Ruta centroamericana
De rutas centroamericanas of het Red Vial Centroamericana, ook wel bekend als de carreteras centroamericanas of de Central American Highways in het Engels, is een internationaal netwerk van hoofdwegen in Centraal-Amerika. Het netwerk bestaat uit 15 routes in Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Nicaragua en Panama. Alleen de CA-1 loopt deels in Costa Rica en Panama, de rest van de wegen lopen alleen in de andere landen. Het netwerk omvat daarmee eigenlijk slechts een deel van Centraal-Amerika. Het netwerk omvat circa 5.300 kilometer weg.
Geschiedenis
Er is niet veel bekend over de geschiedenis van de rutas centroamericanas. De creatie van een internationaal systeem van 13 routes in Centraal-Amerika werd in 1963 goedgekeurd door de regeringen van de betreffende landen.[1] Het systeem is in de 20e eeuw ontwikkeld, mogelijk naar het voorbeeld van de E-wegen in Europa. De voorganger is de carretera interamericana (Inter-American Highway), een 5.470 kilometer lange route vanaf de Amerikaanse grens in Nuevo Laredo, Mexico tot Panama City, Panama. Deze weg ontstond uit diverse verbindingen binnen de landen die hoofdzakelijk in de jaren '30 waren aangelegd en in slechte conditie waren. De aanleg van een integrale wegverbinding vanaf Nuevo Laredo tot Panama City was vooral een doelstelling van de Verenigde Staten, dat zijn belangen in het Panamakanaal wilde veiligstellen in aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. De weg kwam echter niet tijdens de oorlog gereed, maar pas in 1967 en was destijds nog over grote delen onverhard. De Amerikaanse steun voor de aanleg was vooral in de kleinere landen van Centraal-Amerika, Mexico bouwde zijn eigen wegen.
De carretera interamericana was ook een opmaat naar de carretera panamericana, die vanaf Buenos Aires naar Ciudad Juárez liep. De latere ruta centroamericana (CA1) volgt de panamericana grotendeels.
Al kort na creatie van de rutas centroamericanas in 1963 werd een aanzienlijk deel geasfalteerd, tussen 1958 en 1968 is 1.700 kilometer van deze wegen verhard. Diverse Centraal-Amerikaanse landen werden getroffen door burgeroorlogen en conflict, wat een langdurige periode van weinig investeringen tot gevolg had. Tegen het einde van de jaren '80 bevond een groot deel van de hoofdwegen in deze landen in slechte staat. Vanaf de jaren '90 hebben de individuele landen elk een wegenfonds (fondo vial) opgericht om het wegennet te verbeteren. Centraal-Amerika, en dan met name Honduras, werd in 1998 zwaar getroffen door de orkaan Mitch, die extreme hoeveelheden regen dumpte op de regio. Catastrofale overstromingen waren het gevolg. Honduras was juist het minst getroffen door intern conflict en had daardoor relatief gezien een beter wegennet dan de buurlanden. Dit werd in korte tijd volledig verwoest. Naar schatting was 70-80% van het wegennet weggeslagen, waaronder bijna alle bruggen. In de periode 1999-2003 is het wegennet weer herbouwd.
Kenmerken
De rutas centroamericanas zijn in de meeste gevallen de belangrijkste wegen van de betreffende landen. Ze zijn doorgaans geasfalteerd en soms met vier rijstroken uitgevoerd. Rond grote steden zijn delen soms als autopista uitgebouwd. De mate van wegnummering varieert per land. In Costa Rica, Nicaragua en Panama is sprake van een nationale wegnummering die prioriteit heeft boven de CA-routes. In El Salvador, Guatemala en Honduras zijn de CA-routes een aparte wegklasse boven de rutas nacionales. Het is onduidelijk in hoeverre de CA-routes consistent bewegwijzerd zijn.
Lijst van rutas centroamericanas
# | route | landen |
---|---|---|
CA1 | La Mesilla - Guatemala - San Salvador - Managua - San José - Panamá - Yaviza | Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Costa Rica, Panama |
CA2 | El Carmen - Escuintla - La Libertad - La Union - Villa de San Antonio | Guatemala, El Salvador, Honduras |
CA3 | Choluteca - Chinandega - León - Managua | Honduras, Nicaragua |
CA4 | San Pedro Sula - San Salvador - La Libertad | Honduras, El Salvador |
CA5 | Puerto Cortes - Tegucigalpa - San Lorenzo | Honduras |
CA6 | Tegucigalpa - Danli - Ocotal - Somoto | Honduras, Nicaragua |
CA7 | La Paz - Marcala - San Miguel | Honduras, El Salvador |
CA8 | Cuilapa - Sonsonate - Santa Tecla | Guatemala, El Salvador |
CA9 | Puerto Barrios - Guatemala - Puerto San José | Guatemala |
CA10 | Rio Hondo - Ocotepeque | Guatemala, Honduras |
CA11 | Chiquimula - La Entrada | Guatemala, Honduras |
CA11A | Santa Rosa de Copán - La Esperanza | Honduras |
CA12 | Quezaltepeque - Santa Ana - Sonsonate - Acajutla | Guatemala, El Salvador |
CA13 | Puerto Castilla - Morales - Ciudad Melchor de Mencos | Honduras, Guatemala |
CA14 | El Progreso - Santa Cruz Verapaz - Cobán | Guatemala |