Historic Route 66
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| US 66 | |||
| Begin | Los Angeles | ||
| Einde | Chicago | ||
| Lengte | 2.451 mi | ||
| Lengte | 3.945 km | ||
| |||
De Historic Route 66, ook wel Route 66, US 66, tegenwoordig vaak State Route 66 is een historische route in de Verenigde Staten. Het is van oudsher een US Highway, in 1926 tot stand gekomen die Los Angeles met Chicago verbond. Op 27 juni 1985 hield de route op te bestaan, mede doordat hij op vele plekken vervangen was door Interstate Highways. De routing bestaat vaak nog wel, als state routes in de diverse staten, normaliter met het nummer 66.
Traject
US 66 in California
In California werd de weg al in 1964 verwijderd. De weg volgde de I-15 en I-40 tussen San Bernardino en de grens met Arizona en de huidige SR-66 tussen San Bernardino en Los Angeles. Verder volgde de weg de route naar Santa Monica.
US 66 in Arizona
In Arizona is de weg ook grotendeels vervangen door de I-40 en de SR-66.
US 66 in New Mexico
De weg is in New Mexico opgeslokt door de I-40.
US 66 in Texas
De weg is in Texas grotendeels opgewaardeerd naar Interstate 40.
US 66 in Oklahoma
De weg liep vanaf Baxter Springs naar Erick via Tulsa en Oklahoma City en is vervangen door de Interstate 40 en de SR-66. De Interstate 44 loopt parallel aan de route.
US 66 in Kansas
De weg loopt door het uiterste zuidoosten van de staat als de State Route 66.
US 66 in Missouri
De route liep in Missouri vanaf St Louis tot aan Joplin. De weg is vervangen door de Interstate 44, maar grote delen van de route bestaan nog als huidige state routes.
US 66 in Illinois
In Illinois verliep de weg tussen Chicago en St Louis. De weg is grotendeels vervangen door de Interstate 55. Delen van de route zijn echter nog in gebruik.
Geschiedenis
De US 66 was één van de oorspronkelijke US Highways van 1926 en verliep destijds van Los Angeles tot Chicago. In 1936 werd het westelijk beginpunt verlengd naar Santa Monica aan de Pacifische Oceaan. In 1964 werd het wegennet van California hernummerd, waarbij veel US Highways uit California verdwenen. Dat was niet direct het geval voor de US 66, de route werd wel ingekort tot Pasadena, een voorstad van Los Angeles. In 1974 verdween de US 66 uit California, en begon deze in Topock, Arizona. In 1979 werd het oostelijk einde in Illinois ingekort, uiteindelijk tot Joplin, Missouri. In 1980 werd het deel in Arizona nog ingekort tot Kingman, waarmee de laatste jaren van de US 66 tussen Kingman en Joplin gevoerd werden. In 1985 is de US 66 geheel geschrapt.
Alhoewel de US 66 sinds 1985 niet meer bestaat, omdat het vervangen is door Interstate Highways, bestaan delen van de oorspronkelijke route nog. In diverse staten is de voormalige US 66 als de State Route 66 genummerd. Diverse trajecten van de oorspronkelijk US 66 bestaan in het geheel niet meer, maar zijn omgevormd tot Interstate Highway. In Illinois en Missouri zijn grote delen van de US 66 in de jaren '50 verbreed naar een 2x2 divided highway. Deze zijn later grotendeels omgevormd tot freeways, de I-44 in Missouri en I-55 in Illinois. Alleen bij plaatsen zijn nieuwe tracés aangelegd voor de Interstate Highways.
Historisch belang
De US 66 was één van de belangrijkere routes in de Verenigde Staten, met name omdat het een primaire route naar het vanaf de jaren '30 snelgroeiende Los Angeles was. In de jaren '30 vond de Dust Bowl plaats, waardoor veel landbouwgrond in het Midwesten onbruikbaar werd. Veel boeren trokken toen naar California, vaak via de US 66. In historisch perspectief is de US 66 belangrijk, maar niet dominant ten opzichte van veel andere lange US Highways. De weg heeft een mythische status gekregen als route naar het westen, maar er waren tal van US Highways die dat deden, zoals de US 6, US 20 en US 50.
De US 66 vermeed de vele bergpassen van de Rocky Mountains en is een relatief vlakke route. Dit, gecombineerd met de status als route tussen twee van de grootste steden van de Verenigde Staten, Chicago en Los Angeles, maakte het een populaire route voor vrachtverkeer vanaf de jaren '20. Het belang van de US 66 voor de lokale ontwikkeling van voorzieningen in dorpen en plaatsen waar de weg doorheen kwam werd overdreven door de mythische status van de US 66. Dit was feitelijk niet anders dan bij andere belangrijke US Highways. Langs de historische US 66 zijn veel verlaten motels en tankstations te vinden, omdat bijna al het verkeer tegenwoordig over de parallelle Interstate Highways wordt afgewikkeld. Diverse tankstations en motels zijn opgenomen in het National Register of Historic Places (NRHP).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd veel oorlogsindustrie in Southern California ontwikkeld. De US 66 was in 1941 al volledig geasfalteerd, wat niet zo vanzelfsprekend was in het zuidwesten van de Verenigde Staten, alhoewel in de jaren '30 wel op grote schaal wegen zijn geasfalteerd. Pas begin jaren '50 waren alle US Highways geasfalteerd. De US 66 werd tijdens de oorlog veel gebruikt voor militaire transporten.
