Route B (Shuto Expressway)
Bayshore Route | |||
Begin | Yokohama | ||
Einde | Funabashi | ||
Lengte | 70 km | ||
|
De Route B oftewel de Bayshore Route (Japans: 湾岸線) is een expressway in de agglomeratie Tokyo in Japan. De snelweg vormt een verbinding langs de grote havengebieden van de Tokyo Bay vanaf de stad Yokohama tot aan de stad Funabashi over 70 kilometer lengte. De route is de enige doorgaande route die Tokyo zelf aandoet. De route verbindt alle grote havens van de regio, en begint in het zuidelijk havengebied van Yokohama en loopt bij Funabashi over in de Higashi-Kanto Expressway richting de grote stad Chiba. De snelweg is onderdeel van het Shuto Expressway netwerk.
Routebeschrijving
De snelweg begint een eind ten zuiden van het centrum van Yokohama, met 3.600.000 inwoners de grootste voorstad van Tokyo en een centrum op zichzelf. De snelweg telt hier 2x3 rijstroken met twee tweestrooks parallelbanen ernaast. Men komt door de uitgestrekte havengebieden van Yokohama. De snelweg ligt in eerste instantie op maaiveld, maar gaat al snel verhoogd, zoals alle snelwegen in de agglomeratie. De snelweg maakt dan een lange bocht om een baai waar olieraffinaderijen staan. Hier is de snelweg meer een conventionele 2x3 snelweg met normale aansluitingen. Ten zuidoosten van het centrum van Yokohama komt men bij het knooppunt Honmoku, waar de Route K3 naar het centrum van Yokohama loopt. De Bayshore Route steekt dan de Yokohama Bay over via een imposante brug. Hierna volgt het knooppunt Daikoku, waar de Route 5 afslaat richting de Route K1, de directe snelweg tussen Yokohama en Tokyo. Direct daarna volgt een tweede hoge brug over het havengebied.
Men komt dan over een rij kunstmatige eilanden met zware industrie. De snelweg ligt hier op maaiveld met 2x3 rijstroken. Men gaat dan door een tunnel onder de havens door, waarna knooppunt Kawasaki volgt, waar men de Route K6 kruist, die naar Kawasaki loopt, en de brug over de Tokyo Bay naar Kisarazu. Deze verbinding is 14 kilometer lang waarbij 9,6 kilometer onder water ligt, de langste onderwatertunnel voor auto's in de wereld. De Bayshore Route duikt dan alweer de volgende tunnel in om aan te komen bij het Tokyo International (Haneda) Airport. De snelweg ontsluit hier het vliegveld, de enige verbinding naar de terminals. Men gaat dan weer een tunnel in onder de landingsbanen en een havenkanaal. Daarna volgt een brug over een haven waarna wat verkeer vanaf de Route 1 uit Kawasaki kan invoegen. De snelweg telt ook hier 2x3 rijstroken en passeert over een kunstmatig eiland met een rangeerterrein en flats.
Men gaat dan voor de zoveelste keer een tunnel in onder de haven die in de monding van de rivier de Sumida ligt. Men komt dan door een subcentrum van Tokyo waar veel futuristische gebouwen staan. Dit gebied heet Odaiba. Via het knooppunt Ariake, wat boven het water ligt, slaat de Route 11 af die naar het centrum van Tokyo leidt. De Bayshore Route vervolgt zijn weg richting het oosten door het havengebied en telt nog steeds 2x3 rijstroken. Daarna volgt knooppunt Shinonome, waar de Route 10 richting het centrum afslaat. Daarna komt men over nog meer kunstmatige eilanden en de monding van de rivier de Arakawa. Hier is opnieuw een knooppunt boven het water met de Route C2 / Central Circular. De Bayshore Route telt dan 2+2+3+3+2+2 rijstroken en komt men langs Disneyland Tokyo. Daarna versmalt de weg naar 2x3 rijstroken en komt men door voorstedelijk gebied met vrijstaande huizen. Hier ligt de snelweg ook min of meer op maaiveld. Men steekt dan de river de Edogawa over, waarna op de grens van Ichikawa en de stad Funabashi de snelweg overgaat in de Higashi-Kanto Expressway richting Chiba.
Geschiedenis
Het eerste deel van de Bayshore Route opende in augustus 1976 met een tunnel onder de haven van Tokyo. Andere belangrijke kunstwerken openden in de jaren 80 en in 1982 was de snelweg aangesloten op de Higashi Kanto Expressway. In 1994 opende een deel bij de luchthaven en in 1997 opende de aansluiting met de brug over de Tokyo Bay. In 2001 opende het laatste deel bij Yokohama. Daarna zijn alleen enkele aansluitingen geopend.
Openstellingsgeschiedenis
Van | Naar | Lengte | Datum |
---|---|---|---|
Oi JCT | Rinkai-fukutoshin IC | 3 km | 12-08-1976 |
Shinkiba IC | Urayasu IC | 6 km | 20-01-1978 |
Tatsumi JCT | Shinkiba IC | 2 km | 05-02-1980 |
Ariake JCT | Tatsumi JCT | 3 km | 19-05-1981 |
Urayasu IC | Chidori-cho IC | 5 km | 27-04-1982 |
Tokai JCT | Oi IC | 3 km | 24-02-1983 |
Rinkai-fukutoshin IC | Ariake JCT | 1 km | 12-12-1984 |
Honmoku futo IC | Daikoku JCT | 4 km | 27-09-1989 |
Kuko-Chuo IC | Tokai JCT | 5 km | 27-09-1993 |
Daikoku JCT | Kuko-Chuo IC | 16 km | 21-12-1994 |
Sachiura IC | Sugita IC | 5 km | 15-07-1999 |
Sankeien IC | Honmoku IC | 2 km | 15-07-1999 |
Sugita IC | Sankeien IC | 8 km | 22-10-2001 |
Verkeersintensiteiten
In 2005 reden er 116.000 voertuigen bij Urayasu en 121.000 in Shinagawa. Bij de luchthaven reden 60.000 voertuigen en 73.000 in Kawasaki. De snelweg is hiermee één van de weinige in de agglomeratie die geen forse congestie kent.
Referenties