en rotondes.

Elders in het land kan wat drukte voorkomen in de steden, maar van grootschalig forenzen over afstanden meer dan 10 kilometer gebeurt maar in beperkte mate. De meeste steden hebben amper voorsteden, alhoewel dit geleidelijk verandert. Rondom grotere steden worden veel nieuwe wijken gebouwd en daarbij neemt het autobezit in Roemenië snel toe. Het wagenpark moderniseert snel zodat moderne auto's een alledaags beeld op het Roemeense wegennet zijn geworden. In 2008 was het autobezit nog het laagste van de EU en het op 4 na laagste binnen Europa.

Lange afstanden rijden in Roemenië is vermoeiend door het gebrek aan snelwegen en het bergachtige karakter van delen van het land. Ook is er steeds meer vrachtverkeer, met name op de lange-afstandsroutes. Daarnaast is de toestand van het wegdek een punt van aandacht. De meeste DN-wegen hebben een goed wegdek, behalve sommige tweecijferige DN-wegen in de Karpaten, maar de kwaliteit van het wegdek verbetert snel. Veel DJ-wegen hebben nog een slecht wegdek. Voor een afstand van 100 kilometer rekent men met minimaal 1,5 uur bij gebruik van de hoofdwegen en 2 tot 2,5 uur op regionale wegen. Ook zorgen talloze wegwerkzaamheden voor vertraging daar vaak maar één rijstrook per keer beschikbaar is. Wegwerkzaamheden worden vaak geregeld met een tijdelijk verkeerslicht, maar kunnen slecht aangegeven worden. Ongemotoriseerde voertuigen zoals paard en wagen of tractoren zijn op de DN-wegen niet zo gangbaar meer, maar komen op de meer lokale wegen nog voor.

Een ander probleem is het gebrek aan rondwegen van dorpen en steden. Alhoewel het platteland vrij dunbevolkt is doorkruist men regelmatig plaatsen. Grotere steden ontbreekt het vaak aan een ringweg. Vanaf 2025 moet het mogelijk zijn om de meeste grote steden te vermijden via nieuwe snelwegen.

Wegnummering

Autostrăda

De Roemeense snelwegen zijn in eerste instantie chronologisch genummerd, later meer gestructureerd met een wegnummerplan. De A1 is het eerste geopend, daarna de A2, A3 en A4. Hierdoor wilden plantechnische nummers nogal eens veranderen als een andere snelweg een hogere prioriteit kreeg. De A6 bij Lugoj was de eerste die buiten de chronologische volgorde werd genummerd, aangezien er nog geen A5 bestaat.

Drumul Naţional

De wegnummerzones van Roemenië.

Het Roemeense hoofdwegennet van DN-wegen heeft een systeem dat wat afwijkt van andere Europese nummersystemen hoewel het wel consistent is uitgevoerd . Het systeem bestaat uit lagen. De nummers 1 t/m 7 zijn de radiale wegen vanuit Bucureşti. De DN1 verloopt noordwestwaarts, waarna de nummering met de klok mee oploopt. Omdat Bucureşti in het zuidoosten ligt zijn sommige nummers, zoals de DN3, DN4 en DN5, behoorlijk kort. Er zijn geen DN8 of DN9. De tweecijferige nummers zijn afgeleid van de één-cijferige nummers. Zo lopen de DN10 t/m DN19 tussen de DN1 en DN2, en de hogere nummers liggen verder van Bucureşti af. Zo ontstaan er zones die naar de randen van het land, met name het westen en noorden, breder worden. De meeste tweecijferige nummers eindigen op de hoofdroute van de volgende zone, zo lopen er geen DN10 t/m DN19-wegen oostelijker dan de DN2, omdat dat de volgende zone is. Ook hier geldt dat omdat Bucureşti in het zuidoosten ligt, de DN30 t/m DN49 slechts sporadisch bestaan, omdat de DN3 en DN4 te kort zijn om veel aftakkingen te kennen. Van de DN50 t/m DN79 zijn weer meer nummers. Omdat er geen DN8 en DN9 zijn, zijn er ook geen DN80 t/m DN99. Er zijn geen drie-cijferige DN-wegen. Aftakkingen van tweecijferige DN-wegen hebben een letter suffix, bijvoorbeeld A, B, C, D, E of F, al naar het gelang van de hoeveelheid aftakkingen. De DN2L heeft het hoogste letter van het alfabet als suffix. Wegen met een suffix zijn niet noodzakelijkerwijs minder belangrijk dan wegen zonder suffix.

