Route 138 in Québec

Uit Wegenwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Route 138
Begin Elgin
Einde Kegaska
Lengte 1.389 km
Route

Elgin

Huntingdon

Ormstown

Sainte-Martine

Châteauguay

Montréal

Charlemagne

Repentigny

Lavaltrie

Lanoraie

Berthierville

Louiseville

Trois-Rivières

Sainte-Anne-de-la-Pérade

Portneuf

Donnaconna

Québec

Beaupré

Baie-Saint-Paul

Saint-Hilarion

Clermont

La Malbaie

Saint-Siméon

Saguenay River

Tadoussac

Forestville

Betsiamites

Baie-Comeau

Godbout

Port-Cartier

Sept-Iles

Havre-Saint-Pierre

Kegashka


Vieux-Fort

Blanc-Sablon

Trans-Labrador Highway

De Route 138 is een route nationale in de Canadese provincie Québec. De weg vormt grotendeels een oost-westroute over de noordoever van de Saint-Laurent (St. Lawrence) en de Gulf of St. Lawrence. De route verloopt vanaf de grens met de Verenigde Staten via Montréal en Québec City tot aan Kegashka, en oostelijker een apart deel van Vieux-Fort tot de grens met Labrador. De Route 138 is 1.389 kilometer lang.

Routebeschrijving

De Route 138 begint nabij Elgin op de grens met de Verenigde Staten, aan Amerikaanse zijde gaat de State Route 30 in New York verder zuidwaarts naar Malone en het centrale deel van de Adirondack Mountains. De eerste 75 kilometer van de Route 138 verlopen over de zuidoever van de Saint-Laurent, parallel aan de Route 132. Bij Châteauguay kruist men de A30, de zuidelijke ringweg van Montréal.

Via de Pont Honoré-Mercier steekt men de Saint-Laurent (St. Lawrence) over en komt men in Montréal. De weg voert dan over het Île de Montréal, waarop de stad Montréal is gelegen. De Route 138 verloopt dwars door het centrum van Montréal en kruist diverse autoroutes. Via de Pont Le Gardeur steekt men de Rivière des Prairies over en komt men in de noordelijke suburbs van Montréal.

Vanaf hier volgt een circa 250 kilometer lange route over de over van de Saint-Laurent naar Québec City. Dit deel van de route is secundair omdat de A40 over de gehele route parallel aan de Route 138 loopt. Het stroomdal van de Saint-Laurent is breed, vlak en grotendeels gecultiveerd met landbouw. De enige grotere plaats op de route is Trois-Rivières.

De Route 138 loopt daarna door de stad Québec, de hoofdstad van de gelijknamige provincie Québec. De Route 138 is in Québec vanwege het redelijk uitgebreide netwerk van autoroutes ook hier wat secundair in karakter, alhoewel delen van de route breder zijn uitgevoerd als urban arterial. Na Québec City is de Route 138 nog circa 20 kilometer met 2x2 rijstroken uitgerust tot Sainte-Anne-de-Beaupré.

Noordelijker gaat de rivier Saint-Laurent over in open zee, de Gulf of St. Lawrence. De oever wordt hier heuvelachtig, en de weg stijgt naar ruim 700 meter hoogte. Op de hellingen naar zee zijn enkele skigebieden. De omgeving is hier sterk bebost. De weg voert in noordoostelijke richting, parallel aan de kust. De afstand tot het oosten van Québec is vanaf hier nog gigantisch. Bij Tadoussac is een veerdienst over de rivier de Saguenay. De dichtstbijzijnde brug ligt hier meer dan 100 kilometer landinwaarts.

De monding van de Saint-Laurent wordt naar het oosten toe steeds breder, vanaf Baie-Comeau is deze meer dan 50 kilometer breed. De Route 138 is in deze regio de enige doorgaande weg. Er liggen nog wel frequent dorpen op de route, maar er zijn nauwelijks wegen die landinwaarts lopen, een uitzondering is de Route 389 vanaf Baie-Comeau, die de enige wegverbinding naar Labrador is.