In de jaren '50 werd de US 66 belangrijk voor vakantiegangers naar Los Angeles. Transport per vliegtuig was destijds nog niet voor de middenklasse weggelegd en road trips waren relatief goedkoop. Er zijn diverse toeristische bestemmingen in de buurt van de US 66 in met name de staat Arizona. Vanaf de jaren '60 werd het vliegen betaalbaarder en nam de dominantie van de US 66 als vakantieroute af, mede ook omdat er op veel plekken Interstate Highways parallel aan de US 66 aangelegd werden.
Veel dorpen op de route van de US 66 waren erg afhankelijk geworden van diensten aan reizigers. Daarom werden met name in het westen van de Verenigde Staten de laatste delen van de Interstate Highways pas in de jaren '80 aangelegd, dit waren voornamelijk de bypasses van diverse kleine plaatsen in de Texas Panhandle, New Mexico en Arizona.
Behoud Route 66
Al vlak na het schrappen van de US 66 werden 'Route 66 associations' opgericht, het eerst in Arizona in 1987 en in Missouri in 1989. Begin jaren '90 volgden verenigingen in andere staten, die ten doel hadden de oorspronkelijke US 66 te behouden, inclusief motels en tankstations. In 1990 gaf de staat Missouri de status van 'State Historic Route' af aan de oorspronkelijke US 66. Later volgden andere staten, waarmee de Historic Route 66 ontstond. De Arroyo Seco Parkway tussen Los Angeles en Pasadena kreeg de status van National Scenic Byway, dit was de eerste snelweg in Southern California. In 1999 ondertekende president Clinton een wet die $ 10 miljoen vrijmaakte voor het behouden van historische items langs de US 66, waardoor veel tankstations, motels en neonborden behouden zijn gebleven. In veel gevallen zijn zij gerestaureerd in de oorspronkelijke staat.
Midpoint in Adrian, Texas
In Adrian, Texas staat een monument die het middenpunt van de US 66 aangeeft, een bord geeft aan dat het vanaf hier 1139 mijl naar Los Angeles is en 1139 mijl naar Chicago. Een lokale attractie is het Midpoint Café, een wegrestaurant dat in 1928 ter plaatse gebouwd is. In de jaren '50 en 60 was dit een bruisend café met veel bezoekers dat 24 uur per dag open was. Met de openstelling van I-40 in 1969 nam het verkeer sterk af. Met de toenemende interesse in de historische Route 66 nam het aantal bezoekers vanaf midden jaren '90 weer toe.
De exacte status van Adrian als middelpunt van de Route 66 is discutabel. Vanwege wijzigingen in de eindpunten of wegomleggingen verandert het exacte middelpunt van de route voortdurend. In de beginjaren van de Route 66 in de jaren '20 en vroege jaren '30 waren delen van de route in het westen van de Verenigde Staten nog onverhard, waardoor de exacte lengte van de oorspronkelijke route niet meer na te gaan is. In de periode 1932-1935 werd de route door New Mexico meermaals gewijzigd met de aanleg van wegen in het centrale deel van de staat, wat uiteindelijk leidde tot een inkorting van de route met circa 160 kilometer. In 1935 werd het westelijk beginpunt ook gewijzigd van Los Angeles naar Santa Monica, wat een relatief grote verandering was.
Het werkelijk middelpunt van de Route 66 lag in de eerste helft van de jaren '30 daarom een stuk westelijker, bijna op de grens met New Mexico bij Glenrio. Met de inkorting in New Mexico kwam het middelpunt echter een stuk oostelijker te liggen, tussen Wildorado en Bushland, bijna tegen de stad Amarillo aan, ruim 80 kilometer oostelijker dan Glenrio. Vermoedelijk is Adrian nooit het exacte middelpunt van de Route 66 geweest.[1]
Auxiliary routes
Er zijn diverse voormalige en huidige auxiliary routes van de US 66. Dit zijn aftakkingen gerelateerd aan de US 66.
- US 166 in Missouri en Kansas
- US 266 in Oklahoma
- US 366 tussen Amarillo, Texas en El Paso, Texas (huidige US 54) tussen 1926 en 1932
- US 366 tussen Willard, New Mexico en Albuquerque, New Mexico tussen 1932 en 1939
- US 466 tussen Morro Bay, California en Kingman, Arizona tussen 1934 en 1971
- US 566 tussen San Antonio, New Mexico en Hondo, New Mexico tussen 1926 en 1932
- US 666 tussen Gallup, New Mexico en Cortez, Colorado tussen 1926 en 2003 (thans US 491)