Drumul Județean

De DJ-wegen zijn wegen in het beheer van de districten, in het Engels ook wel een "county" genoemd, vergelijkbaar met provincies. De wegnummers van de DJ-wegen zijn afgeleid van de DN-wegen waaraan een extra cijfer aan het eind is toegevoegd. Een weg als de DJ672 zal dichtbij de DN67 lopen. Ook DJ-wegen hebben geletterde suffixes. Uit de hoogte van het nummer van DJ-wegen is de relevantie niet af te leiden, sommige DJ-wegen zijn zelfs onverhard.

Belastingen

In Roemenië wordt een brandstofaccijns geheven op benzine en diesel (accize pe benzina si motorina). In 2012 bracht deze accijns 8,4 miljard RON op (€ 1,9 miljard), 6,5% meer dan in 2011.

Daarnaast is er een belasting over de aanschaf van nieuwe auto's. Deze belasting is afhankelijk van de motorinhoud en de CO2-uitstoot. De belasting is doorgaans minder dan 2000 RON (circa € 500) voor reguliere personenauto's.

Maximumsnelheid

In Roemenië geldt een maximumsnelheid van 50 km/h binnen de bebouwde kom en 90 km/h buiten de bebouwde kom. Op DN-wegen die ook onderdeel zijn van een Europese weg mag 100 km/h gereden worden. Op autosnelwegen geldt 130 km/h.

wegtype	Vmax

Verkeersveiligheid

jaar	verkeersdoden
2010	2.377
2011	2.018
2012	2.042
2013	1.861
2014	1.818
2015	1.893
2016	1.913
2017	1.951
2018	1.867
2019	1.864
2020	1.646
2021	1.779
2022	1.634

In 2010 vielen 117 verkeersdoden per 1 miljoen inwoners in Roemenië, een stijging van 7 procent ten opzichte van het jaar 2001. Het land scoort hiermee als één van de slechtste in de Europese Unie, en het slechtste in procentuele daling van het aantal verkeersdoden, wat voornamelijk te verklaren is door de snelle toename van de automobiliteit in combinatie met een bijzonder onderontwikkeld wegennet. In 2015 vielen 95 verkeersdoden per 1 miljoen inwoners, het op één na hoogste aantal in de Europese Unie. Van 2014 tot 2017 is het aantal verkeersdoden elk jaar gegroeid, als enige land in de Europese Unie waar dit het geval was. Nadien daalde het aantal verkeersdoden weer, maar bleef op één van de hoogste niveaus in de Europese Unie.

Zie ook

• Autostradă (Roemenië)
• Drum Naţional
• Drum Expres
• Drum Judeţean
• Drum Comunal
• Rovinieta

Externe links

• Ministerie van Transport
• ontwikkeling snelwegennet 2007 - 2013 (PDF)
• infrastructura.info
• Wegenforum van Roemenië
• Autostrada Transilvania
• Nationale wegbeheerder
• Automobil Clubul Român

Referenties

Wegen van Europa

Albanië • Andorra • Armenië • Azerbeidzjan • Belarus • België • Bosnië-Herzegovina • Bulgarije • Cyprus • Denemarken • Duitsland • Estland • Finland • Frankrijk • Georgië • Griekenland • Hongarije • Ierland • IJsland • Italië • Kazachstan • Kosovo • Kroatië • Letland • Liechtenstein • Litouwen • Luxemburg • Noord-Macedonië • Malta • Moldavië • Monaco • Montenegro • Nederland • Noorwegen • Oekraïne • Oostenrijk • Polen • Portugal • Roemenië • Rusland • San Marino • Servië • Slovenië • Slowakije • Spanje • Tsjechië • Turkije • Vaticaanstad • Verenigd Koninkrijk • Zweden • Zwitserland in cursief landen die deels in Europa liggen of met Europa geassocieerd worden