De laatste grotere plaats op de route is Sept-Îles, dat al bijna 600 kilometer ten noordoosten van Québec City ligt. De monding van de Saint-Laurent is hier meer dan 100 kilometer breed. Vanaf Sept-Îles loopt de Route 138 nog meer dan 350 kilometer verder naar het oosten, om uiteindelijk dood te lopen in Kegashka. Na Kegashka is er een ontbrekende schakel van ruim 300 kilometer. Alternatieve wegen zijn er niet in de regio, de enige mogelijkheid is om via de Route 389 en de Trans-Labrador Highway te reizen, een enorme omweg. In het uiterste oosten van Québec is nog zo'n 70 kilometer van de Route 138 te berijden van Vieux-Fort tot de grens met Labrador, waar de weg aansluit op de Trans-Labrador Highway die de oostkust rondt.

Geschiedenis

In de jaren 1920 werd de eerste wegnummering van Québec ingevoerd. De huidige route stond daarbij bekend onder verschillende wegnummers. Het westelijkste deel tussen de grens met de Verenigde Staten en Montréal was genummerd als de Route 4, deze verliep parallel aan de meer secundaire Route 3 (thans Route 132). Het traject van Montréal naar Québec was genummerd als de Route 2, het deel ten oosten van Québec was genummerd als de Route 15. In de jaren '70 is dit geïntegreerd tot de huidige Route 138.

De Route 138 is de historische verbinding over de noordoever van de Saint-Laurent (St. Lawrence). Dit was tot na de Tweede Wereldoorlog de belangrijkste weg van Québec, als de meest directe verbinding tussen Montréal en Québec. De Route 132 heeft deze functie op de zuidoever, alhoewel de Route 138 oostelijker reikt. De route is onderdeel van de historische Chemin du Roy, één van de oudste wegen in Canada. Deze weg is tussen 1731 en 1737 aangelegd en was destijds de langste weg van Noord-Amerika.

Het traject vanaf de Amerikaanse grens tot net voorbij de stad Québec was indertijd de eerste weg in de provincie die over grote afstanden verhard was. In de jaren '50 was de route ten noordoosten van de stad Québec echter nog grotendeels onverhard, met name voorbij Saint-Simeón had de weg weinig belang omdat het uiteindelijk doodliep in het oosten van Québec, in zeer afgelegen gebied.

De belangrijkste steden van de provincie Québec, Montréal en de stad Québec zijn aan de Route 138 gelegen. Mede hierdoor is het deel tussen beide steden vervangen door de A40 tussen 1959 en 1985.

In 1934 opende de Pont Honoré-Mercier over de Saint-Laurent bij Montréal voor het verkeer. In 1963 werd deze verdubbeld door er een tweede overspanning naast te bouwen. In 1938 opende noordelijk van Montréal de Pont Le Gardeur voor het verkeer. Dit zijn de twee belangrijkste bruggen van de Route 138.

De Route 138 eindigde oorspronkelijk in Havre-Saint-Pierre. In 1996 opende een oostwaartse verlenging tot Natashquan en in 2013 volgde een verlenging tot Kegashka.

Toekomst

Er is een ontbrekende schakel van 425 kilometer tussen Kegashka en Vieux-Fort. De aanleg van deze weg zou de afstand tot het zuiden van Labrador met 600 kilometer bekorten. Ook maakt het een vaste oeververbinding naar Newfoundland interessanter.

Een andere wens is een vaste brugverbinding over de monding van de Rivière Saguenay bij Tadoussac. Het verkeer moet hier nog van een veerdienst gebruik maken.

Referenties


Routes nationales in Québec

101104105107108109111112113116117122125131132133134136137138139141143147148153155157158159161162165167169170171172173175185191195197198199